Geçimsizlik- Boşanma - Tazminat

[yağmur1977]

Anlattıklarınızdan anladığım kadarı ile kocanız ailesine karşı biraz "pısırık" gibi geldi. Çok özür diliyorum bu ifadeyi kullandığım için. Sonuçta hala kocanızdır. Hakaret olarak algılamayın lütfen.

Kocanızın evinde kira ile oturma fikri kötü değil ama olay başka olduğu için size hak veriyorum.

Çocuğunuz var mı peki?
Ayrıca sizin ve eşinizin yaşları nedir?

Rica ederim,çok haklısınız.Maalesef ailesine karşı öyle,ama kendisi öyle olduğunu kabul etmiyor elbette.Kardeşi yıllarca ailesine kira vermeden oturmuş bizden bunu talep etmeleri hiç hoş değildi.Çocuğumuz yok,zaten henüz 2 yıllık evliydik ama gıpta edilen bir çifttik.Eşim 35 ben 33 yaşındayım,davanın reddedilmesi büyük ihtimal,kaybedilecek uzun bir zaman olacak.Eşimin dava açmaktaki cesareti avukatın çok yakın bir arkadaşı ve aile dostları olmasından kaynaklanıyor zaten,ama avukatı da yangına körükle giden birisi.Avukatım avukatıyla konuşabileceğimizi düşünüyordu ama son duruşmada hakime bağıran kürsüye yürüyen bir avukat görünce karşımızda,vazgeçtik.

[denizblk]

Rica ederim,çok haklısınız.Maalesef ailesine karşı öyle,ama kendisi öyle olduğunu kabul etmiyor elbette.Kardeşi yıllarca ailesine kira vermeden oturmuş bizden bunu talep etmeleri hiç hoş değildi.Çocuğumuz yok,zaten henüz 2 yıllık evliydik ama gıpta edilen bir çifttik.Eşim 35 ben 33 yaşındayım,davanın reddedilmesi büyük ihtimal,kaybedilecek uzun bir zaman olacak.Eşimin dava açmaktaki cesareti avukatın çok yakın bir arkadaşı ve aile dostları olmasından kaynaklanıyor zaten,ama avukatı da yangına körükle giden birisi.Avukatım avukatıyla konuşabileceğimizi düşünüyordu ama son duruşmada hakime bağıran kürsüye yürüyen bir avukat görünce karşımızda,vazgeçtik.

Hakime bağırmak,kürsüye yürümek mi? Avukat bunu mu yaptı? Eee hakim ne yaptı bu durum karşısında?

33 yaşınızdasınız demek. Diyelim ki eşiniz ya da siz evliliğinizi kurtarmak için alttan alıp şartları kabul ettiniz. Ve bir süre sonra yine aynı olaylar gündeme geldi diyelim. Ve bu arada hamilesiniz ya da bebeğiniz olmuş. Faraza konuşuyorum yanlış anlamayın lütfen. Böyle bir durum olduğunda bebeğinizde varken katlanabilecek misiniz olaylara?

Yani bebeğiniz olduktan sonra yine bu kira meseleleri ya da buna benzer bir haksızlık ve eşinizin "pısırıklığı" ile karşı karşıya kaldığınızda ne yapacaksınız?

Hiç bunları düşündünüz mü?

Sakın eşinizin değişeceğine kendinizi inandırmayın. Huylu huyundan vazgeçmez,değişmez. Bu sayfada sayın duygusal üyemizin yazdıklarını okuyun. Asla değişmeyecek eşiniz bunu lütfen unutmayın.

Ama ben kocamı seviyorum,onu bu haliyle, ailesine karşı sessiz ve pasif olmasını da kabullenirim diyorsanız gidin evliliğinizi kurtarın.

Ama boşanma kararını redettirip, sonra yargıtaya gönderip, sonra 3 yıllık fiili ayrılığı bekleyip, sonra yine boşanma davasına girip, sonra yine yargıtay aşamalarını beklemek nerden baksanız 6-7 yılınızı alacak.

