Boşanma sürecinde olanlar çocuğunuzun EYS Sendromuna dikkat ediniz!!!

[Nike]

Kesinlikle iyi niyetli yazılmıştır,kesinlikle katılmıyorum.Evlilik süreci içinde eşim çocukları bana birdaha göstermeme tehditini çok yaptı,çekişmeli bir boşanma süreci 3 yıldır sürüyorsa,dava açmakla beni ve çocuklarımı cezalandıran bu ülkenin hukuksistemidir diye düşünüyorum. Açın günlük habersayfalarını, AİHM Türkiyeyi aile içi şiddette kadını yeterlicene koruyamadığına dair suçlu buldu. Kadın kendini hiçmi savunmayacakmı yani, bu çocukları 9 ay karnında büyüten, doğuran, gece uyumayıp emziren, çocuğa bişey olunca ilk canı acıyan annesi değilmi.Sanırım sizin başınıza gelmedi ondan bu kadar iyi niyetlisiniz. Açın bakın habersayfalarını,doğum oranı yüksek olan ülkelerde,misal Afrikada, erkekler çok evli,aynı Türkiyedeki gibi, ve bu erkekler çocukları ne yiyor, ne giyor, nasıl yetişiyor, hiç ilgilenmiyorlar,tek dertleri, bugün hangi hatunla evlensem, aynı türkerkekleri gibi.Çocuklar babasız büyüyebiliyormuş demek, ama asla annesiz büyüyemez. Adam yeniden evlendiği anda zaten ilk evliliğinden olan çocukları unutmuştur. Yada çocukları kadın binbir zorluklarla büyütür ve adam birgün çıkagelir,- bakın ben babanızım- gibisinden, hazır büyümüş çocuklara konmak için. Bence kadına fırsat verilse zaten o çocuklarına bir zarar gelmesini istemez.Verilmiyor efendim,boşanma davası bitmiyor, nafakayı alamıyorsunuz,binbir sorunlar ve mahkemedeki hakim size hiçbirşekilde yardımcı olmuyor, kimin umrunda ne yiyip neyle geçindiğiniz, çocukları neyle büyüttüğünüz, baba çok düşünüyorsa ilk önce bu çocukların geçimini neden sağlama almıyor, neden nafakayı ödemiyor.Kadın zor duruma düşüp kendisine geri dönsün baskısı,sesini çıkarmasın, herşeye katlansın. Evet Türkiyede bir erkekegemenliği var.Ben burda farklı yazılar beklerdim, maalesef bizleri hemcinslerimiz bile düşünmüyor,kadınlar bu yazıyla kötülenmiş bence, oysa dediğiniz kadınlar belki kendini ve çocuklarını korumak için böyle davranıyordur.İlk önce can sonra canan. Düşünün çocuğunuz ve siz suya düştünüz,ikinizde boğuluyorsunuz, ancak suda yüzmeyi başarabilirseniz, belki çırpınan çocuğunuzu kurtarmayı başarırsınız, bu dengeyi sağlamak hiçbir kadın için kolay değil, biz ilk değiliz sonda olmıcaz belki, ama çok şükür şöyle 1 milyon yıl sonra erkek cinsiyeti olmıcakmış bu dünyada,rahatlıcaz bayanlar. Her zaman girmiyorum, yazımıda kimse çok ciddiye almasın, bunlar şu anki düşüncelerim,yarın herşeyi belki farklı görürüm,bakarsınız türkhukuksistemine bir sihirli çıbık değer ve herşey iyileşir.

[necil1]

Sayın Av.Duygu Tekay,
Bu ortamda siz ve sizin gibi duyarlı hukukçuların bulunduğunu düşünmek insana umut veriyor. Ben cılız sesimizin bazı Aile Mahkemesi Hakimleri tarafından da duyulacağına inanıyorum.
Bir gün, çocuklarımızın, işaret etmeye çalıştığımız babasızlık cezası (mahkeme yardımıyla EYS) tehlikesine maruz olup olmadıklarının "sizlerin sayesinde" (duruşma salonunda hakimler tarafından değil), "bu işin uzmanları tarafından" tespit edileceğine de inanıyorum.
Saygılarımla,
NB

[necil1]

Hasan Pulur konumuzu Milliyet'teki köşesine almış.
http://www.milliyet.com.tr/Yazar.asp...06.2009&ver=11

h.pulur@milliyet.com.tr
Hasan Pulur Olaylar ve İnsanlar

Boşanmış babalar...

