Özelleştirme

[keremkerem1]

Sizce Özelleştirme Devlete Çok gelir getiriyor mu?

[Nilgül Saraç]

biririyle taban taban zıt olan iki şık benim oy kullnadığım zamanda aynı yüzdeye( %50) sahipti. ilginç bir durum değil mi. aöma Sayın anketçi nalayamadığım bişey var beni ilgilendirmiyor gibi bir şıkkı niye kullandınız ki. ilgisi olmayan kişi bu ankette oy kullanmaz ki .

[Av.Abbas Bilgili]

Anket sorusundan, özelleştirmeye sadece devlete getireceği gelir açısından bakıldığı izlenimini edindim. Yanılıyosam özür dilerim. Özelleştirmeye geniş ve değişik açılardan bakmak gerekir. Selamlar. Av. Abbas Bilgili

[keremkerem1]

Beni ilgilendirmiyor diyenleri de merak ettim.Bakalım göreceğiz Türkiyede beni ilgilendirmiyor diyenlerin sayısını da merak etmiyor değilim.
Ayrıca anket konusunu sadece para açısından bilerek düzenledim.Tabiki özelleştirmeyi bir çok yönden düşünmek lazım.
Sizlerin ilgisine çok sevindim.Gerekli düzenlemeleri yapacağım.

[Av.Ali Sinkay]

Sosyal Devlet ilkesi dışında kalan herşey için özelleştirmeden yanayım.Özelleştirmeyi sadece devlet o fabrikadan şu kadar kazandı diye düşünmemek gerekir.Aslında bir hukukçudan çok bir iktisatçı buna daha iyi bir cevap verebilir.

Hemen kabaca bir hesap:

Bir üretim için diyelim

10 liralık hammadde
10 liralık işgücü
10 liralık nakliyat ve enerji
10 liralık reklam payı ayırıyoruz
10 liralık bina temizlik bakım onarım giderleri

...... ilk aklıma gelenler.Diyelim devlet bu işyerinden 10 lira kazanıyor. Şimdi devlet 10 lira kazanç sağladı diye burayı satmamalı mı.Gelir getiren yerler satılıyor dimi.

10 lira kazanç için devletin 60 lira kazanması gerekir. Ama devlet burayı satarsa aynı oran üzerinden kurumlar vergisi alacak.Ve elini bile değirmeden.Üstelik özel sektörün devlete veya yarı devlet kuruluşlara göre çok daha iyi hizmet verdiği de açıkken neden özelleştirmeye karşı çıkıyoruz.

Tabi işin teknik boyutları ve yarar ve zararları çok daha karmaşık.Ben sadece çok ama çok basite 5 yaşındaki bir çocuun anlayabileceği bir dile çevirdim.

[Av.Abbas Bilgili]

