Eş evdeki hissesini başkasına vasiyet edebilir mi?

[nolcek]

İkinci evliliğimi yapmış bulundum bir kere. Pişman etti yüz bin kere. Konuya hemen kısaca açıklık getireceğim
İlk eşimden 12 yaşında bir kızım var. Ve her yıl temmuz ayında kızımı alıyorum. Her şey evlenmeden çok önce konuşulmuş olmasına rağmen ikinci eşim kızımı almam konusunda müthiş sorunlar çıkarıyor. Özellikle o dönem yaklaştığında büyük sıkıntılar yaşıyorum ve kızımı açıkca evimizde istemiyor.

Bir yıl önce 4 yıllık bir kredi çekerek ev aldık. Eşim, sıkıntılarla sahip olduğumuz bu evde ilk eşimden olan kızımın hakkının olmaması gerektiğini düşünüyor. Bu konuda ne kadar mücadele ettiysem bir türlü ikna edemedim. Borcu biter bitmez evi kendi üzerine yapmamı istiyor.

1- Bense, ev kimin üzerine olursa olsun durumun değişmeyeceğini, edinilmiş malların kendisinin üzerinde de olsa yarısının bana ait olduğunu, dolayısıyla kızımın da bu evden mirasını alması gerektiğini ve alacağını söylüyorum. Bu konuda yanılıyor muyum?

2- Bu durumda eşim, kendi payına düşen evdeki yarı hissesini, kendisinin ölümü durumunda (şu an bana söylemeyeceği, kim olduğunu benim bilmediğim) bir üçüncü şahsa vasiyet edeceğini, miras bırakacağını söylüyor ve böylece maçtaki skoru 1-1 eşitliğe getireceğini düşünüyor. Böyle bir şey mümkün müdür? Yani Allah göstermesin, eşim vefat etse, tanımadığım ya da tanıdığım bir üçüncü şahıs gelip evin yarısını benden talep edebilir mi? Evin yarısını iki kez mi ödemeliyim yani bu durumda?

3- 2- Ben borcu bitince bu evin tapusunu eşimin üzerine versem benden izinsiz habersiz, bir üçüncü şahısa satış yapabilir mi? Yoksa tapuyu müşterek yapmam mı daha mantıklı ve adilane olur?

Şimdiden teşekkür ederim.

[fransuaA]

abi sen cidden bole seyler diyen birisiyle evlimisin:o

[klmakn]

Evin tapusu vb işlerle uğraşmayın...mümkün olan en iyi hızda boşanın.....Hiç bir kadın insanın evladından daha değerli değildir...aynı şey erkek içinde gereçerlidir elbet...hiç bir erkek bir kadının evladından daha değerli olamaz...
saygılarımla

[ma_cera]

Tapuyu kendi üzerinize yapın. Bu durumda,
1. Eğer boşanırsanız yarısı eşinize verilir.
2. Eşinizden önce vefat ederseniz yarısı eşinizindir, kalanın dörtte biri eşinize miras kalır. Eşin payı böylelikle 5/8 olur. 3/8 çocuğunuza kalır.
3. Eşiniz sizden önce vefat ederse onun mirasçılarına birşey kalmaz. Evin tamamı sizindir, sizden sonra sizin mirasçılarınıza (yeni çocuğunuz olmaz, yeni biriyle evlenmez ve çocuğunuz hayatta olursa tek çocuğunuza) kalır.

Eşinize yaptığınız takdirde, siz önce vefat ederseniz ilk eşinizden olan kızınıza birşey kalmaz.

[nolcek]

FransuaA
Aynen dediğin gibi, ikinci evliliğimi bunları bana söyleyen bir kadınla yaptım. Ve ne sevgi ne saygı aramızda hiç bir bağ olmadan böyle bir evliliği de devam ettirme çabasındayım. Daha bunlar ne ki, aileme, anneme ve babama dair edilen hakaretler de cabası. Babamlar geçen hafta bende kalmaya gelmişlerdi ama surat asmalara, bulunduğumuz odaya bile gelme lütfunda bulunmayan gelinlerine en fazla iki gece dayanabildiler, iki gün sonra babam usulca "biz gidiyoruz oğlum" dedi ve gittiler. Bense yarım ağız sadece "kalsaydınız" diyebildim. Geleceği olmayan bir evliliği neden sürdürdüğümün cevabını ise ben bile bulamıyorum.
İkinci evliliğimi de bitirmiş olmanın toplumun bana bakışını değiştireceği korkusu mu ? HAYIR.
Boşanma konusunun aileler arasında konuşulduğu bir ortamda kayınpederimin, ilk evliliğimi ima ederek "Belki başka aileler boşanmayı hazmedebilir ama biz hazmedemeyiz" şeklinde üstü kapalı tehditleri mi? Belki EVET.
Ev almak için çektiğim 4 yıllık kredi borcu varken, herşey aksak teker gidebiliyorken, bankaya gidip "ben boşanıyorum, benim kefillerimi rahatsız etmeden bu evi satın, paranızı alın, kalan para olursa bana verirsiniz" teklifinde bulunarak bütün düzeni bozma korkusu mu? En çok da buna EVET.
Daha da bir sürü EVET...

KLMakn aslında en mantıklı teklif seninkisi, ama yukarıda yazdığım ve yazamadığım pek çok sebepten bir şeyler beni boşanmaktan uzak tutuyor.
Cesaretim yok. Yoksa kızımı dünyalara değişmem, ikinci eşimin benim gözümde zerre kadar değeri kalmadı. Saygım sevgim hatta nefretim bile yok. Hiç bir duygu beslemiyorum kendisine. Riyakarca yanıma yaklaşıp zoraki sevgi istediğinde bile acı bir gülümsemeyle bakıyorum kendisine.
Sabahlara kadar süren kavgalar sırasında kendine bir şey yapmasın diye o mutfağa bıçak almaya koştuğunda peşinden gidişlerim, balkon kapılarını kilitleyişlerim, evde adetce fazla ve etkili ilaçlar bulundurmayışlarım, cabası tüm bu çabalarıma rağmen 2 sene önceki bir kavga sırasında eşimin elindeki makası tutacağım derken avucumun içine 5 dikiş atılmasına sebep olan derin yara ve o yaranın izine her bakışımda yüreğimde açılan daha daha derin yaralar...
Neyse lafı yine uzattım.

Ma_ce_ra, bilgilendirdiğin için teşekkür ederim.