AİHM KARARLARI
İşbu karar Sözleşmenin 44.
maddesinin 2. fıkrasına göre kesinleşecek
olup, düzeltmelere tabi tutulması
olasıdır.
23 Ekim 2007 tarihinde yapı-
lan müzakerede aşağıdaki hususlar
tartışıldı ve karara bağlandı.
USUL
Bu dava Bay Andrew Anderson
(“Başvurucu”) tarafından 31 Mayıs
2001 tarihinde yaptığı ve Sözleşmenin
34. maddesi çerçevesinde Birleşik
Krallığın kabul ettiği haktan do-
ğan başvurudan kaynaklanmaktadı
r.
Başvurucu Mahkemede kendisini
temsil ettirmemıştir. Hükümet
ise kendisini görevli Bay C. Whomersley
tarafından temsil ettirmıştir.
Başvurucu, kendisine ödenmesi
gereken Dulluk Mahrumiyet Nafakası’
nın (“WBA1”) ödenmesi talebinin
Birleşik Krallık yetkililerince
reddedildiğini, bunun da Sözleşmenin
14. maddesi ve 1. Protokol’ün
1. maddesine aykırı olduğundan
yakınmaktadır.
15 Ekim 2002 tarihinde Mahkeme;
başvurunun geri kalan kısmı
nın kabuledilemezliğine karar
vermişti. Bu kere Mahkeme, Sözleşmenin
29. maddesinin 3. fıkrası-
na göre de başvurunun kabuledilebilirlik
ve esas açısından incelenmesine
karar verdi.
OLAYLAR
I. Davanın Koşulları
Başvurucu 1923’te doğmuş ve
Penrith’de yaşamaktadır.
ANDERSON - BİRLEŞİK KRALLIK DAVASI
Başvuru No
Başvuru No: 73652/01
Hüküm
Strazburg, 20 Kasım 2007
Özet Çeviri*
Cüneyd Altıparmak
___________________________________________________
(*) Çeviri yapılırken akıcılığın sağlanması için bazı ifadeler çeviren tarafından düzenlenmıştir. Kararın atıf
yaptığı önceki kararlara ilişkin açıklamalara özet olarak dipnotta değinilmıştir. Ayrıca bazı özel anlam
taşıyan kelimelerin kısaltmaları aynen metne konulmuş ve yine dipnotta açıklanmıştır.
(1) Widow’s Bereavement Allowance



Karısının 22 Aralık 1994’te ölümünden
sonra, kendisi 22 Ocak
2001 tarihinde Kamu Gelirler İdaresi’nden
(“IR2”) nafaka benzeri
haklarını, yani WBA, talep etmıştir.
IR, konuya ilişkin olarak 22 Şubat
2001’de verdiği cevapta Başvurucu’nun
bu talep için yeterli şartları
taşımadığı, yani kadın olmadığı, gerekçesi
ile reddetti. Başvurucu ise
bu karar için yasa yollarına kesinlikle
reddedileceği düşüncesi ve kanı
sı ile başvurmadı.
II. İlgili İç Hukuk
Konuya ilişkin iç hukuk ve uygulaması,
Mahkemenin 63684/00,
63475/00, 63484/00, 63468/00
başvuru numaralı ve 26 Mart 2007
tarihli “Hobbs, Richard,Walsh ve
Geen-Birleşik Krallık Davası”nda
anlatılmıştır3.
HUKUK AÇISINDAN
I. Sözleşmenin 14. maddesi
ve 1. Protokol’ün 1. maddesine
Aykırılık
Başvurucu, Hükümetin talep
ettiği WBA hakkını yerine getirmediğ
ini ve böylece Sözleşmenin 14.
maddesi ve 1. Protokol’ün 1. maddesini
ihlal ettiğinden yakınmaktadı
r.
