Velayet

[babaahmet]

Sayın yöneticiler,

Ben 45 yaşında, 5 ve 6 yaşında bir kız, bir erkek çocuk babası, yüksek okul mezunu, iş sahibi, çevresinde saygın, sevilen bir insanım.

Son dönemlerde iyi gitmeyen bir evliliğim vardı. Geçen ay bir gece yarısı eşim ani bir şekilde bir sinir krizi geçirir gibi bana saldırdı. Olayın şokuyla aramızda bir ardebe yaşandı ve eşim ertesi gün çocukları ve bir kısım eşyaşları alarak evi tek etti. Ben adli tıp dan rapor aldım. O da almış aynı süreli 5 günlük iş göremez raporlarımız var. Nihayet takip eden günlerde yazlık evin bir kenarında saklanmış resimler buldum. Tanımadığım bir adamla parklarda bahçelerde dolaşırken çekilmiş resimler, mail notları, kendi el yazısıyla yazılmış aşk notları vs. Hemen cep tel. dökümlerini temin ettim. Son altı ayda yüzlerce, resimleri olan bu erkek ve tanımadığım başka erkeklerle mesaj, tel görüşme ortaya çıktı.

Bunun üzerine, olay ortaya dökülmeden, çocuklarımın velayetini almak şartıyla anlaşmalı boşanma önerdim. Kabul etmedi ve bana dava açtı. Dilekçesinde tüm "erkeksi" figürler abartılarak bir yalan fırtınası yaratılmış. Kaba, zorba, içki düşkünü, şiddet uygulayan vs. bir adammışım. Muhtemelenen yalancı birkaç şahitle bunları destekleyecek.

Ben şimdi karşı dava açacağım. Ama şoke oldum velayeti alamayabilirmişim. Bu nasıl iştir anlamadım.
1-Boşanmanın sağlanması yönüyle:
Evlilik bir anlamda bir akit değilmidir. Gayri-dürüst bir şekilde bunu bozan kişi, nasıl olurda bir avantaj+hak elde edebilir. Yani; yık yuvayı, bölüş varlığı, al çocukları, git gamsız adamlarla aşk yaşa. Hukuk buna nasıl izin verir.
Ayrıca, böyle olursa, herkes bunu kolaylıkla istismar etmezmi. Sonuçta da ben hiçbirşey kaybetmeyeceksem, ve boşanmayı kafaya koyarsam, eşimi aldatıyor numarası yaparım, o da normal olarak boşanmak ister, ne kadar kolay. Üstüne üstlük, iki üç kişi de bu adam/kadın kaba, küfür etti vs. diye şahitlik yaparsa, az kusur, çok kusur, iş bitti.
2- Velayet yönüyle:
Bu ahlaksızlık ve aile onurunu yıkmak değilmidir. Ahlaksız, onursuz bir insan, haydi daha yumuşak söyleyeyim. Bu noktalarda zaafları olan bir insan, çocuklarını doğru, dürüst, saygın bir insan olarak yetiştirebilirmi. Bu riske edilebilecek birşeymi. Çocukların yaşları küçükmüş, ana şefkati önemsenirmiş, temayül bu yöndeymiş.. Peki, bu çocuklar büyüdükten sonra zaten iş işten geçmiş olmayacakmı. Ayrıca, şefkatin terazisimi var. Baba şefkatinin daha az olduğu nereden çıkıyor.
Çağdaş babaların çocuklarına düşkünlüğü, iletişim düzeyleri, çocuk yetiştirmedeki isteklilikleri, yeterlilikleri artık anlaşılmış olmalı. Her noktada çağdaşız da babalık noktasında niçin geriyiz. Niçin bu noktanın kolay istismarına çaresiz, tepkisiz kalıyoruz (kalmışız.)..
Medeni Kanun yeni, temayül eski! Madem öyle, biz de eski medeni kanuna göre, örflerimize, adetlerimize göre yetiştirildik ve madem eski temayüller uygulanıyor, o zaman bize de eski medeni kanun uygulansın diyelim.. Olurmu böyle şey.

B E N Ç O C U K L A R I M I İ S T İ Y O R U M.
Sizce ne yapmalıyım?
Sizlere katılımlarınız için şimdiden çok teşekkür ediyorum.

[Av.Dilek Kuzulu Yüksel]

Sayın babaahmet,

Size öncelikle, etraftan duyduğunuz aslı astarı olmayan bilgilere inanmamanızı tavsiye ederim. Ülkemizde maalesef eğitimini alan da avukat almayan da...