Özelleştirmeye, devlete getireceği gelir açısından bakmanın yanlış olduğu düşüncesindeyim. Özelleştirme, ekonomik ve siyasal politikalarda felsefi bir tercih sorunudur. Tercihini devletçi ekonomiden ya da serbest piyasa ekonomisinden yana kullanmak gibi...
Devletçi ekonomilerin piyasaya uyum sağlayamaması nedeniyle giderek serbest piyasa ekonomilerine dönüşüm süreci yaşadığı hususu, dünyanın gündemdeki bilinen gerçeğidir. Ağır devletçi ekonomiler olan Rusya, Çin ve Türkiye gibi ülkeler giderek bu yükten kurtulmaya çalışıyorlar. Ekonomide devletin ağırlığının fazla olması, siyasal özgürlüklerin ve demokrasinin de gelişmesine engel teşkil etmektedir. Çünkü, ekonomik anlamda varlığı fazla olan devlet, bu haklarını korumak ve kollamak amacıyla fertlerin haklarını kısıtlama yoluna gitmektedir.
Devletin ekonomiye müdahalesinin en alt düzeyde olduğu ülkelerde, özgürlük, insan hakları ve demokrasi gibi çağdaş ve evrensel değerler daha çok gelişmiştir. Devletçi ekonomilerde, bireysel özgürlükler kısıtlıdır.
Bizim ülkemiz de büyük ölçüde devletçi ekonomiye sahip bir ülkedir ve bu nedenle de "fertler devlet için vardır" düşüncesi hakimdir. Oysa fertler devlet için değil, devlet fertler için var olmalıdır. Devlet zaten güçlüdür ve korunması gereken zayıf olan fertlerdir.
Ülkemizde 1930'lu yıllarda fertlerin işletme kurmak için ekonomik güçleri (sermaye) olmadığından, devlet işletmecilikte öncü ve yol gösterici olmuştur. Bugün artık bu gerekçe ortadan kalkığı için özelleştirmenin önündeki engellerin kaldırılması gerektiğini düşünüyorum.
Özelleştirme, sosyal maliyeti yüksek bir opersyondur. Binlerce insanın işsiz kalmasına neden olmaktadır. Doğal olarak, bu işlemi yaparken en az hasarla atlatmak, işsiz kalacak olanlara alternatif sunabilen çözümler üretmek gerekir. Yani özelleştirmenin sosyal boyutu ihmal edilmemelidir.
Kamu ekonomileri potansiyel yolsuzluk alanlarıdır. En küçük bir devlet yetkisini eline geçiren kişi bu yetkiye dayanarak kendisini memleketin kralı zannetmekte ve görevini kötüye kullanmak için formüller aramaktadır (iyileri tenzih ederim). Bir devlet kuruluşunun kapısındaki bekçiye verilen bir paket sigara veya bir bakana verilen trilyonluk rüşvetin gerçek nedeni bu şahısların sırtlarını devlete dayamış olmalarıdır. Potansiyel yolsuzluk alanlarının en aza indirilebilmesi için devetçi ekonominin serbest piyasa ekonomisine dönüşmesi gerekir.
Ancak, şu da unutulmamalı ki, özelleştrmenin bizatihi kendisi de yolsuzluğa neden olmaktadır. Özelleştirilecek kuruluşların gerçek değerini bulması, eşe dosta peşkeş çekilmemesi gerekir.
Serbest piyasa ilkelerinin hakim olduğu liberal ülkelerde, yolsuzluk endeksi en az, gelir dağılımı daha adil, fertler daha mutlu ve daha özgürdürler.

Not: Sayın alisinkay bu konuda hukuçudan ziyade iktisatçıların görüş bildirmesini istemiş. Ben, hukukçu kimliğimden önce hem İşletme Fakültesi mezunu olmam ve hem de uzun yıllar kamu niteliği ağır basan büyük bir işletmede müfettişilk ve yöneticilik gibi görevlerde bulunmuş biri olarak deneyim ve düşüncelerimi bir iktisatçı olarak ve bir birey olarak yazdım. Bizim görüşlerimize katılmayan arkadaşlar da doğal olarak olacaktır ve onların görüşlerine de saygılıyız. Selam ve saygılar. Av. Abbas Bilgili

[keremkerem1]

Konu özelleştirme olunca tabi ki sizlerle aynı fikirleri paylaşmamam mümkün değil.Katılmadığım konularda var.
Sayın alisinkay 5 yaşa kadar indirerek anlatmış.Bence gerek yok.Burada bu konuya katılan herkes özelleştirmenin nelere mal olduğunu bilecek yaşta.Katılımına Teşekkür ediyorum.
Ben sadece bu konuyu naçizane açarak merakımı gidermek istedim.Bu da benim en doğal hakkım olmalı diye düşünüyorum.
Sayın Abbas bilgili bir hukukçu olarak çok güzel fikirleri olduğu muhakkak.Kendisine Teşekkür ederim.
Burda bence önemli olan özelleştirmenin kar eden kuruluşlardan başlaması.Tabiki kar eden kuruluşların satışı daha kolay olur ama devlete zarar veren kuruluşlar hala özelleşemediler.Konu bir kaç fabrikadan oluşmuyor.
Sayın bakan Unakıtan siz hiç 4 milyar doları gördünüzmü diye gazetecilere sorunca aklıma paranın ön planda olduğu gelliyor.
Ne dersiniz? Saygılarımla