Şimdi 33 yaşındasınız. Eşinizde inadını sürdürdü, sizde diyelim ki. 6-7 yıl heba oldu gitti diyelim. Yaşınız oldu 39-40 oldu ve boşandınız diyelim. İkinizde alttan alıp evliliğinizi kurtarmadınız farazası ile yazıyorum. Bunu düşündünüz mü peki?

[duyguseli]

2 kere ailesinini yanında kavga ettiğini görmeleri ve bunu mahkemede anlatmaları, sizin açınızdan iyi olmayabilir. Bu kavgalarda siz kusurlusunuz maksatlı demiyorum bunu yanlış anlamayın.

Mahkemeye sunacağınız iddialarınız çok önem kazanıyor bu durumda.

Avukatsız mahkemeye girmemenizi tekrar ediyorum.

Ayrıca yaşınız genç. En güzel yaşlarınız. Anlaşmalı boşanarak daha güzel günlerinizi sizi seven kişi ile paylaşmanın peşinde koşun derim.

Yaşam size-bize sunulmuş bir hediyedir. Sizi hakedenle yaşlanmak sizin hakkınız. Bu yaşlarınızı sevginizi haketmeyenin nikahı altında tüketmemenizi temenni ediyorum.

ben hatalarımı kabul ediyorum zaten ama kendisine hiç laf soyletmeyen o.artık zaman bana neler gösterecek bekleyip görecem.tamamen akışına ve onun vijdanına bırakıyorum.
en yakın zamanda psikologla görüşecem.kendimi iyi hissettiren şeyler yapmaya çalışacam ve beni bir kez daha üzmesine izin vermeyeceğim
çalışıyorum en azından ayaklarımın üzerinde durabilen bir bayanım.ailem sonuna kadar benim yanımda.bu da gelir bu da geçer gönül aldırma

[yağmur1977]

Hakime bağırmak,kürsüye yürümek mi? Avukat bunu mu yaptı? Eee hakim ne yaptı bu durum karşısında?

33 yaşınızdasınız demek. Diyelim ki eşiniz ya da siz evliliğinizi kurtarmak için alttan alıp şartları kabul ettiniz. Ve bir süre sonra yine aynı olaylar gündeme geldi diyelim. Ve bu arada hamilesiniz ya da bebeğiniz olmuş. Faraza konuşuyorum yanlış anlamayın lütfen. Böyle bir durum olduğunda bebeğinizde varken katlanabilecek misiniz olaylara?

Yani bebeğiniz olduktan sonra yine bu kira meseleleri ya da buna benzer bir haksızlık ve eşinizin "pısırıklığı" ile karşı karşıya kaldığınızda ne yapacaksınız?

Hiç bunları düşündünüz mü?

Sakın eşinizin değişeceğine kendinizi inandırmayın. Huylu huyundan vazgeçmez,değişmez. Bu sayfada sayın duygusal üyemizin yazdıklarını okuyun. Asla değişmeyecek eşiniz bunu lütfen unutmayın.

Ama ben kocamı seviyorum,onu bu haliyle, ailesine karşı sessiz ve pasif olmasını da kabullenirim diyorsanız gidin evliliğinizi kurtarın.

Ama boşanma kararını redettirip, sonra yargıtaya gönderip, sonra 3 yıllık fiili ayrılığı bekleyip, sonra yine boşanma davasına girip, sonra yine yargıtay aşamalarını beklemek nerden baksanız 6-7 yılınızı alacak.

Şimdi 33 yaşındasınız. Eşinizde inadını sürdürdü, sizde diyelim ki. 6-7 yıl heba oldu gitti diyelim. Yaşınız oldu 39-40 oldu ve boşandınız diyelim. İkinizde alttan alıp evliliğinizi kurtarmadınız farazası ile yazıyorum. Bunu düşündünüz mü peki?

