Boşanmayı düşünüyorum

[abget]

Mrb.Söze nerden başlamalıyım bilemiyorum. Şuanda kafam çok karışık ve sağlıklı düşündüğümden bile emin değilim. 30 yaşında 5 yıllık evli bir kadınım. 9 aylık bir oğlum. Eşimi size tarif etmek o kadar imkansız geliyorki ban anlatamam. Fazla uzun yazıp sizinde fazla zamanınız almak istemiyorum. Fakat belkide benim düşünemediğim yada göremediğim birşeyi siz bana sölersiniz ve ne yapmam gerektiği konusunda yardımcı olursunuz.

Eşim benimle evlenmek uğruna çok çaba sarfetti. evlendik evlenirken ailem tarafından çok destek gördüm. aksine ıonun ailesi tarafından herhangi bir destek görmedik. kendi ailesinin açığını kapatmaya çalıştı. evlendik 2 aylık gelinken bana takılan altınlar yüzünden az kalsın hastanelik oluyordum. balık baştan koktu ama ben fazla düşünmek istemedim. geçici olarak düşünmüştüm. ne yazık ki öle olmadı. ailesi ni anlatmak çok zor. benim ailemle kıyaslanınca onlar hep alıcı benim ailem ise hep verici. bu uçurum yüzünden bugunlerde ailemle görüşemiyorum. ailesinin sıkıntıları yüzünden evimde hiç huzurum kalmadı. ben üniversite mezunutum eşim lise. uzun bir süredir de çalımıyorum. diyeceksiniz ki bunca şeye rağmen neden çocuk yaptınız haklısınız belki ama çocuğa karar vermeden önce eşimden kulak zarımın patlamasına sebeb olacak bir dayak yedim. o günden sonra eşim bana şiddet uygulamadı. düzeldi dedim. bazı şeyler değişmişti. ilk denememizde hamile kaldım. hamileliğim süresince eşim benle birlikte olmadı. çocuğum doğdu 9 aylık oldu bu sürede 1 kez birlikte olduk. baskıları iyice arttı. aşağlamaları hatta el kaldırması bile. en sonunda 2-3 ay önce evde yine ailesi yüzünden büyük bir kavga çıktı. ailem ve onun ailesi geldi. ailemin önünde eşimin ailesi az kalsın beni döveceklerdi. hiç saygıları yoktu. ailemi kovdu eşim. ailemi suçladı. onların yüzünden yuvamızın hzursuz olduğunu söyledi. bende onun ailesini kovdum. neyse sonra eşim bazı sözler verdi kendince. çocuğum için denemeliyim dedim. denedim ama bugun artık tahammül edemiyorum. ve anladığım kadarı ile çocuğumun memeden kesilmesini bekliyor. beni tehdr ediyor. sürekli baskıcı. eve kapalı kaldım. doğru dürüst düşenemz oldum. eşim sürekli şehir dışında çalışır. haftanın belirli günleri eve gelir. sabit bir işi yok. en azından şehir içinde değil. ailesi ile görüştüm yardım amaçlı ama ne fayda onlar daha beter çıktı. kendi ailem o günden sonra hiç gelmedi.

açıkça anlattım durumu. tehditlerinden korkuyorum. son gidişinde yine bana vurmaya kalkıştı. tartakladı beni. çocuğum da artık geceleri uyuyamaz oldu. sürekli irkiliyor. onun yanında bağrımaması konusunda onu uyardım ama dinlemiyor. kendi durumumdan da vazgeçtim en azından artık çocuğum için birşeyler yuapmam gerekiyor.

evdeki bir çok eşya bana ait. ailem tarafından alınmış. biliyorum eşya düşünecek zaman mı şimdi diyorsun ama geliri olmayan biriyim en azından şimdilik. kendime yeni bir hayat kurmam gerekcek. o yüzden o evladımı benden almadan. almadan diyorum çünkü bunu yineliyor. bunu açıkça bile söledi. sizden ricam o evde yokken evden ayrılmam doğru olurmu. yanıma hiç değilse bana özel olan eşyalarımıda alarak. korkularım var onun elinden ölmektense ... hukuki olarak nerden başlamalıyım. bir dostum bana aile danışmanlığı ile ilgili birşey söledi. gitmelimiyim. sizce. ??? lütfen çocuğumu benden alabilirmi bu insan. hukuki şartalrım ne olabilir. ne yapabilirim bana yazarsanız çok memnun olurum.

şimdiden çok tşk ederim.

