Ailem bana böyle birþey yapabilir mi?

Merhaba ben 17 yaþýnda bir genç kýzým liseye gidiyorum ailemle yaþýyorum.
Sorunum þu ki ailemle hiç anlaþamýyorum. Bana aþýrý bir þekilde baský yapýyorlar ev okul harici sosyal bir yaþantým yok. Hergün kavga ediyoruz arada dayak yediðim oluyor. Onlara sürekli seneye ygs lys den sonra alýp baþýmý gidicem sizden kurtulucam diyorum (Lise 3 üm þuan)
Bundan 1 hafta önce çok büyük bir kavga ettik beni önce dövdüler sonra da bir bavul verdiler dolabýmdaki eþyalarý daðýtarak "Bavulunu topla bu evden gidiyorsun seni bu evde istemiyoruz" dediler. Baþta oyun sandým ama çok ciddiydiler kolumdan tutup evden attýlar bir iki saat sokakta kaldým sonra arayýp geri çaðýrdýlar ama seni okuldan alýyoruz okumayacaksýn artýk dediler. Yalvar yakar zor razý ettim onlarý. Þuan okuluma devam ediyorum

Ama bugün yine kavga ettik demin dediler ki "Seni bakamýyoruz diyip karakola vericez git yetiþtirme yurduna 18 ine kadar orda kal sonra istediðin yere gidersin" dediler hatta yarýn sabah beni karakola býrakmayý düþünüyorlar ciddi ciddi.
Bundan birkaç ay önce de ayný olay olmuþtu. Istanbulda yaþýyoruz, beni Bahçelievler de bulunan yetiþtirme yurduna götürmüþlerdi ama ordaki yetkili "Burasý 8 yaþýna kadar olan çocuklarý barýndýrýyor, þu semtteki yetiþtirme yurduna götürün orasý alýr" demiþti, semtin adýný þuan hatýrlamýyorum.

Sizce beni böyle yetiþtirme yurduna atma haklarý var mý ?
Bir iki kiþiye danýþtým, ailenin maddi sýkýntýsý yoksa veremezler sana bakmak zorunda dediler. Ailemin maddi durumu gayet iyi ama yine de kafamda soru iþareti var.
Beni evden atabilirler mi yetiþtirme yurduna verebilirler mi bu yasal mý ? Yardýmýnýza ihtiyacým var

Sizi karakola falan götürüp býrakamazlar. Annede babada size bakmaya mecbur.
Size þiddet uygularlar ve yine evden atarlarsa þikayet etme hakkýnýz var. TCK ya göre bu suçtur. Fakat siz þikayetçi olursanýz Aile bakanlýðý sizi koruma altýna alýr. Bunun anlamý da sizi yetiþtirme yurduna alýrlar.

Teþekkür ederim. Böyle bi þey yaparlar diye çok korkuyordum rahatladým þuan.
Þikayet etmicem, sonuçta yetiþtirme yurdu da evimden daha rahat deðil her ne kadar baský ve þiddet görsem de.
18 yaþýma kadar katlanýcam çaresiz :/

Siz katlanmak zorundasýnýz. Ailenizi de size katlanmak zorunda býrakmayýn. Aileniz size ömrünüz boyunca lazým. Herhalde sizden imkansýz þeyler istemiyorlardýr. Siz onlara bir yaklaþýn onlar size bin gelir.

18 yaþýna gelince ne yapacaksýnýz? Eðer 18 yaþýna geldikten sonra kendi hayatýnýzý kurabilecekseniz þimdiden þikayet edin. Bu tip þikayetlerde çocuk olmak davada size avantaj saðlayacaktýr. En fazla yarým yýl falan yurtta kalýrsýnýz. Sonra 18 yaþýnda yine istediðiniz hayatý kurarsýnýz. Bence bir avukata danýþmanýz sizin için iyi olur.

Bravo, 18 yaþýndan sonra yurttan çýkarýlan reþit çocuklarýn dramýný biliyormusunuz? Genç bir kýzýn, 18 Yaþýndan sonra kendine yeni bir hayat kurabileceði kesinmi ? (hem okuyup, hem çalýþma) bu kýzýn þu anki durumundan daha kötü þeyler gelebileceðini düþündünüzmü hiç? Bu kýzýn öðrenimini bitirinceye kadar ailesine, yada ailesinin yardýmýna ihtiyacý var. Yardým nafakasý talep etsede bu okumasýna yetmeyebilir.

bazý þeyleri bir günde kazanabilirsin ama bir ömür kaybedebilirsin.hepimiz o yaþlarda yaþadýðýmýz sýkýntýlar olmuþtur vel hasýl aile içi hareketlerine biraz daha özen gösterebilirsin belki bu durumu biraz daha iyileþtirir..

