9. Hukuk Dairesi
Esas No : 2003/22915
Karar No : 2003/22947
Tarihi : 29.12.2003

Davacı, işe iadesine karar verilmesini istemiştir.

Yerel mahkeme, kabul etmiştir.

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:



Davacı, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından, 25.07.2003 tarihinde sendikaya üye olması üzerine 26.07.2003 tarihinde süresiz ücretsiz izne çıkarılmak suretiyle feshedildiğini belirterek, feshin geçersizliğine, işe iadesine, sendikal nedenden dolayı, işe başlatmama halinde bir yıllık ücret tutarında tazminata karar verilmesini talep etmiştir.

Davalı işveren ekonomik sıkıntı ve personel giderlerinin bütçenin %30’unu aşması nedeniyle geçici ve vizeli işçilerden 43’ünün 25.07.2003 tarihinde mesai bitimi ile ücretsiz izne çıkarılmalarına Belediye Encümenince 11.07.2003 tarihinde karar verildiğini, davacının bunu öğrendikten sonra sendikaya üye olduğunu, sendikal nedenin doğru olmadığını, geçmişte de mali sıkıntı nedeniyle bu tür uygulamanın yapıldığını belirterek, davanın reddini savunmuştur.

Mahkemece, işverence 2003 yılı için geçici 65 işçinin çalıştırılmasına karar verildiği, tek taraflı olarak davacı işçinin rızası alınmadan alınan ücretsiz izne çıkarma işleminin fesih mahiyetinde olduğu, personel giderlerinin bütçenin %30’unu aşmasının ve vize uygulamalarının idari mahiyette olup, İş Hukukunun amir hükümlerini bertaraf edemeyeceği, işverenin; davacının ücretsiz izne çıkarılmayı üyelikten önce öğrendiğini kanıtlayamadığı, feshin sendikal nedene dayandığı gerekçeleri ile istek kabul edilmiştir.

Dosya içeriğine göre davalı işverenin, ekonomik sıkıntılar nedeniyle daha önce birkaç kez davacının da içinde bulunduğu geçici işçileri ücretsiz izne çıkardığı, fesihten önce 2003 yılında iki kez bu uygulamanın yapıldığı, davacının bu işleme karşı herhangi bir yasal yola başvurmadığı ve zımnen kabul ettiği, 11.07.2003 tarihinde de davalı işverenin encümen kararı ile aynı ekonomik sıkıntı ve personel giderlerinin bütçenin %30’unu aşması üzerine davacı dahil 43 vizeli işçinin 25.072003 tarihi mesai bitiminde süresiz ücretsiz izne çıkarılmasına karar verdiği davacının ücretsiz izni başlayacağı 25.07.2003 günü mercu bitimine yakın diğer işçilerle birlikte notere gidip, sendikaya üye olduğu ve aynı gün sendikaca üyeliğe kabul edildiği anlaşılmaktadır. Davalı Belediye gibi küçük bir kuruluşta çalışan bir işçinin 11.07.2003 tarihinde alınan ücretsiz izne çıkarma kararından haberdar olmaması, hayatın olağan akışına aykırıdır. Davacı ve diğer işçilerin, bu karara karşı tedbir olarak feshin gerçekleşeceği gün sendika üyeliği yolunu seçtikleri anlaşılmaktadır.

Somut bu olgulara göre, işverence 11.07.2003 tarihinde alınan ve fesih mahiyetinde kabul edilen ücretsiz izne çıkarma işlemi, ekonomik sıkıntı ve personel giderlerinin bütçenin %30’unu aşma nedenlerine dayandığından, geçerli bir nedendir. İşçilerin bu karara karşı feshin gerçekleşeceği gün sendikaya üye olmaları, bu nedeni ortadan kaldırmayacağı gibi, daha önceki uygulamalara ses çıkarmamaları karşısında, hakkın kötüye kullanımıdır. Açıklanan bu gerekçeler nedeniyle istemin reddine karar verilmesi gerekir.

Dairemizce 4857 Sayılı İş Kanununun 20/3. maddesi uyarınca, yukarıdaki nedenlerle işverenin işlemi geçerli nedene dayandığından usul ve yasaya aykırı olan yerel mahkeme kararının bozulması, ortadan kaldırılması ve istemin reddine karar verilmesi gerekmiştir.



Açıklanan gerekçelerle

1- (.....) Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi’nin 13.10.2003 gün ve sayılı kararının bozularak ORTADAN KALDIRILMASINA,

2- Davanın REDDİNE

3- Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,

4- Davalı kendisini vekille temyiz ettirdiğinden AAUT,uyarınca takdir edilen 300.000.000 TL. ücreti vekaletin davacıdan tahsili ile davacıya verilmesine,

5- Davacının yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına,

6- Peşin alınan Temyiz harcının isteği halinde davalıya iadesine,

7- Davalının temyiz nedeniyle yaptığı (29.750.000 TL) yargılama giderinin davacıdan tahsili ile davalıya verilmesine,
Kesin olarak 29.12.2003 tarihinde oybirliği ile karar verildi.