YARGITAY KARARI

Davacı işçi, iş sözleşmesinin geçerli sebep olmadan sendikal nedenle feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliği ile işe iadesine ve buna bağ­lı tazminat ile boşta geçen süre ücretinin hüküm altına alınması isteğin­de bulunmuştur.

Davalı işveren iş sözleşmesinin geçerli nedenle feshedildiğini belirte­rek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.

Mahkemece feshin geçerli nedene dayanmadığı gerekçesi ile feshin geçersizliğine ve davacı işçinin, işe iadesine, işe başlatma tazminatının 4 aylık ücret tutarı olarak ve çalıştırılmadığı süre için en çok 4 aylık ücret ve diğer haklarının belirlenmesine karar verilmiştir.

Hüküm davacı ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.

4857 Sayılı Yasanın 21. maddesinin birinci fıkrasında işe başlatma­ma tazminatının alt ve üst şuurları gösterilmiş olup; bu şuurlar arasında işçinin kıdemi, fesih sebebi gibi hususlar nazara alınarak bir belirleme yapılmalıdır. 15 yıldan fazla hizmeti bulunan davacı için anılan tazmina­tın alt şuurdan belirlenmesine karar verilmesi hatalıdır.

Bu konudaki temyiz itirazları yerinde görülerek hükmün bozulmak suretiyle ortadan kaldırılması ve 4857 sayılı kanunun 20. maddesinin 3. fıkrası uyarınca aşağıdaki gibi karar verilmesi gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda belirtilen nedenlerle;
1­) Yerel Mahkeme kararının bozularak ortadan kaldırılmasına,
2­) İşverence yapılan feshin geçersizliğine ve davacının işe iadesine,
3­) Davacının yasal sürede işe başvurmasına rağmen, işverenin süre­

si içinde işe başlatmaması halinde ödenmesi gereken tazminat miktarının işçinin 8 aylık ücreti olarak belirlenmesine,

4­ Davacının işe iade için işverene süresi içinde başvurması halinde hak kazanılacak olan ve kararın kesinleşmesine kadar en çok 4 aylık üc­ret ve diğer haklarının davacıya ödenmesi gerektiğinin belirlenmesine,

5­) Harç peşin alındığından yemden alınmasına yer olmadığına,

6­) Davacı vekille temsil edildiğinden, karar tarihinde yürürlükte olan tarifeye göre 400. YTL vekâlet ücretinin davalıdan alınıp davacıya veril­mesine,

7­) Davacı tararından yapılan ( 46.50) YTL yargılama giderinin dava­lıdan alınıp davacıya verilmesine, davalının yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına,

8­) Peşin alman temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine kesin olarak oybirliğiyle 5.6.2006 tarihinde karar verildi.