14 Haziran Pazar 2009

BİLGİSAYARINIZIN başına geçin (www.bosanmisbabalar.com), sitesine girin.
Bu siteyi 2006’da Necil Beykont kurmuş...
Niye kurmuş:
“Eşlerinden boşandıktan sonra, çocuklarını görmesi eşleri tarafından engellenen babalar için... Bu babaların sayısı 22 bine ulaşmış.”
Yani kadınlar, mahkeme kararına rağmen, çocuklarını babalarına göstermemekte direniyorlarmış, web sitesi bunun için kurulmuş... (x)
Necil Beykont’a göre kadınlar lehine ayrıcalık yapılıyor.
Nasıl?
“En basitinden, boşanma sürecinde bir kadının söylediklerine, ileri sürdükleri beyanlara itibar ediliyor. Mesela, bir kadın, duruşmalar dışında bir gün hâkime gidip -doğru veya yanlış- boşanmak üzere olduğu eşi hakkında herhangi ihbarda bulunduğu zaman, bu ciddiye alınıyor. Tanık var mı diye sorulmuyor, pozitif bir delil aranmıyor, karşı taraf zaten dinlenmiyor. Ve kadın, eşi aleyhine kolayca 6 ay uzaklaştırma, tedbir kararı aldırıyor. Uzaklaştırmayla, baba hem kendi evinden hem de çocuğundan uzaklaştırılmış oluyor. Ne aile mahkemelerinin hâkimleri ne de sistemimizdeki maddeler, kadının beyanının doğruluğunu tartacak bir şey getirmişler.”
* * *
KADINLARIN bu kadar şiddet gördüğü bir ortamda bu kadar da ayrıcalık olmasın mı?
Necil Beykont, bunu da cevaplıyor:
“Türkiye’de şiddet gören kadınların çok olması bütün kadınların mağdur olduğu anlamına gelmemeli. Fakat maalesef bizim sistemimiz bunu böyle algılıyor. Türkiye’de şiddet gören kadınlar, erkekler tarafından mağdur edilen kadınlar çoğunlukta olduğuna göre karşımıza gelen kadın kim olursa olsun, söylediği herhalde doğrudur. 6 aylık tedbir kararı verelim de sonra bakarız, şeklinde bir yaklaşım var. Bu, başta çocuğu, sonra erkeği mağdur ediyor. Bozukluklardan biri bu.
İkincisi, boşanma sürecinde dava devam ederken, yine tedbiren çocuğun geçici velayeti anneye veriliyor. Mahkemeler velayeti anneye verirken, bu annenin çocuğunu sağlıklı şekilde, hem anneli hem babalı büyütmek isteyen bir ebeveyn olup olmadığını incelemiyor. Acaba anne boşanma esnasında eski eşine karşı olan kin ve nefretini çocuğuna yansıtacak mı, çocuğunu babasından soğutacak mı? Bizim ülkemizde maalesef hiç araştırma yapmadan, gözü kapalı olarak, geçici olarak da olsa velayet hemen anneye veriliyor.”
Konunun bir başka yanı da var.
Mesela babaya, çocuğunu görmek için, iki haftada dört saat izin veriliyor. Baba itiraz ediyor, çocuğunu daha çok görmek istiyor; hâkim, çocuğu getirin, diyor. Düşünün 10 yaşında bir çocuk, kürsüde hâkim, avukatlar, mübaşir, bir yanında 24 saat beraber olduğu annesi ve ancak kısıtlı görebileceği babası. Hâkim çocuğa soruyor:
“Babanla görüşmeniz yeterli mi?”
Çocuk “Yetersiz” diyebilir mi?
Anne arkada, tabii yeterli diyecek.
* * *
PEKİ, mahkemenin iki haftada 4 saat kararına rağmen, anne isterse çocuğu babasına göstermeyebilir mi?
Necil Beykont “Evet” diyor:
“Çocuğunuzu görmeniz için, çekini senedini tahsil etmeye çalışan insanların arasında kuyruğa girerek mücadele vermeniz gerekiyor. İcra dairesine gidiyorsunuz, çocuk teslim tutanağı başvurusunda bulunuyorsunuz. Çeşitli harçlar, paralar veriyorsunuz, çeşitli dosyalar açtırıyorsunuz. Ve 15 gün sonra oradaki memurla birlikte çocuğu almaya gidiyorsunuz. Anne yine çocuğu vermedi, bu sefer, çocuk teslim edilmemiştir tutanağı tutturuyorsunuz. O arada, anne çocuğu gösterirse bütün çabalarınız boşa gitmiş oluyor ve siz çocuğunuzu bir ay boyunca hiç görmediğinizle kalıyorsunuz.”
Peki çözüm?
* * *
NECİL Beykont, “ortak velayet” sistemini öneriyor, çocuğun her şeyiyle annesi ve babası ortak ilgilenecek, bu sistem 1970’li yıllarda Amerika’da başlamış ve “Şimdi Avrupa’nın bazı ülkelerinde de var!” diyor.
Necil Beykont, bu konuyu kimlerle çözmeye çalışıyor biliyor musunuz?
“Boşanmış Anneler Derneği” ile, çünkü aynı şeyleri savunuyorlar.
—————-
(x) Güncel Hukuk dergisi, Haziran 2009; söyleşi Rita Ender.

