Emre itaatsizlikte ısrar suçu hakkında

[commodore1tr]

Aynı olay bir gün sizin ya da bir yakınınızın da başınıza gelecek olursa ne demek istediğimi çok çok daha iyi anlayacaksınız.

Benim başıma gelme şansı artık yokta İki akrabamın başına geldi. Hemde ikiside denizci olarak erlik yaparken... Hemde ikisi de Deniz Kuvvetlerinden çok sevdiğim arkadaşlarıma yakalandılar.... Hemde ikisinde de arkadaşlarım erlerin soyadından uyanıp '' Siz X in nesi oluyorsunuz ?'' sorgulamasından geçip öz be öz akrabam oldukları ortaya çıkarcasına... Hemde ikisinde de arkadaşlarım bana telefon açıp '' Yahu senin yeğen cepten yakalandı. ne diyorsun ?'' denmesine rağmen... Her ikisinede tek yanıt verdim....

'' Ben o sıpayı bin kez ikaz ettim.... Dinlememiş demek ki derhal ver abi askeri mahkemeye yatsın aklı başına gelsin.'''

Ha sonra hapishaneye sigaralarını alıp ziyarete gittim tabi... Oturup çay içtim...

'' Nasılsınız ? İyimisiniz ? Hoş musunuz ? Cep telefonu alayım ister misiniz ?'' dedim...

Çıkarkende gene ikaz ettim...

'' Burası ana kucağı değil asker ocağı... Kanunları hafife almayın eşeklik yapmayın ..Kurallara uyun... Yoks bu kafayla zor alırsınız teskere... ''

Bu konularda hiç şakam yoktur... Kanun kanundur .Kanun çiğnenmek için değildir. Yerine ikame edilecek mantıklı bir çözüm bulunur o uygulanmaya başlanır ... Yoksa kanunlar gene bildiğimiz gibidir...

[Av.Ferhat Büyükada]

Kanunun uygulanması hususunda yakınlarınıza kayırma talebinde bulunmadığınız için sizi kutlarım. Gayet olumlu ve erdemli bir davranış. Takdire şayan gerçekten. Ama sormadan da edemiyorum, yakınlarınız böylesine basit bir şey için hapiste günlerini harcarken vicdanınızda hiç bir sızı hissetmediniz mi? Değer mi bunun için hapiste yatmaya demediniz mi? 2 gün oda hapsi yetmez miydi vs. demediniz mi? Olduğu gibi kabul mu ettiniz verilen cezayı. Eğer öyleyse asker mantığıyla düşündüğünüze ve tüm yorumlarınızı bu doğrultuda yaptığınıza kani olacağım. Ancak bu yaklaşımın hukukilikle asla bağdaşmayacağını belirtmek isterim. 'Kanun kanundur.' sözü bence geçerli değildir. En azından bir hukukçudan bu mantıkla hareket etmesini beklemeyiniz.

Tarih boyunca devletler-egemen güçler çok çeşitli eylemlere abartılı cezalar vermişlerdir. Bunların değiştirilmesi ve normale döndürülmesi ise sorgulayıcı ve rasyonel düşünceye sahip hukukçular sayesinde gerçekleşmiştir. Genç bir avukat olarak benim işim kanunları olduğu gibi kabullenmek değildir. Bu, daha ziyade hakim ve savcıların görevidir. Çünkü onlar mevzuat hükümlerini anayasaya aykırı görmedikçe uygulamakla yükümlüdürler. Biz avukatlar ise mantıklı görmediğimiz hiçbir kanun hükmünün arkasında durmayız.(Ben öyleyim en azından) Biz KANUN ADAMI değil HUKUK ADAMI olmak için çaba gösteriyoruz. Bunu yapmamızın sebebi de bu tür tartışmalarda egolarımızı tatmin etmek değil, toplumsal huzurun tesisine yardımcı olmak, vicdan sızlatıcı uygulamalara son vermek, akıl ve mantığı egemen kılmak istememizden ileri gelmektedir. Bu nedenle asla, mantıklı göremediğim bir yasağı (sizin ifadenizle 'suçu') savunmamı beklemeyiniz.

