Din, İman, Türban, Don, Kadın ve Kurufasülye İşte AKP İşte Öykü...

[commodore1tr]

Bakın ben gözlemlerime dayalı olarak kadınla erkeğin temel farkını söyleyeyim. Anlaşıp anlaşamama konusunda.
Bir dört yol ağzı düşünün birisi stada birisi alışveriş merkezine birisi sinemaya birisi lokantaya çıksın.
Bu dört yol ağzına dört kadın getirin. Diyin ki ''konuşun anlaşın nereye gideceğinize karar verin Sonra ona göre hareket edin.'' Bu dört kadın gayet medeni bir şekilde seslerini yükseltmeden '' tırı pırı''konuşurlar. Gülümseyerek sohbet edercesine . Sonra '' Karar verdiniz mi?'' diyin. Hepsi kafa sallar. '' Buyrun o zaman '' diyin. Ağzınız açık kalsın!!! Dört kadının aldığı karar her birinin ayrı yöne gitmesi olduğunu görürsünüz. Hangisi nereye neden gider kendiside tam bilmez ama öbür tarafa '' SIRF O GİTTİ!!'' diye gitmez. Ama sorsan Anlaşmışlardır...
Aynı dört yol ağzına dört erkek getirin aynı şartı koyun. Erkekler asla ''tırı pırı'' konuşmaz. '' Hırala Gürele'' bir tartışma başlar. Sesler yükselir medeniyet tek dişi kalmış canavar gibidir. '' Bu iş karakolda bitecek!!'' diye düşünürsünüz baştan. Yüzler asılır sesler yükselir gözler öfkeden kızarır. Sohbet değil kavga olduğunu anlarsınız. Sonra '' Bunlar karar veremedi kavga çıkmadan istediğiniz yere gidin.'' diyin Ağzınız gene açık kalsın !!! Önce hafif bir durgunluk sonra bir kimin maçı hangi film konuşması hafif sesle ve dört erkeğinde aynı yöne gittiğini görürsünüz hemde kolkola... Maçı sevmeyen bile takılır onlara '' SIRF O GİTTİ!!!'' diye gider.....

Kıssadan hisse iki tarafta ''SIRF O'' diye hareketle başlarlar teki O na uyar öteki O'ndan kaçar....

Tabiiki bu anlattığım aklı başında okumuş mantıklı kadın ve erkeklere yönelik gözlemdir. Birde böyle olmayanlar vardır ki onu anlatmayayım çünkü konum PARAMPARÇA OLDU... Sanıyorum ki bundan sonraki tartışmanız bebeklere hangi mama iyi olacak üzerine olacaktır....
He he saygılarımla ben konuma dönüyorum.

[commodore1tr]

