T.C. Yargıtay Onsekizinci Hukuk Dairesi

Esas No: 2002/368 Karar No: 2002/835 Tarihi: 29.01.2002

• Kamulaştırılan Taşınmazın Tescili

ÖZET:

Kamulaştırma işleminin tebliğine girişilmeden önce, idarenin kendi bünyesi içerisinde verdiği kararlar ve yaptığı işlemler, taraflar yönünden kamulaştırma işlemi niteliğinde kabul edilemez.

İdarenin davaya dayanak yaptığı 14.10.1994 tarihli kamulaştırma kararından önce, aynı taşınmazlarla ilgili olarak verdiği kamulaştırmaya yönelik daha önceki tarihlere ait meclis kararlan ile encümen kararının tamamlanmış bir kamulaştırma işlemi olarak kabulü mümkün olmadığından, mükerrer kamulaştırmadan bahisle davanın reddi doğru değildir.

(2942 s. KK m. 13, 17, 25)

TAM METİN:

Dava dilekçesinde kamulaştırılan taşınmazın 17. maddeye göre tescili istenilmiştir. Mahkemece davanın reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Kamulaştırma Kanununun 25. maddesine göre hakların kullanılması ve bunların yerine getirilmesi bakımından kamulaştırma işlemi mal sahibi için 13. madde uyarınca yapılan tebligatla, idare içinde tebligata çıkarmakla başlar. Kamulaştırma işleminin tebliğine girişilmeden önce idarenin kendi bünyesi içerisinde verdiği kararlar ve yaptığı işlemler taraflar yönünden kamulaştırma işlemi niteliğinde kabul edilemez.

Hal böyle iken, davacı idarenin bu davaya dayanak yaptığı 14.10.1991 tarihli kamulaştırma kararından önce aynı taşınmazlarla ilgili olarak vermiş bulunduğu kamulaştırmaya yönelik 06.02.1986, 11.06.1987 tarihli meclis kararlarıyla 25.08.1988 tarihli encümen kararının tamamlanmış bir kamulaştırma işlemi olarak kabulü mümkün bulunmadığı halde mükerrer kamulaştırmanın varlığından bahisle davanın reddine karar verilmiş olması doğru görülmemiştir.

Mahkemece, 14.10.1991 tarihli kamulaştırma işlemine dayalı tescil talebinin Kamulaştırma Kanununun 17. maddesi hükmü çerçevesinde incelenip sonucuna göre bir karar verilmelidir.

Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA), temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 29.01.2002 gününde oybirliğiyle karar verildi.