Gereği Düşünüldü

[monica]

Mustafa Mutlu 17.11.2007

Annen seni aklattı, rahat uyu Ertuğrul!



Her fırsatta Salihlili Ayşe ananın öyküsünü anlatıyorum size. Anımsayacaksınız; Salihli Cumhuriyet Savcılığı, sekiz ay önce bu yaşlı kadın hakkında 2 yıla kadar hapis istemiyle dava açmıştı.

İsnat ettiği suç ise, suçu ve suçluyu övmekti...

Ne yapmıştı Ayşe ana?

O, 28 yıl önce Ortadoğu Teknik Üniversitesi’nin bahçesinde jandarma kurşunuyla ölen Ertuğrul Karakaya’nın annesiydi.

Her yıl olduğu gibi oğlunun ölüm yıldönümü olan 8 Haziran 2006’da da mezarlığa gitmiş ve “kara kuzusu” için dua etmişti. O sırada Ertuğrul’u anmak için gelen arkadaşları da slogan atmıştı.

Sen misin oğlunun mezarına giden ve dua eden!

Hiçbir mahkûmiyeti bulunmayan Ertuğrul Karakaya, devletin savcısına göre suçluydu ve bu yüzden yaşlı kadın da; Ertuğrul’un ağabeyinin ve yeğenlerinin de aralarında olduğu 17 kişiyle birlikte o gün mezarlığa giderek “suç işlemiş” oluyordu!

***
Vicdanları sızlatan bu dava 9 Mart 2007’de Manisa 1. Sulh Ceza Mahkemesi’nde görülmeye başlandığında ben de oradaydım.

Ayşe ananın gözleri görmüyordu, zor yürüyordu...

Ama o gün hakimin karşısında ifade verirken, “Eğer oğlum için dua etmek, mezarının başına gitmek, ‘Ah benim kara yazılı, kara kuzum’ diye dövünmek suçsa, ben bu suçu daha çok işleyeceğim hakim bey” derken o kadar gençti ki!

***
Davanın daha o gün biteceğini sanıyorduk!

Ama hakim, “Ertuğrul’un suçlu olup olmadığının tespiti” için Emniyet’ten ve Jandarma’dan bilgi istenmesine karar verdi. Bu belgelerin gelmesi de sekiz ay sürdü.

Gelen belgelerin hiçbirinde, Ertuğrul’un “suçlu” olduğuna ilişkin en küçük bir bilgi ve delil bulunmuyordu.

Hakim Nuray Şakrak dünkü duruşmada kararını verdi:

“Yapılan yargılama sonunda atılı suçun unsurlarının oluşmadığı anlaşıldığından tüm sanıkların ayrı ayrı CMK’nun 223/2-c maddesi uyarınca beraatlerine...”

***
Ayşe ananın ve diğer sanıkların çoğunun avukat tutacak parası bile yoktu...Bu yüzden savunmalarını “İzmir Çağdaş Hukukçular Grubu” ndan genç bir avukat ordusu üstlendi.

Fişek gibi bir savunmayla hem bu utancı üzerimizden kaldırdılar, hem Ayşe anayı huzura kavuşturdular.

En önemlisi de “28 yıl önce okulunun bahçesinde jandarma kurşunuyla sırtından vurularak öldürülen bir üniversite öğrencisi” nin “suçsuzluğunu ve masumiyetini” mahkeme kararıyla tescil ettirdiler!

Hepsini gözlerinden öpüyor, Ayşe anaya, yargılanan tüm sanıklara ve yüce Türk adaletine “Geçmiş olsun” dileklerimi iletiyorum.