merhabalar...
nasil ve nereden baslayacagimi bilmiyorum ama kisaca size kendimi anlatmak istiyorum ve eger bana yardimci olup bir fikir verirseniz size minnettar kalacagim.2005 yilinda liseyi terk edip evlendim su an 21 yasindayim ve 4.5 yasinda bir oglum var.esimle 2 yildir ayriyiz ama resmi olarak degil.esim biz evlendigimiz sen lise sondu ve o yil universiteye basladi ben de onun ailesiyle yasamaya basladim zaten basindan beri oradaydik.gerek esimin fazla anakuzusu olmasi gerekse beni hep ikinci plana atip ailesi gibi gormemesi nedenlerinden dolayi evliligimiz surmedi.hep ailesi yuzunden cikan tartismalar kavgalar bitmek bilmedi.hergun bir yenisi cikti.surekli olarak ona sacma sapan seyler soyleyip ustume saliyorlardi.ayrica esim paranoyaklik derecesinde kiskancti buna asla ses cikarmadim sevdigini dusundugum icin evden disari asla cikmiyordum perdeler de kapali evde oturuyordum.esim bazen hafta bir bazen iki haftada bir geliyordu ama her gelisinde tartisma kavga yine sorun ailesi tabi ki.ama ailesinin disinda o hic ne ogluna ne de bana ailesi gibi davranmadi ne maddi ne manevi.ben orada yasarken de onlarin gecimini dahi benim ailem karsiliyormus bunu eve gelince ogrendim.esimle .ok kez buyuk kavga ettik ustume yurudugu cok oldu ama her seferinde ozur diledi affettim sonucta bir oglum var dedim.ama her gecen gun icinden cikilmaz bir hal aldi.en son evliligimizin yedinci ayinda bana bos ol artik seni istemiyorum dedi bes yil benim okulum suresince cocuguma bakacaksin sonra cocugum var demeyeceksin alip gidecegim goremeyeceksin dedi.o gune kadar ailemle konusmamistim ama o gun gece amcami arayip durumu anlattim sabah gizlice ciktim evden.oglum benim herseyim onsuz bir dunyayi dusunemezdim.sonra eve geldigimde geldi gitti cok kez barismak icin yine oglum var ve ben lise mezunu bile degilim korkusuyla gittim ne halde olurdum ki sonra.bundan sonra gelgitler hic bitmedi tabi.en son yeter dedim iki yil once yazin gelip ayaklarima kapandi senden baskasiyla yapamam dedi ogluma olan duskunlugumu bildigi icin o ne olacak dedi beni yine can evimden vurdu yine baristik ama yine kisa surdu ondan sonra herseyi kesip attim ama bosanmaya yanasmadi.simdi okulunu bitirdi bir an once bosanmak istedigini soyluyor ama ben korkuyorum cocugun velayetini almasindan oglum olmazsa ben yasayamam ayrica esmin ailesi tam anlamiyla psikopat darmadaginik bitik bir aile oglumun oyle bir ailede yasamasini istemiyorum.bugune kadar oglum ve benim herseyimi ailem karsiladi.korktugum noktada su ben o yillar suresinde bos durmadim okulumu disardan bitirip universite sinavina girdim ve turkce ogtretmenligini kazandim bu sene ilk yilik bitti daha.ben okuldayken oglum ailemle kaliyor.bebekligindan beri onlarla yasadigi icin aileme fazlasiyla duskun ozaellikle bababama babam da bir dedigini iki etmiyor aralarinda cok guclu bir bag var dedesinden ayrilmasi onun bitmesi demek bunu cok iyi biliyorum.babam icin de durum ayni.eger bu yaz bosanirsak o okulu bitirdi goreve b aslayacak bense okuldayim bu durumda velayeti o alir mi bu yuzden cekimserim.eger bana yardimci olursaniz cok memnun olacagim.simdiden tesekur ederim...
saygilarimla...