Yaşanılmamışlığın Azabı

[vurguni]

Yaşanılmamışlığın Azabı


Sırtımı dayayıp dertleştim bir ulu çınarla
insanlar dedim neden bu kadar kendinden uzak
Toprağı gösterip güldü acıyla.

Bak dedi, yaşamdan kopartmış onu
___________ yüreğin, içindeki bir azap,

Cahilin elinden her gün ölürken doğa
Kâmilin elindeki fidanı kırarlar__
__ evrimsel değişimlerini tamamlayamayanlar.

Bazen ellerimizi tutuşturan şey
Isırgan otundaki, bir veda şarkısıdır__
__________Ki ayrılıklara açılır kapılar.
Yakarak kabartır sevdalı yürekleri,

Bazen gözlerden dökülürken__
_____________ yaşanılmamışlığın azabı
Yeni hamaklar kurarlar idam sehpalarına,
Meyvelerini talan ettiğimiz insanlık
Başla:
Yarınlarda çekmeye kendi yüreğinin ipini,

Beyin kıvrımlarında dolanır dururken çare,
Ayaklanır çaresizliğin içindeki arzular,
Son veda zamanına ayarlıdır ayrılıklar,
Korsansız denizlere yol alır iken yüreğin..

Beyaz gömleğinin düğümlendiği yerdir göç
Geçersin martıları susmuş denizin öteki tarafına.
Yitirmiştir günahlar işlevini___
_________Zaman kaygısı yoktur oralarda,
Gayrı son bulmuştur bir ömür boyu koşuşturma……

Şubat 2007

Abdullah Oral

[vurguni]

Sancılar Kaldı

Dingin adımlarla umuda giden
Fırtına sesinde çocuklar kaldı
Umutlar dirilttik çok kıyımlardan
Közleri küllenmiş acılar kaldı

Fırtına biçerken yırttık kasları
Vurulduk kanımızla sildik pasları
Sevinçlerimizle boğduk yasları
İçimde kanayan geceler kaldı

Hükümsüz yaşasın sevinçlerimiz
Biz aşksız günlerin kaçaklarıyız
Büyüdü düşlerin seyrindeki kız
Aştık enginleri yüceler kaldı.

Rengini aldık gök kuşağından
Kızıl aşklar büyür gönül dağımdan
Sürgünler boy verir gönül bağımdan
Yarınlara gebe baçılar kaldı.

Vurguni sermaye kalkmış amuda
Ayılar adlanmış dalda armuda
Dağlar bu yıl yine gebe umuda
Yarına gül yüzlü sancılar kaldı..

Abdullah Oral