Ailem bana böyle birşey yapabilir mi?

[rainstar]

Merhaba ben 17 yaşında bir genç kızım liseye gidiyorum ailemle yaşıyorum.
Sorunum şu ki ailemle hiç anlaşamıyorum. Bana aşırı bir şekilde baskı yapıyorlar ev okul harici sosyal bir yaşantım yok. Hergün kavga ediyoruz arada dayak yediğim oluyor. Onlara sürekli seneye ygs lys den sonra alıp başımı gidicem sizden kurtulucam diyorum (Lise 3 üm şuan)
Bundan 1 hafta önce çok büyük bir kavga ettik beni önce dövdüler sonra da bir bavul verdiler dolabımdaki eşyaları dağıtarak "Bavulunu topla bu evden gidiyorsun seni bu evde istemiyoruz" dediler. Başta oyun sandım ama çok ciddiydiler kolumdan tutup evden attılar bir iki saat sokakta kaldım sonra arayıp geri çağırdılar ama seni okuldan alıyoruz okumayacaksın artık dediler. Yalvar yakar zor razı ettim onları. Şuan okuluma devam ediyorum

Ama bugün yine kavga ettik demin dediler ki "Seni bakamıyoruz diyip karakola vericez git yetiştirme yurduna 18 ine kadar orda kal sonra istediğin yere gidersin" dediler hatta yarın sabah beni karakola bırakmayı düşünüyorlar ciddi ciddi.
Bundan birkaç ay önce de aynı olay olmuştu. Istanbulda yaşıyoruz, beni Bahçelievler de bulunan yetiştirme yurduna götürmüşlerdi ama ordaki yetkili "Burası 8 yaşına kadar olan çocukları barındırıyor, şu semtteki yetiştirme yurduna götürün orası alır" demişti, semtin adını şuan hatırlamıyorum.

Sizce beni böyle yetiştirme yurduna atma hakları var mı ?
Bir iki kişiye danıştım, ailenin maddi sıkıntısı yoksa veremezler sana bakmak zorunda dediler. Ailemin maddi durumu gayet iyi ama yine de kafamda soru işareti var.
Beni evden atabilirler mi yetiştirme yurduna verebilirler mi bu yasal mı ? Yardımınıza ihtiyacım var

[ceceli341]

Sizi karakola falan götürüp bırakamazlar. Annede babada size bakmaya mecbur.
Size şiddet uygularlar ve yine evden atarlarsa şikayet etme hakkınız var. TCK ya göre bu suçtur. Fakat siz şikayetçi olursanız Aile bakanlığı sizi koruma altına alır. Bunun anlamı da sizi yetiştirme yurduna alırlar.

[rainstar]

Sizi karakola falan götürüp bırakamazlar. Annede babada size bakmaya mecbur.
Size şiddet uygularlar ve yine evden atarlarsa şikayet etme hakkınız var. TCK ya göre bu suçtur. Fakat siz şikayetçi olursanız Aile bakanlığı sizi koruma altına alır. Bunun anlamı da sizi yetiştirme yurduna alırlar.

Teşekkür ederim. Böyle bi şey yaparlar diye çok korkuyordum rahatladım şuan.
Şikayet etmicem, sonuçta yetiştirme yurdu da evimden daha rahat değil her ne kadar baskı ve şiddet görsem de.
18 yaşıma kadar katlanıcam çaresiz :/

[ceceli341]

Siz katlanmak zorundasınız. Ailenizi de size katlanmak zorunda bırakmayın. Aileniz size ömrünüz boyunca lazım. Herhalde sizden imkansız şeyler istemiyorlardır. Siz onlara bir yaklaşın onlar size bin gelir.

[onallahmet]

18 yaşına gelince ne yapacaksınız? Eğer 18 yaşına geldikten sonra kendi hayatınızı kurabilecekseniz şimdiden şikayet edin. Bu tip şikayetlerde çocuk olmak davada size avantaj sağlayacaktır. En fazla yarım yıl falan yurtta kalırsınız. Sonra 18 yaşında yine istediğiniz hayatı kurarsınız. Bence bir avukata danışmanız sizin için iyi olur.

[ceceli341]

18 yaşına gelince ne yapacaksınız? Eğer 18 yaşına geldikten sonra kendi hayatınızı kurabilecekseniz şimdiden şikayet edin. Bu tip şikayetlerde çocuk olmak davada size avantaj sağlayacaktır. En fazla yarım yıl falan yurtta kalırsınız. Sonra 18 yaşında yine istediğiniz hayatı kurarsınız. Bence bir avukata danışmanız sizin için iyi olur.

Bravo, 18 yaşından sonra yurttan çıkarılan reşit çocukların dramını biliyormusunuz? Genç bir kızın, 18 Yaşından sonra kendine yeni bir hayat kurabileceği kesinmi ? (hem okuyup, hem çalışma) bu kızın şu anki durumundan daha kötü şeyler gelebileceğini düşündünüzmü hiç? Bu kızın öğrenimini bitirinceye kadar ailesine, yada ailesinin yardımına ihtiyacı var. Yardım nafakası talep etsede bu okumasına yetmeyebilir.

[faysalx]

bazı şeyleri bir günde kazanabilirsin ama bir ömür kaybedebilirsin.hepimiz o yaşlarda yaşadığımız sıkıntılar olmuştur vel hasıl aile içi hareketlerine biraz daha özen gösterebilirsin belki bu durumu biraz daha iyileştirir..