Çalıştığım büroya bu sebeple gelen bir çok terhisli askerden dinlediğim üzere, onların masumane olarak değerlendirdiği ve bulundukları birlikte herkesçe yapıldığını bizzat gördükleri bu durum hiç de SUÇ olarak algılanmamaktadır. Hatta kendilerine bu yönde bir emrin GELMEDİĞİNİ ama okumalarına müsaade edilmeden imzalatılan belgelerde belki bunun da yer almış OLABİLECEĞİNİ belirtmektedirler. Siz, 'askere gideceklerin ve askerde olanların en iyi bildikleri madde belki de budur' diyorsunuz ama onlar bundan haberdar olmadıklarını söylüyorlar. Anlam veremiyorum açıkçası. Belki de bu durumun temelinde birlikten birliğe değişen uygulama farklılıkları vardır. Öyle ya, eğer suç olduğu herkesçe açıkça kabul edilmiş olsaydı Askeri Ceza Kanunu'na tıpkı 'firar' gibi, tıpkı 'madununa sövüp saymak veya fena muamelede bulunanmak' vs. gibi ayrıca bir madde konmak suretiyle monte edilirdi. Bu, hukuk tekniğine daha uygun olurdu, avukatlar da her davada 'cep telefonu bulundurmama şeklinde bir emrin müvekkillerine tebliğ edilmediğini' ispatlamak zorunda bırakılmazdı. Bu durumda eşitlik ilkesi GERÇEKTEN uygulama alanı bulabilirdi.

Ayrıca, eşitlik ilkesinden bahsetmişisiniz ama peki asıl şu durum kanun önünde eşitlik ilkesine ters değil midir: Komutanlarınla (çavuş da dahil) iyi geçiniyorsan cep telefonu kullanabilirsin kimse bişey yapmaz, ama yeterince itaatkar değilsen en küçük hatan bile muhakkak cezalandırılır.(cep telefonu bulundurmak dahil) Asıl bunu anlamak mümkün değildir. Askeri mekanlarda bırakın kanun önünde eşitlik ilkesini, hukukun 'h'sini aramak bile bazen anlamsız kalıyor. Ben kendi gözlemlerinden sadece bunu öğrendim. Askeri yargı kendi işini layıkıyla yapıyor, bunu asla inkar edemeyiz, hepsi de hukuku tam olarak uygulamaya gayret ediyorlar. Ama askeri savcıya da soruşturma emri veren neticede 'komutan'. Hiçbir savcı gidip erleri tek tek kontrol etmiyor cep telefonu var mı yanında diye. Bu durumda bir fiilin suç olup olmadığını takdir etmek komutana kalıyor, adalet komutanın emri doğrultusunda tecelli ediyor. Komutaların bir çoğunun erleri adeta 'askeri mal' olarak gördükleri ise malumunuz. Bu durumda gerçek bir eşitlik ve adaletten bahsetmek imkansız oluyor.

Somut olaya gelirsek, benim yakınlarım aynı cezaya muhatap olsalardı benim vicdanım fena halde sızlardı. Zira Mart 2008'den önce bu fiilden dolayı CMK 231/5'e gidiliyordu. Demek ki disiplini o kadar da ihlal edici bir şey değilmiş. Demek ki ceza verilmeden de 2005 Haziran-2008 Mart arasında disiplin sağlanabilmiş. Aksi takdirde 3 koca yıl beklenmezdi. Hukuk nosyanuna sahip askeri hakimlere sormak lazım eski uygulama mı daha çok vicdanınızı zedeliyordu şimdiki uygulama mı diye. Eminim en güzel cevabı verdikleri her kararda vicdanlarıyla hesaplaşan bu kişiler yani askeri ceza hakimleri vereceklerdir.

