Vatan Sağolsun

[monica]

. Çağdaş Yaşama Destekleme Derneği’nce okutulan ve tek hayali olan öğretmenlik mesleğine adım atan sonra da jandarma uzman çavuş Mehmet Çağlar Bölük ile yuva kuran Elif öğretmen şehit eşinin cenaze töreninde PKK’lı teröristlere seslendi: Ben de Kürt'üm, size mi kaldı hakkımızı savunmak?

Alın size CEVAP

24 Haziran 2010
20:45 Karakoçan / ELAZIĞ
Elazığ ili Karakoçan ilçesi Yoğunağaç Jandarma Karakol Komutanlığı bölgesinde icra edilen faaliyet esnasında, bir grup bölücü terör örgütü mensubu tarafından güvenlik güçlerine ateş açılmış, ateşe anında karşılık verilmesi üzerine teröristler bölgeden uzaklaşmıştır.
Teröristler tarafından açılan ateş sonucu 2 Er şehit olmuş, 1 Astsubay yaralanmış, bu esnada yoldan geçmekte olan 1 vatandaş hayatını kaybetmiş, 4 vatandaş yaralanmıştır.
26 Haziran 2010
20:45 Halkalı / İSTANBUL
289 numaralı olay ile bildirlen, 22 Haziran 2010 tarihinde İstanbul ili Küçükçekmece ilçesi Halkalı-Atakent mahallesinde, askerî personeli taşıyan servis aracının geçişi esnasında, bölücü terör örgütü mensuplarınca tuzaklanan patlayıcı maddenin infilakı sonucu yaralanan ve tedavi altına alınan Uzm.J.Çvş. Mehmet BOŞNAK, yapılan tüm müdahalelere rağmen kurtarılamayarak dün akşam şehit olmuştur.

[monica]

Siirt'te çatışma: 5 şehit

TÜRKİYE MEHMETCİĞE
MEHMETCİK TÜRK MİLLETİNE EMANETTİR
RUHLARINIZ ŞAD OLSUN
Canını bile gözü kapalı verdiren güç?
Ne sömürgeci emperyalistler bilebildi,
Nede megola idea cı panislavistler bilebildi.
Bilemezlerdi de zaten bilemediler de.
Çünkü mesele vatandı ve gerisi teferruattı.
Kanla çizilmişti ve ancak kanla silinirdi…alıntı.


Turan KOYUNCU/SİİRT, (DHA) 1 Temmuz 2010

Siirt'in Pervari ilçesinde teröristler önce üs bölgesine saldırdı ardından koruculara pusu kurdu. Çıkan çatışmalarda bir subay, bir uzman çavuş ve üç köy korucusu şehit oldu...

TSK, dün gece önce üs bölgesine ardından da koruculara pusu kuran ve ardından kaçmaya çalışan teröristlerin yerini İHA'larla (İnsansız Hava Aracı) belirledi ve operasyon için düğmeye bastı. İHA'dan alınan bilgiler doğrultusunda ilk olarak helikopterle teröristlerin kaçış noktalarına ateş açıldı. Ardından ise komandoların amansız takibi başladı. Takip sonuç verdi ve kaçan teröristlerle sıcak temas sağlandı, 12 terörist öldürüldü.
http://www.hurriyet.com.tr/gundem/15190215.asp?gid=373
Şehitlerimize Allah'tan rahmet ailelerine ve yakınlarına Türk ulusuna başsağlığı diliyorum.
Şehirlerimiz siz rahat uyun sizin değerinizi bizler biliyoruz.mehmet emin sezen

[çoban]

Şehitlik mevzuu ve akıl tutulması

27/06/2010

Zira tartışmamak, her kendi ölenine “şehit” deyip onların savaşını kalanların gözünde kutsamak savaşanların işine geliyor. Zira bu yapılmazsa savaşacak kimse bulmak kolay olmayacak.

