Mümtaz Er'den, mümtaz Zaptiye'ye

[Harun Gür]

Şu aralar Atatürk ile uğraşmak ve Orduya yüklenmek köşe yazarlarının reytinglerini yükseltip, yıldızlarını parlatıyor. Son olarak Ata'nın Gençliğe Hitabesi'ni değiştiren tarafgir bir yazarımız varken, zaman bize Orduyu yıkıp yeniden kuralım diyen mümtaz köşe yazarını da gösterdi. Vallahi ben de bu yazarlara, bazı çevrelerde gördükleri itibara, aldıkları reytinglere gıpta edip, kıskandım. Aşağıdaki köşe yazımda tarafgir yazarımıza özenip, zamanın bize bahşettiği mümtaz yazarımızın son köşe yazısını biraz değiştirdim. Bu yazarlarımız yazılarında günümüzün demokratik ortamında elbette hür düşüncelerini beyan ediyorlar, şüphesiz ceza-i hiç bir sorumlulukları yok. Hadi hayırlı okumalar...

Bize Zaptiye Teşkilatı lazım
Hiç kimsenin, polisimizin kahramanlığından şüphesi olamaz. Kahramanlık, bir daha geri dönmeyi düşünmeden ileri atılmaksa eğer, bizim polisimiz ülkeye bu cesaretini defalarca göstermiştir.
İnancımız odur ki, eğer iç düzen bozucular bize savaş ilan etmişse, elimize silah alıp mukabele etmek farz-ı kifayedir. Şayet iç düzen bozucular Taksim Meydanı'ndan içeri girmişse veya basın açıklaması yapıyorlarsa o zaman onları def etmek farz-ı ayındır. "Ya şehit ya gazi" olmak dışında çare kalmayınca, kahramanlık da elbette büyük olacaktır.

Ya polisimiz?
Orada biraz durup düşünmemiz lâzım. Çünkü bu sorudan önce "hangi polisimiz?" diye sormamız gerekir. Falakacılar mı? Böcekçibaşılar mı? Baştebdil mi? Zaptiyeler mi yoksa Emniyet Genel Müdürlüğü mü? Tarih şanlı iç savaşlarımızı anlatıyor. Ama unutmayalım: Polisimiz her zaman aynı teşkilatın polisi değildi.

Adında "yeni" sıfatı olan Yeniçeri ordusu, Osmanlı Devleti'nin aynı zamanda en eski polis teşkilatı idi. Zamanla bir çıkar şebekesine ve fesat ocağına dönüştü. Savaş meydanlarında hezimet üstüne hezimet yaşarken, iktidar mücadelesinde zaferler kazandı. Biraz zora gelince kazan kaldırıp, doğrudan yönetime el koydu. 20 yıl kadar sonra tekrar kurulan yeni ordu ve polis, bu sefer Yeniçeri ordusu ve polisini topa tutarak ortadan kaldırdı. 1826'da aynı devletin içinde iki Türk ordusu ve polisinin karşı karşıya geldiğini ve birinin diğerini imha ettiğini unutmamalıyız. Ve tarihimizin bu olayı "vak'a-yı hayriyye" (hayırlı olay) olarak kaydettiğini de...Zaptiye Teşkilatı da bu dönemin arkasından polis teşkilatının nüvesi olarak kurulmuştur.

"Susurluk Kazası" bir işaret fişeği oldu ve karanlık köşeler aydınlandı. Kendi halkına, ülkesine ve hatta kendi mensuplarına karşı komplolar, entrikalar çeviren bir fesat ocağı ile karşı karşıyayız. Asakir-i Mansure-i Muhammediye teşkilatında bile kimsenin aklına gelmeyecek türden desiseler bunlar. Temel sorunumuz bu fesat üretme işinin ne ölçüde amir-memur zinciri içerisinde yapıldığını, bütünüyle kurumsal kimliğin bu işteki rolünü tespit etmek. Tamam, Susurlukçuları, Genelkurmay'ı dinlemekten bile çekinmeyen cemaat abilerini polis teşkilatından ayıklayalım; ya fesat ve komplo üreten kurumsal hiyerarşi ve yapı ne olacak? Fesat üretmek Yeniçeri polisinde, Kabakçı Mustafa gibi birkaç düzenbazın işiydi. Bugün ise, kurumsal yapı içine yerleşmiş bir fesat merkezi yok mu? Bir yazar, "Polis teşkilatı, Tansu Çiller, Mehmet Ağar, İbrahim Şahin, Susurluk sanıkları, Abdullah Çatlı, Haluk Kırcı ve bugün Fethullah Gülen’den oluşur" derken gözümüzden kaçan bir "kurumsal kimliği" hatırlatmıyor mu?

Polisin varlık gerekçesi iç güvenliği sağlamaktır. Vatandaşlarını suç işleyerek tezgâha düşüren bir polis teşkilatı ile bir ülkenin iç güvenliği sağlanabilir mi? Emniyet merkezinde geniş çaplı komplolar, provokasyonlar tezgâhlayabilen bir polisiniz varken "demokratik açılım" yürütebilir ve etnik sorununuzu çözebilir misiniz?