[ahmet_1983]

Ferhat Bey,
Aslında aynı düşünüyoruz. Ancak benim demek istediğim nokta, her askere aynı davranılmadığını belirtmekti daha çok. Ben de terhis olduktan sonra bu suç nedeni ile yargılanacağım, aynı durumdan muzdaribim yani.

Askeri yargılamanın terhisten sonra olduğu yönündeki üye iletisi tamamen gerçek dışıdır. Sanırım kendisi kararın terhis sonrasına kaldığını söylemek istedi

İlk iletim size değil ahmet_1983 eydi. Öyle bir olay olamaz. Terhisten sonra yargılanamaz . yargı başlar...

ilk mesajınızda diyorsunuz ki, ben yalan söylüyorum ! (gerçek dışından bunu anlıyorum) Karar terhisten sonraya filan kalmadı. Daha hakim karşısında ilk ifadem bile alınmış değil.
Ayrıca, yukarıda alıntılamış olduğum ikinci mesajınızın içeriğini anlayamadım. Terhisten sonra yargılanma ile terhisten sonra yargılamanın başlaması arasında ne fark var benim açımdan? Siz terhisten sonra yargı başlar demişsiniz, ben de aksini iddia etmiyorum zaten. terhisten sonra yargılama başlıyor, ve sonuç itibari ile terhisten sonra yagılanıyorum !

[commodore1tr]

ilk mesajınızda diyorsunuz ki, ben yalan söylüyorum ! (gerçek dışından bunu anlıyorum) Karar terhisten sonraya filan kalmadı. Daha hakim karşısında ilk ifadem bile alınmış değil.
Ayrıca, yukarıda alıntılamış olduğum ikinci mesajınızın içeriğini anlayamadım. Terhisten sonra yargılanma ile terhisten sonra yargılamanın başlaması arasında ne fark var benim açımdan? Siz terhisten sonra yargı başlar demişsiniz, ben de aksini iddia etmiyorum zaten. terhisten sonra yargılama başlıyor, ve sonuç itibari ile terhisten sonra yagılanıyorum !

Sanırım ciddi bir yanlış anlaşılma var. Muhtemelen yanlış anlayanda benim. Ben konunun gidişinden sizin dediğinizi '' yargılamalar terhisten sonra yapılıyor'' anladığım için kesinlikle gerçek dışıdır dedim. Çünkü suç evrakı anında tanzim edilerek soruşturma başlar...

Ancak genel olarak okuduğumda siz kendinizin hakim karşısına çıkamadığını yargılamanızın terhisten sonraya da sarkacağını belirtmek istemişsiniz. Bunu zaten belirtmiştik yargılamaların hızlı olmadığı Türkiye'nin kanayan yarasıdır.

Bu yanlış anlaşılmadan dolayı istemeden sizi kırdımsa özür dilerim.

Saygılarımla.

[commodore1tr]

Sayın Stj.Av.Ferhat Büyükada sevgili kardeşim ;

Anladığım kadarıyla yaşınız ufak ve Askerlik halihazırda yapmamışsınız. Bundan dolayı bazı yorumlarınızı büyük bir samimiyet duygusu içerisinde yazdığınızı anlıyorum. Aslında bazılarına da kısmi olsada katılıyorum ancak gene de bazı tahsisleri yapmak gereklidir diye düşünüyorum ki ileride ki meslek hayatınızda bu konuda böylesi HATALI söylemlerde bulunmayın.

Bundan dolayı tersten yani HATALI dan başlayayım izninle...

Zira Mart 2008'den önce bu fiilden dolayı CMK 231/5'e gidiliyordu. Demek ki disiplini o kadar da ihlal edici bir şey değilmiş. Demek ki ceza verilmeden de 2005 Haziran-2008 Mart arasında disiplin sağlanabilmiş. Aksi takdirde 3 koca yıl beklenmezdi. Hukuk nosyanuna sahip askeri hakimlere sormak lazım eski uygulama mı daha çok vicdanınızı zedeliyordu şimdiki uygulama mı diye. Eminim en güzel cevabı verdikleri her kararda vicdanlarıyla hesaplaşan bu kişiler yani askeri ceza hakimleri vereceklerdir.