MESUT ONATLI

Son yaşanılanlarla beraber (Maden Ocağındaki patlama, Mavi Marmara Gemisi, PKK’nin İskenderun baskını) şehitlik kavramı yine toplumca hepimizin dilinde. Gerçi hiçbir zaman dillerden düşmedi ama bu kez bu olgu veya kavram çevresinde yaşanılanlar tam bir akıl tutulması.

Yıllardır hep bir “şehit”tir duyarak büyüdük. Çanakkale Şehitleri, Kore Şehitleri, Kıbrıs Şehitleri… Kürt Sorunu nedeniyle “şehitlik” çerçevesinde yaşanılanlara ise bizzat tanık olduk, oluyoruz. Şehitlik özünde dini bir terim. Ve fakat seküler yapıdaki kurum, kuruluş, insanlar da “şehitlik” konusunda dindarlarla tam bir ortaklık içerisinde oldular. Vatan için ölmek de öldürmek de kutsaldı ve ölenler ile kalanların dini tartışılmadan ölenler “şehit” kalanlar “şehit yakını” oldu. Mevzu-bahis savaşı kutsamak olunca gerisi teferruat görüldü.

Birbiriyle çarpışan her taraf için kendi ölüleri şehitti. Örneğin Kürt Sorunu nedeniyle tanık olduğumuz “düşük yoğunluklu savaş”ta Türklerce ölen askerler şehitken, Kürtlerin önemli bölümü ölen gerillaları şehit olarak kabul etti. Öyle ya her iki taraf da kendi vatanları için çarpışıyordu. Kimse nasıl olur da Tanrı/Allah bir savaşta her iki tarafı da haklı buluru tartışmadı. Ki birçok Kürt evinden askere giden kardeş de dağa giden kardeş de vardı. Bir evden iki kardeş çıkıyor, biri askere biri dağa gidiyor. Savaşta ölünce her biri bir taraf için “vatanı uğruna şehit” oluyor. Nasıl oluyorsa aynı evde büyüyen kardeşlerin vatanı farklı oluyor. Kimse de bunu tartışmıyor. Daha doğrusu tartışmak, tartışmaya açmak istemiyor. Zira tartışmamak, her kendi ölenine “şehit” deyip onların savaşını kalanların gözünde kutsamak savaşanların işine geliyor. Zira bu yapılmazsa savaşacak kimse bulmak kolay olmayacak.

Kalanlar da “şehitliği” tartışmayacak. Kutsal kitapta geçiyor, kim nasıl tartışabilir ki? Ölenler şehitti, öbür dünyada cennette mekanları hazırdı. Kutsal kitap ve kitaplarda belirtilmişti. Kimse de öbür dünyaya gidip dönmediğine göre sorgulanamazdı. Ölenlerin yakınları da şehit yakınıydı. Onlar da bu dünyada ayrıcalıklıydı. Toplumda gördükleri saygı bir yana kendilerine nakdi tazminat veriliyor, maaş bağlanıyor, konut kredisi kolaylığı sağlanıyor, çocukları okutuluyor ve daha birçok destekte bulunuluyordu kendilerine, daha ne isteyebilirlerdi? Sonuçta kalanlar da öbür dünyada cennete gitmek için akın akın gözü kara savaşa koşacak, geride kalan aileleri de diğer oğullarını da vatana, millete, bayrağa, dine feda edeceklerini haykıracaklardı. Savaş da bütün vahşetiyle böylece devam edecekti. Ölense öldüğüyle kalacaktı. Hem zaten “ölen ölür kalan sağlar bizim” değil miydi?