[Av.Duygu Tekay]

Sayın Beykont;
Herkes bir konunun ucundan tuttuğunda ve sabrettiğinde kamupyu oluşturulabilceğinin bir örneğisiniz siz.

Son gelişmelerle ilgili olarak bilgilendirme nezaketiniz için teşekkür ederim.:o :o

[radres32]

sürekli kadın erkek eşitliğinden bahsedilen bir ülkede çocuğun velaiyeti konusunda niçin kadına daha çok haklar tanınmıştır.benim kızım henüz 4 yaşında bende olduğu hafta sonu annesine dönerken sürekli ağlıyor sızlıyor.bu çocuğun psikolojisini nasıl etkiler.mahkeme ayda iki hafta sonu veriyor aslında bir haftalığına heriki tarafa verilse daha sağlıklı olmazmı.

[ARMONİ]

MERHABA
benimse sorunum çok fazla
kızmın babasından ihanet sebebi ile ayrıldık
anlaşarak boşandık
nafaka belirlendi
ama ödemiyor
baradon avukat istedim
adli tatil girdi öylece kaldı
ama sorunum bu değil aslında
sorunum kızımın babasının
kızımı psikolojik olarak çökertmesi
ağır hakaretler edip nerede ise sürekli azarlaması
ben mahkemenin ona vermiş olduğu görüşme haklarını tamamen kaldırmak istiyorum
yanında bulunduğu kadın ile 8 yıldır hala evli değiller
dahası
yanında yaşayan bayanında düzgün bir insan olmaması
bayanın ailesinde madde kullanan kişilerin olması
ve zaman zaman kızımın onlarla muhatap oluyor olması
yanında bulunan bayanın ailesinde hüküümlü olan kişilerin olması
ve kızımın babasınında bunlardan etkilenerek değişerek
sinirli ve saldırgan olması
kızımızı sürekli üzerek ağlatması nedeni ile bu ona verilmiş olan hakların kaldırılmasını istiyorum
kızım 14 yaşında ve oda bunu istiyor
ki uzun yıllardır kızımız küçük onun bu hakkını elinden almak gibi bir lüksüm yok
diyerek bu duruma göz yumdum ama artık kızımda
bundan bezmiş olacak ki yeter artık dayanamıyorum diyor
görüşmek isterse ilerleyen zamanlarda yine ona bırakacağım bu kararı
ve bu haline üzülüyorum
araştırma yaptım
savcılığa dilekçe vermem gerekiyormuş
ama psikolişik olan bir durumu nasıl kağıda dökebileceğim konusunda bilgim yok
darp olsa polis yolu ile
peki psikolojik olarak savcılıkların bu konu ile ilgilenen birimleri varmı
soruma cevap veririseniz çok menun olacağım
bu durum bizi çok yıpratıyor
buradan alacağım bilgiler doğrultusunda harakete geçeceğim
şimdiden teşekkür edeiyorum
cevaplayacak olan şahsa

[kelebek373]