Demişsiniz . Bu kesinlikle doğru bir yorum değildir. Genç bir hukukçu olarak kanunları ve uygulamaları çok sıkı takip etmekte öncelikli görevinizdir sanıyorum...

5731 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 'Hükmün açıklanması ve ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması'başlıklı 231 nci maddesinin 5nci fıkrası 8 Şubat 2008 günlü Resmi Gazetede yayımlanan 5728 sayılı Kanunun 562 maddesi ile değiştirilerek 1 yıl olan ceza süresini 2 yıla çıkarmış ve mahkemelere bu süre ve daha az ceza alanların cezasının açıklanmasının geri bırakılmasına karar verebileceği yönünde takdir yetkisi tanımıştır. Bu değişiklik yapılırken ''askeri ceza'' hariç bırakılması son zamanlarda her kanunda hata yapan yasamaca unutulmuş böylece Askeri Mahkemeler İlk defa işlenilen firar,izin tecavüzü,emre itaatsizlikte ısrar gibi suçlarda verdikleri ceza genelikle iki yıldan az olduğu için bunlarada örtülü af çıkmış olmaktadır.

Buna MSB itiraz etmiş ve apar topar 5739 sayılı Kanun 1 Mart 2008'de yayımlanmış ve bununla :

'' 22/5/1930 tarihli ve 1632 sayılı Askeri Ceza Kanununa aşağıdaki ek 10 uncu madde eklenmiştir.

“EK MADDE 10- Bu Kanunda ve diğer ilgili kanunlarda gerekli değişiklikler yapılıncaya kadar, 26/9/2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun Birinci Kitabında yer alan düzenlemeler bakımından bu Kanunun ek 8 ve 9 uncu maddeleri ile 16/6/1964 tarihli ve 477 sayılı Disiplin Mahkemeleri Kuruluşu, Yargılama Usulü ve Disiplin Suç ve Cezaları Hakkında Kanunun 63 üncü maddesinin ikinci fıkrası hükümlerinin uygulanmasına devam olunur.

Bu Kanunda yazılı suçlarla ilgili olarak 4/12/2004 tarihli ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231 inci maddesinin beş ilâ ondördüncü fıkraları uygulanmaz”

hükmü getirilmiştir. Yani tekrar 8 Şubat 2008 de yayımlanan kanun öncesine Askeri Ceza olarak dönülmüştür. Ancak hukukun üstünlüğü ilkesi gereği 1 Mart 2008 Tarihinden önce işlenen bu tip suçlar ile bu tip suçlarla ilgili yargılamalar ve infazlara 8 Şubat 2008 değişikliği etkili olmuştur. Yani aslında topu topu 20 günlük bir süreçtir bu süreç. Eğer kanun koyucu 8 Şubatta çıkardığı 5731 sayılı kanuna

''1632 sayılı Askeri Ceza Kanununa 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231 inci maddesinin beş ilâ ondördüncü fıkraları uygulanmaz”
maddesini eklemeyi unutmasaydı hiç bir kargaşa yaşanmamış olacaktı.

Dalayısı ile sizin dediğiniz gibi bir uygulama hiç bir zaman olmamış , kanun koyucunun yarattığı '' hukuki boşluk'' nedeni ile geçici bir ''kısmi af'' ortaya çıkmıştır.

Kaldı ki Askeri Yargıtay Daireler Kurulu nun emsal kararı ( 7 Ekim 2007) bu konuda son noktayı koymuştur.

