BOŞANMA DAVASI-FİİLİ AYRILIK-FERAGAT

Esas Yılı : 1991

Esas No : 8004

Karar Yılı : 1991

Karar No : 11148

Karar Tarihi : 19.09.1991

Daire No : 2

Daire : HD

ÖZET: 3444 sayılı Kanunla kabul edilen ve Medeni Kanunun 134. maddesine eklenen son fıkra ile benimsenen fiili ayrılığa ilişkin boşanma sebebinde, redle sonuçlanan önceki boşanma davasında red gerekçesinin nedenleri sonuca etkili görülmemiştir. Hangi nedene dayanırsa dayansın ortada kesinleşmiş bir red kararının bulunması, süre ve müşterek hayatın kurulamaması unsurlarının da varlığı halinde boşanma kararının verilmesi için yeterlidir.

(1086 s. HUMK. m. 95) (743 s. MK. m. 134)

DAVA : Fevzi ile Hatice arasındaki boşanma davasının yapılan muhakemesi sonunda, tarafların boşanmalarına dair verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : Dava, Medeni Kanunun 134/son maddesi uyarınca fiili ayrılık sebebiyle boşanmaya ilişkin olup mahkemece evvelce açılan ve redle sonuçlanan boşanma davasında verilen hükmün kesinleşmesinden başlayarak üç yıl geçmesine rağmen müşterek hayatın yeniden kurulamamış bulunması nedeniyle boşanmaya karar verilmiştir. Davalı taraf temyiz dilekçesinde, önceki davada davacının feragat ettiğini ve davanın feragat sebebiyle reddedildiğini açıklayarak ve ortada maddi anlamda kesinleşmiş bir hüküm olmadığını ileri sürerek kararın bozulmasını istemiştir.

3444 sayılı Kanunla kabul edilen ve Medeni Kanunun 134. maddesine eklenen son fıkra ile benimsenen fiili ayrılık sebebiyle boşanma sebebinde, redle sonuçlanan önceki boşanma davasında red gerekçesinin nedenleri sonuca etkili görülmemiştir. Başka bir ifade ile yasa koyucu yalnızca kesinleşen red kararını yeterli görmüş ve önceki red kararının hukuksal gerekçesi ve nedenleri ile ilgili olarak başkaca bir unsur ve koşul aramamıştır. Bu nedenle önceki red kararı ister iddiasının ispat edilmemiş olmasına ister feragata isterse yasanın unsur ve koşullarının gerçekleşmemiş bulunmasına dayansın bütün bu yönler Medeni Kanunun 134/son maddesinin uygulanması açısından önemli değildir. Hangi nedene dayanırsa dayansın ortada kesinleşmiş bir red kararının bulunması, süre ve müşterek hayatın kurulamaması unsurlarının da varlığı halinde boşanma kararının verilmesi için yeterlidir. Kaldı ki HUMK.nun 95/1. maddesi uyarınca davadan feragat kati bir hükmün hukuki neticelerini hasıl etmektedir. Özetle, davadan feragat ile davanın ispat edilmemesi yada yasal unsur ve koşulların mevcut olmaması nedenleriyle isteğin reddi hallerinde hukuksal değer ve sonuç açısından hiçbir fark söz konusu değildir. Bütün bu nedenlerle Medeni Kanunun 134/son maddesinin uygulanması açısından önceki red kararının feragata dayalı bulunması sonuca etkili bulunmadığından yerel mahkemenin boşanmaya ilişkin usul ve kanuna uygun kararının onanması gerekir.

SONUÇ : Temyiz edilen kararın gösterilen sebeple ONANMASINA ve onama harcının temyiz edene yükletilmesine, 19.9.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.