Boşanan eşlerde çocuk velayeti.

[MURAT BOYRAZ]

Merhaba;
2006 yılının temmuz ayı itibariyle ayrı yaşadığım eşimden, 19 şubat 2007 tarihinde boşandım. Boşanma davamız bir anlaşma metnine dayandığından ve karşılıklı olarak evlilik müessesinin devamlılığını sağlayamayacağımıza inandığımızdan tek celsede sonuçlandı. Bu evlilikten 4 yaşında bir oğlumuz var.
Boşanma davası sırasında; mahkemeye sunmuş olduğumuz anlaşma metnimizin bir maddesinde, çocuğun velayetinin annede kalmasına ve benimde, çocuğun giderlerine katılım payı olarak belirli bir meblağ ödememe kara verdik. Fakat gelişen olaylar ve çocuğumuzun bana ve doğup büyüdüğü eve olan bağlılığı velayet konusunda sıkıntılar yaratmaya başladı. Anlaşma metnimizde çocuk; hafta sonları (cumadan pazar akşamına kadar) bende, diğer günler annesinde kalıyor. Ortada bazı sıkıntılar var aşağıda bunları maddelendireceğim çocuğun velayetini bu maddelendireceğim sorunlar nedeni ile üzerime almak istiyorum;
1- Hafta sonları bende kalması gereken çocuğumuz, yeniden annesine götürmek istediğimde asla ve asla gitmek istemiyor. (7 aydır ayrıyız ve çocuğumuzun tepkisinde hiçbir değişiklik yok, bu durum tüm aileyi perişan ediyor.)
2- Eski eşim hafta ortası 11,00 ile 20,00 saatleri arası çalıştığından ve hafta sonları kursa gittiğinden çocuk ile yeterince ilgilenemiyor, zaman geçiremiyor.
3- Annesinin ilgilenmediği zamanlarda çocuğumuz anneannesi ile kalıyor ki bu hanım 55-60 yaşlarında ve yeterince ilgili değil, yaşı itibariyle.
4- Ekonomik açıdan da benim verdiğim nafaka olmasa ve ailesi ile birlikte yaşamasa asla çocuğumuzun ihtiyaçlarını giderebilecek bir kazanca sahip değil. 500 ytl civarı bir maaşı var 300 ytl nafaka veriyorum, kira ödese bakıcı tutsa ellerinde harcayacak paraları kalmayacak, oysa ben 2.500 ytl maaş alıyorum evim ve arabam var bakıcı tutabilir daha iyi şartlarda yetiştirebilirim.
5- Çocuğumuzun doğup büyüdüğü ve benim halen yaşadığım bina ailemize ait, yani annem, babam, abim, kızkardeşim ve yiğenlerim aynı binada yaşıyoruz, oysa çocuğumuz şu anda hiç bilmediği bir coğrafyada hiç tanımadığı insanların içerisinde kalıyor ve bu durum psikolojisini bozmak üzere, ayrıca üzüntüden zayıflamış ve sürekli düşünceli bir halde hepimizi perişan ediyor.
6- Evlendiğimiz günden itibaren asla kendime ait özel bir zamanım olmadı, bu nedenlede çocuğumuza aşırı düşkün biriyim ve çocuğumuzda bunun son derece farkında, bu nedenlede benimle kalmak onu fazlası ile mutlu ediyor.
7- Çocuğumuz bende kaldığı günlerde, Zaman zaman ben bırakamadığımda annesi almaya geliyor çocuğumuzu ve çocuk annesi ile gitmemek için ağlıyor çırpınıyor, oysa ben iki günlüğüne almaya gittiğimde koşarak geliyor.
8- Konunun yasalara uygun çözümü için pedogok ile görüştüm ve çocuğumuzun psikolojisini anliz etmesini istedim, olumsuz bir bulguya rastlamadı ama velayet devri için, illa bir olumsuzluk olmasını ve tedavi sürecini yaşamayı beklememizmi gerekiyor? Ayrıca pedegok her ne kadar olumsuzluk olmadığını düşünsede çocuğumuz hiç olmadığı kadar sinirli ve gereksiz şiddet eğilimleri gösteriyor, geçmişte asla böyle bir tavrı olmazdı.
10- Son olarak Türk Medeni Kanunun 348/2 maddesi gözüme çarptı (konu üzerinde hukuki araştırmalar yapıyorum) eğer anne yeterince görevini yerine getirmiyorsa veya savsaklıyorsa velayet devri olur diyor bu madde.
Biraz fazla ayrıntılı bir metin oldu sanırım, ilgilenen ve yardımcı olacak herkese şimdiden teşekkür ediyorum.
Saygılarımla
Murat BOYRAZ

[gecem1970]

Sayın Boyraz,
Çocuğunuzun velayetini annesine verirken neden bu koşulları düşünmedim diye sormanız gerekmez mi kendinize? Kaldıki çocuğun koşullarıyla ilgili bir anormallikte yok.
Ben hukukçu değilim ancak size şunu sormak istiyorum. Çocuğunuzu kendinizi mutlu etmek için mi yanınıza istiyorsunuz yoksa onu mu?
Çocuğunuzun hep düşünceli olduğunu yazmışsınız. Acaba yaşı itibarıyla anneden ayrı kalmanın yarattığı elem olamaz mı nedeni?