[ahmet_1983]

Sayın commodore1tr,
Bu af konusundaki açıklamayı gündeme getirmeniz güzel oldu. Şimdi ben size şöyle bir soru sormak istiyorum. İki tane T.C. vatandaşı var. Bir tanesi sivilde hırsızlık yapmış ve bunun sonucunda örneğin 6 ay hapis cezası almış. Diğeri ise, askerlik görevi esnasında cep telefonu kullanmış. Şimdi, hırsızlık suçunu işleyen kişi TCK'ya göre yargılanıyor. Eğer daha önce bir sabıkası yok ise, hakimin takdiri ile de iyi niyeti anlaşılır ise, bu suçun hükmünün açıklanması geriye bırakılıyor, yani sizin de tabir ettiğiniz gibi örtülü affa uğruyor.
Diğer taraftan, cep telefonu nedeni ile alt sınırdan 25 gün hapis cezası alan asker, eğer suçunu 01.03.2008 tarihinden sonra işlemiş ise hükmün açıklanmasından faydalanamıyor. Üstelik cezası ertelenemiyor, para cezasına çevrilemiyor. En kısa sürede infazı gerçekleştiriliyor.

Şimdi size sorum şu. Hırsız mı affı hakediyor, yoksa asker mi?

[Av.Ferhat Büyükada]

Sayın commodore1tr,
Bu af konusundaki açıklamayı gündeme getirmeniz güzel oldu. Şimdi ben size şöyle bir soru sormak istiyorum. İki tane T.C. vatandaşı var. Bir tanesi sivilde hırsızlık yapmış ve bunun sonucunda örneğin 6 ay hapis cezası almış. Diğeri ise, askerlik görevi esnasında cep telefonu kullanmış. Şimdi, hırsızlık suçunu işleyen kişi TCK'ya göre yargılanıyor. Eğer daha önce bir sabıkası yok ise, hakimin takdiri ile de iyi niyeti anlaşılır ise, bu suçun hükmünün açıklanması geriye bırakılıyor, yani sizin de tabir ettiğiniz gibi örtülü affa uğruyor.
Diğer taraftan, cep telefonu nedeni ile alt sınırdan 25 gün hapis cezası alan asker, eğer suçunu 01.03.2008 tarihinden sonra işlemiş ise hükmün açıklanmasından faydalanamıyor. Üstelik cezası ertelenemiyor, para cezasına çevrilemiyor. En kısa sürede infazı gerçekleştiriliyor.

Şimdi size sorum şu. Hırsız mı affı hakediyor, yoksa asker mi?

Güzel ve basit bir örnek sunmuşsunuz, tebrik ederim. Bu soruyu, bırakınız hukuk tahsili almış, evrensel ceza hukukunun temel esaslarını anlamış-özümsemiş bir kişiye sormayı, sokaktan geçen orta zekalı (ve askerliğini yapmış) bir kişiye bile sorsanız cevabı bellidir.

Ancak ne hikmetse, askerler bu suçu (genelde emre itaatsizlikte ısrar, özelde birlikte cep telefonu bulundurma) dünyanın sonuymuş gibi görüyorlar. Disiplini mantıktan çok yasakla sağlamaya çalışan zihniyete ne söylesek boş. Oturup hepsine de tek tek anlatacak değiliz, bırakın kim hangi doğruya inanıyorsa öyle kalsın. Benim bu yasal düzenleme karşısında vicdanım hala sızlamaya devam ediyor, bu yüzden hapis cezası çekenlere üzülüyorum, yalnızca bunu ifade edeyim o bana yeter.

[commodore1tr]

Sayın commodore1tr,
Bu af konusundaki açıklamayı gündeme getirmeniz güzel oldu. Şimdi ben size şöyle bir soru sormak istiyorum. İki tane T.C. vatandaşı var. Bir tanesi sivilde hırsızlık yapmış ve bunun sonucunda örneğin 6 ay hapis cezası almış. Diğeri ise, askerlik görevi esnasında cep telefonu kullanmış. Şimdi, hırsızlık suçunu işleyen kişi TCK'ya göre yargılanıyor. Eğer daha önce bir sabıkası yok ise, hakimin takdiri ile de iyi niyeti anlaşılır ise, bu suçun hükmünün açıklanması geriye bırakılıyor, yani sizin de tabir ettiğiniz gibi örtülü affa uğruyor.
Diğer taraftan, cep telefonu nedeni ile alt sınırdan 25 gün hapis cezası alan asker, eğer suçunu 01.03.2008 tarihinden sonra işlemiş ise hükmün açıklanmasından faydalanamıyor. Üstelik cezası ertelenemiyor, para cezasına çevrilemiyor. En kısa sürede infazı gerçekleştiriliyor.

