Oyun-II

[deniz02]

Dinlenme molası için açılan kapıdan içeriye süzülen o çam kokulu mis gibi hava, Ahmet’in ani bir hareketle yerinden kalkmasına neden olmuştu. Hızla yan sıradaki koltuğa da bir bakış atarak, diğer yolcuların ardı sıra dışarı çıkmak üzere yavaş yavaş ilerlemişti. Havalandırma sistemine rağmen, yine de havasız kalan otobüsten indiğinde, ön cama su serpmekte olan o çirkin bakışlı muavinle göz göze geldi. Dışarı çıktığında; sonbaharın onu, o muavin gibi değil, daha içten karşıladığını fark etti. Aslında yolculuğunun tatsız başlaması Ahmet’i pek de etkilememişti ama yine de rüzgârın gücüyle ayaklarına dolaşan sararmış yaprakları umursamadan, adeta o ukala buldugu muavini ezercesine çiğneyerek geçmişti. Umursamaz bir tavırla hızla yanından geçerken, nereye oturabileceğine dair çevresine şöyle bir bakındı ve daha sonra gözüne kestirdiği cam kenarındaki bir masaya doğru ilerledi.

Çay ve sigara derken mola bitmişti. Yerini alan Ahmet'in hala kafasını kurcalayan bir şeyler vardı. 'İş görüşmesi acaba nasıl geçecek, yetişecekmiyim, herşey yolunda gidecek mi?' hep bu sorular geçiyordu aklından. Yol boyunca hiç uyumadı, camdan dışarıyı izleyerek geçiriyordu zamanı. Ankara'ya yetişmesine artık 1 saatlik yol kalmıştı.

Ahmet, her zamanki gibi fazlasıyla heyecanlıydı o gün! Bu görüşme, aynı zamanda onun ilk iş görüşmesi olacaktı! Aslında o, iş başvurusunda da bulunmamıştı! Fakat bu görüşmeye çağrılması, onun öğrencilik yıllarında göstermiş olduğu olağan üstü başarısından kaynaklanıyordu. Ahmet, beş yıl boyunca eğitimini tamamlamaya çalıştığı şehirde değil, iş hayatı için, İstanbul’u ve daha da olmadı yurt dışını hayal etmişti hep, ama yine de yetenekli olduğu dalda daha çok bilgi alabilmesi, kendisini geliştirmesi, bilgi ve deneyimlerini zenginleştirmesi için bir olanak diye düşünüyordu!

Onu, en çok yerinden zıplatan ve tedirgin eden durum ise, işe giderken takım elbise giyecek olmasıydı. Oldum olası rahat giyinmeye alışıktı; verimli olabilmek adına kravata ve takım elbiseye tahammül edemezdi. Hem ne diye kravat takacaktı ki? Ne de olsa akşama kadar bir bilgisayarin karşısında oturmayacak mıydı? Bilgisayara ayıp olmasın diye mi öyle giyinmesi gerekiyordu? Yoksa...

[Av.Emrah Yavuzcan]

Gözünde bitmek bilmeyen yol artık bitmek üzereydi. Yan tarafındaki güzelliğe baktı. Kızıl saçlarına baktı, dudaklarına baktı. Kendini alamıyordu. Sol eli, sağ elindeki yüzüğe gitti istemsiz bir şekilde. Döndü, pencereden dışarıyı seyretmeye devam etti.
"Ankara'ya hoşgeldiniz" anonsunu duymak uzun sürmedi.

[monica]

Ahmet kendini kaybetti yorgun ve heyacanlıydı o heyacanla ANKARA otobüsüne yetişmek için giderken telefonu'da bindiği takşide unutmuştu ama otobüsün ilk mola verdiğinde taksiçiyle bağlantıya geçebileceğini düsündü ve bir nebze rahatladı ve o rahatlamayla biletini alıp koltuk numarasına baktı 28 numara iyi ortalarda biryer diye sevindi ve otobüse bindi 28 numaralı koltuga gelince tekrar bir şoka girdi 27 numaralı koltukda kızıl saçlı çekici bir bayan oturuyordu yavasca koltuğuna oturdu ve arkasına yaslandı otobüş hareket etti az sonra mavin hop hemşerim yanlış yerde oturuyorsun ayağını yemedi Ahmet çünkü biletini firmanın merkezinden almıştı bir anda kızıl saclı bayanı unuttu hukuki bilgileri beyninde dolaşmaya başladı bir kaza sonrası başına gele bileçekleri düşündü ve mavine anladığı dilden anlatıp başından savdı.
çünkü canı hayatı uzuvları onun için kızıl şaçlı hanımdan daha önemliydi
Ahmet bunları düşünürken otobüş mola verceğini anaos etmişti.
Mola bitiminde yerine kızıl saçlı hanımın yanına usulça oturdu başını koltuğa yasladı ve derin bir uykuya daldı ANKARA'ya hoş geldiniz anonsuyla uyandı fakat oda ne kızıl saçlı bayan yanında yoktu?

