YARGITAY 3. HUKUK DAİRESİ

E: 2008/6915 K: 2008/7602 T: 01.05.2008

Aile Hukuku • Yoksulluk Nafakası Koşulu • Yoksulluk Kavramı • Asgari Ücretle Çalışma

Özet: Boşanmadan dolayı yoksulluğa

düşecek olan eş, kusuru daha ağır olmamak

şartıyla diğer eşten mali gücü oranında süresiz

olarak nafaka isteyebilir.

Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenmış

olan yerleşik uygulamaya göre

“asgari ücretle” çalışma olgusu yoksulluğu

ve yoksulluk nafakası istemine engel olan bir

durum değildir.

Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda

mahalli mahkemece verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.

YARGITAY KARARI

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki

bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.

Davacı (koca), davalının boşanmadan sonra 11.11.2006 tarihinden

itibaren sigortalı olarak çalışmaya başladığını, dolayısıyla yoksulluktan

kurtulduğunu ileri sürerek aylık 250,00 YTL yoksulluk nafakasının kaldı

rılmasını talep ve dava etmıştir.

Davalı (kadın) cevap dilekçesinde; davacıdan yoksulluk nafakası almak

koşulu ile boşandığını, girdiği işten de çıkartıldığını, bulduğu işlerin

süreklilik arzetmediğini, şu an işsiz olduğunu beyanla davanın reddini

savunmuştur.

Mahkemece, boşanma davası sırasında davalının çalışmadığı, daha

sonra sigortalı olarak işe girdiği, halen asgari ücretle çalışıp düzenli gelir

elde ettiğinden sözedilerek yoksulluk nafakasının dava tarihi itibariyle

kaldırılmasına karar verilmış, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.

Dosya içeriğinden, tarafların anlaşmalı olarak boşandıkları, boşanmanı

n mali sonuçları konusundaki anlaşmanın mahkemece de uygun

bulunarak 20.2.2006 dava tarihinden itibaren davalı için aylık 250,00

YTL yoksulluk nafakasına karar verildiği anlaşılmıştır.

MK gereğince "Boşanma yüzünden yoksulluğa düşecek eş, kusuru daha

ağır olmamak şartıyla geçimi için diğer eşten mali gücü oranında süresiz

olarak nafaka isteyebilir" hükmü getirilmıştir.

2602 İSTANBUL BAROSU DERGİSİ • Cilt: 82 • Sayı: 5 • Yıl 2008

Yoksulluğun hukuksal kavramı sözkonusu bu maddede tanımlanmamı

ş ise de, YHGK'un 7.10.1998 tarih ve 2-656-688 sayılı-kararında

kabul edildiği gibi yeme, giyinme, barınma, sağlık, ulaşım, kültür gibi bireyin

maddi varlığını geliştirmek için zorunlu ve gerekli görülen harcamaları

karşılayacak düzeyde geliri olmayanları yoksul kabul etmek gerekir.

Davalının, boşanmadan sonra sigortalı bir işe girip çıktığı, dava tarihinde

de asgari ücretle Y. adlı şirkette çalıştığı anlaşılmaktadır.

Belirtmek gerekir ki; HGK'nın yerleşik kararlarında, asgari ücretle

çalışılmakta bulunması "yoksulluk nafakası" bağlanmasını olanaksız kı-

lan bir olgu kabul edilmemiştir.

Somut olayda; asgari ücretle özel bir şirkette çalışmaya başlayan davalı

nın aldığı maaşın, insanca yaşayıp geçinme olanağı sağlayamayacağı,

onu yoksulluktan kurtarmayacağı kuşkusuzdur. Kaldı ki, davalının çalı

şma olgusunun süreklilik arzetmeyebileceği de gözetildiğinde, mahkemece;

davanın reddine karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme

sonucu yazılı gerekçe ile kabulü doğru görülmemiştir.

Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazı

lı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde

olduğundan kabulü ile hükmün HUMK’un 428. maddesi gereğince BOZULMASINA

ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene

iadesine, 1.5.2008 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.