Gerçekten, B.K.nun 360.maddesince yapılan şey iş sahibinin kullanamayacağı ve nısfet kaidesine göre kabule icbar edilemeyeceği derecede fenne aykırı ise iş sahibi eseri kabulden kaçınarak ödediği bedelin iadesi ile varsa zarar ve ziyanını isteyebilir. Yasanın 360/2 maddesi uyarınca da eserdeki ayıpların yukarı derecede olmaması halinde iş sahibinin yükleniciyi tamire mecbur edebileceği hükme bağlanmıştır. Yukarıdaki yasa hükümleri doğrultusunda somut olayda, eserin reddi gerekip gerekmediği veya tamirat suretiyle amaca ulaşılıp ulaşılamayacağının saptanması önem kazanmaktadır. Sorunun çözümünün de HUMK.nun 275.maddesince bilirkişi oy ve görüşüyle mümkün olduğu açıktır. Bilirkişilerce düzenlenen 12.11.2002 günlü rapor az yukarda değinilen hususlarda yeterli açıklıkta değildir. Zira, bilirkişiler yapının pis ve temiz su tesisatının bütünüyle yenilenmesinin en akılcı çözüm olacağını ifade etmekle birlikte, arızanın tam yerinin belirlenmesinin çok zor olduğunu da söyleyerek çelişkiye düşmüşlerdir. Tesisattaki arıza yerinin tam olarak saptanmasında hem davacıların hem de davalının ekonomik yararı vardır. Çünkü bu durumda binanın tüm tesisatı ve tesisatın geçtiği yerlerin sıva ve fayansları kırılıp dökülmeyecek ayıp en az giderle ortadan kaldırılabilecektir. Tesisattaki ayıbın tam belirlenmesi başka bir bilirkişi tarafından kolaylıkla yapılabilir. Mahkemece yapılacak iş; HUMK.nun 284.maddesine dayanılarak gelişmiş metodlardan yararlanabilecek bilirkişiler sağlanıp bunların katılımı ile keşif yapılarak binanın temiz ve pis su tesisatındaki arıza yeri veya yerlerini saptamak, bu arızaların lokal olarak giderilmesi için gereken harcama tutarını bilirkişilere belirletmek, mümkünse bu miktara, bütün araştırmalara rağmen olmazsa, pis ve temiz su tesisatının şimdiki gibi tamamen yenilenme bedeline hükmetmekten ibarettir. İstemin bu bölümünün eksik inceleme ve araştırmayla yazılı şekilde kabulü doğru olmadığından karar bozulmalıdır.

Diğer yandan bilirkişilerce ahşap döşemedeki arızaların kalorifer tesisatı sızıntıları ile balkonlarda biriken sulardan meydana gelebileceği, bunların davalının yaptığı işlerden oluşmadığı saptandığından, daha açığı ahşap yerlerdeki zarar ile davalının işi arasında açık bir illiyet bağı bulunmadığından bu zarardan da davalının sorumlu tutulması yanlıştır. Karar açıklanan nedenlerle davalı yararına bozulmalıdır.

Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 30.10.2003 gününde oybirliğiyle karar verildi.  YARGITAY 15. H D E. 2003/2262 K. 2003/5092 T. 30.10.2003