25 Eylül 2007 New York/ Amerika....
Türkiye'de kocasının yanında bir kere törene katılmayan Anıtkabir'e gitmeyen Emine Erdoğan, kocasının özellikle abd ziyaretlerine teknik ve taktik destek vermek,temaslarda bulunmak için daima katılır. Parasınıda devlet erkanı sayıldığından bizler öderiz. İşte gene öyle bir geziydi....
Hafif yağmur çiseliyordu gün boyu Türkiye için koşuşturmaktan yorulan Bayan Erdoğan otel lobisine girdiğinde resimsiz bir afiş dikkatini çeker. İngilizcesi mükemmel olduğu için afişe bakar bakar ama anlayamaz çünkü afiş Amerikan İngilizcesidir ve içinde ne YES ne NO bulunmaktadır. Yanındaki Türkçe bilen CİA görevlisine sorar
''Be ne ?'' Görevli şöyle bir afişe bakar ''AFİŞ'' diyemeyeceği için daha geniş bir açıklamada bulunur.
'' Uzun süredir kapalı gişe oynayan '' Aslan Kral'' müzikalinin afişi'' der.
Emine Hanım Afişe bir kez daha bakar....
'' Alla Allah bu çizgi film Türkiye'de de oynamıştı gitmemiştik. Adam çizgi filme müzikal diyor. Ama neyse bozmayayım bunu kızımda sever '' diye düşünür.
Yanında kocalarını desteklemeye gelen Başbakan Yardımcısı Nazım Ekren’in eşi Meserret Ekren, Devlet Bakanı Mehmet Şimşek’in eşi Anna Şimşek, Dışişleri Bakanı Ali Babacan’ın eşi Zeynep Babacan ve AKP Genel Başkan Yardımcısı Edibe Sözen ile küçük kızı Sümeyye vardır. Onlara döner ve
'' Hanımlae çok çalıştık çizgi filme gidiyoruz.'' der. Hepsi ( Şimdi yukarda Allah var hepsi demeyeyim Anna hariç ) sevindirik olurlar. Anna bir afişe bir Emine ye bakar sadece yutkunur...
Emine Hanım CIA görevlisine '' Bu akşam buna gitmek istiyoruz'' diyince CİA görevlisinin yüzü allak bullak olur oysa ne kadar açık söylemiştir. '' Kapalı gişe '' oynadığını dolayısıyla yer olmadığını Neticede orası abd dir Türkiye değil... Bu gerçek Tokat gibi yüzüne vurulup gidemeyeceğini öğrenince Emine Hanım ın yüzü iyice asılır, Anna müdahale etme ihtiyacı duyar
'' Emine hanım biz dünyaca meşhur "The Phantom of the Opera'' ya gidelim ''
Emine Hanım bir kaşını kaldırıp Anna ya bakar. '' Ne diyor ki bu'' diye düşünür ve klasik sorusunu sorar...
'' O ne ?''
Anna hafif bozulur ama hemen toparlanır. Bozulduğu sıra muhtemelen '' Ne işim var benim bunlarla Ahhh Mehmet Ahhh yaktın beni...'' diye düşünür ama söylemez.
'' Operada ki hayalet dünyanın en meşhur müzikallerinden birisidir. Bu şansı kaçırmayalım '' der.
Emine Hanım da '' Operadaki Hayaletten bana ne hem ben hayaletten korkarım.'' diye düşünsede kıvırmak için
'' Biz Tayyip le Ankarada Akün de gittik ona '' der.......

