YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ
E: 2005/8670 K: 2005/9453 T: 20.6.2005
Mirasin İntikali • Mirasçilik Sifati Kesinleşmeden Tenkis Uygulanamayacaği • Gerekçeli Kararin
Oluşturulmasinda İzlenecek Yöntem
bırakanın ölüm tarihinde yürürlükte olan hükümlere
göre belirlenir. (4722 SK m. 17)
Davalı tarafından vakfa bağışlanan 4 ta-
şınmaz ile ilgili dava açıldığı halde, vasiyet
konusunda bir dava bulunmadığı gözetilmeden
varmış gibi vasiyetle ilgili tenkis kararı
verilmesi doğru değildir.
Davalı Mehmet’e yapılan 1321 parsel sayı
lı taşınmaz kazandırmasının da tenkis hesabı
nda davalı vakfa yapılmış gibi kabul edilerek
hesap yapılması bozmayı gerektirmiştir.
HUMK’nun 381/2. Maddesi hükmüne
göre, gerekçeli kararın, tefhim edilen karar
yanlış da olsa, buna uygun düzenlenmesi gerekir.
Taraşar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli
mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz
edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Mirasçılık ve
mirasın geçişi,
miras bırakanın ölümü tarihinde yürürlükte
olan hükümlere göre belirlenir. (4722 SK. md.17)
1-Davalı Fatma yönünden 743 Sayılı Yasanın 512. maddesi nazara
alınmadan tenkis kararı verilmiş ise de aleyhe bozma yapılamayacağından
davacı Mihriban'ın ayrı madde düzenlemesi karşısında davalı Mehmet'e,
yönelik temyiz itirazları yersizdir.
2-Davalı vakıf temyizine gelince;
Davalı tarafından vakfa bağışlanan 4 taşınmaz ile ilgili dava açıldığı
halde, vasiyet konusunda bir dava bulunmadığı gözetilmeden varmış gibi
vasiyetle ilgili tenkis hesapları doğru değildir.
3-Davalı Mehmet'e yapılan 1321 parsel sayılı taşınmaz kazandırması
nın da tenkis hesabında davalı vakfa yapılmış gibi kabul edilerek hesap
yapılması bozmayı gerektirmiştir.
Yargıtay Kararları 719
4-Faiz yönünden kısa kararla gerekçeli karar arasında çelişki yaratılmı
ştır.
Hukuk Usulü Muhakemeleri Yasasının 381/2 maddesi uyarınca kararı
n tefhimi en az 388. maddede belirtilen hüküm sonucunun duruşma
tutanağına geçirilerek okunması suretiyle olur. Bu durumda gerekçeli
kararın, tefhim edilen karar yanlış da olsa, buna uygun düzenlenmesi gerekmektedir.
Yanlışlık ancak temyiz yoluna başvurulması ve kararın bozulması
halinde düzeltilebilir. Tefhim edilen kararla gerekçeli karardaki
aykırılık diğer yönler incelenmeden tek başına bozma sebebi olur. O halde
mahkemece yapılacak iş, 10.4.1992 tarihli 7/4 sayılı içtihadı birleştirme
kararı gözetilerek yeniden karar oluşturmaktan ibarettir.
SONUÇ: 1- Davacı Mihriban’ın temyiz itirazlarının 1. bentte belirtilen
nedenle REDDİNE,
3- Hükmün 2, 3 ve 4. Bentlerde gösterilen nedenlerle davalı vakıf yönünden
BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair temyiz yönlerinin incelenmesine
yer olmadığına, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine,
işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu
açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.
720 İSTANBUL BAROSU DERGİSİ • Cilt: 81 • Sayı: 2 • Yıl 2007
İçtihat