Şimdi size sorum şu. Hırsız mı affı hakediyor, yoksa asker mi?

Bu yazıyı gülümseyerek okumuştum. Çok ilgisiz iki olayın birbirine örnek teşkil ettirilmesi ince bir zeka olmanın dışında ciddi temel altyapısı olmayan bir örnek olmaktan ileri gidemeyeceği için yorum yapmamıştım. Ancak çok yakında avukat kimliği taşıyacak bir kardeşimizin de ''hukuki'' gözle aynı şeyi söylemesi beni şaşırttı...

Basketbolda belirli bir mesafeden atılan ''basket'' üç puan getirir, futbolda ise istersen kaleden kaleye gol at karşılığı bir sayıdır. EE bu büyük haksızlık değil mi? Hem çok daha uzak mesafeden hem karşında bir sürü kişi varken üstelik kalede ''kaleci'' diye birisi var ve topu tutma yetkisine sahipken bu mesafeden atılan golün üç gol sayılması gerekmez mi?

Örnek aynı örnek aynen alanlar çok farklı kanunları çok farklı... Ama bir mantığı var yok değil.... Ama böyle bir tartışma '' Futbol Basketbol'' diye değil futbolun kendi kuralları üzerinden yapılabilir. Sonuç ne olur bilemem ama bu tartışma yapılabilir...

Değerli üyenin verdiği örnekte aynen bunun gibidir. Askeri Ceza Kanunu'nun bazı maddelerinin değiştirilmesi bazı ''basit'' suçların cezalarının kaldırılması affı istenebilir. Buda tartışılabilir geliştirilebilir. Mantıklıdır olur. Zaten askerlik kanununun ceza kanununun maddeleri değiştirilmektedir ikide bir.

Ancak yapılan kıyaslamanın temel ilkesi yoktur. Hırsızlık yüzkızartıcı adi bir suç sayılmakta ve cezası TCK ya göre düzenlenmekte olan suçlardandır. Gerek infaz kanunun gerekse CMK daki uygulamalara göre ''icrası'' gerçekleştirilmektedir.

Cep telefonu bulundurulmasu ise Askeri disiplini bozan fiillerden kabul edilmiş ve yasaklanmıştır. Öncelikle halihazırda bunu kabul etmemiz gereklidir. Bunun doğru veya yanlış olduğu apayrı bir tartışma platformu gerektirir. Ancak bakmamız gereken tabii olduğumuz kabul etmesek bile yürürlükteki kanun, uygulamadır. Kaldı ki bu uygulama ve yürütme defaaten ikaz edilen basın yayın yoluyla binlerce kez gündeme gelmiş bir konudur. Sırf bu sitede bile cep telefonu kapsamında bir çok forum bulunmaktadır. Dolayısı ile bu husus ''askere başlarken imzalatılan bir sürü sayfa arasındaki bir madde'' olarak küçümsenip geçiştirilemeyecek kadar önemli bir şekilde gündemdedir.

Bir bütün olarak baktığımızda ''nöbette uyumak'' ''nöbette sigara içmek'' ''nöbet mahalini terk etmek'' gibi bir çok salt askeri maddenin hilafında hareket edipte ceza alanların nedense böyle bir şikayeti yani ''bilmiyorduk'' dememesine rağmen gümbür gümbür gündemde olan ''birlik komutanı ve yetkili kıldığı bir kişi'' hariç çok ciddi sınırlama getirilen bu konunun hala '' bilmiyorduk'' savunmasının pek inandırıcı olmadığının altını çizmek gerekir. Burada kişi ''ben yakalanmam'' mantığı ile hareket etmektedir bana göre... İstediği an rahat rahat konuşma olanağından yararlanmak istemektedir aslında bu yüzdende bu ''kesin yasağı'' bilinçli çiğnemektedir. Bir çok acı emsale rağmen bunu bilerek yapmaktadır.

