E: 2007/272 K: 2007/8420 T: 26.03.2007

Davacı, iş sözleşmesinin geçerli neden olmadan feshedildiğini belirterek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, davanın kabulüne karar vermiştir. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konubulup düşünüldü

İş sözleşmesinin davalı işveren tarafından geçerli neden olmadan feshedildiğini belirten davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini talep etmiştir. Davalı işveren vekili, davacının iş sözleşmesinin fesih yazısındaki nedenlerle feshedildiğini, davalı bankanın birleşmeden sonra organizasyon değişikliğine gittiğini, davacının görev yaptığı Operasyonlar Yönetimi içinde idari işlerde de bu değişikliğe gidildiğini, bu kapsamda zırhlı araçlarda görevli kadro yapısında ve görev tanımında esaslı değişikliğe gidildiğini, daha önce 3 kişi iken, bu sayının 2'ye düşürüldüğünü, şoför unvan ve

görevinin kaldırılarak, güvenlik görevlisi ve destek yetkilisi görev tanımının getirildiğini, şoförlük görevi yanında yeni görevler verildiğini, bu kapsamda eğitim verildiğini, yeni modele geçişte hem tahsildarlık hem de şoförlük görevi verildiğini, eğitime tabi tutulan davacı bu işleri yapamayacağını belirtince de bu kadroya alınmadığını, değerlendirilebileceği bir görev de kalmadığından iş sözleşmesinin feshedildiğini savunmuştur. Mahkemece, davalı işveren tarafından gerçekleştirilen feshin 4857 sayılı İş Kanununun 18. maddesine uygun olmadığı, entegrasyon çalışmaları nedeni ile kadro daraltılmasının tek başına fesih sebebi olamayacağı, davacının davranışlarından kaynaklanan neden sunulmasına rağmen savunmasının alınmadığı, birleşme sonrası davacının şoförlük görevi yanma tahsildarlık görevinin yüklenmesinin çalışma kobullarında esaslı değişiklik olduğu, bu konuda davacıya yazılı bir bildirim yapılmadığı, davacıya eğitim verilmesine rağmen, iş sözleşmesinin feshinin doğru olmadığı, feshin geçerli nedene dayanmadığı gerekçesi ile feshin geçersizliğine, davacının işe iadesine karar verilirken, işe Başlatmama tazminatı alt sınırdan uzaklaşılarak ve gerekçe gösterilmeden davacının 8 aylık ücreti

üzerinden belirlenmiştir.

Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Dosya içeriğine göre, birleşme sonrası davacının şoförlük görevi yanma tahsildarlık görevinin yüklenmesinin çalışma kobullarında esaslı değişiklik olduğu, bu konuda davacıya yazılı bir bildirim yapılmadığı, davacı nın iş sözleşmesinin feshinin geçerli nedene dayanmadığı anlaşılmaktadır. Mahkemece feshin geçersizliğine ve davacının işe iadesine karar verilmesi yerindedir. Ancak, Dairemizin istikrar kazanan uygulaması gereği, işe Başlatmama tazminatının işçinin kıdemi, fesih nedeni gibi olgular dikkate alınarak yasal sınırlar içinde belirlenmesi gerekir. Davacının kıdemine göre işe Başlatmama tazminatının üst sınırdan belirlenmesi hatalı

dır. İşyerinde 12 yıldır çalışan davacı işçi için işe Başlatmama tazminatının 6 ay olarak belirlenmesi yerinde olacaktır.

4857 sayılı İş Yasasının 20/3. maddesi uyarınca Dairemizce aşağıdaki şekillde karar verilmiştir.

Yukarıda açıklanan gerekçe ile;

1- Mahkemenin kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,

2- Feshin GEÇERSİZLİĞİNE ve davacının İŞE İADESİNE,

3- Davacının yasal süre içinde başvurusuna rağmen davalı işverence süresi içinde işe Başlatılmaması halinde ödenmesi gereken tazminat miktarı nın davacının İademi ve fesih nedeni dikkate alınarak takdiren davacı nın 6 aylık brüt ücreti tutarında BELİRLENMESİNE,

4- Davacı işçinin işe iadesi için işverene süresi içinde müracaatı halinde hak kazanılacak olan ve kararın kesinleşmesine kadar en çok 4 aya kadar ücret ve diğer haklarının davalıdan tahsilinin GEREKTİĞİNE,

5- Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,

6- Davacının yapmiş olduğu 72.00 YTL yargılama giderinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, davalının yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına,

7- Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre 450-YTL ücreti vekaletin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,

8- Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, kesin olarak 26.3.2007 gününde oybirliği ile karar verildi.