(4721 S. K. m. 174/1-2)

Karar: 1- Davalı (karşı davacı) vekili; asıl davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına dair verilen hükmü temyiz etmediklerini bildirmiş, bu yön temyizin kapsamı dışında tutulmuştur. Kararın <...tarafların boşanmalarına...> dair olan bölümü temyizin kapsamı dışında tutularak kesinleşmiştir. Bu durumda, davalının karşı davadaki boşanma talebinin de kabulü gerektiğine ilişkin temyiz itirazı konusuz kalmıştır. Bu nedenle davalının, karşı davada yer alan boşanma talebinin de kabulü gerektiğinde dair temyiz itirazlarının (konusuz kaldığından) incelenmesine yer olmadığına,

2- Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre sair temyiz itirazları yersizdir.

3- Boşanmaya neden olan hadiselerde davacı ve davalı eşit kusurludur. Eşit kusurlu davacı yararına maddi ve manevi tazminat verilmesi doğru görülmemiştir. (TMK.174/1-2)

4- Ziynetler yönünden başlangıçta alınan nispi harç talep üzerine 14.6.2002 tarihinde iade edilmiştir. Hatanın fark edilmesi üzerine davalı-davacı kocaya nispi harcı ikmal etmesi için 26.6.2002 tarihli oturumda süre verilmiş ancak harç ikmal edilmemiştir. Bu durumda ziynetlerle ilgili usulüne uygun harcı verilerek açılmış bir dava bulunmadığı nazara alınmaksızın kesin hüküm oluşturacak şekilde ret hükmü kurulması isabetsizdir.

Sonuç: Temyiz olunan kararın 3. ve 4. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma dışında kalan temyize konu bölümlerin 2. bentte yazılı nedenle ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, iş bu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 26.04.2005 gününde oybirliği ile karar verildi.