Geçenlerde 17. Uluslararası İstanbul Tiyatro Festivali’nde Irwin Shaw’ın “Ölüleri Gömün” isimli oyununu izleme olanağı buldum. Bir oyun ki bu durumu sorguluyor. Geride kalanlar hallerinden gayet memnun, dahası ölenler üzerinden “saygınlık” ve “maddiyat” telaşındayken, savaş ve ölüm bu kadar kutsanmışken savaşa hayır demek de ölülere kalmıştır. Ölüler mezarlarında bütün bu olanları izlerler ve artık dayanamayıp mezarlarından başkaldırırlar. Herkeste bir panik başlar. Ölüler insanların bu çirkinliklerini yüzlerine haykırırlar ve tekrar gömülmeyi reddederler…Öyle ya ölürken hepsi henüz 20 yaşlarında kanları deli akan gençlerdir. Bir nutukla savaşın kutsallığına inandırılıp ölüme koşturulmuşlardır. İktidar, din adamları, basın, aileleri, akrabaları, arkadaşları ise onların ölümü üzerinden daha iyi bir hayat uğraşı vermektedir. Ölülerin başkaldırışını ve tekrar gömülmeyi reddetmelerini bir bütün olarak kabullenemez yaşayanlar. Zira gerçekleri ölülerin ağzından duyacak gençler artık bu kirli savaşa koşmayacak, yaşayanların da bütün hesapları altüst olacaktır. Devlet güçleri, ölenlerin anneleri, eşleri, akrabaları ölüleri tekrar gömülmeye ikna etmek için seferber olurlar. “Ne olur oğlum, ne olur sevgilim, ne olur kardeşim ölümü, gömülmeyi kabul et, devletimiz-ulusumuz-vatanımız-ailemiz zor durumda” sözleri birbirine karışır. Ve şu çarpıcı sözler: “Eğer siz ölmezseniz biz kazanamayız!”. Ölülerden bir cevap: “Kirli emelleriniz uğruna bizi kandırdınız, öldürdünüz bizi. Birkaç yüz metrelik çamurlu bir yer için bizi ölüme gönderdiniz. Biz bitkilerin kökleri arasında değil yeryüzünde yaşamak istiyoruz. Siz kazanasınız diye biz gömülmeyeceğiz, reddediyoruz.”

Görünen o ki savaş, savaşın kutsallığı, şehitlik olguları çerçevesinde geldiğimiz nokta oyunda geçen durumla neredeyse aynı. Hepimiz durumdan gayet memnunuz. Her ölenle biz de biraz daha kutsuyoruz kendimizi ve kutsanıyoruz. Bu dünyada başarısız, mutsuz ve umutsuz oldukça umudumuzu öbür dünyalara bağlıyoruz. “Şehitlik” kavramını kutsal kitaplardan indirip gerektikçe de çerçevesini genişletiyoruz. Son yaşanılanlar üzerinden şehitliği tanımlayanlara bakılırsa “Allah, din, vatan, millet, namus…için ölen herkes şehittir.” Ve bunları koruma adına olması gereken ya ölmek ya öldürmektir. Hal böyle olunca da İHH yetkilileri böylesine riskli bir yolculuğa çocuk da almakta beis görmez. Gemidekiler tam teçhizatlı İsrail komandolarına karşı adeta “şehit olmak” için çarpışır (gemideki yaklaşık 600 kişiden yine yaklaşık 350’si Türkken ölenlerin tamamının Türk olması ilginç değil mi?). Fen Lisesi’nde okuyan öldürülen Furkan Doğan’ın öğretim görevlisi babası “Onun ölümüne üzülmüyoruz. Onunla gurur duyuyoruz… Onu gönderdiğimize pişman değiliz. O şahadet mertebesine ulaştı”; ağabeyi “Şahadet haberi geldiğinde evimizde gonca güller açtı. Evimiz hüzün evi değil düğün evidir” derken okul müdürü de“Öğrencimizle gururluyuz, mutluyuz…arkadaşlarına örnek oldu…” der. Ve neredeyse bir bütün olarak diğerleri: “Allah bize de nasip eder inşallah!”

