Eşimden Boşanmak İstemiyorum Ama Eşim Boşanma Davası Açmış

[noterahmet]

Saygı değer hukukçularımıza bizleri aydınlatmak için kendilerinden fedakarlıkta bulundukları için ne kadar teşekkür etsek az olur. Hepinize sonsuz teşekkürler sevgili hukukçularımız.[/B]


Efendim ben bundan 1 yıl öncesine kadar Noter Başkatipliği yaptığım görevimden yeni noter gelmesi ve kendi yakınıyla çalışmak istemesi nedeniyle işimden ayrılmak zorunda kaldım.Bu süreç itibariyle eşim ile çeşitli anlaşmazlıklarımız oldu. 2004 tarihinde almış olduğum bir aracın chenç çıkması nedeniyle takriben 20 milyar kadar bir borcumuz çıktı.Eşim ile birlikte bu borcu bankadan kredi çekerek ödedik lakin eşim para konusunda çok hassas olduğundan her ay ödemelerde bunu baz göstererek tartışma çıkarıyordu.Biz bu borcu ödedik lakin dediğim gibi eşimin para konusunda bu kadar titiz ve aşırı derecede tartışmaya meyilli olduğundan 2006 yılında benim çalışmış olduğum birimde takriben 6 milyar kadar bir açıkla karşılaştım ama bunu eşimin o tarihlerde kanser hastalığına yakalanması nedeniyle daha fazla üzülmesin diye ve hastalığına zarar vermemek adına eşime söylemedim daha doğrusu söyleyemedim yine aynı tartışmaları yaşayacağız ve eşimin hastalığı daha kötüye gider düşüncesi ile söyleyemedim hep kendim aktar dönder yaparak bu borcu ödemeye çalıştım.Bu arada eşim bana sorduğunda borcumun olmadığını söylemek zorunda kalıyordum. Ve bu arada işimide kaybetmiştim ödeme güçlüğü yaşıyordum sonuçta bu borç hiç bir şekilde keyif için harcanmadı ve bu borcu ailem ile paylaştım babamın yardımı ile bu borcun neredeyse bütünü ödendi. Şimdi eşim benden boşanmak istiyor sırf bu nedenden dolayı, artık güvenim kalmadı, bana borcum yok dedi ama borcu çıktı yalan söyledi gibi nedenlerden dolayı boşanmaya karar verdi. Aramızda para harici hiç bir tartışma, kaba kuvvet, ihanet vs. gibi şeyler asla yaşanmadı. Ben eşimi çok sevdiğimi ve ayrılmak istemediğim söyledim ama eşim kesinlikle bu konuda ısrarlı. Eşimin sağlıkçı olması nedeniyle biz Hastane lojmanında ikamet ediyorduk.Ben eşim istemediği için şuan ailemlerde kalmak zorunda kaldım. Ve eşim kanser hastalığını yendi ama şuan karın tüberküloz hastalığına yakalandı ve tedavisini görüyor. Şu an itibariyle eve gitmemi istemiyor ve boşanma davası açtı ama ben boşanmayı istemiyorum. 8 yaşında bir erkek çocuğumuz var. Ailesi Ankaradan gelip yanına yerleşti. Ailesinin isteği doğrultusunda benim hakkımda eve gitmemem için tedbir kararı için müracaat etmiş. Ben asla boşanmak istemiyorum. Bu sorunlarımızdan başka sorunumuz yok. Şu an itibariyle eşimle ayrı evlerde yaşıyoruz ben ailemlerle kalıyorum oda müşterek evimiz olan lojmanda kalıyor aileside gelip yanına yerleşti. Daha önceki konuşmalarımızda bir iki defa tartışmalarımız oldu oda ama kesinlikle onunla hakaretvari veya temasa dayalı bir güç kullanımıda olmamasına rağmen yanına yerleşen annesinin her kapı çalındığında benim gelip birşey yapacağım korkusuyla eşime baskı kurarak eve gitmemem ve yaklaşmamam için tedbir kararı almak için mahkemeye müraacat etmişler. aşağıda belirttiğim konularda bana yardımcı olursanız minnettar olurum.

1- Mahkeme bu nedenle bizi boşarmı ?
2- Çocuğun velayeti ne olur, kime verilir ?
3- Benim evime gidip kalma gibi bir olasılığım varmı ?

Sizlerden ricam beni aydınlatırsanız minnettar olurum.