[belker]

Merhabalar yazdıklarının misli fazlasını bende yaşadım.
Bende sizin gibi üniversite mezunuyum eşim ise lise ailesi ise sizin anlattığınız aileden inanınki daha kötü diyorum ama tabi ben sizin yaşadıklarınızı bilmiyorum kendi yaşadıklarımı düşünerek böyle söylüyorum üstelik birde benim eşim alkol alıyor. Ben hamileliğimin son ayını ve çocuğum 1,5 yaşına gelinceye kadar ailemin evinde kaldım. Çünkü bana hamileyken bile şiddet uygulamıştı. Neyse gitti geldi falan derken beni ikna etti bende bu defada çocuk için deneyim diye tekrar döndüm, Ama keşke dönmez olsaydım devem etcem akşam

[belker]

Tekrar merhaba,
Döndüm daha iki ay olmadan şiddet uyguladı bende gittim rapor aldım ve kendisine savcılık dava açmış 3 gün hapis cezası aldı, ama para cezasına cevirdiler. ben senin sorunların var psikisatriste gidelim dedim yoksa bitsin dedim kabul etti ama sadece iki defa gitti sonra yine bahaneler uydurdu ve gitmedi. Bu arada ben onun ailesiyle görüşmüyorum bana bişey söylemiyor ama sürekli onu sıkıştırıyorlarmış sonra öğrendim buda eve gelip olay çıkartıyor, eve alışveriş yapmıyor, oğlumuzun sütünü dahi artık almamaya başladı, her geçen gün gittikçe çığrından çıktı. Ben en samimi arkadaşını ve eşini çağırdım anlattım arkadaşı bana ben biliyorum farkındayım evine git diyorum kimi bulsa bira alıyor onunla birlikte içiyor dedi.Yani kısacası şu son bir sene çok kötü geçti, etrafumdaki insanlardan hep utandım, benle düğünlere, yemeklere bile gitmiyordu, biz oğlumla gidiyorduk.ve yine bir perşembe akşamı alkollü geldi sudan sebeplerden olay çıkardı, tehdit falan etti, ertesi sabah işyerimi aradı beni telefonunu kırmakla suçladı. Akşam eve gittim ve telefon ettim eve bitti dedim bütün gece telefon etti hatta hiç görüşmediği halde ailemi aramış annem aradı kızım aç kapıyı dedi, bende siz karışmayın almıycam dedim. Sabah erkenden oğlumu hazıladım anneme götürmek için dışarı çıktım önüme geçti oğlumuzu aldı benide zorla arabaya bindirdi anahtarı vermezsen oğlanı bir daha göremezsin dedi ben de vermedim.Oğlumuzu aldı ve annesigilin evine götürdü sonrada işe gitti ben zillerini çaldım kapıyı açmadılar. Öğleden sonra telefon etti iyi tamam kapıyı açarım dedim akşam çocuğu getirdi pazar günü erkenden annemlere gittim akşam döndüm ve o gece yine şiddet. Sabah kalktım ve avukata gittim boşanma davasını açtım bu arada sabah giderken benden kapıyı açmazsam diye evin anahtarınıda aldı.
Size şunu anlatmak istiyorum ben o kadar çok şey yaşadımki daha ve o kadar çok savaştımki, habire değişik yollar denedim ama maalesef artık kendi hayatımı insan gibi yaşamak istiyorum.
Bana birisi söylemişti bende size söylüyorum huylu huyundan asla vazgeçmiyor.
Bence biran önce doktor raporu almalısınız.
Size kolay gelsin, umarım en kısa zamanda çözersiniz.

[KARTAL2201]

