Boşanma

[ta2no]

Ben çok uzun zamandan beri evliliğini yürütmek için çaba harcayan bir insanım, tüm çabalarıma, tüm garetlerime rağmen haketmediğim tür davranışlar nedeniyle evliliğim bitme noktasına geldi, bir erkek olarak eşimle evlenirken boşanmak hiç aklımda yoktu, yola da bir gün boşanırım nasıl olsa düşüncesiyle çıkmadım, evliliğimi yürütmek için gösterdiğim tüm iyi niyetime karşılık hakaret ve onur kırıcı sözler duydum. Neden bu zamana kadar katlandın diye bir soru aklınıza gelecektir mutlaka, bilinmesini isterim ki öncelikle bir kızım vardı ve annesi ve babasıyla birlikte büyümesini istedim, ikinci olarak da çaba harcamadan her şeyi denemeden yolları en başında ayırmak bana kaçmak ve işin en kolayı olarak görünmüştü. Ama şu an geldiğim noktada buna çok pişman olduğumu bilmenizi isterim, benim yerimde bir başkaşı eşimin bana söylediklerinin en geç ikincisinde çoktan harekete geçmişti bile, ne değişti de bu noktaya gelindi? Eşim benim için kullandığı kelimeleri kızım için (canım için) kullanmaya başladı, kızımın gözünde küçük düşürmek için uygun olmayan kelimelerle beni karalamaya başladı, bu noktaya gelene kadar gidilen psikologlar ve danışmanlarda bir fayda sağlamadı, kızımın annesi olması sıfatıyla hala eşime saygılı davranmaya çalışıyorum, bir kabusa dönmüş bulunan evliliğimde sırf eşimi kırıp incitmemek ve hiç kimseye zarar vermemek için evden çıkar sakinleşinceye kadarda eve gelmezdim halada aynı şeyi yapmaya devam ediyorum, bugüne kadarda herşeye rağmen ne eşime ne de ailesine karşı hakaret ve onur kırıcı bir söz kullanmış değilim. Ancak iyi niyetin ve alttan almanında bir sınırı olması gerektiğini düşünüyorum. Bazılarınız bir daha denemelisin diyebilirsiniz, ancak bırakın bir denemeyi daha, benim imalı bir bakışa bile tahammülümün kaldığını hiç sanmıyorum, eşimin bu davranışlarına tanık olarak gösterebileceğim tek kişide bazı tartışmalara kısmen tanık olmuş olan kızım, onun dışında tanık olarak gösterebileceğim hiç kimsede yok ve eşimin kızımı bundan dolayı hırpaladığınında farkındayım, bütün bu yaşananlara rağmen eşimin hala ben kötü birşey yapmadım benim kötü bir amacım yoktu, ben seni çok seviyorum ben boşanmak istemiyorum demesi ise insanı çileden çıkartacak cinsten samimiyetine karşı en küçük bir inancım kalmadı. Bu kadarına da pes dedirtecek cinsten önerilerle gelmekte eşim, soyadımı kullanmaya devam etmek gibi, boşanırsak bunu kimselerin bilmemesi gibi, hatta hala aynı evi paylaşmaya devam etmek gibi tuhaf, tuhaf olduğu kadarda akıllara durgunluk verecek öneriler, hah birde bir erkek neden boşanır boşanması için mutlaka hayatında bir başkası var suçlamasıda işin tuzu biberi anlaşarak boşanmaya ikna olacak cinsten biride olmadığı için herşeyi kendinde hak olarak görüp karşısındakine gereken saygıyı ve sevgiyi göstermeyen ve herşeyi kasıtlı yaptığını düşündüğüm bir eşle evli olmaya devam etmek, kişiliğimi ve onurumu ayaklar altına almaya devam etmek diye düşünüyorum, ayrıca kızıma karşıda bir sorumluluğum var, benim beynim durdu son adımı atmadan önce de şimdi sizi dinleyeceğim kendim ve 15 yaşındaki kızım için bir yol ayrımındayım ve yeni bir yol çizmeye kendimi mecbur hissediyorum,

[5Eylul]

Selam.

Üzgünüm.. ya bu deveyi güdeceksin ya cekip gideceksin derler. Deveyi gütmekte ayri bir marifet, her zaman alttan almakla olmuyor. Fakat kimileri tepkini ortaya koysanda almiyor... böylesi durumlarda ipleri birakmak daha dogru'dur diye düsünüyorum.

Anlattiklarina göre, esin disa karsi ayri bir karakter, ice, daha dogrusu özellikle sana karsi ayri bir karakter. Böyle cift oynayanlarin gercekten ruh sagligini ben pek yerinde bulmamisimdir, tanidigim iki insandan bilirim. Yani bu sekilde alisilmis bir evlilige dönüsmüs.

Ya bu sekilde devam edecek, yada birakacaksin artik. Cocugunu düsünüyorsan, önce kendin ayakta kalmalisin, yipranmamalisin.

Hayirlisi nedir, bilemem.

