Boşanmayı düşünüyorum
Mrb.Söze nerden başlamalıyım bilemiyorum. Şuanda kafam çok karışık ve sağlıklı düşündüğümden bile emin değilim. 30 yaşında 5 yıllık evli bir kadınım. 9 aylık bir oğlum. Eşimi size tarif etmek o kadar imkansız geliyorki ban anlatamam. Fazla uzun yazıp sizinde fazla zamanınız almak istemiyorum. Fakat belkide benim düşünemediğim yada göremediğim birşeyi siz bana sölersiniz ve ne yapmam gerektiği konusunda yardımcı olursunuz.
Eşim benimle evlenmek uğruna çok çaba sarfetti. evlendik evlenirken ailem tarafından çok destek gördüm. aksine ıonun ailesi tarafından herhangi bir destek görmedik. kendi ailesinin açığını kapatmaya çalıştı. evlendik 2 aylık gelinken bana takılan altınlar yüzünden az kalsın hastanelik oluyordum. balık baştan koktu ama ben fazla düşünmek istemedim. geçici olarak düşünmüştüm. ne yazık ki öle olmadı. ailesi ni anlatmak çok zor. benim ailemle kıyaslanınca onlar hep alıcı benim ailem ise hep verici. bu uçurum yüzünden bugunlerde ailemle görüşemiyorum. ailesinin sıkıntıları yüzünden evimde hiç huzurum kalmadı. ben üniversite mezunutum eşim lise. uzun bir süredir de çalımıyorum. diyeceksiniz ki bunca şeye rağmen neden çocuk yaptınız haklısınız belki ama çocuğa karar vermeden önce eşimden kulak zarımın patlamasına sebeb olacak bir dayak yedim. o günden sonra eşim bana şiddet uygulamadı. düzeldi dedim. bazı şeyler değişmişti. ilk denememizde hamile kaldım. hamileliğim süresince eşim benle birlikte olmadı. çocuğum doğdu 9 aylık oldu bu sürede 1 kez birlikte olduk. baskıları iyice arttı. aşağlamaları hatta el kaldırması bile. en sonunda 2-3 ay önce evde yine ailesi yüzünden büyük bir kavga çıktı. ailem ve onun ailesi geldi. ailemin önünde eşimin ailesi az kalsın beni döveceklerdi. hiç saygıları yoktu. ailemi kovdu eşim. ailemi suçladı. onların yüzünden yuvamızın hzursuz olduğunu söyledi. bende onun ailesini kovdum. neyse sonra eşim bazı sözler verdi kendince. çocuğum için denemeliyim dedim. denedim ama bugun artık tahammül edemiyorum. ve anladığım kadarı ile çocuğumun memeden kesilmesini bekliyor. beni tehdr ediyor. sürekli baskıcı. eve kapalı kaldım. doğru dürüst düşenemz oldum. eşim sürekli şehir dışında çalışır. haftanın belirli günleri eve gelir. sabit bir işi yok. en azından şehir içinde değil. ailesi ile görüştüm yardım amaçlı ama ne fayda onlar daha beter çıktı. kendi ailem o günden sonra hiç gelmedi.
açıkça anlattım durumu. tehditlerinden korkuyorum. son gidişinde yine bana vurmaya kalkıştı. tartakladı beni. çocuğum da artık geceleri uyuyamaz oldu. sürekli irkiliyor. onun yanında bağrımaması konusunda onu uyardım ama dinlemiyor. kendi durumumdan da vazgeçtim en azından artık çocuğum için birşeyler yuapmam gerekiyor.
evdeki bir çok eşya bana ait. ailem tarafından alınmış. biliyorum eşya düşünecek zaman mı şimdi diyorsun ama geliri olmayan biriyim en azından şimdilik. kendime yeni bir hayat kurmam gerekcek. o yüzden o evladımı benden almadan. almadan diyorum çünkü bunu yineliyor. bunu açıkça bile söledi. sizden ricam o evde yokken evden ayrılmam doğru olurmu. yanıma hiç değilse bana özel olan eşyalarımıda alarak. korkularım var onun elinden ölmektense ... hukuki olarak nerden başlamalıyım. bir dostum bana aile danışmanlığı ile ilgili birşey söledi. gitmelimiyim. sizce. ??? lütfen çocuğumu benden alabilirmi bu insan. hukuki şartalrım ne olabilir. ne yapabilirim bana yazarsanız çok memnun olurum.