Yaşanılan toplumsal bir akıl tutulmasıdır. Şehitlik kavramı bu kadar geniş ve kendisi bu kadar kutsal, ölenlerin de cennete gideceği bu kadar mutlak olduğuna göre o zaman haydi hurra hep beraber ölmeye, öldürmeye, şehit olmaya. Biz gitmezsek de çocuklarımızı göndermek için acele edelim. Öyle ya Allah göstermesin eceliyle ölüp öbür dünyada cennetten bu dünyada ise ölenler üzerinden doğan maddi ve manevi ranttan mahrum kalmak da var. Barış mı? O da neymiş? Barışı savunan kimse yok baksanıza. Savunan az kişiyi de copluyoruz, linç ediyoruz, öldürüyoruz “kutsal” savaşımıza karşılar diye. Sözün kısası yaşayanlar neden mi savaşı bu kadar kutsuyorlar? Yine oyundan bir cümle: “Barış yaşayanların işine gelmez” çünkü.

Mesut Onatlı: İTÜ Siyaset Çalışmaları yüksek lisans

http://www.radikal.com.tr/Radikal.as...&CategoryID=83

[monica]

http://forum.memurlar.net/konu/787161/

Aydın ACUN

(03.05.1966 - 25.05.1987)

03.05.1966 tarihinde Mardin ili Midyat ilçesinde doğan ve bekar olan Aydın ACUN'un babası Abdullah, annesi Latife'dir. Nusaybin Lisesi mezunu olan Aydın ACUN, Mardin ili Dargeçit ilçesi Kuşluca Köyü İlköğretim Okulu vekil öğretmeni iken, 25.05.1987 tarihinde şehit edilmiştir.

Adı, Mardin İli Midyat İlçesi Şenköy İlköğretim Okulu'na verilmiştir.

PKK TERÖRÜNÜN HUNHARCA KATLETTİĞİ ÖĞRETMEN ŞEHİTLERİMİZ.

Vazifeyi ihmale sürükleyen merhamet vatana ihanettir.

M.K.Atatürk

--

Düşmanım, düşmanlığından vazgeçinceye kadar,

ben de onun amansız düşmanıyım.

Gazi Mustafa Kemal ATATÜRK

Vatanın her yanında vatanı için hizmet ederken pkk'lı hainlerce kalleşce öldürülen insanlarımızı (Tırafik kazasında kaybettik mi diyeceğiz)!


Bu öğretmenleri kadleden vatansız hain pkk'lılara NE diyeceğiz......yazıklar olsun

[çoban]

Evet yazıklar olsun!

O öğretmenlerin anneleri bile "barış barış" diye diye nefeslerini tükettiler; çünkü onlar bir şeylerin farkındalar; çünkü onlar intikam duyguları taşımıyorlar; çünkü onlar başka ana-babala rın yürekleri yansın istemiyorlar; çünkü onlar bu savaşın sonunun olmadıklarını çok iyi biliyorlar; çünkü onlar ortada bir düşman olmadığını da biliyorlar; çünkü onlar bir şekilde dağa çıkmayı tercih etmiş evlatlarının geri dönmesini istiyor ve asker olanla çatışmasını istemiyorlar; çünkü her ikisini de kaybedenlerin olduğunu çok iyi biliyorlar, biliyorlar da biliyorlar...

Neden onların seslerini duymak yerine illaki ölüm de ÖLÜM deniliyor ? buyur git öl o zaman!

Onlar barış diyorlarsa başkasına ne oluyor anlayabilen var mı?

Bu ülkedeki ana - babalar çocuklarını böyle bir savaşta körü körüne kaybetmek istemiyorlar, bu yeterince açık değil mi?

TSK subay alımı yapıyor; kim ki illaki de savaş diyorsa gitsin başvursun savaşsın savaşa bildiği kadar. Bir başkasının evladının kanı üzerinden yazıp çizmek çok basitçe yiğitlik taslamak değil de nedir?

Bir vatandaş olarak, bir an evvel ; barışçıl yollarla içinde bulunduğumuz bu anlamsız savaşa son verilmesini istiyorum, diliyorum.