[vefasız25]

öcelikle geçmis olsun diyorum ben hukukçu değilim ,, ama okuduğum ve bilgi edindiğim kadarıyla bu bir boşanma sebebi değildir büyük bir ihtimal le hakim red kararı alıcaktır .. dava sonuçlanana kadar velayet annede kalıcaktır ..

geçmis oolsun ..

[noterahmet]

İyi dilekleriniz için teşekkür ederim.Ama inanın eşime karşı sevgim o kadar büyükki anlatamam.İçim yanıyor.Izdırap çekiyorum. Çocuğun annede kalması benim için hiç bir sorun teşkil etmiyor.Zaten çocuk için görüşüyoruz.İnşallahta hakimde bu konuda davayı düşürür ise bende eşimi kazanmak için ne gerekiyorsa elimden gelen herşeyi yapacağım.

[denizblk]

Saygı değer hukukçularımıza bizleri aydılatmak için kendilerinden fedakarlıkta bulundukları için ne kadar teşekkür etsek az olur. Hepinize sonsuz teşekkürler sevgili hukukçularımız.


Efendim ben bundan 1 yıl öncesine kadar Noter Başkatipliği yaptığım görevimden yeni noter gelmesi ve kendi yakınıyla çalışmak istemesi nedeniyle işimden ayrılmak zorunda kaldım.Bu süreç itibariyle eşim ile çeşitli anlaşmazlıklarımız oldu. 2004 tarihinde almış olduğum bir aracın chenç çıkması nedeniyle takriben 20 milyar kadar bir borcumuz çıktı.Eşim ile birlikte bu borcu bankadan kredi çekerek ödedik lakin eşim para konusunda çok hassas olduğundan her ay ödemelerde bunu baz göstererek tartışma çıkarıyordu.Biz bu borcu ödedik lakin dediğim gibi eşimin para konusunda bu kadar titiz ve aşırı derecede tartışmaya meyilli olduğundan 2006 yılında benim çalışmış olduğum birimde takriben 6 milyar kadar bir açıkla karşılaştım ama bunu eşimin o tarihlerde kanser hastalığına yakalanması nedeniyle daha fazla üzülmesin diye ve hastalığına zarar vermemek adına eşime söylemedim daha doğrusu söyleyemedim yine aynı tartışmaları yaşayacağız ve eşimin hastalığı daha kötüye gider düşüncesi ile söyleyemedim hep kendim aktar dönder yaparak bu borcu ödemeye çalıştım.Bu arada eşim bana sorduğunda borcumun olmadığını söylemek zorunda kalıyordum. Ve bu arada işimide kaybetmiştim ödeme güçlüğü yaşıyordum sonuçta bu borç hiç bir şekilde keyif için harcanmadı ve bu borcu ailem ile paylaştım babamın yardımı ile bu borcun neredeyse bütünü ödendi. Şimdi eşim benden boşanmak istiyor sırf bu nedenden dolayı, artık güvenim kalmadı, bana borcum yok dedi ama borcu çıktı yalan söyledi gibi nedenlerden dolayı boşanmaya karar verdi. Aramızda para harici hiç bir tartışma, kaba kuvvet, ihanet vs. gibi şeyler asla yaşanmadı. Ben eşimi çok sevdiğimi ve ayrılmak istemediğim söyledim ama eşim kesinlikle bu konuda ısrarlı. Eşimin sağlıkçı olması nedeniyle biz Hastane lojmanında ikamet ediyorduk.Ben eşim istemediği için şuan ailemlerde kalmak zorunda kaldım. Ve eşim kanser hastalığını yendi ama şuan karın tüberküloz hastalığına yakalandı ve tedavisini görüyor. Şu an itibariyle eve gitmemi istemiyor ve boşanma davası açtı ama ben boşanmayı istemiyorum. 8 yaşında bir erkek çocuğumuz var. Ailesi Ankaradan gelip yanına yerleşti. Ailesinin isteği doğrultusunda benim hakkımda eve gitmemem için tedbir kararı için müracaat etmiş. Ben asla boşanmak istemiyorum. Bu sorunlarımızdan başka sorunumuz yok.

1- Mahkeme bu nedenle bizi boşarmı ?
2- Çocuğun velayeti ne olur, kime verilir ?
3- Benim evime gidip kalma gibi bir olasılığım varmı ?

Sizlerden ricam beni aydınlatırsanız minnettar olurum.