sizin adınıza çok üzüldüm gerçekten malesef böyle erkekler var bende bir erkeğim ama ben eşime bunların hiç birini yapmadım.Ben bir muhasebe birosunda çalışıyorum ve durumumda oldukça iyi ve şu an gayriresmi ortak oldum.eşim le 3 yıl evli kaldık düğünü ben yaptım.evli kaldığım süre içerisinde elimden geldiği kadar eşimi mutlu etmek için elimden gelen her şeyi yaptım inanın.Bu mutluluğun üstüne bir de bir bebeğimiz olsun istedik ve olduda çok güzel bir kız çocuğu.ama ne olduysa kızmız dünayaya geldikten sonra oldu malesef.eşim 360 derece değişti ve ailesiyle birlikte bana karşı tavır aldı.kızımı her konuda bana karşı koz olarak kullanmaya başladı.2 kez evi kıskançlık yüzünden evi terk etti.en son terk edişinde aileme ve çevremdeki insanlara ağza alınmayacak laflar söyledi ve bana şiddetli geçimsizlikten dolayı boşanma davası açtı.dava başlamadan evdeki eşyaları ben işteyken kendi ailesiyle kaçırmaya çalıştı bankadaki paraları çekti ortak hesabımdan.ama ileri sürdüğü olayların hiç biri olmadı bunlarıda ispatlayamadı komşularım benden yana çıktı mahkemede bende boşanmak istemeyince hakim ayrı yaşamaya karar verdi ve bizi boşamadı..kızım tedbiren eşimde duruyor ve kızımı anca icra yolu ile görebiliyorum.şimdi eşim bu karara itiraz etti ve temyize yoladı.Ben yinede eşimle çok barışmaya onu ikna etmeye çalıştım bütün akrabaları araya girdi olmadı annesi ve ablası buna engel oldu kendiside istemedi zaten.Benim içkim yok bir tek sigara içerim çevrem iyidir.yani arkadaşlıklarım muhatap olduğum insanlar seviyeli ve aile yapıları çok düzenli insanlardan oluşur.Bütün bu olanların ardından ben düşünmeye başladım nedne böyle şeyler yaşadık bize ne oldu birden bire diye.Birgün kendi komşuları ve benim arkadaşlarım bana yavaş yavaş söylemeye başladılar bu kadından hemen boşan kızını al ve başka bir hayat kur diye.Merakım iyice arttı neler oluyor bu insanlar neden böyle söylüyor diye.sonunda söylediler eşim olur olmaz yerlerde bir adamla sarmaş dolaş geziyormuş ve evleneceğini söyleyip adamıda nişanlısı olarak tanıtıyormuş.Şimdi ben sizin belkide cesaret edemediğiz şeyi yapacam eşime boşanma davası açacam ve kızımı alacam.Siz kadında olsanız anlattıklarına baktığımda haklısınız ama her erkek aynı değildir ve sakın kendinize ve diğer erkeklere karşı düşman olmayın.ben kadınlara karşı düşman değilim inanıyorumki her kadında benim eşim gibi paraya pula tapan insan topluluğundan oluşmuyor.gidin boşanın ve çocuklarınızla yeni bir sayfa açın.bu dünyaya biz çile çekmeye gelmedik.buradaki hukuk adamları ve bayanları bize yardımcı oluyorlar bu çokta güzel bir konu ama önemli olan bizim ne kadar kararlı olduğumuz hayat konusunda kendimize güvenmemiz.saygıyla kalın.

[avukathuseyin]

Geçmiş olsun


Yapmanız gereken ilk şey şiddeti belgelendirecek rapor almak olsun. Şiddeti ispatlayabilirseniz boşanabilirsiniz. Çocugunuzun velayeti sizde kalır. İsterseniz tazminat talep edebilirsiniz. Çocuk icin nafaka alabilirsiniz. Çalışmıyor iseniz kendiniz içinde nafa talep edebilirsiniz.

ikinci bir durum olarak Ailenin korunması hakkındaki kanundan yararlanarak eşinizi evden uzaklaştırabilirsiniz. Eşiniz buna uymazsa ceza i sorumlulugu var.

Arkadaşınız aile danışmanı konusun da neler dedi bilmem ama eşinizle birlikte gitmedikce birşey değişmez. Siz zaten neler yapılacagını biliyorsunuz. Sorun eşiniz de anlatıklarınızdan cıkan sonuc. Eşinizin kendi ailesinin oldugunu farkına varması gerekli

[KARTAL2201]

peki hüseyin bey benim konum hakkında ne düşünüyorsunuz

[abget]

Hüseyin bey ilginiz için çok tşk ederim. vermlş olduğunuz bilgiler için sğl. Şideddi belgendirmem için gerekli raporu şuanda alamam. üzerimde kanıtlayıcı bir darp izi yok. sadece daha önce bana vermiş olduğu zararları görmüş olan çok yakın bir arkadaşım var bugune kadar herşeyi bilen ve şahit olan birisi. hatta o kavganın sonun bağlamak tatlıya bağlamak için eşim o arkadaşımı arayıp yardım istemişti. herşeyi ona anlatmıştı. bu yeterli olurmu.?son kavgamızda şiddete uğradığımda komşuma sığınmıştım. durumumu o görmüştü. ama yine polise gitmemiştim. sanmıyorum ama yinede öğrenmek istiyorum. yeterli olmazsa bir daha ki şiddeti bekleyip öylemi belgelemeliyim.

Evet aile danışmanı konusunda haklısınız eşimle gitmem lazım. bu da zor ne yazıkki. eşim kendi ailesi olduğunu ancak kavga esnasında hakaret usulu söylüyor. ama ortada ne yazıkki elle tutulur bir şey yok. sadece lafat kalıyor.