Büyük olasılıkla sizinde izin gününüz olan hafta sonu çocuğu alıyor, kalabalık ailenizle birlikte onu mutlu etmek için elinizden geleni yapıyorsunuz. Böylece çocuk bu eğlenceli hafta sonu partisini sevinçle karşılıyor.

Sayın Boyraz sizi kesinlikle suçlamıyorum yada yargılamıyorum. Çocuğunuza sevginiz ilginiz taktir edilecek bir durum. Ancak çocuğunuzu severken onun mutluluğunu ön plana almanız gerekir.

Çocuğunuzun bir evi olmasına izin verin. Ki orası şu anda annesinin yanı. Yaşı itibarıyla biraz saldırganlaşması gayet normal. Gelişim kitaplarına göz atarsanız bunu görürsünüz. Size kötü haberim şu. Önümüzdeki bir yıl içinde çocuğunuz size karşı tepkiselleşecek sizden uzaklaşacaktır. Normal gelişimde bir erkek çocuğu 5-6 yaşlarda babasından kopar anneye bağlanır.Sonra döner babasıyla özdeşleşir. Tam bu yaşlarda çocuğu annesinden uzaklaştırırsanız ortaya çıkabilecek psikolojik sorunlarının boyutları inanılmaz olabilir. Annesinden ayrı kalması sizinle özdeşleşmesine engel olur. Ki bu durumun sonuçları ağır cinsel kimlik sorunları olarak dahi kendini gösterebilir.

Size çocuğunuzun velayetini tekrar verilir mi bilmiyorum. Ancak bir çatışma ortamı yaratırsanız ve mahkemeyi kaybederseniz olacakları tahmin edebiliyorum. Pekçok ebeveyn yasal görüşme haklarını güçlükle kullanıyor. bazıları yıllarca çocuklarını göremiyor. Yazdıklarınızdan böyle bir güçlük yaşamadığınız anlaşılıyor. Eğer çocuğu kendinize bağlamak adına onun duygularını incilttiğiniz ( ki aşırı ilgi de, ailece ah zavallı yavrum diye başlayan söylemler, ayrılış sırasında yaratılan matem havası inciltir) belirlenirse annesi gerekli yasal tedbirleride alacaktır. örneğin başka bir şehre taşınıp görüşmelerinizi yeniden düzenletebilir.

Size tavsiyem çocuğunuzla birlikte iken abartılı tutum ve davranışlardan kaçınmanızdır. Çocuğu annesine bırakırken neşeli bir tutum takınır, dikkatini ayrılık kavramından çok annesine kavuşmasına çekerseniz çocuğu yıpratmazsınız. Eğer tavrınızı sürdürüseniz çocuk beyni size ummadığınız ve sizi üzecek bir yanıt üretir. Çocuklar farklı algılar olayları lütfen dikkat.

Yukarıdaki tavsiyeleri yanlız size değil Çocukları seven ve iyi tanıyan biri olarak anne yada baba çocukla yaşamayan tarafta olan herkese yönelik olarak yazdım. Umarım ukalalık olarak almazsınız.

[MURAT BOYRAZ]

Sayın; Gecem 1970
Tavsiyeleriniz ve alakanız için teşekkür ederim. Değerli görüşlerinizi dikkatte aldığımı bilmenizi ancak durumun bir hukukçu tarafından değerlendirilerek gerekçelerimin, velayetin devri için yeterli olup olmadığına dair bilgi almak maksadında olduğumu bilmenizi isterim.
Saygılarımla
Murat BOYRAZ

[Av.Duygu Tekay]

Sayın Boyraz;

velayetin el değiştirilmesi davası açabilirsiniz ama eski eşinizden veleyetin alınması için gerekli şartların oluşmuş olması gerekir.

Saydığınız nedenlerde bunlara çok rastlanmamaktadır. Bir müddet daha bekleyip izlemenizi öneririm.
Bu linki inceleyiniz.

https://www.hukuki.net/forum/showthread.php?t=18393