Siz eşinizle oturduğunuz müşterek eve gitmiyor musunuz? Eşiniz sizin evden uzaklaştırılmanız için ne sebep göstererek tedbir kararı için müracaat etmiş? Hiçbir bilgi vermemişsiniz. Sanırım sizde bilmiyorsunuz. Bunları bilmeden de h bilgi vermek imkansız.

Size tavsiyemiz hemen bir avukat ile görüşmenizdir.

[noterahmet]

sevgili Denizblk inanın bende ne yazdığımı bilmiyorum.Çünkü bizim olaylar henüz yeni ben eşimle daha 25 günlük ayrılık dönemdeyiz eşim benim evde kalmamı istemiyor ayrılma kararı aldığı için aynı evde kalmak istemediğinden ben ayrılmak zorunda kaldım sonuçta eşim ankaralı ve ben kalkıp onu gönderme gibi bir durumu olamazdı sonuçta benim memeleketimde ikamet ediyoruz ve kaldığımız yer devlet lojmanı ve eşim adına tahsis edilmiş olması sebebiyle benim ayrılmam daha doğru olurdu zaten ben diretmedim huzursuzluk olmasın diye. Eşim ile bu 25 günlük süre boyunca evliliğimizin devam etmesi için en azından çocuk için çok yalvardım yakardım ama eşim çok inatçı. Sonuçta eşimi destekleyen ve onu körükleyen anneside benimle evli kalmasını istemiyor.Bakın 2001 yılında evlendiğimizde eşimin kilosu 95 idi çocuk olduktan sonra eşim 125 kğ.kadar çıktı.Bu süreçte ben hep ona destekte bulundum o dönemler çalışmıyordu.5 yıl boyunca kilodan dolayı eşimin psikolojisi çok kötüydü ben herşeye gögüs gerdim onu anlamaya çalıştım seni seviyorum dediğimde bile bağırıp çağırıyordu ve daha sonra özür diliyordu aynısını çocuğada yapıyordu. Neyse daha sonra eşime mide kelepçesi taktırdık epey sıkıntı yaşadık psikolojik olarak.Eşim evliliğimizin ilk yıllarında urfaya uyum sağlayamadı ve inanın 2 ay ankarada 20 gün yanımda kalarak geçirdik 4 yılı. Eşim mide kelepçesinden sonra kilo vermeye başladı 15 aylık süreçte eşim daha iyi olmaya başladı. zaten eşimin ataması çıktıktan sonra bir öz güven oluştu onda artık senin paran benim param durumları oluşmaya başladı. Birde 75 kilo verip ideal kilosuna gelince tamamen değişmeye başladı bu defa beni yaşlı buluyor beğenmiyor durumları oluşmaya başladı. diğer yazımda belirttiğim gibi eşim maddi konularda çok hassas biri zaten chenç çıkan aracın her ödemesinde canımızı alırdı. Daha sonra eşim kanser hastalığına yakalandı yine yanındaydım ve tedavisi en güzel şekilde yapıldı ve kurtuldu. Daha sonra karın veremi denen hastalığı baş gösterdi. bu arada bütün tedavilerini ankarada yapılıyordu her defasına belki 100 defa uçak ile seyahat etmiştir.Zaten ben kabul etmiyordum otobüs ile seyahat etmesine kıyamıyordum. göz bebeklerimin üstünde taşıyordum onu. İşte benim bahsettiğim açığımın çıktığı dönemde onun kanser ile mücadelesi esnasında oldu ve ben onun bu konuda çok hassas olduğunu bildiğimden ona söyleyemedim hep sakladım üzülmesin hastalığına iyi gelmez diye ve bunlar açığa çıkınca haliyle patladı.Ve hemen benden ayrılmak istediğini söyledi ben kabul etmedim ama o en azından 10-15 gün ayrı kalalım diyince onu kırmadım ve valizi alıp şehir dışına çıktım. ama ben ayrıldıktan 3 sonra günü eşim ailemi arayarak benim evden ayrıldığımı ve benim nereye gitiğim hususunda bilgisi olmadığını ve artık bu evliliğin son bulduğunu söylüyor. Bende hemen geldim ama o asla eve gelmemi söyledi aileside kabul etmiyormu güya. Daha sonra o bu konuyu herkese yayıyor. Bu arada kendisi beni defettiğini söylüyor herkese ağrıma gitti onu çok sevdiğim halde artık burada durmamasını söyledim gelip eve gireceğimi ve kendisinin gitmesi gerektiğini söyledim. Daha sonra bunu kızgınlıkla söylediğimi ve özür dilediğim belirttim ona. Şimdi ailesi gelip yanına yerleşmiş anneside ona korktuğunu her kapı çalışında benim geleceğimi düşünerek diken üstünde olduğunu ve tedbir kararı çıkarmasını istemiş. Bundan önce zaten ben eşime asla korkması gerekecek birşeyin olmadığını asla onu rahatsız etmeyeceğimi söylemiş ve anlaşmıştık. ben eşimi bu kadar sevmesem aramızda pırlanta gibi bir çocuğumuz olmasa zaten bir saniye bile durmaz ayrılırdım.

