Kıssadan Hisse (li-li)

[c.sudem]

Uzun yıllar önce Çin'de Li-Li adlı bir kız evlendi ve aynı evde, kocası ve
kaynanası ile birlikte yasamaya başladı.
Ancak kısa bir süre sonra kayınvaldesi ile geçinmenin çok zor olduğunu
anladı.
İkisinin de kişiliği tamamen farklıydı ve bu da onların sık sık kavga edip
tartışmalarına yol açtı.
Bu cin geleneklerine gore hos bir davranis degildir ve cevrenin oldukca
tepkisini alir.
Birkaç ay sonra, bitmez tükenmez gelin kaynana kavgalarından, ev onun ve
annesi ile karısı arasında kalan eşi için de cehennem haline gelmişti.
Artık birşeyler yapmak gerektiğine inanan genç kız, doğru babasının eski
bir arkadaşı olan baharatçıya koştu ve derdini anlattı.
Yaşlı adam ona bitkilerden yaptığı bir ekstre hazırladı ve bunu üç ay
boyunca hergün, azar azar, kaynanasi için yaptığı yemeklerin içine
koymasını söyledi.
Zehir az az verilecek , böylece onu gelininin öldürdüğü belli
olmayacaktır.
Yaşlı adam genç kıza kimsenin ve eşinin şüphelenmemesi için kaynanasına
çok iyi davranmasını, ona en güzel yemekleri yapmasını söyledi.
Sevinç içinde eve dönen Li-Li yaşlı adamın dediklerini aynen uyguladı .
Hergün en güzel yemekleri yapıyor, kaynanasının tabağına azar azar zehiri
damlatıyordu.
Kimseler şüphelenmesin diye de ona çok iyi davranıyordu.
Bir süre sonra kayınvaldesi de çok değişmişti ve ona kendi kızı gibi
davranıyordu.
Evde artık barış rüzgarları esiyordu.
Genç kız kendisini ağır bir yük altında hissetti. Yaptıklarından pişman
bir vaziyette baharatçı dükkanının yolunu tuttu ve yaşlı adama, şu ana
kadar kaynanasına verdiği zehirleri onun kanından temizleyecek bir iksir
için yalvardı, yaşlı kadının ölmesini artık istemiyordu.
Yaşlı adam yaşlı gözlerle karşısında konuşup duran Li-Li ye baktı ve
kahkahalarla gülmeye basladı.


Sevgili Li-Li dedi , sana verdiklerim sadece vitaminlerdi.
Olsa olsa kayınvaldeni sadece daha da güçlendirdin hepsi bundan ibaret.
Gerçek zehir ise senin beyninde olandı.
Sen ona iyi davrandıkça o da dağıldı ve yerini sevgiye bıraktı böylece siz
gerçek bir ana kız oldunuz " dedi...



Kıssadan Hisse: Eski bir Çin atasözü şöyle der ; gül veren elde gül kokusu
kalır.
Sevilen insan sevgisini insanlara verendir.

[rita]

Asya'da maymun yakalamak icin kullanilan bir cesit tuzak vardir.
Bir hindistancevizi oyulur ve iple bir agaca veya yerdeki bir
kaziga baglanir. Hindistancevizinin altina ince bir yarik acilir ve
oradan icine tatli bir yiyecek konur. Bu yarik sadece maymunun
elini acikken sokacagi kadar buyukluktedir, yumruk yaptiginda elini
disari cikaramaz. Maymun, tatlinin kokusunu alir, yiyecegi
yakalamak icin elini iceri sokar ve yiyecegi kavrar, ama yiyecek
elindeyken elini disari cikarmasi olanaksizdir.

Sikica yumruk yapilmis el, bu yariktan disari cikmaz. Avcilar
geldiginde, maymun cilgina doner ama kacamaz. Aslinda bu maymunu,
tutsak eden hicbirsey yoktur. Onu sadece onun kendi bagimliliginin
gucu tutsak etmistir. Yapmasi gereke tek sey elini acip yiyecegi
birakmaktir. Ama zihninde acgozlulugu o kadar gucludur ki bu
tuzaktan kurtulan maymun cok nadir gorulur.

Bizi tuzaga dusuren ve orada kalmamiza neden olan sey, arzularimiz
ve zihnimizde onlara bagimli olusumuzdur. Tum yapmamiz gereken,
elimizi acip benligimizi ve bagimli oldugumuz seyleri serbest
birakmak ve dolayisiyla ozgur olmaktir.

Joseph Goldstein

[rita]

HİÇ HAYALLERİNİZDEN SIFIR ALDINIZ MI ?

Bu öykü, çiftlikten çiftliğe, yarıştan yarışta koşarak
atları terbiye etmeye çalışan gezgin bir at terbiyecisinin
genç oğluna kadar uzanır. Babasının işi nedeniyle
çocuğun orta öğretimi kesintilere uğramıştı.
Orta ikideyken, büyüdüğü zaman ne olmak ve yapmak
istediği konusunda bir kompozisyon yazmasını istedi hocası..
Çocuk bütün gece oturup günün birinde at çiftliğine
sahip olmayı hedeflediğini anlatan 7 sayfalık bir
kompozisyon yazdı. Hayalini en ince ayrıntılarıyla anlattı.
Hatta hayalindeki 200 dönümlük çiftliğin krokisini de çizdi.
Binaların, ahırların ve koşu yollarının yerlerini gösterdi.
Krokiye, 200 dönümlük arazinin üzerine oturacak 1000
metrekarelik evin ayrıntılı planını da ekledi.
Ertesi gün hocasına sunduğu 7 sayfalık ödev,
tam kalbinin sesiydi.. İki gün sonra ödevi geri aldı.
Kağıdın üzerinde kırmızı kalemle yazılmış kocaman bir
"0" ve "Dersten sonra beni gör" uyarısı vardı.
"Neden "0" aldım?" diye merakla sordu hocasına, çocuk..
"Bu senin yaşında bir çocuk için gerçekçi olmayan bir hayal"
dedi, hocası.. "Paran yok. Gezginci bir aileden geliyorsun.
Kaynağınız yok. At çiftliği kurmak büyük para gerektirir.
Önce araziyi satın alman lazım. Damızlık hayvanlar da
alman gerekiyor. Bunu başarman imkansız" ve ekledi:
"Eğer ödevini gerçekçi hedefler belirledikten sonra yeniden
yazarsan, o zaman notunu yeniden gözden geçiririm."
Çocuk evine döndü ve uzun uzun düşündü. Babasına danıştı.
"Oğlum" dedi babası "Bu konuda kararını kendin vermelisin.
Bu senin hayatın için oldukça önemli bir seçim!."
Çocuk bir hafta kadar düşündükt en sonra ödevini hiçbir
değişiklik yapmadan geri götürdü hocasına..
"Siz verdiğiniz notu değiştirmeyin" dedi..
"Ben de hayallerimi..".....