Susurluk sanıklarını kurtarmak için operasyonlar planlayan polisinizle hukukunuzu koruyabilir misiniz?

Susurluk kazası ile ilgili yayınlanan onlarca kitaptaki bilgi ve belgeler, son olarak Nedim Şener’in, Hırant Dink cinayeti ile ilgili kitabında yer alan; bir dönem Trabzon Emniyet Müdürü, sonrasının Emniyet İstihbarat Daire Başkanı olan şahıs ve aynı cemaatten avanesinin yaptıkları/yapmadıklarını açığa çıkaran belgeler, Türkiye Cumhuriyeti Devleti'nin vatanı ve milleti ile bölünmez bütünlüğüne karşı, bugüne kadar ortaya çıkartılmış en ciddi tehdidin Polis Teşkilatı içinden geldiğini gösteriyor. Bu tehdidin ortadan kalkması için Gladyocu ve Cemaatçi polislerin teşkilattan ayıklanması yetmez. Bu işlerin başında olduğu ileri sürülen ve kızağa alınan Emniyet İstihbarat Daire Başkanı'nın başında bulunduğu hiyerarşinin tamamının görevden alınması da yetmez. Hatta ve hatta, bu kurumsal yapıyı sürdürebilmek ve skandalı örtbas etmek için kendi itibarını riske eden Emniyet Genel Müdürü'nün istifa etmesi bile bu tehdidi ortadan kaldırmaz.

Türk polisi şerefini, ülkemizin iç güvenliğini, Türkiye'nin birliğini, halkın hukukunu, devletin bekasını koruyabilmek için bu "kurumsal yapı"ya son vermemiz ve yeni bir polis teşkilatı kurmamız lâzım.

Bizim bir Zaptiye Teşkilatı'na ihtiyacımız var.

[Av.Dilek Kuzulu Yüksel]

Boşuna uğraşmayın, kendinizi hiç yormayın Sayın Gür.

Birincisi, hala eski Pol-Der görüşüne sahip, bu görüşe sahip olmasa bile Cumhuriyet'i savunan ve de korumaya çalışan, Susurluk mafyası gibi yer altı örgütlenmeleri ile ilişki içinde olmayan mensuplarının bulunduğu bir yapıyı yıkıp yerine tamamen cemaatçi, mafyacı yenisini kurmak işlerine gelecektir. Böyle bir öneri karşısında, tamam hem TSK'yı hem de Emniyet Teşkilatı'nı yıkıp yeniden yapılandıralım demeleri işten bile değildir.

İkincisi, siz, bölücübaşı bebek katilini, Bodrum'a gönderelim demedikçe "mümtaz" sıfatına haiz olamazsınız.

Kıskançlıktan çatlayacaksınız yahu!..

[Harun Gür]

Dilek Hanım, vallahi çatlayacak olan ben değilim, olsa olsa yarası olanlardır.

Aslında yazımın başında da belirttiğim gibi, makalenin kurgusu bana ait değil. Ben mümtaz yazarımızın makalesinde "ordu-asker" geçen yerlere "polis" kelimesini koymaktan ve güncel örnekleri vermekten öte birşey yapmadım. Haaa, ülkenin bir kurumunu alenen aşağılamaya girerse bu yazılanlar, mümtaz yazarımız da bu kez Kanunda yazılan (ve hatta önde sayılan) başka bir kurumu alenen aşağılama suçu işlemiştir. Asıl yazının kurgusu uyarınca, ben bir diğer güvenlik gücünü örnekledim. Yoksa her meslekten insan bu yazıyı kendi mesleğine rahatlıkla uyarlayabilir.

Asıl mesele şudur, Ordu da , Emniyet'te bizim, Cumhuriyetin kurumlarıdır... Bu yazı ile mümtaz yazarın yazısındaki vehameti ortaya çıkarabildiysem, eleştiride ölçünün ne olması gerektiğini vurgulayabildiysem ne mutlu bana...

Ayrıca; kamu görevi yapan insanların, sağ, sol vb. tanımlamalara yol açabilecek örgüt veya diğer oluşumlar içerisinde yer almasına, giyim-kuşam, sakal-bıyık veya benzeri herhangi bir işaret taşımasına vb. kesinlikle karşı olduğumu da bu vesile ile belirtmek isterim. Sizin de belirttiğiniz gibi, POL-DER, POL-BİR ikilemini bu ülke yaşamıştır. Polis polise ve hatta asker askere kurşun sıkmıştır. Hakimlik mesleğinde "ihsası rey" denilen bir mekanizma varken , bunun en azından etik anlamda diğer kamu görevlileri için de geçerli olmaması için bir sebep göremiyorum.Aksi düşünce bizi türbanlı savcı veya hakimeye veya benzeri absürtlüklere götürür ki, Allah saklasın derim.

Şu da sorulabilir: Sadece şekil şartlarına uymakla adam adam veya kadın kadın olur mu? O da; başta Tevhid-i Tedrisat olmak üzere eğitim sistemimize darbe vuran ve Cumhuriyet devrimlerini akamete uğratmaya çalışan, bunda da bir ölçüde başarılı olan sağ iktidarların günahıdır. Allah günahlarını AFFETMESİN...