[denizblk]

sevgili Denizblk inanın bende ne yazdığımı bilmiyorum.Çünkü bizim olaylar henüz yeni ben eşimle daha 25 günlük ayrılık dönemdeyiz eşim benim evde kalmamı istemiyor ayrılma kararı aldığı için aynı evde kalmak istemediğinden ben ayrılmak zorunda kaldım sonuçta eşim ankaralı ve ben kalkıp onu gönderme gibi bir durumu olamazdı sonuçta benim memeleketimde ikamet ediyoruz ve kaldığımız yer devlet lojmanı ve eşim adına tahsis edilmiş olması sebebiyle benim ayrılmam daha doğru olurdu zaten ben diretmedim huzursuzluk olmasın diye. Eşim ile bu 25 günlük süre boyunca evliliğimizin devam etmesi için en azından çocuk için çok yalvardım yakardım ama eşim çok inatçı. Sonuçta eşimi destekleyen ve onu körükleyen anneside benimle evli kalmasını istemiyor.Bakın 2001 yılında evlendiğimizde eşimin kilosu 95 idi çocuk olduktan sonra eşim 125 kğ.kadar çıktı.Bu süreçte ben hep ona destekte bulundum o dönemler çalışmıyordu.5 yıl boyunca kilodan dolayı eşimin psikolojisi çok kötüydü ben herşeye gögüs gerdim onu anlamaya çalıştım seni seviyorum dediğimde bile bağırıp çağırıyordu ve daha sonra özür diliyordu aynısını çocuğada yapıyordu. Neyse daha sonra eşime mide kelepçesi taktırdık epey sıkıntı yaşadık psikolojik olarak.Eşim evliliğimizin ilk yıllarında urfaya uyum sağlayamadı ve inanın 2 ay ankarada 20 gün yanımda kalarak geçirdik 4 yılı. Eşim mide kelepçesinden sonra kilo vermeye başladı 15 aylık süreçte eşim daha iyi olmaya başladı. zaten eşimin ataması çıktıktan sonra bir öz güven oluştu onda artık senin paran benim param durumları oluşmaya başladı. Birde 75 kilo verip ideal kilosuna gelince tamamen değişmeye başladı bu defa beni yaşlı buluyor beğenmiyor durumları oluşmaya başladı. diğer yazımda belirttiğim gibi eşim maddi konularda çok hassas biri zaten chenç çıkan aracın her ödemesinde canımızı alırdı. Daha sonra eşim kanser hastalığına yakalandı yine yanındaydım ve tedavisi en güzel şekilde yapıldı ve kurtuldu. Daha sonra karın veremi denen hastalığı baş gösterdi. bu arada bütün tedavilerini ankarada yapılıyordu her defasına belki 100 defa uçak ile seyahat etmiştir.Zaten ben kabul etmiyordum otobüs ile seyahat etmesine kıyamıyordum. göz bebeklerimin üstünde taşıyordum onu. İşte benim bahsettiğim açığımın çıktığı dönemde onun kanser ile mücadelesi esnasında oldu ve ben onun bu konuda çok hassas olduğunu bildiğimden ona söyleyemedim hep sakladım üzülmesin hastalığına iyi gelmez diye ve bunlar açığa çıkınca haliyle patladı.Ve hemen benden ayrılmak istediğini söyledi ben kabul etmedim ama o en azından 10-15 gün ayrı kalalım diyince onu kırmadım ve valizi alıp şehir dışına çıktım. ama ben ayrıldıktan 3 sonra günü eşim ailemi arayarak benim evden ayrıldığımı ve benim nereye gitiğim hususunda bilgisi olmadığını ve artık bu evliliğin son bulduğunu söylüyor. Bende hemen geldim ama o asla eve gelmemi söyledi aileside kabul etmiyormu güya. Daha sonra o bu konuyu herkese yayıyor. Bu arada kendisi beni defettiğini söylüyor herkese ağrıma gitti onu çok sevdiğim halde artık burada durmamasını söyledim gelip eve gireceğimi ve kendisinin gitmesi gerektiğini söyledim. Daha sonra bunu kızgınlıkla söylediğimi ve özür dilediğim belirttim ona. Şimdi ailesi gelip yanına yerleşmiş anneside ona korktuğunu her kapı çalışında benim geleceğimi düşünerek diken üstünde olduğunu ve tedbir kararı çıkarmasını istemiş. Bundan önce zaten ben eşime asla korkması gerekecek birşeyin olmadığını asla onu rahatsız etmeyeceğimi söylemiş ve anlaşmıştık. ben eşimi bu kadar sevmesem aramızda pırlanta gibi bir çocuğumuz olmasa zaten bir saniye bile durmaz ayrılırdım.