şimdiden çok tşk ederim.
Eşim benimle evlenmek uğruna çok çaba sarfetti. evlendik evlenirken ailem tarafından çok destek gördüm. aksine ıonun ailesi tarafından herhangi bir destek görmedik. kendi ailesinin açığını kapatmaya çalıştı. evlendik 2 aylık gelinken bana takılan altınlar yüzünden az kalsın hastanelik oluyordum. balık baştan koktu ama ben fazla düşünmek istemedim. geçici olarak düşünmüştüm. ne yazık ki öle olmadı. ailesi ni anlatmak çok zor. benim ailemle kıyaslanınca onlar hep alıcı benim ailem ise hep verici. bu uçurum yüzünden bugunlerde ailemle görüşemiyorum. ailesinin sıkıntıları yüzünden evimde hiç huzurum kalmadı. ben üniversite mezunutum eşim lise. uzun bir süredir de çalımıyorum. diyeceksiniz ki bunca şeye rağmen neden çocuk yaptınız haklısınız belki ama çocuğa karar vermeden önce eşimden kulak zarımın patlamasına sebeb olacak bir dayak yedim. o günden sonra eşim bana şiddet uygulamadı. düzeldi dedim. bazı şeyler değişmişti. ilk denememizde hamile kaldım. hamileliğim süresince eşim benle birlikte olmadı. çocuğum doğdu 9 aylık oldu bu sürede 1 kez birlikte olduk. baskıları iyice arttı. aşağlamaları hatta el kaldırması bile. en sonunda 2-3 ay önce evde yine ailesi yüzünden büyük bir kavga çıktı. ailem ve onun ailesi geldi. ailemin önünde eşimin ailesi az kalsın beni döveceklerdi. hiç saygıları yoktu. ailemi kovdu eşim. ailemi suçladı. onların yüzünden yuvamızın hzursuz olduğunu söyledi. bende onun ailesini kovdum. neyse sonra eşim bazı sözler verdi kendince. çocuğum için denemeliyim dedim. denedim ama bugun artık tahammül edemiyorum. ve anladığım kadarı ile çocuğumun memeden kesilmesini bekliyor. beni tehdr ediyor. sürekli baskıcı. eve kapalı kaldım. doğru dürüst düşenemz oldum. eşim sürekli şehir dışında çalışır. haftanın belirli günleri eve gelir. sabit bir işi yok. en azından şehir içinde değil. ailesi ile görüştüm yardım amaçlı ama ne fayda onlar daha beter çıktı. kendi ailem o günden sonra hiç gelmedi.
açıkça anlattım durumu. tehditlerinden korkuyorum. son gidişinde yine bana vurmaya kalkıştı. tartakladı beni. çocuğum da artık geceleri uyuyamaz oldu. sürekli irkiliyor. onun yanında bağrımaması konusunda onu uyardım ama dinlemiyor. kendi durumumdan da vazgeçtim en azından artık çocuğum için birşeyler yuapmam gerekiyor.
evdeki bir çok eşya bana ait. ailem tarafından alınmış. biliyorum eşya düşünecek zaman mı şimdi diyorsun ama geliri olmayan biriyim en azından şimdilik. kendime yeni bir hayat kurmam gerekcek. o yüzden o evladımı benden almadan. almadan diyorum çünkü bunu yineliyor. bunu açıkça bile söledi. sizden ricam o evde yokken evden ayrılmam doğru olurmu. yanıma hiç değilse bana özel olan eşyalarımıda alarak. korkularım var onun elinden ölmektense ... hukuki olarak nerden başlamalıyım. bir dostum bana aile danışmanlığı ile ilgili birşey söledi. gitmelimiyim. sizce. ??? lütfen çocuğumu benden alabilirmi bu insan. hukuki şartalrım ne olabilir. ne yapabilirim bana yazarsanız çok memnun olurum.
şimdiden çok tşk ederim.