Sayın Duygu Tekay,
Mesajımın üzerinden 12 saat geçmeden yaptığınız düzeltme ve nazik cevabınız için çok teşekkür ediyorum. Ayşe Arman röportajını aslında platformumuzun geniş kitlelere duyurulduğu ilk gün olarak kabul ediyoruz. Evet "boşanmış babaların durumları" diye yola çıkıldı ama artık biz asıl olarak boşanmış babaların değil, ellerinden zorla babaları alınan ve babasızlığa mahkum edilmeye çalışılan ÇOCUKLARIN haklarını savunmak için çalışıyoruz.
"EYS" ile sağlanan işte bu işkence.
"EYS"ye "taciz" dememizin, "saldırı" dememizin nedeni bu.
Biz, "BANA ANNEM KADAR BABAM DA LAZIM" diyemeyen çocukların sesi olmaya çalışıyoruz. "Ben çocuğumu özlüyorum" diyen babaların sorunu ikinci planda kalıyor bizim için.
Pozitif ayırımcılık dediniz. Evet, kırsal kesimde kadını ezen bir erkek çoğunluğu var. Bunu hepimiz biliyor, üzülüyor ve kabul ediyoruz. Kanunlarımız, Aile Hukuku sistemimiz bu gerçeğe göre şekillenmiş ve yargıçlarımız da maalesef her davada bu genel gerçeğe göre kesin tavır alıyor. Yani "madem kırsal kesimde cahil ve zalim erkekler var, öyleyse ülkedeki tüm babalar potansiyel zalimlerdir" genellemesi ile veriliyor kararlar. Yani "acaba şu anne çocuğuna babasızlık işkencesi çektirmek için mahkemelerimizi alet edebilir mi?" diye bakılmıyor maalesef. "Erkekse, babaysa tamam. Biz biliyoruz genelde bizim erkeklerin potansiyel zalim olduklarını. Oyleyse bu davadaki erkek de zalim, kadın ise mazlumdur" düz mantığı ile veriliyor kararlar.
Sonuçta;

• Sevinenler : Babanın önemini kavramaktan aciz anneler,
• Üzülenler : Bilinçli babalar,
• En çok zarar görenler ise babasızlığa mahkum edilmiş çocuklar oluyor.

Saygılarımla,
Necil Beykont

Sayın Duygu Tekay, Sayın Necil Beykont ve konu ile ilgili yorum yapan Sayın Arkadaşlar !!!
Hepinize çok teşekkür ediyorum. Kendi sorunlarımızla uğraşırken kimlere ne şekilde zarar verdiğimizin maalesef farkında olamıyoruz. Birde ayrılmayı düşündüğüm eşime bu durumu anlatabilsem. Bizim dünya tatlısı 6 yaşında oğlumuz bir ortak meyvamız var diyorum eşime. Ayrıldığımızda dost kalabilmeliyiz, oğlumuzun iyi veya kötü gününde her zaman yanında birlikte olmak zorundayız. Onun babasına da annesine de ihtiyacı var ve her zamanda olacak. Seninle boşanacak olabiliriz, fakat çocuğumuzla boşanmıyoruz o bizim canımız ve her zaman yanında olmak zorundayız.Ayrılsakta birlikte oğlumuzun yanında olmak zorunda kalabiliriz desemde bu evlilik bittiğinde seninle asla biraraya gelmem bunu unutma diyor bana. Bu sorunumla ilgili bilgi ve tecrübesi olan arkadaşlar benimle paylaşır mısınız?

[ozsoybirol1977]

Dilek hanım bence yanlış bir uygulama yapıyorsunuz çocuğunuz koruyayım derken çocuk kendi düşünce içerisinde şu düşünceye kapılabilir acaba annemle ,babam yeniden birlşebilir düşüncesi içine girebilir

[ozsoybirol1977]

dava açıp çocuğun sosyal himzetlerden görevli bir psikoloji uzmanı tarafdından dinlenerek baba çocuk arasındaki görüşmelerin belirli bir tarihe kadar durdurulmasını isteyebilirsiniz

[Eylül28]

Eşim eski eşinden olan çocuğunu 5 yıldır annesi kaçırdığı için göremiyordu.Velayetn Nez-i ve Tevdii davamız devam ediyor. Bu aşamada çocuk ve taraflar uzmanlarca dinlendi. Raporda küçüğün EYS yaşadığı, babanın çocuğunu görmesinin engellendiği yazıldı. Eşim 3 kez icra takibi yaptı. Ama sahte adresler yüzünden sonuç alnınamadı. İcra ceza mahkemesindeki davamız de devam ediyor.Karşı taraf babayla çocuğun ilişkisinin tamamen kaldırılması için kendi açtığı farklı bir ilde ve davada bu rapor verildi. Biz raporu velayet davasının görüldüğü mahkemeye sunduk. Şimdi karşı taraf kendi aldığı rapora itiraz ediyor. Mahkeme bunu dikkate alır mı? Bunun yanında babasından kaçırmak için duruşma günlerinde bile anne çocuğu özürsüz olarak okuluna göndermiyor, 6 ay içinde çocuğun 3 kez okulunu değiştirdi. Bütün bu gelişmeler velayetin kötüye kullanıldığını ispatlamaz mı?