İftiraya uğradım

[hasangoksu1]

Eşimle süren boşanma davamız sürerken bir pastanede çocuklar için buluştuk.Kısa süren konuşmadan sonra saçmalamaya başladığı için ben çocuklarımı alarak gitmek istedim(Çocuklar benimle kalıyor).Eşim kendini merdivenlerden yuvarlayarak -kocam beni merdivenlerden attı diyerek rapor alıp savcılığa şikayetçi oldu.Yapılan tahkikatta şahitlerde dinlenerek TAKİPSİZLİK kararı verildi.

1-Bu takipsizlik kararıyla tck 267 ye göre İFTİRA ve 271 e göre SUÇ UYDURMA suçlarından ceza davası açmayı düşünüyorum.
2-Kısaca anlattığım olay ve sonucunda tck nın yazdığım maddelerine göre suç oluşmuşmudur?
3-Eğer oluşmuş ise hangi mahkemeye nasıl bir dilekçeyle başvurabilirim?

Değerli avukatlardan ve konu hakkında bilgisi olan arkadaşlardan bilgi vereceklere şimdiden teşekkür ederim.

[Aslı Güngör]

Daha önce bu konuyla ilgili zaten başlık açmışsınız neden yeniden başlık açıyorsunuz...Kaldı ki bu konuda verilen cevaplarda var önce onları okumalısınız..

[hasangoksu1]

Sayın Hanife hanım,
Daha önce iftira ile ilgili konu açmadım.Açılan konuları da araştırdım.Fakat tatmin edici cevap bulamadığım için bu konuyu açtım. Cevap verirseniz memnun olurum.Şimdiden teşekkürler.

[hukuk ve adalet]

Sayın Göksu,

Anladığım kadarıyla eşinizin gelişen olaylardan psikolojisi iyice bozulmuş, siz yuvarlamadınız kendisi yaptı, takipsizlik kararı da almışsınız.

Ben bir insan olarak düşünmenizi, 2 çocuk dünyaya getirdiğinizi, böyle bir dava açarsanız yarın eşinizi suçlu/hükümlü sıfatına düşürdüğünüzde sonuçtan kimler zarar görecek karar vermenizi isterim.

Annelik hakkı, çocuklarını görmek istediğinde cezaevi yollarında çocuklarınızın bu tabloyu görmesi sizin hırsınızı tatmin edecek mi?

Bence yaşanan ailevi sorunları, hukuki anlamda boşanma boyutunda bırakıp, birlikte psikolojik yardım alıp, çocuklarınızın mümkün olduğu kadar bu olaydan etkilenmemesini sağlarsanız geleceğe yönelik özellikle çocuklarınız için daha yararlı sonuçlara ulaşırsınız.

[hasangoksu1]

Sayın hukuk ve adalet,kıdemli üye olduğunuza göre kim bilir ne konular okumuş ve yanıtlamışsınızdır.Belkide bir çoğu sizin yazdıklarınız sayesinde doğruyu bulup mutlu olmuşlar,ilişkilerini düzeltmişlerdir.
Fakat;
Benim durumum farklı.Bizim ne psikolojik yardımla nede tavsiye ile düzeleceğimiz yok.Düşünebiliyormusunuz,6 aydır çocuklarını görmeye gelmiyor.Çocukları ben götürdüğümde de çocuklara, ''dilencilere verdiğim sadakayı size nafaka diye veriyorum aç karnınızı doyurun'' diyor(mahkeme tedbir olarak çocuklara 100 ytl nafaka bağlamıştı). Yine bir başka götürmemde yanında bir erkekle gelip,''hamileyim,boşanınca bu adamla evleneceğim deyip 12 yaşındaki oğluma ''bir kardeşin daha olacak deyip kahkaha atarak defolup gidin'' diyor.Daha bunun oluru kalmış mı? Bu son yaptığını bir daha yapmaması için bu davayı açacağım.Çünkü, çocukların okuluna kadar gelip çocukları sopayla koşturacak kadar terbiyesizleşmeye başladı.
Lütfen açtığım konu hakkında bilgisi olan varsa paylaşmasını rica ediyorum.Teşekkürler...

[hukuk ve adalet]

Sayın Göksu,

Benim sizin evliliğinizi kurtarmak gibi bir amacım yok, siz birlikteliğinizi tüketmişsiniz.Söylemek istediğim bundan çocuklarınızın asgari zararı görmesini temin ederek, çocuklarınızı kurtarmak. Unutmayın ki ebeveyn olarak toplumsal sorumluluklarınız da var. Görmek istemiyorsa çocuklarınızı zorla götürüp bu olumsuz ortamlarda bulundurmayınız. 100 YTL nafakayı da almasanız ne olur?

Çocuklarınıza eşler arası anlaşmazlık sonucu ayrı yaşama, boşanmanın doğal bir olay olduğunu anlatmak için psikolojik yardım almanızı önerdim, hukuki açıdan konuyu boşanma ile bitirip, daha farklı davalara konu etmeyin istedim.

TCK 267-271 dışında, anlattığınız olaylar var, savcılığa şikayette bulunduğunuzda yanıt alabilirsiniz.

Bence, eşinizle görüşmeyin, karşılaşmamaya özen gösterin ve çağdaş ölçülerde bu evliliği birbirinize saygılı, çocuklarınıza sorun yansıtmayacak şekilde bitirmeye gayret edin.

[hasangoksu1]

Nerede kadın-erkek eşitliği? Bu konuyu açan bir kadın olsaydı şimdiye kadar kim bilir kaç tane yol gösterici cevap yazılırdı.