Taraflar arasında görülen davada; Davacı, kayden paydaşı bulunduğu 166 ada 1 parsel sayılı taşınmazın 3 m2'lik kısmına, davalı A'nın garaj yapmak suretiyle tecavüzde bulunduğunu ve daha sonra garajı diğer davalıya sattığını, ayrıca, her iki davalının da, taşınmazına duvar örmesine engel olduklarını ileri sürerek el atmanın önlenmesi isteğinde bulunmuş; bilahare, ıslah dilekçesiyle, davalı tarafın yaptığı garaj ile yaklaşık 30 m2 tecavüz oluştuğunu, zuhulen yıkım talebinin belirtilmediğini bildirerek, garajın yıkımını istemiştir.

Davalı A., dava konusu taşınmaza herhangi bir el atması bulunmadığını, 30 yıldır sabit sınır duvara bir metre mesafede kendi kullanım alanına garaj yaptığını belirterek davanın reddini savunmuştur.

Diğer davalı, satın alma yoluyla malik olduğu taşınmazda davacının korunacak hakkı bulunmadığını ve ıslah talebini de kabul etmediğini beyan ederek davanın reddini istemiştir.

Mahkemece davalı S'nin davacının fiilen ve kayden maliki olduğu 166 ada 1 parsel sayılı taşınmazın 11.20 m2'lik kısmına haklı ve geçerli bir nedene dayanmaksızın garaj olarak kullanmak suretiyle el attığı gerekçesiyle davalı S. hakkındaki davanın kabulüne; davalı A. yönünden ise, nizalı taşınmazı dava tarihinde fiilen tasarruf etmediğinden bahisle, aleyhindeki davanın reddine karar verilmiştir.

Karar, davalı S. vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi S.T.'nin raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:

Dava, çaplı taşınmaza el atmanın önlenmesi isteğine ilişkindir.

Mahkemece, el atmanın önlenmesi ve yıkım kararı verilmiştir.

Dosya içeriğine, toplanan delillere göre davalının kayden davacının paydaşı bulunduğu 1 parsel sayılı taşınmaza haklı ve geçerli bir neden olmaksızın el attığı anlaşılmaktadır. Bu olgu benimsenmek suretiyle el atmanın önlenmesine karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur. Davalının bu yöne değinen temyiz itirazları yerinde değildir. Reddine.

Ancak davada istenmediği halde, yargılama aşamasında davacı tarafından ıslah yoluyla el atılan yerdeki garajın yıkımının istendiği, mahkemece bu isteğin de kabulüne hükmedildiği görülmektedir.

HUMK'nun 83 ve takip eden maddeleri ile düzenlenen ıslah, taraflardan birinin yapmış olduğu bir usul işleminin tamamen veya kısmen düzeltilmesidir. Davanın kısmen olduğu gibi tamamen ıslahı da mümkündür. Bunun yanında aynı yasanın 87/son maddesinin Anayasa Mahkemesi'nce iptali neticesi, koşulların varlığı halinde müddeabihin artırılması da olanaklı hale gelmiştir.

Ne var ki, ıslah yoluyla taraf değiştirilemeyeceği gibi ıslahla müddeabih de değiştirilemez. Islah, ancak dava konusu edilen şey bakımından, dava sebep ve sonuç değişikliği yönünden olanaklıdır. Islah yoluyla davada istenilen şeye bir başka şey ilave edilemez.

Hal böyle iken, yıkım isteğinin kabul edilmiş olması doğru değildir. Davalı S'nin bu yöne değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle açıklanan nedenden ötürü HUMK'nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 16.02.2005 tarihinde oybirliğiyle karar verildi. Y.1. HUKUK DAİRESİ E. 2005/821 K. 2005/1462 T. 16.2.2005