Hüseyin bey ben açıkça korkuyorum. sizden öğrenmek istediğim açıkça ;

1-ailenin korunması hakkındaki kanun; evimde kaldığım sürece olabilirmi. yada ailemin yanına gitsem aynı kanundan onları ve kendimi ve çocuğumuda korumak amaçlı faydalanabilirmiyim ?

2-Eşim iş seyehatindeyken evden ayrlımam ne kadar doğru ?

3-Ayrılırken evden herhangi bir eşyamı (aile yadigarları hediyeleri veya onların aldıkları) almam benim için ne kadar doğru ?

4- Sadece çocuğumu ve özel eşyalarımı alıp evden ayrılsam daha sonra boşanma süresince eşim bunları satarsa yada ne bileyim hakkı yoktur gibi bir ibarede bulunursa ben ne kadarını kanıtlayabilirm?

5- evden ayrılmadan önce eşyalarımın ne oldu8ğunu nasıl kanıtlayabilirim? ve boşanma süresinde bunu nasıl kullanabilirim.

biliyorum bunca şeyin arasuında eşyaların ne önemi var diyorsunuzdur. ama benim için değeri olan annemin ve büyüklerimin bana hediye etmiş oldukları eşyaları ben ailesine ve ona bırakmak istemiyorum. boşanmak istiyorum demeden ayrılacağım çünkü biliyorum o gün çocuğumu benden alıp gidecek. çünkü bana sölediği bu çocuk annesiz büyüyecek ama babasız asla demişti.

iş seyahatinde olan sürekli şehir dışında çalışan birine velayet veririlmi ?

lütfen bu konular hakkında bana ayrıntlı bilgiler verebilirseniz çok memnun olurum. muhakka bir avukatla çalışacağım ama başvuruda bulunmadan sizden aldığım bilgiler benim içn önemli en azından naıl başlamam gerektiğini bileceğim. tşk.

şimdiden tşkler. çok sğlun nasıl yardımcı olduğunuzu bilemezsiniz.

[cognis]

Yaşadıklarınız üzücü...Buna benzer hatta daha fazlasını ben de yaşadım. Siz benim yıllar önceki çaresizliğimi yaşıyorsunuz. Buna da sözlü, ekonomik ve tabii ki fiziksel şiddet neden oluyor. İnsan Bir zaman sonra kendini en basit ifadesi ile ACİZ hissediyor. Sanki bir kuyuya düşmüş çıkabilmek mümkün değilmiş gibi.
Ama hiçbir insan böyle bir yaşam biçimine böyle bir insanlık dışı muameleye hele ki bir şekilde sevdiği aşık olduğu diğer bir insan tarafından zorlanamaz. Siz şimdi hem KENDİNİZİ hem de ÇOCUĞUNUZU düşünün. Gelecek yaşamda sıkıntılarla karşılaşabilirsiniz. Yaşamın zorlukları ile mücadele edin. Bu normal kabul edilebilir ve insanca birşey. Asla tehditlerle, morluklarla, küfürlerle mücadele etmeyin. Bunları hayatınızdan çıkarın. Bunları ayrıldığınızda günlük yaşamda karşılaşacağınız problemlerle kıyaslayıp ÜRKMEYİN. BUNLARI TERCİH ETMEYİN.
Dedikten sonra bakıyorum ki asla ayrılma isteğinizi eşiniz ile konuşmamışsınız. Belki ortak bir yol bulabilirsiniz. Bulamadığınızı varsayalım. Her halükarda darp olduğu takdirde Emniyet Müdürlüğü'nden (155) yardım isteyin. Veya hemen akabinde müracaat edin şikayetçi olun.
Bundan sonrasında isterseniz "Ailenin Korunması Kanununa konu tedbir"leri Aile Mahkemesinde talep edin.
Ama bunlar sadece geçici bir çözüm sağlar. Bu süreçte tekrar birliktelik başlar ise sanmayın ki yaptıklarından ders almış olacak. Herşey çok daha kötü bir biçimde tekrar yaşanacak.
Veya boşanma davanızı açın. Oturduğunuz konuta aile konutu şerhi koydurun. Eşiniz üzerine tapulu ise. Dava süresinde ayrı yaşama hakkınızı, çocuğunuzun tedbiren velayetini, kendinize ve çocuğunuza tedbir nafakalarınızı, aile konutunun da dava süresince çocuk ve siz tarafından kullanılmasını ve vs. hukuki haklarınızı talep edin.