Elbette benimde böylesine ''şapşalca'' bir suçtan ceza alanlara üzüntüm olmaktadır. Amma kör gözüm parmağına zihniyetinide anlayabilmiş değilim... Askeri disiplinin MANTIKTAN ÇOK YASAKLA SAĞLANMAYA ÇALIŞILDIĞI GÖRÜŞÜNE İSE TAMAMEN KARŞIYIM. Cep telefonu bulundurmanın teknik ve taktik zararları açıkça ortaya konmuş çok ciddi sorunlar yaşanmış ve yaşanmaya devam ettiği bir ortamda basit bir düzenleme ile felaketler önlenebilecekse felaket olmasını beklemenin mantığı bulunmamaktadır.

Sivilde hırsızlık yapan kişinin cezasının kanunlar gereği tedbire çevrilip ertelenmesi ile bunun benzerliği yoktur. Asker kişide hırsızlık yapsa aynı kanunlardan yararlanarak aynı yaptırımla karşı karşıya kalacaktır. Aynı kanunla cezası tecil edilecektir. Ancak gerek halihazırda asker olsun gerekse sivil hırsızlık yapmasının sabit olması ve cezasının ertelenmesi durumunda bile askerlikle ilgili ciddi sorunları olacaktır. O sivil kişi Üniversite mezunu ise askerliğini asla ve kata ''yedek subay veya kısa dönem er'' olarak yapamayacaktır. O kişi rütbeli bir asker kişi ise ''silahlı kuvvetlerden ihraç '' edilecektir. Dikkat buyurursanız bunlarda hırsızlığın cezasını düzenleyen TCK da yer almaz... Erteleme tedbire çevirme kısmi aftan yararlanma beraat etmek demek değildir. Dolayısı ile bu suçu işleyen kişi askerlik yaparken bu suçun askerlikte ki gereği ile karşı karşıya kalacaktır. Buda askerlik kanunun yedeksubaylık kanunu ve askeri ceza kanununda açıkça belirtilmiştir...

Buradan varacağımız sonuç şudur. Sayın ahmet_1983 rumuzlu üyemizin son satırdaki sorusu yanlıştır. Yani

Şimdi size sorum şu. Hırsız mı affı hakediyor, yoksa asker mi?

sorusu.

İki arkadaş hadi on gün kafamızı dinleyelim diye basıp gidiyorlar. On gün sonra dönüyorlar. İlki çalıştığı iş yerine gidiyor. '' On gün mazeretsiz işe gelmemek'' nedeni ile İş kanununun ilgili maddesi dayanak yapılarak işten çıkartılıyır... Öteki ise birliğine gidiyor ve tutuklanıyor!! '' Birliğinden on gün süresince izinsiz ayrılmak suretiyle firar suçundan'' askeri mahkemeye de çıkıyor Hapis cezası alıyor ve askerliğine devam ediyor!!! Şimdi aynı anda yapılan tatil eyleminin sonuçlarının çok farklı olmasının hukukun tersliğinden eşitsizliğinden mi olduğunu savunacağız yoksa koşul yer ve kanunlara göre olan uygulamaları mı?