Her halukarda vuran da vurulan da bizden... Kökten çözüm için de "iç barış" sağlandıktan sonra doğru adımlar atılabilir ancak.

ŞEHİT

Sıkıldım artık " Şehitlerimizi Uğurluyoruz " demelerinden..

[Av.Başak Şahin]

Aynur SARI
(1971 - 22.06.1996)

1971 yılında Ankara ilinde doğan evli ve bir çocuk annesi olan Aynur SARI'nın babası İsmail, annesi Kezban'dır.

Selçuk Üniversitesi Eğitim Fakültesi Kız Sanat Eğitim Yüksek Okulu El Sanatları Nakış Bölümü mezunu olan Aynur SARI, Diyarbakır ili Ergani Kız Meslek Lisesi'nde altı yıllık öğretmen iken, 22.06.1996 tarihinde eşi Murat ve tek çocuğu Uğur'la birlikte şehit edilmiştir.

Şehit Öğretmenlerimizi anmak için : http://www.meb.gov.tr/belirligunler/...nler/index.asp

[baymartı]

Vatan Sağolsun.
Şemil Tayyar: İskenderun'da neler oluyor?

İskenderun'da askeri birliğe yapılan roketatarlı saldırıyla ilgili soru işaretleri devam ediyor. 7 şahit verdiğimiz hain saldırının öncesi ve sonrasında yaşananlarla ilgili Star Gazetesi Yazarı Şamil Tayyar'ın Genelkurmay'dan cevabını beklediği 3 sorusu var.

İşte Tayyar'ın bugünkü yazısında yer alan ilgili bölüm...

Fotoğraf kareleri nasıl olursa olsun, Başbakan Erdoğan'ın saldırı bölgesi Gediktepe'ye gitmesini hiçbir zaman doğru bulmadım. Askere moral için yapılan bu yolculuktan terör örgütünün de nemalanabileceği hesaplanmalıydı.

Siperdeki duruş şeklinden siyasi proje üretilmesi, Genelkurmay Başkanı Başbuğ'un buna alet olması, ince ayarla kum torbaları burun hizasına getirtilerek Kemal Kılıçdaroğlu'na ayakta poz imkanı sağlanması ise tam bir rezalet.

Ne hazindir, yüreğine kor düşen ailelerin feryatlarına kulak tıkarcasına, can pazarının yaşandığı bölgede kum torbalarıyla askercilik oynanıyor ve siyaset projelendiriliyor.

Teröristle mücadelede başarının askerin hanesine yazıldığı, başarısızlık durumunda bedeli siyasi iktidarın ödediği böyle bir coğrafyada olup bitenleri iyi okuyamayan hükümetlerin ayakta durması zordur. Onun içindir, Ağustos şurası çok önemli. Açık söylüyorum, altını çizerek belirtiyorum, kelimeyi seçerek kullanıyorum, Başbuğ üslubuyla ifade ediyorum, TSK, "hainlerden" arındırılmalıdır.

Şura meselesine ayrıca gireceğim, bu faslı burada kapatıp 6 askerimizin şehit düştüğü İskenderun saldırısıyla ilgili Genelkurmay'dan cevap beklediğim 3 soru var:

1-Saldırı sonrası idari soruşturma kapsamında Deniz Kuvvetleri Komutanı Oramiral Uğur Yiğit tarafından bölgeye gönderilen ekibin ön raporunu ihmal ve kasıtları örtücü şekilde hazırladığı iddiası doğru mu?

2-Saldırının gerçekleştiği kışlada terör örgütüyle bağlantılı olduğu gerekçesiyle "sakıncalı" kategoride görülen Deniz Memuru Y.K hakkında Deniz Üs Komutanı Tuğamiral Turgay Erdağ nasıl bir işlem yaptı?