Tam burada duralım. Neden duralım bendeniz naçizane saçmalama yazılar üstadı size kısacık bilgiler vereceğim....
ASLAN KRAL : Broadway'de senelerce oynanan ve altı kez Tony bir de Grammy kazanan 'Lion King' (Aslan Kral) bir müzikaldir. 'Aslan Kral'ın müziğini ise çağımızın en büyük bestecilerinden biri olan Elton John'a ait. Söz yazarı Tim Rice'la çalışan Elton John yaptığı bu müziklerle haklı olarak bir Tony Ödülü'nün sahibi oldu. Bu gösteride seyirci Disney'in çizgi film ruhuyla buluşuyor. Kral Mufasa, hain amca Scar, şaman maymun, yabandomuzu Pumbaa, Timon, Simba... İyi kral, yakışıklı prens ve hükümdarın yerine geçmek isteyen kötü amca... Afrika ormanında gün doğuyor. Simba güneşli bir günde dünyaya geliyor. Babası Kral Mufasa'dan sonra kral olmasına kesin gözüyle bakılan küçük aslan prens Simba gençliğini sorumsuz ve eğlenceli bir şekilde sürdürürken amcasının entrikalarıyla karşı karşıya kalıyor. Kötü niyetli amcası, babasının tahtına göz dikiyor ve Simba'yı yok etmek için plan yapıyor. Genç Simba karanlık ormanda saklanıyor ve tehlikelerle karşı karşıya kalıyor. Ama ormandaki zor koşullar sayesinde, yavaş yavaş kendine olan güvenini kazanan Simba edindiği yeni dostlar ve de özellikle âşık olduğu sevgilisi sayesinde güçlüklere göğüs geriyor ve geriye dönüp hakkı olan tahtı geri almak için mücadeleye başlıyor. Eserin yönetmeni ise Juliette Taymor. Ekim 2007 de abd deki grev nedeniyle Paris'te Mogador Tiyatrosu'nda sahnelendi. 40 Oyuncu 20 müzik sanatçısı görev alır ülkemize maalesef hiç gelmedi. İşte Erdoğan ın çizgi film dediği müzikal buydu....
OPERADAKİ HAYALET :Andrew Lloyd Webber’in Operadaki Hayalet adlı müzikali, New York’ta Broadway ve Londra’da West End’de en uzun süre sahnelenen müzikallerden birisi olma ünvanını taşıyor.Erik(ya da diğer lakabıyla Phantom) adlı bir adamla ilgili. Onu sıradan olmaktan uzak yapan, normal insanlardan çok daha yetenekli ve üstün özelliklere sahip, bir besteci, mimar ve tam bir deha olmasının yanında, yüzündeki korkunç yara. Çocukluğunda, annesi yüzünün korkunç halini görmemek için, ilk maskesini almış. O zamandan sonra, maskesiz dolaşmamış. Paris Opera binasında, bir şeyden memnun olmadığı zaman esen terör rüzgarlarının baş aktörü de yine kahramanımız oluyor. Operadaki herkes, bir hayaletin varlığına inanıyor. Ve bir gün, genç ve güzel korist, Christine Daaé’ye aşık oluyor kahramanımız, ancak gerçek kimliğini göstermektense, Christine’in de saflığından faydalanarak ona söylediği “Opera Hayaleti” olduğu iddiası ile, kızın aklını karıştırıyor. Güzel Christine’e müzik dersleri verip, melekleri ağlatacak kadar güzel bir sese sahip olmasına neden olurken, asla kendi yüzünü göstermiyor. Christine Daaé’nin çocukluk aşkı, yıllardan sonra tekrar karşılaştığı Vikomte Raoul’a olan aşkı ile Phantom’a duyduğu korkunç çekim yüzünden arada kalması, Phantom’ın hayalet değil de, gerçek bir insan olduğunu fark ettikten sonra, çirkinliğinden korkması, adama bakarken ölümü gördüğünü hissetmesi, Erik’in kendisinden sesini ve müziğini esirgeyeceğinden ve birilerini öldüreceğinden korkması, ve kendini beğenmiş, ruhsuz diva Carlotta ile opera yöneticilerin saçmalıkları ile, konumuz renklenip gidiyor.
Peki bu müzikal hiç Türkiye ye geliyor mu? Sergilendi mi? Yanıt Hayır. Neden ? 2005 te gelmek istediler Bütçe bulunamadı... Anlayın artık...
Neyse yazı uzadı ben aşağıda devam edeceğim....

[commodore1tr]

