Cumhuriyet gazetesinin, ‘Utancın Rakamları’ başlıklı haberini sizlerle yorumsuz olarak paylaşırken, onca gündem gürültüsü içinde Türkiye’nin bu en büyük ve en gerçek sorunu üzerine düşünmenizi rica ediyorum…


“Türkiye’de okuryazar olmayanların sayısı 5 milyon 674 bin. Bunun yüzde 84’ünü kadınlar oluşturuyor

Bahçeşehir Üniversitesi Ekonomik ve Toplumsal Araştırmalar Merkezi’nin TÜİK 2008 yılı Hanehalkı İşgücü Anketi verilerinden derlediği araştırma notuna göre Türkiye’de 5 milyon 674 bin kişi okuryazar değil. Okuryazar olmayanların yüzde 84’ünü ise kadınlar oluşturuyor. 15-24 yaş arasında okuryazar olmayan gençlerin sayısı ise 406 bin.

15 yaş üstü Türkiye nüfusunun yüzde 11’i okuma yazma bilmiyor. Araştırma verilerine göre, 65 yaş üzeri okuryazarlık oranı yüzde 59, 45-64 yaş arasında yüzde 84, daha genç yaş gruplarında ise yüzde 96 olarak belirlendi. 15-24 yaş grubunda okuma yazma bilmeyen genç sayısı 406 bin. Kadınlar arasındaki okuryazarlık oranının düşüklüğü ise yaş grupları arasında farklılık göstermiyor. 15-24 yaş arasında okuryazar olmayanların yüzde 79’unu da kadınlar oluştuyor.

Ekonomik hayata katılamıyorlar
Okuryazarlık oranının düşüklüğü kişilerin ekonomik hayata katılımının da önünde önemli engel. Kadınların yüzde 83’ü işgücü piyasasının dışında.

İstihdam edilen azınlığın yüzde 97’si ise kayıtdışı çalışıyor. İşgücü piyasasına yeni girmekte olan 15-24 yaş arasında yaklaşık yarım milyon gencin okuma yazma bilmiyor olması da, ekonomik sisteme entegre olmalarını engelliyor.

Güneydoğu Anadolu Bölgesi, yüzde 29 ile okuryazar olmayanların oranının en yüksek olduğu bölgelerin başında geliyor. Diğer bir deyişle 15 yaş ve üzerindeki her üç kişiden biri okuma yazma bilmiyor. Anadili Kürtçe olanların yarısı ise ilköğretim mezunu değil. Güneydoğu Anadolu’yu yüzde 20 ile Kuzeydoğu ve Ortadoğu Anadolu izliyor. Okuryazar oranının en düşük olduğu il ise yüzde 5 ile İstanbul.”