Eşinizin açmış olduğu davaya karşı, dava dilekçesinin tarafınıza tebliğinden itibaren 10 gün içinde cevap verebilir ve karşı dava açabilirsiniz. Açacağınız bu davada, tüm savunma ve iddialarınızı yazarak, boşanmanın diğer sonuçları ile birlikte velayete ilişkin talep de bulunabilirsiniz.

Evet, yaş itibariyle küçük çocukların anne bakım ve sevgisine muhtaç olduğu düşünülerek (ki doğrusu budur) ve menfaatleri gözetilerek velayetlerinin genel olarak anneye bırakıldığı doğrudur. Ancak, olağanüstü durumlarda yani sizin iddia ettiğiniz gibi annenin kötü hayat sürmesi, madde bağımlılığı, çocuklara işkence yapması, psikolojik durumunun bozuk olması gibi durumlarda ve bu durumların ispatlanması halinde velayet babaya bırakılmaktadır. Ayrıca, anne veya babasından hangisi yanında kalmak istediği de (çocuk bunun ayrımını yapabilecek yeterlilikte ise) çocuğa sorulabilmektedir. Neticede, velayet kararı sandığınız gibi tamamen örf ve adetlerimize bağlı kalınarak verilmemektedir.

Her iki tarafın da taleplerinin kabul veya reddedilmesi, iddiaların ispat gücüne bağlıdır. Son olarak,eşinizin göstereceği tanıkların, yalan beyanda bulunacaklarından eminseniz, beyanda bulunduktan sonra haklarında şikayetçi olabilirsiniz.

[babaahmet]

Dilek hanım çok teşekkür ederim.

Lütfen bir bilgi daha rica edeceğim.
Çocukların yaş gruplarına göre bir tasnifi varmıdır. Örneğin, velayetin anneye verilmesi gereken, "anne bakımına muhtaç olduğu küçük yaş" grubu kaç yaşa kadardır. Ve hangi yaşlardan sonraki çocukların velayet tercihi konusunda fikri/görüşü alınır.

Saygılarımla.

[Av.Dilek Kuzulu Yüksel]

Hayır, velayet hususunda yaş sınırı yoktur, önemli olan çocuğun menfaatidir. Çocuğa sorulması uygun mu değil mi, bunu işin uzmanları (Pedogog, psikolog,sosyolog) değerlendirip mahkemeye mütalaa vermektedirler. Hakim de mütalaaya göre çocuğun dinlenmesine karar verebilmektedir.

Saygılar.

[baba1968]

merhaba ahmet bey,

aynı durum ufak tefek değişikliklerle benim başıma da geldi belki forumlardan izlediniz. eşim başka birisine aşık oalraK BENDEN BOŞANMAK İÇİN MAHKEMEYE BAŞVURDU. ARAMIZDA O GÜNE KADAR CİDDİ ANLAMDA BİR PROBLEM OLMAMIŞTI. mahkemede benim kusurumu ortaya koyacak ne bir delil ne bir tanık ifadesi olmadı. zaten yoktu da. velayet konusu aramızdaki çekişmeli konuydu. mahkeme 8 yaşındaki oğlumuzun velayetini annesine verdi. üstelik çocuğun isteğinin benimle kalmak istemesi yönünde olduğu halde. SİZE TAMAMEN KATILIYORUM. aile mahkemeleri malesef kadın egemen bir yapıda. inanırmısınız bizi ve çocuğu dinleyen sosyal uzman hanımın daha sonra bir arkadaşımın arkadaşı olduğunu öğrendim. kendisi de boşanmış ve feminist düşüncelere sahip bir bayanmış. sonuç ne olabilirki başka. çocuk benimle kalmak istediğini söylemesine rağmen raporunda buna yer vermedi. ELBETTE TOPLUMDA ŞİDDET GÖREN KADINLAR VAR VE BUNA TEMELDEN KARŞIYIM. BUNU YAPANLAR BELKİ UZUN SÜRELİ HAPİSE ATILAMALI. Ancak bu durum nasıl genelleştirilebilir ve iş kadın taraflı bir duruma gelebilir ben bunu anlamıyorum.

Size şunu rahatlıkla söyleyebilirimki anlattıklarınıza göre çocuklarınız çok büyük ihtimalle annelerine verilecektir. Okuduğum bir yargıtay kararında hatırladığım kadarıyla "genelevde çalışan annenin iş yaşamıyla özel yaşamını birbirine karıştırmadığı için çocuklarının ruhi ve ahlaksal gelişiminin kötü yönde etkileneceği düşünülmemektedir" gibi bir ifade vardı. DAHA NE DENİLEBİLİRKİ???