Neyse çok uzattım Anna Hanım Akünde seyrettiğinin olsa olsa film olacağını bildiğinden kibarca bunu söyler. Emine Hanımda kabul eder. Tiyatroda buluşmak üzere ayrılırlar.
New York'un meşhur meydanı Times Sqare'de bulunan Majestic tiyatrosuna kızıyla birlikte yürüyerek gelen Emine Erdoğan'ı, Edibe Sözen ve beraberindekiler karşılar. 11 Senedir kapalı gişe oynadığını öğrenince şaşırır ama bozuntuyada vermez. Tiyatronun orta sıralarda kızıyla yan yana oturarak şovu izleyen Emine Erdoğan, verilen 10 dakikalık arada kızı Sümeyye ve Ali Babacan'ın eşi Zeynep Babacan'la sohbet eder. Meraklı bakışlar altında ve yoğun bir güvenlik önlemi olmadan tiyatroya gelen ve iki saat yirmi dakika boyunca dünyanın en meşhur müzikalleri arasında gösterilen Phantom of the Opera'yı izleyen Erdoğan çıkışta da salına salına gider. Tiyatroyu nasıl bulduğu sorulunca
'' Çok etkilendim. Ama adamın yüzü neden maskeliydi amlamadım. Bizde kadınlar örter burada adam ama neden bir adam ?'' Gibi ulvi bir yanıt vererek ne kadar anladığını dosta düşmana gösterir.
Ne Baş başı bağlı bayan Hayrünise Gül nede Türban takmamak için intiharı düşündüğü ileri sürülen Emine Erdoğan Türkiye de Tiyatroya gitmemiş sahnelenen eserleri izlememiştir. CSO ya bile gitmemişlerdir. Bu konuda düşünceleri sorulduğunda ise. genelde kaçamak yanıt vermişler ama ağızlarında da kaçırmışlardır sanata bakış açılarını.
Sanat pek caiz değildir. Hele kadın sanatçı zinhar olamaz. Kadının başı örtülü ve evinde durması gereken bir yaratıktır. Zaten sahne oyunlarıda nedir ? Kadının erkeklerin önüne çıkması şarkı söylemesi oyun oynaması olmaması gereken bir şeydir.
Ressamlarda dikkat etmeli nü denen saçma resimleri yapmamalı yapılanlar ise sansürlenmeli sergilerden kaldırılmalıdır.
Zaten kendilerinin Erkek tarafıda bunun için çalışmakta heykelleri kaldırtmakta nü resimleri tülle örttürmektedir. Giyinme özgürlüğü vardır ve türban kullanılması zorunlu özgürlüktür. Bundan dılayı üç yaşındaki kızlar özgürce çarşafa sarılıp yamalı bohça gibi dolaştırılmalıdır. Değil santla uğraşmaları seyretmemeleri lazımdır.
2000 de böyle bakalım geçmişte nasılmış.....

[commodore1tr]

18 Yaşındaki Ali çok heycanlıydı, ertesi gün sınavı vardı. Hayatını değiştirecek belki istediği yere gelecekti. Bütün gece heyecandan uyuyamadı. Sabahı zor etti. Giyindi koştura koştura evden çıktı sınava yetişmeliydi...
15 yaşındaki Peyami hayata küsmüştür.Zaten 8 yaşında yakalandığı kemik hastalığı kendisine çok çektirmiştir. Galatasaray Lisesinde okuma hayalleri suya düşmüştür. Gazetede gördüğü yazılardaki sınav kendisi için bir şanstır. Sınava girecektir İstediğini yapacak bir düzeyde olmasada sınava girecektir...
23 yaşındaki Halit de sınava girme kararı almıştır yeni bir açılım yeni bir rüzgar yeni bir oluşum. İçindeki çocuk ille girmesi gerektiğini söyler oda girmeye karar verir. Tatlı bir heyecan onuda sarar.
Behzat ta 23 yaşındadır. Hayatı boyunca yerinde duramamış hep tiplemeler yaparak çevresindekileri etkilemiştir. Gazetede sınav olduğunu duyunca heyecandan kalbi yerinden çıkacak gibi olmuş sınav zamanına kadar da yerinde duramamıştır.
Celal sınav haberini gazeteden okuduğunda ikircimde kalır 31 yaşındadır. Hayatı boyunca beklediği bir olay bu yaşta karşısına çıkmıştır. Ama yaşı ah şu yaşı.. Haberi bir kez daha okur sınav yere zamanı herşey vardır çağrı vardır ama yaş sınırlaması yoktur. Gideyim yahu ne kaybederim ki der.
İsmail 20 Yaşındadır. Tiyatroyu o kadar sevmektedir ki her şeyi göze alıp okuduğu okul olan Kuleli Askeri Lisesini yarım bırakıp buna yönelmiştir. İlk kez Ahmet Fehim Efendi’nin topluluğunda, Ahmet Vefik Paşa’nın Tabib-i Aşk oyunuyla sahneye çıktı; Namık Kemal’in Akif Bey oyunundaki başarısıyla dikkati çekti. 1910’da Burhanettin Bey (Tepsi) topluluğuyla Selanik turnesine katıldı, olumlu eleştiriler aldı. Sınav ilanını okuyunca eli ayağına dolaşır Mutlaka girmelidir sınava mutlaka...
Muhsin kendisini sinema ve Tiyatro için doğmuş hissediyor ve ona göre yaşıyordu. 1909'da Erenköy'deki Burhaneddin Kumpanyası’nda Arthur Conan Doyle'ın Sherlock Holmes oyununda 'Bob' rolüyle ilk kez sahneye çıktı. Bu toplulukla birçok oyunda rol aldı. 1911'de tiyatro eğitimi için Paris'e gitti. Orada çok kişiyle tanıştı. Açılacak sınavı biliyordu yardımcı öğretmen sınavına girecekti ama oda heycanlıydı....