Ve davanız başlasın. Ondan sonrası ise başka bir sorun. Mahkemeler 2/3 ay ay ara ile celse açacaklardır. İnsanlar aile yakınlarınızdır şahitlikten kaçınacaklardır. Nafakaları tahsil etme imkanı bulmakta zorlanma ihtimaliniz de olacaktır. Karşı taraf da boş mu duracak. Kabahatlerini örtmek için hakkınızda bir sürü söylemde bulunacaklardır. Hatta belki de şu an evde size şiddet uygulayan kişinin bir de tazminat verme riski ile karşılaştığındaki halini gördüğünüzde hayretler içinde kalacaksınız.

Boşanma davanız neticelendiğinde bu kesinleşme sürecini de hesaba katarsanız en az 1 yıl (temyiz edilmez ise) sonra size takdir edilecek manevi tazminat tutarı inanın ki HİÇBİR ŞEYİ TELAFİ ETMEYECEKTİR.
Zira yaşanan olaylar ve dava tamamen insanın özel hayatını ele alan, bir zamanlar ve belki de hala sevdiği insanın size yaptıklarını konu alan son derece hassas bir davadır.

Bu davanın sonucunda ulaşmak istediğiniz nokta nedir? Kendi hayatınıza kavuşabilmek mi? Çocuğunuzun velayeti mi? Nedir? Bunları belirleyin. Zira tamamen haklı bile olsanız bu dava sizden çok şey götürecektir.

Bence eşinizi ayrılık konusuna ikna edin. Belki de o da istiyordur. Anlaşarak ayrılın. Hayatınızdan boşu boşuna bu olaylar ile 1 veya 2 yılı üzüntü içinde geçirmeyin. Bu süreçte üstelik çocuğunuz da sizden o kadar çok şey bekliyor ki.

Çocuk demişken..., anlaşarak bile ayrılsanız, velayeti kendi isteğiniz ile bile verseniz HAKİMİN TAKDİR YETKİSİ vardır. Bu yaştaki çocuğun anneye verilmesini isteyecektir. Bu konuda en ufak bir tereddüdünüz olmasın.

Velayetin anneye verilmemesi için anlattığımız şekilde bir insan iseniz HİÇBİR NEDEN YOK.

Üzüntüyü bir kenara bırakın. Kendinizi düşünün. Siz iyi, moralli, kişiliğine SAHİP ÇIKAN bir insan iseniz ÇOCUĞUNUZA FAYDALI OLABİLİRSİNİZ. Bir zaman sonra çocuğunuz büyüyecek ve bu aile ortamına şahit olacak. Bunları düşünün ve buna göre geleceğinize karar verin.

[abget]

verdiğiniz bilgiler için tşk ederim. inanın bana çok faydası olan ve içimi rahatlatan bilgilerdi. eşime boşanmayı söyledim tamam dedi çocuğum henüz 2 aylıktı sonra düzeldi dedik. ama daha önceleri kızı kızıp her kavga da beni adliyeye götürüpü kapısından geri getirdi. yada aileme götürdü. sonrada kendisi gelip aldı. ben yoruldum bunlardan çocuğumun geleceği herşeyden önemli ve böle bir ortamda yaşamaını istemiyorum. anlaşarak ayrılmamız olanaksız bunu kabul etmeyecektir. herşey daha da kötüye gidecektir. ben o yüzden daha fazla acı çekmeden bu işi tek taraflı bitirmeye çalışıyorum. zaman çok çabuk akıp geçiyor ve ben artık daha fazla tahammül edemeyeceğim. ne onun tazminatında ne de başka birşeyindeyim. evet çocuk küçük anneye düşer. fakat karşımdaki insanın kendi aileme ve taıdıklarıma da zarar vermesini istemiyorum. o yüzden detaylı bilgiler almaya çalışıyor ve istikrarlı bir şekilde boşanmak istiyorum.
kendi üzerimeize herhangi bir malımız yok. tek şey eşyalarımız ve evimizde bulunanlardır. o yüzden evden ayrılmaktan başka çarem yok. kiracıyım yada eve gelmemesini sağlayabilirim ama bu seferde evde yalnız kalamam. her an gelecek korkusu ile tyaşamak istemiyorum.
ama inanın şuanda sizin ve hüseyin beyin söyledikleri ile kendimi daha da iyi hissediyorum. kararlarımı vermiş durumdayım. kesinlikle boşanacağım ve gerekirse eşimede söyleyeceğim hakkımda hayırlısı olmasını diliyorum.

[KARTAL2201]

hayırlısı olsun.......