[deniz02]

…Anons sesiyle birlikte etrafına bakındı, sonra mırıldanarak “hoş bulduk” dedi, kendi kendine… O sırada gözleri orta kapıya ilişti, içinden söylenmeğe başladı; “daha önce bu kapıdan inmeyi nasıl akıl edememişim, hmm ben bayağı dalgın olmaya başladım, umarım aynı dalgınlık devam etmez, daha da toparlanmalıyım” diye düşündü. Son basamağı da inmek üzere adımını attı… Saatine baktı…

[c.sudem]

Sabahın ilk saatleri . Hava birgün önceden kalma yağmurunun ufak ve belkide son taneciklerini döküyordu. Ahmet derin bir nefes aldı. İşte geldim. Görüşmemede daha var olduğuna göre.... Hep aklında Ankara 'da yapmak istediği bir şey vardıya . Tam zamanı.. Sabahın erken saatlerinde simit ve bir bardak çay .... Çay bahcesinde yaşlı adamın tavşan kanı çayını içmek ona çok iyi gelmişti. Son yudumunu alırken .. Kendisini izleyen bir çift gözle karşıkarşıya kaldı ..

[monica]

deniz02: o da ne kolunda saati yoktu bu kadar da dalğınlık olmazki diye kendi kendine söylenmeye başladı çeplerini karıştırdı o da ne cüzdanıda yoktu sonra birden hatırladı anons seşiyle uyandığında o kızıl saçlı bayanda yanında yoktu hatırladı?

[deniz02]

deniz02: o da ne kolunda saati yoktu bu kadar da dalğınlık olmazki diye kendi kendine söylenmeye başladı çeplerini karıştırdı o da ne cüzdanıda yoktu sonra birden hatırladı anons seşiyle uyandığında o kızıl saçlı bayanda yanında yoktu hatırladı?

( Sayın Mehmet Emin Sezen;
aksilik bir olur, iki olur. o kadarda olmaz ki ama... salak mı bu çocuk?! bakınız şimdi nasıl getireceğim Ahmet'in yanına o kızıl saçlı dilberi. :p gelmeyecek olursa kızıl saçlarını tek tek yolacağımı iyi bilir o :o )

Son yudumunu alırken .. Kendisini izleyen bir çift gözle karşıkarşıya kaldı ..

"Aman Allah'ım" dedi Ahmet, içinden...

" Ne kadar da parlak ve ışıltılı, ya şu iri badem gibi yeşil cevherleri çevreleyen upuzun, kıvrık kipriklere ne demeli..." :eek: Hmm bana bir şeyler soracak gibi duruyor ama... Evet.. Evet yanılmıyorum..." dedi ve kızın yaklaşmasıyla birlikte heyecanla oturduğu yerden doğruldu...

:p

[monica]

Hatırladı bu kadarda salak olamam dedi ahmet kedikendine hatırladı zaten başıda hafif ağrıyordu mola verdikten sonra otobüse bindiklerinde kışa bir zaman sonra kızıl saçlı bayan çantasından ayran ve böğreklerini çıkartıp yerken Ahmete bu vesileyle yaklaştı mola yerlerinde ürünlerin hem pahalı hemde kaliteşiz dedi ahmet'de başıyla onayladı fakat kalpi küt küt atıyordu
böyle güzel bir bayanla yolculuk etmek nekader büyük bir şanş diye içinden söylendi bu arada bayan ahmete bir bardak dolusu ayranla böğreklerden verdi Ahmet'de bu teklifi red etmeyerek kabul etti böyle güzel bir bayanın elinden ne olsa yenir içlirdi? ahmet kibarca verilenleri yaladı yutu!
Bir mütted sonra ahmet basını kolduğa yaslayıp tatlı bir uykuya daldı?

[c.sudem]

Hatırladı bu kadarda salak olamam dedi ahmet kedikendine hatırladı zaten başıda hafif ağrıyordu mola verdikten sonra otobüse bindiklerinde kışa bir zaman sonra kızıl saçlı bayan çantasından ayran ve böğreklerini çıkartıp yerken Ahmete bu vesileyle yaklaştı mola yerlerinde ürünlerin hem pahalı hemde kaliteşiz dedi ahmet'de başıyla onayladı fakat kalpi küt küt atıyordu
böyle güzel bir bayanla yolculuk etmek nekader büyük bir şanş diye içinden söylendi bu arada bayan ahmete bir bardak dolusu ayranla böğreklerden verdi Ahmet'de bu teklifi red etmeyerek kabul etti böyle güzel bir bayanın elinden ne olsa yenir içlirdi? ahmet kibarca verilenleri yaladı yutu!
Bir mütted sonra ahmet basını kolduğa yaslayıp tatlı bir uykuya daldı?

Ama olmadıki şimdi Mehmet Emin Bey.. En son Ahmet yolculuğunu bitirmiş. Çay bahcesinde çay içiyordu . Orda gördüğü kız kimdi...ordan devam edin.

[deniz02]

:o :o

Sanki "At" üzerinde yolculuk yapıyorlarmış hissine kapıldım şimdi , ne böreği, çantasının içinde böreğin ne işi var?!! Hay Allah ya...ne hikaye ama eski filmleri hatırlattı...

Yani bu durumda yolculuk, zaman tünelinden geriye mi saymış oldu? :rolleyes:

Bu arada börek yiyesim geldi nedense... :o