Bu kişileri böyle heycanlandıran sınav da neyin nesiydi ?
Herşey Türkiye’de, düzenli bir tiyatro kurulması ve sahne sanatçılarının yetiştirilmesi fikrinin 1914 yılında, Şehremini (Belediye Başkanı) Operatör Cemil Topuzlu tarafından ortaya atılmasıyla başlamıştır.
Cemil Topuzlu Bey, Şehremini olarak, İstanbul’da bir belediye konservatuarı kurmak istiyordu. Belediye meclisinde kendisine taraftar bulunca, alınan kararla, bu iş için o zamanın parasıyla 3000 lira ayrıldı. Meşhur tiyatrocu, Parisli (Paris Tiyatro Müdürü) Andre Antoine’la, Paris elçiliğimiz aracılığıyla anlaştı. Antoine, anlaşma gereği İstanbul’a geldi ve konservatuar için Şehzâdebaşı’nda Letâfet apartmanı (Rıza Paşa Han) tahsis olundu. 14 Temmuz 1914 günü burada sınav yapılacağı duyrulur. Bu gazete ilanını ve yazılarını yazanda Yahya Kemal Beyatlı'dır.
Peki bizim konumuzun bununla bir ilgisi var mıdır ? EE olmasa yazmazdım değil mi? Hadi gelin şimdi 14 Temmuz 1914 e dönelim sınav nasıl olmuş yapılmış mı işe yaramış mı bakalım.

[Akademik Sultan]

Tabiiki bu anlattığım aklı başında okumuş mantıklı kadın ve erkeklere yönelik gözlemdir. Birde böyle olmayanlar vardır ki onu anlatmayayım çünkü konum PARAMPARÇA OLDU... Sanıyorum ki bundan sonraki tartışmanız bebeklere hangi mama iyi olacak üzerine olacaktır....
He he saygılarımla ben konuma dönüyorum.

Sayın commodore1tr.. Hayır bebek maması konusunu tartışmaya gerek yok. En iyi markayı anneler kendisi bilir ve alır.:rolleyes: Siz de bakın arada nasibinizi alacaksınız gibi görünüyor ona göre Kadınlar anlaşamaz demenin kısa yolları da vardır. Anladık)

Tamam araya girmiyorum ben artık, konunuz yeterince bölündü zaten.. Fakat kadınlar sadece bebek maması ,bebek bezi, makyaj malzemesi, botox, bitkisel çaylar, yılın modası konularından farklı şeyleri de tartışabilirler. Hani bir hatırlatma fena olmayacak gibi..

Saygılar..