Saygilar

[ta2no]

Sevgili Arkadaşım,
bak işte bunu beğendim, bu deveyi güdebildiğim kadar güttüm, kızıma yardım edebilmek içinde önce ben ayakta durmak zorundayım, ancak ilginçtir ki, boşanmak istiyorum sözü eve düştüğünden beri bütün bu saldırılar hakaretler sanki sihirli bir değnek değmişcesine sona erdi oysa ben daha öncede boşanmaya niyetlenmiştim bir kaç sefer ama şimdi görüyorum ki, o zaman beni hiç ciddiye almamış ve hala görüp hissettiğim bir gerçek boşansak bile acaba kandırıp ikna edip aynı evde yaşamaya devam edip hayatını kontrol altında tutabilirmiyim gençliğimde bir hata yaptım evlendim, hadi evlendin bari ikinci bir hata yapıp boşanma dedim bu deveyi güt, ) ancak asıl hata zamanında boşanmamakmış, sağlığım, sıhhatim, psikolojim bozulduktan sonra şimdi ah keşke zamanında yapsaydım zamanında yapmadın şimdi çek bakalım...... malesef daha fazla çekemeyeceğim, zararın neresinden dönersen dön kardır, kendime saygı duymak, kendimi sevmek, kendime güvenmek istiyorum artık, hiçbirşey için geç değil, hayat önüme ne fırsatlar çıkarır bilemiyorum bildiğim bir tek şey varsa yoğurdu sadece üfleyerek değil tahlil bile ettirdikten sonra yemeden önce de 1000 kere ölçüp biçip tartacağımdır, fısat beklemezmiş valla beklemezse beklemesin karşıma bir daha herhangi bir fırsat çıkmazmış, çıkmasın boşandığım gün için aynen şöyle düşüneceğim "ben ağır bir suç işledim (iyi niyet suçu) müebbet hapis cezası aldım, hapishanede yattım ve iyi halimden dolayı şimdi tahliye oluyorum"...

Şunu hemen belirtmeliyim ki ben hala karşımdaki insanlara karşı önyargıyla yaklaşmıyorum saflık derecesinde bir davranış olduğunu da biliyorum ama değişmek zorundayım değişmeye mecburum bu davranışımın çok zararını gördüm ve kendime karşı dürüst olmak zorundayım aşırı iyiniyet dikkatsizliği doğuruyor hataları görmenizi engelliyor, karşınızdaki kişinin sizin iyiniyetinizi kötüye kullandığında bile ses çıkaramamanıza neden oluyor, bir dokun bin ah işit dedikleri benim için söylenmiş sanırım....
sevgilerimle

[Skorpion]

Öncelikle geçmiş olsun arkadaşım.

Inan bana senden daha kötü durumda olanlarda var. Bence sen hiç arkana bakmadan boşan. Bir an bile düşünme hele hele onun tatlı sözlerine kulak verme. Aynı hatayı bende yaptım mahkemeden döndük. Ağlayarak yaptıkları için özürler diledi. Tam 3-4 ay boyunca işte istediğim kadın bu dedim ama şimdi ise eskisinden daha beter haldeyiz. Onun için sana tavsiyem arkana bakma ve boşan.

[Av.Emrah Yavuzcan]

Davadan önce her iki eşin de psikolojik tedavi görmeleri kanaaatimce yerinde olacaktır.

[Av.Esin Kılıç]

Sayın ya2no.. yazılarınızdan anladığım o ki, sorun sadece evliliğiniz değil, evliliğinizin de payının olduğu bir yıpranmışlık ve kendinizi arama hali. zaten kendiniz de bunu "kendime saygı duymak, kendimi sevmek, kendime güvenmek istiyorum artık" sözlerinizle açıklamışsınız.
bana kalırsa, öncelikle boşanma konusunu -kısa süreli de olsa- rafa kaldırın, öncelikle kendinizi, önceliklerinizi, beklentilerinizi yeniden tanımlamaya, kendinizi dinlemeye çalışın. inanın bu konuda bir uzmanın size çok büyük faydası olacaktır. çünkü yazılarınızın satır aralarında yakaladığım kadarıyla evliliğinizi sonlandırmak, bir parmak şıklatmasıyla sorularınızı ve sorunlarınızı bir anda çözmeyecektir. tam aksine, öncelikle, kendinizle ve mevcut hayatınızla ilgili sorularınıza yanıt bulabilirseniz, atacağınız adımlar ve vereceğiniz kararlar çok daha sağlıklı ve tatmin edici olacaktır. bu karar boşanma dahi olsa, kendinizden daha emin şekilde bunu gerçekleştirebilirsiniz.

[ilkimsin35]

merhaba yazılarınızı okudum ve çok üzüldüm çünkü aynı şeyleri bende yaşıyorum şuan..benimde bir kızım var ama şuan gözüm onu bile görmüyor artık.sağlığımı kaybettim bütünnn sinirlerim yıprandıı.ne için koca bir hiç uğruna.zaman gelecek kızınız sizi anlayacaktır bende onu umuyorum ki belki büyüdüklerinde onlar için yaptıklarımızın farkına bile varmıycaklar..o yüzden kimseyi düşünmeyinn yaşantınıza önünüze bakın bu size bencillik gibi gelecek belki ama değil.bunu yapın ben yapıcamm.umarım herşey gönlünüzce olurr daima mutlu olursunuz ..sevgiler