(4721 S. K. m. 174/2)

Karar: 1- Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.

2- Toplanan delillerden; davalının aşırı alkol aldığı, alkolü bırakmasını söyleyen eşine <...ben ağzımla içiyorum, sana ne lan...> şeklinde cevaplar verdiği ve davacıyı öldürmekle tehdit ettiği anlaşılmaktadır.

Davacının bir başka erkekle ilişkisi kanıtlanamamıştır. Evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda tazminat talep eden davacı kadının ağır ya da eşit kusurlu olduğu kabul edilemez. Davalı kocanın yukarıda açıklanan ve gerçekleşen eylemleri kadının kişilik haklarını zedelediği açık ve tartışmasızdır. O halde Türk Medeni Kanununun 174/2. maddesi gereğince davacı kadın yararına uygun miktarda manevi tazminat takdiri gerekirken isteğin reddi doğru görülmemiştir.

3- Tarafların müşterek çocuğu Uğur, 1989 doğumlu olup (16) yaşındadır. 17.6.2004 tarihli oturumda dinlenmiş ve kesin bir ifade ile annesiyle kalmak istediğini bildirmiştir. Dosyaya sunulan; davalı babanın, çocuğuyla telefon görüşmelerine ilişkin emniyetçe çözümü yapılan görüşmelerde, davalının, oğluna <...lan geri zekalı, manyak... senin ağzına sıçarım... kafanı kırarım, eşek, kimsin sen lan... ahlaksız, şerefsiz, haysiyetsiz...> gibi sözler sarf ettiği anlaşılmaktadır. Dosyadaki delilerden ve özellikle 9.4.2003 tarihli doktor raporundan; çocuğun, babasının açıklanan küfür hakaret ve tehdit edici davranışları yüzünden ruhsal açıdan onksiyete reaksiyon denilen ruhsal rahatsızlığa düçar olduğu, ciddi tedirginlik ve endişe içinde olduğu anlaşılmaktadır. Bu koşullar altında velayetin babaya verilmesi doğru görülmemiştir.

Sonuç: Temyiz edilen kararın yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin 1.bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, iş bu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 26.04.2005 gününde oybirliği ile karar verildi.