' 'Yaşam-varoluş- hakkına saygıyı,evrensel kutsal değer olarak alarak,gerçek bilginin saf ışığında yol almak.''



Zamanın içinden şöyle haykırır bir gün kalb, en yüce sevgiliye. ''Bende yerimi aldım eskilerin arasında belki mevsimim gelir seversin diye...''



Zamanı gelen kalbin yüce sevgiliyi çağıran sesi, O'nunda
onu çağırması,hikayesini dinlemek istemesi ile eş zamanlıdır.Zamanın; ölümün efendisi oluşu,geçiş,algı kapılarını elinde tutarak,evrensel meyveleri-kabaca;mutluluk ve acı dağılımını- düzenlemesi var olur.. En yüksek paye aydınlanma iznini veyahut daha yüksek mutluluk düzeylerini barındıran evrensel bilinç düzeylerini,bedenlenmeleri, hak edişleri dağıtır,elinde bulundurur.
Zaman;evrensel dinamikler arasında insana bahşedilen en büyük
nimetlerden biridir.Zamanı, belirlediğimiz değerler önceliği esaslarına göre,ruhsal-içsel-ve maddesel-dışsal-en yüce iyiliğe, maksimum faydaya göre ayarlayabilmek en büyük lutuftur.
Bunun için insana zaman içerisinderuhuna bir model gereksinimi doğar içinde bulunulan konuma göre. Üslü çokluklardan oluşan bir bütündür toplum. Her insanın durumuna uygun bir üs bulabilmek ve bunun evrenselliğini ilan etmek,bir topluma model olarak sunulanın her kes tarafından uygulanmasını istemektir. Bu gün hissedilen en büyük eksiklerden biri bu değerler önceliğinin,hiyerarşisinin bir karmaşa,çorba,(ftp403 errorvarisel bir halde) olmasıdır. Hayatı yapılandırdığımız değerler önceliğinde, değersel ittifak,ortak payda,üs, lazım gelir.
Kutsal kase, kalbimizin derinliğinden kaynaklanan
pınardan dolar. S.Kartal