[commodore1tr]

Sınav günü apartmanın önü umulandan kalabalıktı. Tam tamına 197 kişi sınav için başvurmuştu. Bizimkilerde dahil!
Başvuruda bulunan 197 kişi arasında bir kaç Türk kızıda bulunuyordu. Sınava giren heyetin önüne geliyor heyetin sorularını yanıtlıyor biraz konuşulup çıkılıyordu. Fransız Antoine heyetin içinde durmuyor konuşmaları mimikleri dikkatlice takip edip sadece başıyla onaylıyor not alıyordu. Zaten sorsa ne soracaktı ? Tek kelime Türkçe bilmiyor. Sınava girenlerin çoğuda Fransızca bilmiyordu.
Beklenen an gelmişti. Türk kızları müslüman oldukları gerekçesiyle sınava alınmıyor başları önde gidiyorlardı. Ama bir Türk kızı diretti ileri doğru yürüyünce kapıdaki görevli kaçıldı kız sınav heyetinin karşısına gelmiş dikilmişti. Sınav heyeti kısa bir şaşkınlık geçirip kıza baktılar kızda peçenin altından onlara bakıyordu.
'' Ben sınava girmek istiyorum. '' dedi titrek ama azimli bir sesle sanki sesindeki titreklik heyecandan değilde öfkedenmiş gibi geldi oradakilere...
'' Olmaz'' dedi heyetten birisi. Ama kız inatçı çıktı diretti...
'' Niçin ? Niçin ? ''
Sınav kurulu birbirine baktı, içlerinden birisi gülerek yanıtladı.
'' Peçeyle tiyatro olmaz da ondan kızım...''
Genç kız doğal olarak peçeliydi. Antoine yaslandığı duvardan doğrulmuş büyük bir merakla sahneyi seyrediyordu. Yanındaki yardımcısı hızlı şekilde tercüme ediyor Antoine başını sallayıp olacaklara bakıyordu.
Bir anda zaman ve dünya durdu sanki. Dimdik duran uzun boylu genç kız hiç sesini çıkartmadan bakıyordu . Ve o ana geldi son derece zarif bir el hareketiyle peçesini açıverdi.....
Odaya sanki Atom bombası düşmüş gibi oldu Antoine nin tercumanı bile susup kalmıştı. Muhteşem güzel bir yüz iki harika göz. ... Meydan okuyan, hesap soran öfkeli bakan iki harika ela göz.... Birden konuşmaya başladı o an herkes anladı sesindeki titreme öfkedendir. Sinirden yanacıklarıda kızarmıştı....
'' İşte yüzümü açtım. Hani ne oldu ? Ne deprem oldu, ne ateş yağdı, ne salgın hastalık çıktı. Yüzümüzü peçeyle örtmemiz için dini bir zorunluluk var mı? Hayır. ANADOLUDA KADINLAR PEÇELİ Mİ? HAYIR Peçeyle tarla sürülür, üzüm toplanır, inek sağılır mı? Bu durum şehir bağnazlarının yarattığı , zorladığı , savunduğu saçma bir görenek. Sizler bunun yanlışlığını, dayanaksızlığını görüyor biliyor anlıyor ama kılınızı bile kıpırdatmıyorsunuz, böyle gelmiş böyle gitsin diyorsunuz. Bizleri toplumdan uzak tutuyor umacı gibi gezdiriyorsunuz... YAZIKLAR OLSUN...'''
Döndü çarşaf eteklerini havalandıra havalandıra yüzünü örtmeden çekti gitti. Kurul üyeleri birbirine baktı. Konuşmadan anlaştılar bu olayı hiç olmamış kabul ettiler. Ama Fransız hayatının en enemli anısı olarak bunu sakladı...

