YARGITAY 9. HUKUK DAİRESİ

E: 2005/22984 K: 2005/5265 T: 1.3.2006

İşyerinin Devredilmesi • İşverenlerin Sorumluluklarinin Sinirlari • İstemle Bağlilik İlkesi

(HUMK m.74)

Özet: İşyerinin devri halinde işçinin tüm hizmet süresine göre belirlenecek olan ihbar tazminatı, izin ücreti ve kıdem tazminatından son işverenin, fazla çalışma, genel tatil ve hafta tatili ücretinden her bir işverenin işçiyi kendi çalıştırdıkları süre ile sınırlı olarak, devreden işverenin devir tarihindeki süre ve ücretle sınırlı olarak kıdem tazminatından sorumlu olduğu yolunda hüküm kurulmalı­dır.

İstemle bağlılık ilkesine aykırı olarak, davacının isteminin üstünde faiz işletilmesi bozma nedenidir.

Davacı, ihbar kıdem tazminatı ile yıllık izin, fazla mesai, ücret alaca­ğı, ile milli bayram alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiş­tir.

Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm duruş­malı olarak davalılar avukatı tarafından, temyiz edilmiş ise de; HUMK’un 435. maddesi gereğince duruşma isteğinin süreden reddine ve inceleme­nin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten ve temyiz isteğinin sü­resinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup dü­şünüldü:

YARGITAY KARARI

1­ Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2­ Mahkemece 24.9.2002 tarihinde işyerinin davalılardan Mesut’tan diğer davalı Bünyamin’e devir olduğu olgusu kabul edilmiştir. Böyle olun­ca yıllık izin, ihbar tazminatı ve ücret alacağından son işveren Bünya­min’nin fazla mesai, milli bayram ücreti alacağından her bir davalı çalış­tırdıkları süre ile sınırlı ve kıdem tazminatı alacağından da son işverenin tüm süre ve son ücretten devreden işverenin ise devir tarihindeki süre ve ücretle sınırlı olarak sorumlu olduğuna karar verilmesi gerekirken tüm

3­ Davacının iş akdinin fesih tarihinde yürürlükte bulunan 1475 sa­yılı İş Kanununa göre sadece kıdem tazminatına fesih tarihinden itibaren en yüksek banka mevduat faizi uygulanır.

Davacıda dava dilekçesi ile yasal faiz istemiştir.

Bahsi geçen yasa düzenlemesine ve Hukuk Usulü Muhakemeleri Ka­nunu 74. maddesi hükmüne de aykırı olarak, talep aşılarak kıdem tazmi­natı dışındaki tazminat ve alacaklara dava tarihinden itibaren yasal faiz uygulamasına karar verilmesi gerekirken fesih tarihinden itibaren en yüksek banka mevduat faizi uygulanmasına karar verilmesi de hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.

SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMA­SINA, peşin alman temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 1.3.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.