E: 2009/5258 K: 2009/6610 T: 14.05.2009

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi  üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı, kendisine ait taşınmazın satişı için davalıya vekaletmane verdiğini, davalının vekaleten taşınmazı dava dişı Bülent’e 25.06.2003 tarihinde 13.000.-TL. bedelle sattığını ancak bedeli kendisine ödemediğini ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile 13.000.-TL. Satiş parasının resmi Satış tarihi olan 25.06.2003 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini istemıştir.  Davalı, davanın reddini dilemıştir. Mahkemece, davanın kabulü ile; 13.000. -TL’nin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmıştir.

1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının tüm temyiz itirazlarının reddi gerekir.

2- Davacının, davalıyı kendine ait taşınmazı satması için vekil tayin ettiği ve bu hususta 19.03.2002 tarihli vekaletnamenin düzenlendiği taraflar arasında uyuşmazlık konusu olmadığı gibi bu husus tarafların ve mahkemenin de kabulündedir. Davacı ile davalı arasındaki ilişki bu mahiyeti itibariyle vekalet ilişkisidir. Hal böyle olunca davalı vekil BK’nın 392/2. maddesi uyarınca zimmetinde kalan paranın faizini de vermeye mecburdur. Vekile BK’nın 392/2. maddesi ile yüklenen bu sorumluluk

nedeniyle paranın iadesi açısından BK’nın 101. maddesince temerrüde düşürülmesine gerek bulunmamaktadır. O nedenle davalı vekil, aldığı paraları tahsil ettiği tarihten itibaren faizi ile ödemekle yükümlüdür. Davalı davacıya vekaleten taşınmazı 25.06.2003 tarihinde satıp bedelini tahsil etmıştir. Mahkemece Satış tarihi olan 25.06.2003 tarihinden itibaren faize hükmedilmesi gerekirken dava tarihinden itibaren faize hükmedilmış olması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir. Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılamasını gerektirmediğinden  hükmün düzeltilerek onanması HUMK’un 438/7 maddesi gereğidir.

SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının tüm temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle temyiz edilen kararın “Hüküm” başlıklı bölümünün 1 no’lu bendinde bulunan (..dava…) sözünün karardan çıkartılarak yerine (… Satış tarihi olan 25.06.2003… ) söz ve rakamlarının yazılmasına, kararın düzeltilmış bu şekli ile ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı olan 526,50.-TL. kalan harcın davalıdan alınmasına, peşin alınan temyiz harcının davacıya iadesine, 14.05.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.