Gerçekten şaka gibiydi,çok şaşırdık,hakim de avukatı azarladı,yerine oturmasını,haddini bilmesini,kanunları ondan öğrenmeyeceğini vs.söyledi,sonra alelacele duruşma tutanağını yazdırıp çıkmamızı söyledi,biz çıkarken o avukat hala,kürsünün önünde ara karara ve tedbir kararlarına itiraz edip usulsüz olduğunu söylüyor,hakim de kanunlar böyle diye bağrıyordu.Sonra ne yaptılar bilmiyorum...

Dediklerinizi düşündüm,hala da düşünüyorum,nitekim zaman kaybetmemek için karşı dava açıp boşanmayı da isteyebilirim.Ama evliliğimizin pisipisine bitişine üzülüyorum,acıyorum. Bir kişi çıkıp da eşime sen ne yapıyorsun ne uğruna evliliğini bitiriyorsun desin,o da bir silkelenip kendine gelsin istiyorum.Eşimin ailesine olan düşkünlüğü zaman zaman tahammül sınırlarımı zorluyordu,değişmeyeceğini de biliyorum ne yazıkki,ama sonuçta büyükler geçici süre için var ve sonunda iki kişi birbirine kalacak,eğer sevgi de varsa tahammül edilebilir diye düşünüyordum hep.

Ben kaybedilecek yılları düşündüğümde şu an sadece birlikte geçebilecek mutlu yıllardan kaybediyoruz diye üzülüyorum.Ama tek taraflı olmuyor tabi hiçbir şey.Onun da bu açıdan bakması,alternatif çözümler araması lazım.Ama o çözüm düşünmek yerine ailesiyle oturup yalancı şahitlere senaryo hazırlamış.Sonra da bana onlar işin formalitesi diyebiliyor...

Bir taraftan eşimin haksız yere bu işe giriştiğinin yargı önünde ispatlanmasını istiyorum(belki aklı başına gelir diye),fakat dava uzadıkça olayın boyutunun düşmanlığa dönüşüp sevgiyi de yoketmesinden korkuyor insan.

[denizblk]

Gerçekten şaka gibiydi,çok şaşırdık,hakim de avukatı azarladı,yerine oturmasını,haddini bilmesini,kanunları ondan öğrenmeyeceğini vs.söyledi,sonra alelacele duruşma tutanağını yazdırıp çıkmamızı söyledi,biz çıkarken o avukat hala,kürsünün önünde ara karara ve tedbir kararlarına itiraz edip usulsüz olduğunu söylüyor,hakim de kanunlar böyle diye bağrıyordu.Sonra ne yaptılar bilmiyorum...

Dediklerinizi düşündüm,hala da düşünüyorum,nitekim zaman kaybetmemek için karşı dava açıp boşanmayı da isteyebilirim.Ama evliliğimizin pisipisine bitişine üzülüyorum,acıyorum. Bir kişi çıkıp da eşime sen ne yapıyorsun ne uğruna evliliğini bitiriyorsun desin,o da bir silkelenip kendine gelsin istiyorum.Eşimin ailesine olan düşkünlüğü zaman zaman tahammül sınırlarımı zorluyordu,değişmeyeceğini de biliyorum ne yazıkki,ama sonuçta büyükler geçici süre için var ve sonunda iki kişi birbirine kalacak,eğer sevgi de varsa tahammül edilebilir diye düşünüyordum hep.

Ben kaybedilecek yılları düşündüğümde şu an sadece birlikte geçebilecek mutlu yıllardan kaybediyoruz diye üzülüyorum.Ama tek taraflı olmuyor tabi hiçbir şey.Onun da bu açıdan bakması,alternatif çözümler araması lazım.Ama o çözüm düşünmek yerine ailesiyle oturup yalancı şahitlere senaryo hazırlamış.Sonra da bana onlar işin formalitesi diyebiliyor...

