YARGITAY 13. HUKUK DAİRESİ
E: 2008/4232 K: 2008/9173 T: 01.07.2008
İşçinin Mesleki Unvanından Yararlanarak Sağlanan Kardan Sorumluluk • Bozmadan Sonra Yargılama • Davalı Taraf Lehine Oluşan Kazanılmış Hak (*) Yarsuvat Hukuk Bürosu tarafından gönderilmıştir.
(BK m. 43, 44)
Özet: Hizmet sözleşmesi ilişkisinin bitmış olmasına rağmen çalıştırmış olduğu personelin
mesleki ünvanını kullanarak kar sağlayan işveren şirketin, personele belli bir tazminat
ödemesi gerekir.
Yerel mahkemece verilen tazminat hükmünü temyiz etmemiş olan davacı taraf; davalı
tarafın temyizi sonucu verilen bozma kararından sonra yapılacak olan yargılamada,
bozmadan önce hüküm altına alınan tazminat miktarını aşacak şekilde tazminata hak
kazanamaz.
Davacı, davalı şirkette 1999 yılında ziraat mühendisi olarak işe başladığı
nı, davalının ziraat mühendisliği ünvanını kullanmak suretiyle kendisinin
mesuliyetinde C şirketi adına 2.02.2000 tarihinde tohumluk bayiliğ
i izin belgesi aldığını, aralarındaki sözleşme ilişkisi 19.04.2000 gününde
bitmış olmasına rağmen davalının 3 yıldır anılan belgeyi kullanmak
suretiyle kazanç elde ettiğini, davalının defter ve kayıtları da incelenmek
suretiyle şimdilik 3.000 ytl tazminatın tahsiline karar verilmesini istemış;
26.08.2005 tarihinde verdiği ıslah dilekçesi ile de toplam 13.114
YTL’nin ödetilmesini istemıştir.
Davalı, davanın reddini dilemıştir.
Mahkemece, bilirkişi raporu esas alınmak ve BK 44. Maddesi hükmünce
bilirkişinin bulduğu rakamdan %50 oranında indirim yapılmak
suretiyle 7.614.072.466 TL üzerinden davanın kabulüne karar verilmış;
hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici
nedenlere ve özellikle delillerin taktirinde bir isabetsizlik bulunmaması
na göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer teyiz
itirazlarının reddi gerekir.
Hükme esas alınan 28.08.2005 tarihli bilirkişi raporunda davacının
davasına konu dönemde davalıya ait işyerinde çalışması halinde
13.114.672.466 TL gelir elde edeceği, olayda BK 43 ve 44. maddeleri hükümlerinin
de uygulanması gerektiğine vurgu yapılmış; mahkemece de
bilirkişinin bulduğu miktardan %50 oranında indirim yapılmak suretiyle
hüküm kurulmuştur. Halbuki davacı, davalının ticari defter ve kayıtları
incelemek suretiyle elde ettiği kardan belli bir oranda tazminat istemiştir.
Hal böyle olunca davalının ticari defter ve kayıtları da incelenmek suretiyle
tohumluk bayiliği izin belgesi nedeniyle davalının elde ettiği gelir
miktarı belirlenmeli, belirlenen bu miktardan ilk kararda hükmedilen
miktarı aşamak koşuluyla makul oranda bir tazminata hükmedilmelidir.
Mahkemenin bu yönleri gözardı ederek yetersiz bilirkişi raporuna itibar
etmek suretiyle yazılı şekilde hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı olup,
bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte belirtilen nedenlerle davalının diğer
temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenle temyiz olunan
kararın davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek
halinde iadesine, 01.07.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.
İçtihat