A. Kabuledilebilirlik
Mahkeme; başvurunun Sözleşmenin
35. maddesinin 3. fıkrası
çerçevesinde “açıkça dayanaktan
yoksun” olmadığını kaydeder. Öbür
yandan talepte “kabuledilemez”
başka hiçbir konu bulunamamıştı
r. Bu nedenle talep kabuledilebilir
bulunmuştur.
B. Esas Hakkında
Mahkeme daha önce verdiği
(Hobbs, Richard,Walsh ve Geen-
Birleşik Krallık Davası) kararlarında
olduğu gibi, Sözleşmenin 14.
maddesi ve 1. Protokol’ün 1. maddesine
aykırılık görmüştür.
Mahkeme, Hükümetin kayda
değer bir sonuç doğuracak herhangi
bir olay ve delili de davada sunamadığı
anlaşılmıştır. Mahkeme;
WBA’dan yararlanma konusunda
kadın ve erkeğe ayrı davranılması-
nın hiçbir objektif ve makul gerekçeye
dayanmadığını, başvurucunun
mağdur olduğunu göz önünde
tutmaktadır. (Bkz: Hobbs, 53. p)
Bu nedenle, Sözleşmenin 14.
maddesi ve 1. Protokol’ün 1. maddesine
aykırılık vardır.
II. Sözleşme’nin 41. maddesinin
Uygulanması Hakkında
Sözleşmenin 41. maddesi
“Mahkeme işbu Sözleşme ve protokolları
nın ihlal edildiğine karar verirse
ve ilgili Yüksek Sözleşmeci Tarafı
n iç hukuku bu ihlali ancak kısmen
telaŞ edebiliyorsa, Mahkeme,
gerektiği takdirde, hakkaniyete uygun
bir surette, zarar gören tarafın
tatminine hükmeder” şeklindedir.
2770 İSTANBUL BAROSU DERGİSİ • Cilt: 82 • Sayı: 5 • Yıl 2008
___________________________________________________
(2) İnland Revenue
(3) Arz edilen kararın ilgili kısmında, İngiltere’deki hukuki düzenleme ve kanunlardaki düzenlemeler detaylı
biçimde incelememıştir. Ulaşılan sonuç şudur ki; İngiltere’de bu konuya ilişkin düzenlemelerin hemen
hepsi bu konuda Başvurucu’nun talebini haklı çıkarmakta, Başvurucuya talep ettiği tanımamaktadı
r. (Bkz.: Hobbs, Richard,Walsh ve Geen-Birleşik Krallık Davası’nın 21-36. paragraşarına)



A. Tazminat
Başvurucu masraşar ve harcamalar
dâhil olmak üzere maddi tazminat
talep etmektedir.
Hükümet bu talebe Mahkeme
İçtihatlarını dayanak göstererek itiraz
etmektedir.
İlgili kararlarında belirttiği üzere;
talebe ilişkin indirim veya yükseltme
yaparak muamele eşitliğinin
ortadan kaldırılması yönünde bir
sonuca ulaşılamadı.
Dolayısı ile talep edilen maddi
tazminat hakkına bir neden olmadığı
na karar verildi. Bu konuda
Mahkeme karar vermeye gerek görmedi
B. Masraşar ve Harç
Başvurucu herhangi bir masraf
ve harcamada bulunmadığını belirtti.
Bu Nedenlerle Mahkeme, Oybirliğ
iyle;
Başvurunun geri kalan kısmı-
nın kabuledilebilir olduğuna;
WBA hakkında yapılan başvurunun
reddinin Sözleşmenin 14.
maddesi ve 1. Protokolün 1. maddesine
aykırılık teşkil ettiği,
Geriye kalan taleplerin reddine,
Karar verilmiştir.
Karar İngilizce olarak hazırlanmı
ş olup, iç tüzüğünün 77.
maddesinin 2. ve 3. fıkrasına uygun
olarak 20 Kasım 2007 tarihinde
yazıyla bildirilmıştir.
AİHM Kararları__