İki arkadaş hadi gidip kafa çekelim diyip içiyorlar azıcıkta sarhoş oluyorlar. İkiside okulun ''disiplin kuruluna sevk ediliyor'' İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesinde okuyan '' okula sarhoş gelmek ve huzursuzluk yaratmaktan'' onbeşgün okuldan uzaklaştırma cezası alıyor. Başka bir deyişle git on beşgün ne yapacaksan yap iç gez toz sonra adam gibi gel deniyor... Öteki ise Deniz ve ya Hava Harp okulunda okuyor. Aynı suçtan 21 gün oda hapsi cezası alıyor. Yani Cuma Akşamından Pazar akşamına kadar okulun disiplin odasında kalarak dışarı çıkmama cezası! Pazartesi Cuma da derslere giriyor hapisten sayılmıyor! Yani 21 gün sadece hafta sonları sayılıyor! Tek istisnası dört haftaya bir hafta sonu çıkabilmek ! Teki okuldan uzaklaştırılıyor öteki hafta sonu dahil okulda tutuluyor !! Hemde suç aynı sizin örneğinizde ki gibi kel alaka suçlar değil !!! Şimdi hangisi hatalı? Yoksa ikisi de kendi mantığına göre doğru mu?

Kıssadan hisse hukuk ve ceza kuralları insan hakları ihlali olmadığı sürece kendi koşullarında oluş ve kabule göre değerlendirilir eşitlik ilkesi ''aynı'' statü de uygulanır. Hırsızlık kanunönünde eşit yargılanma ve eşit cezayı gerektirir. Buda sağlanır. Ancak yüz kızartıcı suç ve askerliğin şerefi ile bağdaşmayacak suç olmasından dolayı rütbeli kişi meslekten ihraç edilirken sivilde ki hayatına devam eder. Buda bize eşitsizlik olarak gözükmemelidir. Bilmem anlatabildim mi?

[ahmet_1983]

Sayın commodore1tr,
Demişsiniz ki, benim ilk sorduğum soruyu okudunuğuzda gülüp geçmişsiniz. Malasef ben de size şunu söylemek durumundayım. Vermiş olduğunuz örnekleri görünce ben de kendimi gülmekten alıkoyamıyorum.

Nedenine gelince, ben sorduğum soruda aynı suçun farklı kurumlar tarafından nasıl tepki verildiğini karşılaştırmadım. Benim vurgulamak istediğim nokta ortada bir af var ve bu affın kimlerden yararlanabildiği konusu idi. Ben örneği verir iken, iki T.C. vatandaşı var, bir tanesi sivilde cezayı işliyor diğeri ise askerde işliyor. Birisi için suç sayılmazken diğeri için ise Askeri Mahkeme yolu gözüküyor, bu haksızlıktır demedim size. Sizin vermiş olduğunuz örnekler ise hep bu kapsamda olmuş. Yani ortak bir davranışın farklı kurumlardaki tepkisinin ne olacağı üzerinde durmuşsunuz.

Bakın siz askeriyenin disiplininden bahsetmişsiniz ve cep telefonunun yasak olmasının sebebininin disiplini sağlamak olduğuna değinmişsiniz. Ben de size şöyle bir örnek verebilirim. Türkiye Cumhuriyeti devletinde hırsızlık yapılması da disiplini ve huzuru bozan bir durumdur. Ki, bu suçun cezası TCK tarafından belirlenmektedir. Ancak gördüğünüz üzere, 231. madde kapsamında bu disiplini, huzuru bozan kusurlu davranış affedilebiliyormuş. Ama askerin işlediği suç ise affedilemiyor.

Ve eğer sizin için yanıtı bir sorun teşkil etmiyor ise, şunu sormak istiyorum. Siz bir avukat olarak, cep telefonu nedeni ile size gelen askerlerin davalarına bakmıyor musunuz? Yaptığınız yorumlar bende böyle bir izlenim oluşturmaktadır.

[mystery_a]

merhaba, bugün, arkadasımın bu cep telefonu sokma suçundan 25 gün cezaaldığı haberi aldım.. yargıtay bu cezayı malesef onadı.. karar düzeltme yoluna gidebilirmiyiz acaba?? Birliğe girilirken bir takım kağıtlar imzalatılmış ve o meşhur emir o kağıtta yazılıymış.. kimseye okumaya imkan vermeden imzalatılıyormuş.. arkadaşım o emrin orda olduğunu yakalanınca ifadede öğrenmiş.. ne yapılabilir?