Bir taraftan eşimin haksız yere bu işe giriştiğinin yargı önünde ispatlanmasını istiyorum(belki aklı başına gelir diye),fakat dava uzadıkça olayın boyutunun düşmanlığa dönüşüp sevgiyi de yoketmesinden korkuyor insan.

Yazdıklarınızdan eşinizin değişmeyeceği, hatasını anlamayacağı ve evliliğinizi kurtarmayacağı izlenimi aldım.

Çekişmeli boşanma davası evet çok kötü bir süreçtir. Taraflar birbirine olmadık iftiralar,yalanlar söyleyebiliyor. Bu forumda çok okuduk. Böyle olunca evliliğin kurtulması imkansız bir hal alıyor.

Maalesef ki boşanma davası süresince daha çok olumsuz şeyler yaşayacaksınız anlaşılan.

Bu sebeple hem hayatınızı mutlu olamadığınız bir kişinin nikahında geçirmiş,hemde yaşlanmış olacaksınız zamanla. Ve psikolojinizde bozulacak. O yüzden kendinizi düşünün derim.

Benim hayatım, benim mutluluğum önemli demelisiniz. Eğer siz alttan almayacaksanız, eşinizde alttan almayacaksa, bu evliliği kim kurtaracak söyler misiniz?

[duyguseli]

bir sey daha sormak istiyorum.benim üzerimde 5 sene öncesinde aldığım ev var.eşim mahkemede bu evi talep edebilirmi.1 yıllık evliyiz.kredim 10 yıllıktı hala devam ediyor

[yağmur1977]

Yazdıklarınızdan eşinizin değişmeyeceği, hatasını anlamayacağı ve evliliğinizi kurtarmayacağı izlenimi aldım.

Çekişmeli boşanma davası evet çok kötü bir süreçtir. Taraflar birbirine olmadık iftiralar,yalanlar söyleyebiliyor. Bu forumda çok okuduk. Böyle olunca evliliğin kurtulması imkansız bir hal alıyor.

Maalesef ki boşanma davası süresince daha çok olumsuz şeyler yaşayacaksınız anlaşılan.

Bu sebeple hem hayatınızı mutlu olamadığınız bir kişinin nikahında geçirmiş,hemde yaşlanmış olacaksınız zamanla. Ve psikolojinizde bozulacak. O yüzden kendinizi düşünün derim.

Benim hayatım, benim mutluluğum önemli demelisiniz. Eğer siz alttan almayacaksanız, eşinizde alttan almayacaksa, bu evliliği kim kurtaracak söyler misiniz?

Herşey için çok teşekkürler.Önerilerinizi tekrar düşünüp değerlendireceğim.İnsan bazı şeyleri görmek istemiyor,görmezlikten gelmek,düşünmemek işimize geliyor bazen,ama nereye kadar... Herşey gibi bir yuva da kolay kurulmuyor,ama çok kolay yıkılabiliyor maalesef.Keşke hiç olmasa,ama bir taraf elinden gelen çabayı gösterdiğine inanıyorsa ve diğer taraf bunu anlamak istemiyorsa o zaman daha fazla üzülmenin de bir anlamı kalmıyor,işte o noktada insanın artık dediğiniz gibi kendini düşünmesi gerekiyor...

[denizblk]

bir sey daha sormak istiyorum.benim üzerimde 5 sene öncesinde aldığım ev var.eşim mahkemede bu evi talep edebilirmi.1 yıllık evliyiz.kredim 10 yıllıktı hala devam ediyor

Üye Avukatlar daha net cevap verebilir bu konuda sanırım. Benim bildiğim kadarı ile Evlilik süresi içindeki mallara katkısı varsa ve ispat edebiliyorsa katkı payını isteyebilir diye biliyorum.

Eğer evlenmeden önce aldığınız evin kredi taksitlerini ödeme konusunda katkısı olmadıysa hiçbir hak iddia edemez ve alamaz diye biliyorum.