Merhabalar, söylediklerinize aynen katýlmakla beraber beni yanlýþ anladýðýnýzý düþünüyorum. Arkadaþ birkaç mesajýnda üst üste 18 yaþýna gelmeyi beklediðini, sabrettiðini yazmýþ. Ben de buna dayanarak 18 yaþýnda evi terketmeyi planlýyorsa bunu þimdiden yapmasýnýn onun için daha karlý olabileceðini belirttim. Zaten yazýma da "18 yaþýna gelince ne yapacaksýnýz?" diyerek baþladým. Sanýrým arkadaþ tek baþýna yaþamanýn bir yolunu bulmuþ. Fakat tabiki doðru olan aile iliþkisi içersinde, baðýný koparmadan devam etmesi. Buna hiçbir itirazým olamaz.

Bu konuda neden böyle bir düþünceye sahip olduðunu merak ettim. Yanlýþ anlamayýn düþünceniz doðru veya yanlýþ demiyorum. Fakat hiç kimse ailesini seçemediðini gibi, herkes aile konusunda çok þanslý olmayabiliyor. Burada göz ardý edilen bir durum var. O yaþlarda yaþanýlan sýkýntýlar elbet olur ama bazen aile sýkýntýnýn kendisi de olabiliyor.

Merhabalar, Öncelikle yaþadýðýn durumu ilk ve son yaþayan sen deðilsin bunu bilmelisin.
Hepimiz o yaþlarda kendi fikirlerimiz, etraftan TVden gördüðümüz aile yaþantýsýný, sosyal hayatý isteyip kendi ailemizle fikir olarak çakýþtýk. Ben parkta yattýðým günleri bilirim. Yemek saatinden sonra eve geldim diye aç býrakýldýðým günleri aç yattýðým günleri bilirim. Aileniz sinir anýnda sizi karakola býrakacaðýný söylemiþ olabilir ama yarýn sabah gerçekten öyle birþey olmayacaðýný görürsünüz. Amaçlarý sadece sizi korkutmak.
Benim görüþüm 18 yaþ altýndaki bir öðrencinin hatta 22 yaþ altý öðrencilerin ev ve okul dýþýnda farklý birþey düþünmemeleri gerekiyor.
Mesela bende sosyal hayatým yok diye devamlý yakýndým yakýndým. Sonra kendimi bir anda parkta buldum Adana gibi bir yerde hemde. Parkta yatmak sýkýntý oldui arkadaþýmýn arkadaþý bekar evi varmýþ oraya gittim. Orda 2 ay kadar kaldým. Fakat sadece 2 erkek mi kalýyorduk hayýr ben daha 17 yaþýndayým. Eve 4 5 tane abiler geliyorlardý. Hap atýp sabaha kadar son ses müziklerle kýzlý erkekli partiler yapýyorlardý. Bir süre sonra ordan da çýktým baþka arkadaþýma gittim. Oda esrar içiyordu. Ýster istemez sigara içmeyen ben, her türlü pisliðe orda bulaþtým. Daha sonra hem okul hem iþ aðýr geldi, biraz düþündükçe aslýnda en iyi yer ailemin yaný olduðunu anladým. Bu yüzden piþman olup 6 aylýk maceradan sonra ailemin yanýna geldim. Annemin babamýn bana sarýlýp öpmesini hatýrlýyorum. Gerçekten ilk defa beni öyle öpmüþlerdi diye düþündüm. Ama onlar hep beni öyle sevmiþlerde ben inanmamýþým. Tabi ben 18 yaþýma girdikten 3 ay sonra babam vefat etti. Sadece annem kaldý yanýmda. Þimdi o kadar piþmaným ki o 6 ayý keþke babamýn ailemin yanýnda geçireydim. Keþke hiç üzmeseydim onlarý diye o kadar piþmaným ki......

Sana kendimden örnek verdim. Þuan ayaklarýmýn üstünde durabiliyorum yaþým 27 iyi bir iþim var. Evet çok baþarýlý bir öðrencilik hayatým oldu. Etrafta þuan örnek gösteriliyorum kuzenlere arkadaþlara vs... Fakat ben ucuz kurtuldum. benim bu baþardýðým ancak milyonda 1 ihtimal. Kýz çocuklarý için durum daha farklý oluyor. Allah korusun fuhuþ bataðýna ister istemez sürüklerler. En baþta uyuþturucuya alýþtýrýp sonra da hep biz alýyoruz sende çalýþ getir diye fuhuþa zorlarlar. O zaman anlarsýn babandan yediðin bir tokatýn sýcaklýðýyla hiç tanýmadýðýn birinin pis kokusu arasýndaki farký.....
Hayat iþte bu...17 yaþýndasýn belki kullandýðým kelimeler yaþýna uygun deðil ama ben erkek olduðum için ne ismime ne cismime bir zarar gelmedi hiçbirþey olmamýþ gibi yaþýyorum. ama sen kýz çocuðusun öyle olmuyor türkiyede....
Lütfen ailene biraz daha sabýr. Üniversiteye gidersen emin ol çok özleyeceksin ilk 5 ay özlemezsin belkide ama çok özleyeceksin çooooookk..... Hayatýnda baþarýlar dilerim