İşte 1914 ün genç kızı işte bizim ucube zevksiz giyim bir numaraları... Eleştrip bir iki söz söylemek bile gereksiz....
Ha merak eden olurda yahu şu Ali, Peyami Halit filan kim diyorsanız söyleyeyim. Belki tanırsınız bir kaçını....
Ali ALİ NACİ KARACAN OLDU....
Peyami PEYAMİ SAFA ( SERVER BEDİİ)
Halit HALİT FAHRİ OZANSOY
Behzat BEHZAT BUTAK
Celal CELAL SAHİR EROZAN
Galip İSMAİL GALİP ARCAN
Muhsin MUHSİN ERTUĞRUL.
Meraklısına son bir not Muhsin Ertuğrul sınavı birincilikle kazandı. Tek Türk kızı alınmadı ama 7 Ermeni kızı okudu...

Bu günlük bu kadar yeter değil mi?

[cognis]

Bu foruma katılımım ve ortaya koyduğum fikir ve içerikler çok çok çok değerlidir.

Hiç kimseye yöneltilmediği halde; hiçbirinizi tanımam bilmem üstelik!!!

Durup durup üzerinize alındınız, ACABA CÜMLELERİMİ OKUDUNUZ MU???
Oysa OKUMALISINIZ,,,
EVET ANLAMADINIZ...

Oysa tam da bunu diyordum, tuhaf bir alınma, kapris, gösteriş hali???

Bu forumda bir iki kişiye brifing filan veriyor değilim. Sizin icazetinize ihtiyacı yok fikirlerim,,, ancak tacizi de haketmezler.

İlkin birdahadüşün, ardından akademik sultan,,,
Kendiniz haddinizi aşıp müdahale ediyor, şahsi yargılar, sınırlamalar belirliyor, EĞLENİYORSUNUZ!!!

İyi eğlenceler de,,, masturbasyonvari bir hal aldı vaziyet,,,

Bir dolu da BEN kelimeniz uçuşuyor forumda,,,
BENimde bu tarz hiç hoşuma gitmez.

Oysa foruma 'fikren' eklediğim iletilerin her biri çok anlamlı ve değerli fikirler barındırıyor,,, belki hiç farkına varmadığınız, varamayacağınız...Yazının erkini seviyorum bu yüzden))) Belki birgün daha objektif olur okursunuz, düşünürsünüz,,,

Bu foruma herhangi bir katılım yapmayı düşünmüyorum, Teşekkür ederim,

[Tangör Evren]

Birdaha düşün de kim ? Sayın cognis alınganlık yapmayınız. Değerli fikirleriniz her zaman bizim için önemlidir. Zaman zaman tartışmada işin tuzu biberidir.

[cognis]

Sayın cognis alınganlık yapmayınız.

Neden??? Herkes kadar BEN de alıngan olabilir'dim, ancak alınmadım, alınamadım, fırsatım olmadı)))
Bunca üst'üne alıngan'ı teskin ve telkin etmek hayli zamanımı aldı...
E canım birkaç fikrimi daha konu içine serpiştirmek istiyor ama,,, tırstım tabii...
Forumu açanda haklı,,, yazıyor yazıyor yazıyor,,, okunan ve 'alıntı'lanan yerler tamamen inadına 'kişisel'((
Hani dedim, en azından 'gerekçe' yaratmıyayım, zira bir iki mevzu'ya daha temas etsem,, (ki mevzu ile ilgilenen de pek yok ya) iş hepten çığırından çıkacak.


alınmak,, alınmak,, alınmak,......., sıkıldım da üstelik bu kavramdan. Ama epey rating yaptığına göre bu 'alınmak' kavramı ya kendini iyi pazarlıyor, ya da ilgi bekliyor.