[denizblk]

Herşey için çok teşekkürler.Önerilerinizi tekrar düşünüp değerlendireceğim.İnsan bazı şeyleri görmek istemiyor,görmezlikten gelmek,düşünmemek işimize geliyor bazen,ama nereye kadar... Herşey gibi bir yuva da kolay kurulmuyor,ama çok kolay yıkılabiliyor maalesef.Keşke hiç olmasa,ama bir taraf elinden gelen çabayı gösterdiğine inanıyorsa ve diğer taraf bunu anlamak istemiyorsa o zaman daha fazla üzülmenin de bir anlamı kalmıyor,işte o noktada insanın artık dediğiniz gibi kendini düşünmesi gerekiyor...

Önce can sonra canan demişler. Önce kendi hayatınızı düşünmelisiniz artık. Eğer anlaşmalı boşanma imkanınız varsa anlaşın derim.

Bu dünyada mutluluğun en güzelini yaşatacak bir eş muhakkak bulursunuz. İlk önce değerinizi siz kendinize vereceksiniz. Hak etmediğiniz şeyleri boşanmayarak yaşamak benim hakkım mı diye düşünmelisiniz?

İsterseniz şimdi anlaşmalı boşanmayın, bekleyin dava bitimine kadar. O vakte kadar ne oluyor iyice gözlemleyin. Değerlendirin, öyle karar verin.

İlla ki şimdi gidin boşanın demiyorum sakın yanlış anlamayın. Belki dava bitiminde eşiniz gerçekten pişman olacak. bunu bilemeyiz. Ama pişman olsa bile daha sonra yine aynı sorunların siz çocuk sahibi olduktan sonra önünüze çıkınca nasıl bir tahammül ve psikoloji içinde olabileceğinizi kesinlikle düşünün.
Bu evlilik sizin, yaşadıklarınızda sizin, yaşayacaklarınız da sizin.
İnşallah herşey kalbinize göre olur.

[yağmur1977]

Önce can sonra canan demişler. Önce kendi hayatınızı düşünmelisiniz artık. Eğer anlaşmalı boşanma imkanınız varsa anlaşın derim.

Bu dünyada mutluluğun en güzelini yaşatacak bir eş muhakkak bulursunuz. İlk önce değerinizi siz kendinize vereceksiniz. Hak etmediğiniz şeyleri boşanmayarak yaşamak benim hakkım mı diye düşünmelisiniz?

İsterseniz şimdi anlaşmalı boşanmayın, bekleyin dava bitimine kadar. O vakte kadar ne oluyor iyice gözlemleyin. Değerlendirin, öyle karar verin.

İlla ki şimdi gidin boşanın demiyorum sakın yanlış anlamayın. Belki dava bitiminde eşiniz gerçekten pişman olacak. bunu bilemeyiz. Ama pişman olsa bile daha sonra yine aynı sorunların siz çocuk sahibi olduktan sonra önünüze çıkınca nasıl bir tahammül ve psikoloji içinde olabileceğinizi kesinlikle düşünün.
Bu evlilik sizin, yaşadıklarınızda sizin, yaşayacaklarınız da sizin.
İnşallah herşey kalbinize göre olur.

Eşim başta anlaşmalı boşanmak istedi zaten,her hususta anlaştığımıza ve hiçbirşey talep etmeyeceğime dair yazılar vardı,ben boşanmak istemediğimi söyleyince,bu sefer gidip çekişmeli açmış. Avukat da yakın arkadaşı ya nasıl olsa,nazını da geçiriyordu.

Dediğiniz gibi dava sürecinde neler olur bilemiyoruz,belki fikirlerim çok değişir,belki dava sonunda -inşallah- karşı taraf pişman olur.Ama sonrası için de evet,iyice düşünmek lazım.Yaşanılan zorlu süreçten ders çıkarılıp ona göre davranmak ve aynı hataların tekrarlanmasına izin vermemek gerekiyor.
Umarım herkes için en hayırlısı olur...Tekrar teşekkürler.