[onallahmet]

Bravo, 18 yaşından sonra yurttan çıkarılan reşit çocukların dramını biliyormusunuz? Genç bir kızın, 18 Yaşından sonra kendine yeni bir hayat kurabileceği kesinmi ? (hem okuyup, hem çalışma) bu kızın şu anki durumundan daha kötü şeyler gelebileceğini düşündünüzmü hiç? Bu kızın öğrenimini bitirinceye kadar ailesine, yada ailesinin yardımına ihtiyacı var. Yardım nafakası talep etsede bu okumasına yetmeyebilir.

Merhabalar, söylediklerinize aynen katılmakla beraber beni yanlış anladığınızı düşünüyorum. Arkadaş birkaç mesajında üst üste 18 yaşına gelmeyi beklediğini, sabrettiğini yazmış. Ben de buna dayanarak 18 yaşında evi terketmeyi planlıyorsa bunu şimdiden yapmasının onun için daha karlı olabileceğini belirttim. Zaten yazıma da "18 yaşına gelince ne yapacaksınız?" diyerek başladım. Sanırım arkadaş tek başına yaşamanın bir yolunu bulmuş. Fakat tabiki doğru olan aile ilişkisi içersinde, bağını koparmadan devam etmesi. Buna hiçbir itirazım olamaz.

[A.Emre]

Siz katlanmak zorundasınız. Ailenizi de size katlanmak zorunda bırakmayın. Aileniz size ömrünüz boyunca lazım. Herhalde sizden imkansız şeyler istemiyorlardır. Siz onlara bir yaklaşın onlar size bin gelir.

Bu konuda neden böyle bir düşünceye sahip olduğunu merak ettim. Yanlış anlamayın düşünceniz doğru veya yanlış demiyorum. Fakat hiç kimse ailesini seçemediğini gibi, herkes aile konusunda çok şanslı olmayabiliyor. Burada göz ardı edilen bir durum var. O yaşlarda yaşanılan sıkıntılar elbet olur ama bazen aile sıkıntının kendisi de olabiliyor.

[hamurju]

Merhabalar, Öncelikle yaşadığın durumu ilk ve son yaşayan sen değilsin bunu bilmelisin.
Hepimiz o yaşlarda kendi fikirlerimiz, etraftan TVden gördüğümüz aile yaşantısını, sosyal hayatı isteyip kendi ailemizle fikir olarak çakıştık. Ben parkta yattığım günleri bilirim. Yemek saatinden sonra eve geldim diye aç bırakıldığım günleri aç yattığım günleri bilirim. Aileniz sinir anında sizi karakola bırakacağını söylemiş olabilir ama yarın sabah gerçekten öyle birşey olmayacağını görürsünüz. Amaçları sadece sizi korkutmak.
Benim görüşüm 18 yaş altındaki bir öğrencinin hatta 22 yaş altı öğrencilerin ev ve okul dışında farklı birşey düşünmemeleri gerekiyor.
Mesela bende sosyal hayatım yok diye devamlı yakındım yakındım. Sonra kendimi bir anda parkta buldum Adana gibi bir yerde hemde. Parkta yatmak sıkıntı oldui arkadaşımın arkadaşı bekar evi varmış oraya gittim. Orda 2 ay kadar kaldım. Fakat sadece 2 erkek mi kalıyorduk hayır ben daha 17 yaşındayım. Eve 4 5 tane abiler geliyorlardı. Hap atıp sabaha kadar son ses müziklerle kızlı erkekli partiler yapıyorlardı. Bir süre sonra ordan da çıktım başka arkadaşıma gittim. Oda esrar içiyordu. İster istemez sigara içmeyen ben, her türlü pisliğe orda bulaştım. Daha sonra hem okul hem iş ağır geldi, biraz düşündükçe aslında en iyi yer ailemin yanı olduğunu anladım. Bu yüzden pişman olup 6 aylık maceradan sonra ailemin yanına geldim. Annemin babamın bana sarılıp öpmesini hatırlıyorum. Gerçekten ilk defa beni öyle öpmüşlerdi diye düşündüm. Ama onlar hep beni öyle sevmişlerde ben inanmamışım. Tabi ben 18 yaşıma girdikten 3 ay sonra babam vefat etti. Sadece annem kaldı yanımda. Şimdi o kadar pişmanım ki o 6 ayı keşke babamın ailemin yanında geçireydim. Keşke hiç üzmeseydim onları diye o kadar pişmanım ki......

Sana kendimden örnek verdim. Şuan ayaklarımın üstünde durabiliyorum yaşım 27 iyi bir işim var. Evet çok başarılı bir öğrencilik hayatım oldu. Etrafta şuan örnek gösteriliyorum kuzenlere arkadaşlara vs... Fakat ben ucuz kurtuldum. benim bu başardığım ancak milyonda 1 ihtimal. Kız çocukları için durum daha farklı oluyor. Allah korusun fuhuş batağına ister istemez sürüklerler. En başta uyuşturucuya alıştırıp sonra da hep biz alıyoruz sende çalış getir diye fuhuşa zorlarlar. O zaman anlarsın babandan yediğin bir tokatın sıcaklığıyla hiç tanımadığın birinin pis kokusu arasındaki farkı.....
Hayat işte bu...17 yaşındasın belki kullandığım kelimeler yaşına uygun değil ama ben erkek olduğum için ne ismime ne cismime bir zarar gelmedi hiçbirşey olmamış gibi yaşıyorum. ama sen kız çocuğusun öyle olmuyor türkiyede....
Lütfen ailene biraz daha sabır. Üniversiteye gidersen emin ol çok özleyeceksin ilk 5 ay özlemezsin belkide ama çok özleyeceksin çooooookk..... Hayatında başarılar dilerim