3-Kışla Komutanı Albay Hüseyin Yavaş hakkında suç duyurusu (içeriği bizde saklı) yapıldığı, bir koramiral (ismi mevcut) tarafından korunduğu ve saldırı sonrası toplantılara katılmadığı iddiası size ulaştı mı?

Özetle, İskenderun'da neler oluyor? Sayın Başbuğ, Kemal Bey'in burun hizası kum torbası pozu kadar önemli mi değil mi, derin mahfillerin gazetesine vakit ayırmak kadar değerli mi değil mi, takdir sizin, lütfen İskenderun'a da bir el atın.


İçimizdeki tarla farelerini ayıtlamalıyız.
kağıda dokunan kalem kibritten daha çok yangın çıkarır. S.Fobes.

[monica]

BU HABERİ ARA Kİ BULASIN:Karakola saldırı: 1 şehit....

7 Temmuz 2010
DÜN 3 ŞEHİT VERDİK, HABER OLMADI, KİMSE YAS TUTMADI,PROGRAMLARDA KONU EDİLMEDİ,SAYGI DURUŞU YAPILMADI , 11 ŞEHİT VERDİĞİMİZDE BİLE EKRANLARIN SAĞ KÖŞESİNDE KURDELE V.B. KINAMA İŞARETİ YOKTU, BARZANİ İÇİN RESMİ KABUL YAPILIRKEN DE HİÇKİMSEDEN EN UFAK BİR TEPKİ YOKTU…1 ŞEHİT VERMİŞİZ HABER OLUR MU? TEPKİ KONUR MU?Batman’ın Gercüş ilçesindeki Vergili Jandarma Karakoluna düzenlenen saldırıda bir er şehit oldu, biri teğmen 2 asker de yaralandı.Dün gece saat 22.00 sıralarında bir grup terörist, Vergili Köyü Jandarma Karakolu’na uzun namlulu silahlarla saldırdı. Çıkan çatışmada, karakolda görevli Jandarma Er Süleyman Tekgül şehit oldu. Biri teğmen 2 asker yaralandı. Yaralı askerler Diyarbakır Asker Hastanesi’nde tedavi altına alındı. Bölgede operasyonlar sürüyor.
Kaynak:http://www.ilk-kursun.com/2010/07/ka...ldiri-1-sehit/

mehmet emin sezen:Lütfen Şehitlerimize saygı duyalım bu formu kirletmeyelim.

[çoban]

mehmet emin sezen:Lütfen Şehitlerimize saygı duyalım bu formu kirletmeyelim.

Nasıl yani ?

Ayrıca,

İlgili haberlerin yayımlanmaması gerektiğini Genelkurmay söylemişti ki basın ve yayın bu isteğe yönelik davranmışsa da ne ala !

[monica]

Yüksekova'da uzman çavuş şehit edildi
DHA 14 Temmuz 2010
Bugün saat 07.30'da meydana geldi. Sabah sivil kıyafetle, görevine gitmek üzere evinden çıkan Uzman Çavuş Yasin Ak, kentin en merkezi yeri Cengiz Topel Caddesi'nde bir otelin önünde saldırıya uğradı. Arkasından yaklaşan kimliği belirsiz bir kişi tabancasını çekerek uzman çavuş Yasin Ak'ın başına ateş etti.

HAKKARİ'nin Yüksekova İlçesi’nde konuşlu 21'inci Jandarma Sınır Tugayı'nda görevli, evli ve 1 çocuk babası 33 yaşındaki Uzman Çavuş Yasin Ak, bu sabah kent merkezinde uğradığı silahlı saldırıda şehit düştü. Acılı haberi alan ailesi gözyaşlarına boğuldu. Şehidin eşi Hülya, minik kızlara Sidelya'ya sarılarak isyan etti.

Şehit Uzman Çavuş toprağa verildi
http://www.hurriyet.com.tr/gundem/15324874.asp?gid=373

Bütün Şehit ailelerine Allah sabır versin Şehitlerimizin ruhları şad olsun.