Bence boşanma davası açmayıp boşanmayı kabul etmeseydiniz. eşinize çocuklar anlamında olmasa da sevgilisi anlamında verebileceğiniz en iyi cevap bu olurdu.
kolay gelsin diyorum size. bol şans

[babaahmet]

Dilek hanım size çok teşekkür ediyorum,
Baba1968 e da katılımları için teşekkürler.

Dilek hanım,
Lütfen şunu öğrenmek istiyorum. Velayet hakkı neleri içerir. Yani bir anlaşma önersem, "çocukların tüm masraflarını ben karşılayayım, velayet bende olsun, ama çocuklar anne yanında kalsın" desem. Bu, bana çocuklar üzerinde hangi hakları verir, böyle bir yaklaşım uygulanabilirmidir.

sayın baba1968,
Sizin delilleriniz nelerdi. Biraz daha detay bilgi verebilirmisiniz.

Benim durumuma benzer durumlarda hiç çocuğunun velayetini alabilen baba oldumu? Böyle somut bir durumu olan arkadaşlar varmı. Lütfen bilgi verebilirlermi..

[Av.Dilek Kuzulu Yüksel]

Velayeti alan taraf çocuğun resmi kurum ve kuruluşlardaki işlemlerinden tutun da üçüncü kişiler ile arasındaki özel ilişkilerine kadar her konuda çocuğu temsil etmektedirler. Bahsettiğiniz şekilde bir anlaşma, uygulanabilirliği zor olduğundan kabul edilmez diye düşünüyorum, böyle bir örnekle karşılaşmadım.

[babaahmet]

Bir önceki iletmle ilgili kural ihlali ve yazım alanının altında kalan silmeyi atladığım artık ifadeler için, özür diliyorum.
Katılımlarınız için şimdiden çok teşekkür ederim.

Benim sadakatsizlik gerekçesiyle açtığım boşanma davamda (ki bu dava eşimin Şiddetli Geçimsizlik gerekçesiyle açtığı davaya karşı açılmıştır.) bir sene geçmiş, karşılıklı şahitlerin dinlenmesi bitmiş ve artık sanıyorum 1-2 duruşma içinde dava karara varacaktır.

Son duruşmada hissettiğim; Karşı Davam içeriğinde bulunan deliller (ki, arabanın içinde bir "adam"la (sonradan öğrenildiki, evli ve çocuklu) yana resimleri, vapur gezisinde karşılıklı resimler ve aynı adamla 100 lerce gece günüz süren karşılıklı tel.+mesaj trafiği dökümü) hakim'i tatmin etmedi. Hakim eşime "-Kim bu adam?" diye sordu Cevap: "-arkadaşım"! hepsi bu kadar. Ben şoke oldum, maalesef avukatımın da herhalde basireti bağlandı birşey söylemedi/söyleyemedi. Veya bir sonraki duruşmaya bıraktı. Şahitlerimizden de bu olayı gören ve bu yönde birşeyler söyleyebilecek kimse yoktu. Sonuçta hakim bir sonraki duruşmaya aramızda bir anlaşmaya varmış olarak gelmemizi tercih edeceğini belirtti.

Anlaşmaktan kasıt, "velayet annede olsun" la başlayacak, bu belli. Ben bu aşamada anlaşmak istemiyorum. Haklılığımın mahkemece teslimini istiyorum. Çünkü çocuklarıma yarın bunun hesabını veremem. "Sadakat, aile onuru, ahlaklı olmak, dürüst olmak bu kadar önemliyse, niçin bunların olamadığı bir ortamda yetişmemize razı oldun?" muhtemel sorusunun cevabını henüz bulamadım.

Lütfen sorularım:

1- Hakim çocukların (6 ve 7 yaşlarında) velayeti yönünden tercihini anne'den yana kullanmak isteyeceği için, sakatsizlik gerekçesini görmezden gelmeye çalışacaktır, öne çıkarmak istemeyecektir. Böyle bir yorumu siz nasıl değerlendirirsiniz.?
2- Bu aşamada, Sadakatsiz iddamızın karşı tarafındaki "adam"ı ve eşini mahkemeye bir dilekçe vererek, bir şekilde davaya müdahil olmaya çağrılabilirmiyiz. Madem "arkadaş"lar, "adam" eşiyle beraber gelip açık ve dürüst olarak bir ifade versinler. Ben eş(koca) olarak bu adamı tanımıyorum. bakalım "adam"ın eşi, kocasının bu "arkadaş"ını tanıyormu?. Böyle bir talep, bana gayet mantıklı ve dürüstçe geliyor. Ama hukuk içinde bu imkan bulunabilirmi?

Saygılarımla.