Siz böyle anlatıyorsunuz ama mahkemede olaylar böyle anlatılmayacak haberiniz olsun. Eşiniz sizin hakkınızda olmadık iftiralar atacaktır. Tedbir talebinde bulunmuş ya eşiniz. Gidin de bir öğrenin ne sebep göstererek sizi evden uzaklaştırmak istediğini. Bence bu saatten sonra çok şaşıracağınız iftiralarla karşılaşacaksınız.

Eğer evliliğinizi kurtarmak istiyorsanız, ailenizi eşinizin evine gönderin. Erkekli-kadınlı bir grup gitsinler eşinizle ve ailenizle konuşsunlar.

Haaa bu işi düzeltmeye yanaşmıyorsa eşiniz ve ailesi, sizde eşinizin ayağına giden kişileri şahit gösteririsiniz mahkemede. Eğer göndermezseniz de, şahitiniz olmaz. Eşinizin ailesi hakkınızda her türlü atıp tutarlar.

[noterahmet]

Babam gidip babasıyla konuştu zaten ama olumsuzdu kararları sadece tedbir için benim sözlü tehditlerimi söylemişler.Mahkemede ise bu borçlardan dolayı olduğundan eminim.Ayrıca şahitleride ortak arkadaşlarımız onlarda bundan başka birşey diyemezler zaten.

[denizblk]

Babam gidip babasıyla konuştu zaten ama olumsuzdu kararları sadece tedbir için benim sözlü tehditlerimi söylemişler.Mahkemede ise bu borçlardan dolayı olduğundan eminim.Ayrıca şahitleride ortak arkadaşlarımız onlarda bundan başka birşey diyemezler zaten.

Demek ki sözlü olarak eşinizi tehdit etmişsiniz. Sizin de hatalarınız olmuş. Tehdit ederseniz eşinizde gereken tedbir kararını alır. Hakkıdır.

Bence ailenizi devreye sokun. Babanızı devreye sokmanız yeterli değil. Erkekli-kadını gitmeliler eşinize. Tabiki boşanmak istemiyorsanız.

Eğer bunu yapmazsanız evliliğinizi kurtarmak için çaba harcamamış olursunuz.

[noterahmet]

Bu konuda benimde epey şahitlerim var bütün komşular bana şahitlik eder.doktorlardan başhekimine kadar ayrıca ailesine attığım mesajlar ve iletiler bunun yanında cabası ben çok mücadele ettim. ilginiz için teşekkür ederim.

[Abdullah Yaman]

Bu konuda benimde epey şahitlerim var bütün komşular bana şahitlik eder.doktorlardan başhekimine kadar ayrıca ailesine attığım mesajlar ve iletiler bunun yanında cabası ben çok mücadele ettim. ilginiz için teşekkür ederim.

Sayın üye değerli üye denizblk nın sözünü dinle. Aileni kurtarmak istiyrosan yada en azından mahkemede hakkındaki iddialara ve iftiralara karşı söyleyecek bir sözün olsun istiyorsan eşine ve ailesine kadınlı - erkekli bir heyet gönder.. Konuşup ikna etme yoluna gitsinler. Oldu oldu, olmadı lehine tanıklık yaparlar mahkemede. Ben çok mücadele ettim demisin... Demişsin ama bize göre daha hiç bir şey yaşamadın sen. Yaşayacakların geride. Şimdiden işini sağlama al.. Tabii bunu tek başına yapman zor bir avukatla görüşmeni öneririz..