Hadi ben ilgi göstereyim,

NEDİR ALINMAK;
*önce bakalım ne demişler???
kendine sölendiini sanmak
abartıp paranoya yapmak

*yarasi olan gocunur olayi

*(bkz: girilen butun entryleri ustune alinmak)

*bir elestiri ya da sozu kendisi icin soylenmi$ zannetmek, ve yerine gore hemen savunmaya gecmek. ki$iye yarasi olan gocunur atasozunun hatirlatilmasiyla tarti$ma anlamsizca uzar.

genelleme amaçlı söylenen bir şeyi kendisi için söylenmiş sanmak
(dreamer, 11.10.2002 17:16)

aliniyorsa insan ustune, vardir elbet bir sebebi. vardir bir bildigi*.
(oza, 11.02.2003 18:07)

*ani tepkiler vererek gulunc duruma dusmeye sebep olan davranis (ozellikle haksiz yere boyle bir tepki verildiginde).
ozellikle de hakaret iceren tepkiler vermek, gelecekte, bu tepkiyi verenin, ettigi hakaretten beter durumlara dusmesine sebep olacaktir.
hakli oldugu durumlarda bile (ozellikle elde yeterli kanit yoksa) verilen tepki haksiz duruma dusulmesine sebep olabilir.
(mylia, 18.06.2003 00:41)

*(bkz: üstüne rahat bir şeyler alınmak)

*bazen gülünç duruma düşüren hafif paranoyak bir yaklaşımdır.. yazılan bir entry paste edilip, onun üzerinden yorumlar geliştirilir, bir şekilde kişiye ulaşır. obsesiflerin en sevdiği oyunlardan biridir. her ne yazarsan yaz, öyle beklediği için kendine yorar. zihni boşa yormaktır.

*bir metnin, bir sözün neresinde kimlerden bahsedildiğini farkedemediğiniz durumlarda isminiz geçse bile onun tamamının sizden bahsettiğini sanmamak gerekir her zaman. bu durumda bir kaç defa daha okuyun derim. yazıda maymun ifadesi de olabilir. ne gerek var adım geçiyor diye metnin tamamının kendiniz için yazıldığını sanmaya. gereksiz bir atraksiyondur.
(orhan perver floydian, 01.04.2007 00:34)

*özellikle yakından tanımadığı insanları uzaktan izleyen kişilerin çokca düştükleri durum. hiç kendileriyle ilgili olmayan şeyleri kendilerine yorup boş yere üzülürler, bol bol zaman kaybederler, kısır döngüye girerler. bir süre sonra hastalık haline getirirler bunu. çoğu kişi bu nedenle düşmanıyla karmasal bir ilişkiye girmiş olur. düşman bellediği kimsenin herşeyini takip edip üzerine alına alına, bir süre sonra ona benzemeye başlar. ona benzedikçe ondan hoşlanmaya başlar. bu sefer de kendisinden nefret etmeye başlar. sonrası i hate myself and i really want to die.
EKŞİ SÖZLÜK

Bir de TDK'ya bakalım, sözlüğünde nasıl açıklamış??
1 . bir davranışın kendisine karşı olduğunu sanarak tedirgin olmak, alınmak:
"Otomobilin dinmeyen yaygarasını üstüne alınmaya mahal yoktu." Ö.Seyfettin
2 . bir işi yapmaya söz vermek, ödev alınmak:
"Her biri, ayrı bir defter sayfasının gözden geçirilmesini üstüne aldı." P.Safa.
____________________________________________

[cognis]

Birdahadüşün bir profil ismi,,,

QUOTE]Sayın cognis alınganlık yapmayınız[/QUOTE] neden bana yasak mı???

Ayrıca 'alınganlık' yaptığım filan da yok. Hem sırayla vardiya usulü gibi 'üstüne üstüne alınan' lardan fırsat mı kaldı??? Habire telkin, teskin etmek de cabası!!!

Zaman zaman tartışmada işin tuzu biberidir

Fikirlerin tartışılmasında, fikirler bir kenara atılıp, şahsiyetler kendini sergilemeye başladığında,,, tuz'lama biber'lemeden bahsedilemez.
Üstelik fikirler hemen kenara çekilirler, meydanı şahsiyetlere terkederler.
Prensibim gereği bende böylesi ortamlardan terk-i diyar eylerim.

Değerli fikirleriniz her zaman bizim için önemlidir.

Bilmukâbele