YARGITAY 9. HUKUK DAİRESİ
E: 2007/20643 K: 2007/20077 T: 25.06.2007
İş Hukuku • İşe İade Davası • Alt İşveren • Asıl İşin Alt İşverene Verilmesi
(4857 SK m. 2-6, 11, 19)
Özet: Asıl işverenin işçisi olan davacının
yaptığı işin sözleşme ile alt işverene verilmesi
geçerli olmaz. Davacı asıl işverenin işçisidir.
Fasih 4857/19 hükümlerine uygun yapı
lmaması da geçersizliğe neden olur. İşe
başlatmama ve boşta geçen süreye ilişkin
alacaklardan alt işveren üst işverenle birlikte
sorumlu olur.
Davacı, iş sözleşmesinin geçerli neden olmadan feshedildiğini belirterek
feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemıştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm allına almıştır. Hüküm süresi
içinde davalılar avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi,
gereği konuşulup düşünüldü
YARGITAY KARARI
İstanbul Büyükşehir Belediyesi tarafından kurulan davalı İstanbul
Ulaşım Sanayi Anonim Şirketi işyerinde onun işçisi olarak işe başladığı-
nı, daha sonra-alt işveren uygulaması ile diğer davalı şirket üzerinde gösterildiğ
ini, davalılar arasındaki sözleşmenin muvazaalı olduğunu, iş sözleşmesinin
geçerli neden olmadan ve sendikal nedenle feshedildiğini iddia
eden davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini talep
etmıştir.
Davalı İstanbul Ulaşım Sanayi Anonim Şirket vekili, davacının alt işveren
işçisi olduğunu, davanın kendileri yönünde husumetten reddi gerektiğ
ini savunurken, diğer davalı şirket vekili, 1.3.2004 tarihinde 1 yıllı
k ihale sözleşmesi ile asıl işverenden bilet satış, dağıtım, tahsilat, peron
kontrol hizmetleri işinin alındığını, 1.3.2005 tarihinde biten bu sözleşmenin
ardından, 2 ay süreyle hizmet konulan daraltılarak bir ihale daha söz
konusu olduğunu, sözleşmenin belirli süreli olduğunu, davacının iş güvencesi
hükümlerinden yararlanamayacağını, çalışan sayısının da
350’den 180 işçiye düşürüldüğünü, 1.5.2005 tarihinde de bu nedenle davacı
ve arkadaşlarının çıkarıldığını, feshin geçerli nedene dayandığını belirtmiştir.
Yargıtay Kararları 2659
Mahkemece davanın süresinde açıldığı, 4857 sayılı İş Kanunu'nun
11. maddesi uyarınca davacı ile belirli süreli iş sözleşmesini gerektiren
esaslı neden bulunmaması nedeni ile davacının iş güvencesi hükümlerinden
yararlanması gerektiği, davacının iş sözleşmesinin 4857 sayılı İş Kanunu'nun
19. maddesindeki koşullara uygun yapılmaması nedeni ile feshin
geçerli nedene dayanmadığı, sendikal nedenin kanıtlanmadığı, davalı
İstanbul Ulaşım şirketinin asıl işini diğer davalı şirkete ihale ile verdi-
ği, davacının başlangıçta İstanbul Ulaşım Şirketi işçisi olduğu, davalılara
arasındaki ilişkinin 4857 sayılı İş Kanununun 2/6 maddesine aykırı olduğ
u. İstanbul Ulaşım şirketinin başlangıçtan beri asıl işveren olduğu gerekçesi
ile feshin geçersizliğine, davacının davalı İstanbul Ulaşım Sanayi
Anonim Şirketi işyerine işe iadesine, işe başlatmama tazminatı ve boşta
geçen süre ücret alacağından her iki davalının sorumluluğuna karar verilmıştir.
Karar davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içeriğine göre, davacının başlangıçta bilet satış, dağıtım, tahsilat,
peron kontrol hizmetlerini yürüten davalı İstanbul Ulaşım Sanayi
Anonim Şirket işçisi olarak işe haşladığı, davalının bu hizmetleri daha
sonra ihale ile alı işverene verdiği ve davacının bu kez alt işveren işçisi
olarak aynı işyerinde çalışmasına devam ettiği anlaşılmakladır. Mahkemece
davacının asıl işveren işçisi iken, asıl işin alt işverene verilmesi ve
alt işveren işçisi olarak çalıştırılmaya devam etmesi nedeni ile davalılar
arasındaki sözleşmenin 4857 sayılı İş Kanunu'nun 2/6 maddesine aykı-
rı olduğu ve davacının başlangıçtan beri İstanbul Ulaşım Sanayi Anonim
Şirket işçisi sayılması gerekliği yönündeki tespiti yerindedir. Keza davacı
nın belirsiz süreli iş sözleşmesi ile çalıştığı, iş güvencesi kapsamında
kaldığı ve iş sözleşmesinin 4857 sayılı İş Kanunu'nun 19. maddesindeki
koşullara uygun yapılmaması nedeni ile feshin geçerli nedene dayanmadığı,
sendikal nedenin kanıtlanmadığı yönündeki değerlendirmede dosya
içeriğine uygundur.
Ancak, davalı İstanbul Ulaşım Sanayi Anonim Şirketi başlangıçtan
beri asıl işveren sayıldığı ve diğer davalının işverenlik sıfatı bulunmadığı
kabul edilmesine rağmen, davalı P. Ltd. Şirketi yönünden davanın husumetten
reddi yerine, adı geçen davalının işe başlatmama tazminatı ve
boşta geçen süre ücret alacağından birlikte sorumlu tutulması hatalı bulunmuştur.
4857 sayılı İş Yasası’nın 20/3 maddesi uyarınca Dairemizce aşağıdaki
şekilde karar verilmıştir.
HÜKÜM
Yukarda açıklanan gerekçe ile;
1- Mahkemenin kararının
BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2- Davalı P. Ltd. Şirketi hakkında açılan davanın husumetten REDDİNE,
3- Davalı İstanbul Ulaşım Sanayi Anonim şirketi hakkında açılan davanın KABULÜ ile,
a) Feshin GEÇERSİZLİĞİNE ve davacının İŞE İADESİNE,
b) Davacının yasal sure içinde başvurusuna rağmen davalı işverence
süresi içinde işe başlatılmaması halinde ödenmesi gereken tazminat miktarı
nın takdiren davacının 4 aylık brüt ücreti tutarında BELİRLENMESİNE,
c) Davacı işçinin işe iadesi için işverene süresi içinde müracaatı halinde
hak kazanılacak olan ve kararın kesinleşmesine kadar en çok 4 aya
kadar ücret ve diğer haklarının davalıdan tahsilinin GEREKTİĞİNE,
4- Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
5- Davacının yapmış olduğu 180.00 YTL yargılama giderinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, davalı P. Ltd. Şirketi’nin yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına,
6- Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre 450 YTL ücreti
vekaletin davalı İstanbul Ulaşım Sanayi Anonim şirketinden alınarak davacı
ya verilmesine, Ret nedeni ile aynı miktarda vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı P. Ltd. Şirketine verilmesine, adı geçen davalının yaptığı 20 YTL yargılama giderinin davacıdan tahsiline,
7- Peşin alınan temyiz harcının işleği halinde ilgilisine iadesine, Kesin
olarak 25.6.2007 gününde oybirliği ile karar verildi.
İçtihat
