YARGITAY HUKUK GENEL KURULU

E: 2006/9­99 K: 2006/119 T: 29.03.2006

TEMETTÜ İKRAMİYESİ • KAR DAĞITIMI • İŞÇİNİN HAKLARI

Özet: İşveren kuruluşun kârının oluştu­ğu dönemde işyerinde çalışmış olan işçiye, kârın dağıtımı tarihinde işyerinde çalışmadı­ğı gerekçesiyle temettü ikramiyesi ödenme­mesi, eşitlik ilkesine ve Yargıtay’ın kararlılık

(*)

kazanmış olan uygulamasına aykırıdır.

Taraflar arasındaki "Alacak" davasından dolayı yapılan yargılama so­nunda; Karadeniz Ereğli İş Mahkemesince davanın reddine dair verilen 16.3.2005 gün ve 2004/229–2005/29 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 13.6.2005 gün ve 2005/18241–21007 sayılı ilamı ile;

(…Davacı 27.2.2004 tarihinde hizmet aktinin feshedildiğini, 2003 yılı­nın temettü ikramiyesinden yararlandırılmadığını iddia ederek 2003 yılı te­mettü ikramiyesi alacağına karar verilmesini talep etmiştir.

Davalı, davacının ikramiyenin dağıtıldığı tarihte işyerinde çalışmadığı­nı ileri sürerek davanın reddini talep etmiştir.

Mahkemece savunmaya değer vererek isteğin reddine karar verilmiş­tir. Davacı dava konusu yapılan 2003 yılında davalıya ait işyerinde çalış­mış ve bu çalışması ile davalı şirketin kâr etmesinde payı olmuştur. Dava­lı işverenin kârın dağıtım tarihinde işyerinde çalışmadığı gerekçesi ile da­vacıya temettü ikramiyesi ödenmemesine karar verilmesi eşitlik ilkesine ve Dairemizin istikrar kazanmış uygulamasına uygun düşmemektedir. Mah­kemece davacının hak kazandığı temettü ikramiye bedeli belirlenmeli ve sonucuna göre karar verilmelidir. Mahkemece yazılı şekilde isteğin redde­dilmesi hatalı olup kararın bozulması gerekmiştir...) gerekçesiyle bozula­rak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN : Davacı vekili

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra ge­reği görüşüldü:

(*) Gönderen: Ali GÜNEREN, (Yargıtay 21. Hukuk Dairesi Başkanı)

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasayı aykırıdır. Bu ne­denle direnme kararı bozulmalıdır.