Çocukla sosyal ilişkiyi engellemek

[muratkocas]

Değerli yorumlar için şimdiden teşekkürler.
31/01/2003 tarihinde anlaşmalı olarak eşimden boşandım.Evlilikten olan kızımın şu andaki yaşı 4,5.Ve anlaşmamız gereği,velayeti annesinde.Annesi 2003 temmuz ayında evlendi ve arkasından velayetin nezi davası açtım ve bu dava halen devam etmekte.
Yine mahkeme kararına göre,her hafta cuma saat 17,00 den pazar akşamı saat 17,00 ye kadar kızım bende kalmakta.Ayrıca her yıl sömestr tatilinde 1 hafta ve heryıl 01-21 haziran tarihleri arasında 3 hafta olmak üzere bende kalması karara bağlandı.
Velayet davasını açmamla birlikte her hafta çocuğu alışım sorunlu olmaya başladı.Bazı haftalar da annesi çocuğumu vermemekte.Geçen yıl,haziran ayında bende kalması gereken 3 haftalık dönemde annesi çocuğu başka bir ile götürerek bunu engelledi.Bunu belgeledim fakat şikayetçi olmadım.Hemen hemen her seferinde güçlük çıkarmasına ve bazen vermemesine rağmen,bu güne değin icra yoluna başvurmamıştım.Çocuğu bu şekilde almanın ,çocuk açısından hoş birşey olmadığını düşünüyorum.
Yine bu yıl 01 haziranda 3 haftalığına almam gereken çocuğumu 04 haziranda rica minnet alabildim.9 haziranda annesi görmek için bir iki saatliğine istedi ve ben de bıraktım.Çocuğumu alıkoydu ve o gün bugündür.Geri alamıyorum.Bunların hepsinin şahitleri var.Annesiyle yaptığım telefon görüşmesinde,görüşmeyi engelleyemeyeceğini,gerekirse zabıta kuvetiyle çocuğumu alabileceğimi ama hoş olmadığını söylediğimde bene bundan sonra çocuğunu icrayla görebilirsin artık dedi.
Avukatım icra için gerekli işlemleri başlattı.Teslim etmesi için verilen bir haftalık süre henüz dolmuş değil.Fakat,jandarma icra memuru eşliğinde gidip çocuğu almak ta hiç içime sinmiyor.Annesi de israrla tavrını düzeltmiyor.Avukatlarımla görüşüyorum,ancak değişik fikirler de olabilir düşüncesiyle siteye üye avukat arkadaşlara da danışmak istedim.
Yardımlarınız için teşekkürler.
Murat Koçaş

muratkocas

[tözer]

sayın murat koçaş

ne yazık ki avukatların çok işi var ve sizinle ilgilenemezler.onlar bu siteye girer, şöyle bir dolaşır giderler. onun için artık iş başa düştü, bundan sonra sahnede bendeniz tözer var
sorunuza avukatlar cevap veremezler çünkü siz zaten işin hukuki boyutunu halletmişsiniz, gidersiniz icra memuru ve jandarmayla, çocuğunuzu size aslanlar gibi teslim etmek zorundalar.

sizin sorununuz, henüz 4.5 yaşındaki çocuğunuzun böyle bir olay karşısında ruhunda açacağı yaradır ki haklı olarak siz de bu endişe içindesiniz.

bana kalırsa eşiniz sizden intikam almak peşinde. evlenmiş olduğu için arkasında yeni kocanın da gücünü hissediyor olabilir. kimbilir siz de evliliğiniz sırasında ona neler yaptınız ya da o kendisine çektirdiğinizi düşünüyor. eşinizin davranışı ne kadar anlamsız. çocuk sizin ikinizin eseri, çeyizle birlikte annesinin evinden getirmedi ya. Yoksa sizin çocuğunuza iyi bakamayacağınız endişesi içinde mi?
ne olursa olsun eşiniz çok büyük bir yanlışlık içinde. Bence çocuğunuzu hukuki yollarla alın diyeceğim ama bunu ona nasıl anlatırsınız bilemem.

bildiğim kadarıyla eşinizin hukuken çocuğunuzla şahsi ilişki kurmasına engel olamaması lazım. zaten elinizde bir mahkeme kararı var ve bunu uygulayacaksınız. yine bildiğim kadarıyla yapacağınız icra işlemlerinde bir psikoloğun da hazır bulunması lazım ki bu da işinizi biraz kolaylaştırır.
yine bildiğim kadarıyla çocuğunuzu size mahkeme kararına rağmen vermeyen eşiniz hakında şikayetçi olmanız halinde hapis cezası da var.
artık tercih sizin ama işiniz kolay değil, Allah yardımcınız olsun.



bjk

[commodore1tr]

Sayın muratkocas ;
Okuduklarımdan anladığım kadarı ile siz hukuksal olarak yapılabilecek tüm girişimleri yapmışsınız sorununuz hukuğun bu soğuk yüzünden çocuğun etkilenmemesi... Çok taktire şayan erdemli bir davranış keşke tüm boşanan taraflar birbirlerine olan saygılarını yitirmeseler de ortak değerler korunabilse..
Tabii ki bir anne daha sonra evlense bile çocuğundan ayrılmak istemez o yüzden açmış olduğunuz dava muhtemelen onda büyük bir şok ve stress yarattı çocuğuyla ilgili kurduğu hayalleri temelinden sarsacak bir dava karşısında hukuk dışı davranışlarda bulunduğu anlaşılıyor.
Aslında böyle durumlarda aile büyüklerinin araya girmesi ve temelde çocuğun psikolojisini bozmayacak çözümü bulmaları en iyisi. Yani sizin eski eşinizle bu sorunu çözemeyeceğiniz özellikle psişik olarak mümkün gözükmüyor. Dolayısı ile gerek sizin gerekse sizin aile büyüklerinizin eski eşinizin büyükleriyle konuşmasında fayda var. Kesinlikle olayda görülen şudur ki burada aslı kaybedek olan 4,5 yaşındaki kızınız. Gerek annesinin gerekse babası olarak sizin daha hayatın başında sevgi ile korunması gereken çocuğunuzun durumunu birbirinize tam anlatma olanağınız yok. Ancak eminim ki gerek eski eşinizin aile büyüklerinde ve gerekse sizin aile büyükleriniz arasında bu gerçeği gören ve çok üzülen aklıselim kişiler vardır. Bence bunlar bir raraya gelerek konuşmalı ve çözümü bulmalılar. (bulunmuş olan hukuki çözümün uygulamasını) Sizde aynı şekilde bir çocuğun hele hele kız çocuğunun anneye olan ihtiyacını göz önünde tutarak velayetin nezi davası lehinize bile bitse mahkeme kararından çok daha fazla tavizkar olacağınızı eski eşinize bir şekilde iletmenizde fayda var. Burada ki hassas nokta eski eşinizin elinden çocuğunuzu almak değil yeni eşinin sizin yerinize sanki öz babası olacakmış rahatsızlığından bu davayı açtığını bence iliklerine kadar hissettirmenizde fayda var.
Eğer yinede çözüm olmazda icra yolu son çare kalırsa çok iyi bir çocuk psikoloğu eşliğinde gitmenizde ve çocukla ilk onun konuşmasında yarar var bence...
Keşke böyle şeyler hiç olmasa diyeceğim ama hayatın acı gerçekleri..

bilmiyorum dediğim konu hakkında 2 saat eh bence dersem günlerce konuşurum

[selim dağcı]

Sayın Murat Bey.
sizin yaşadığınız sorunların aynısını bende yaşadım.şu anda 13 yaşında olan oğlumun annesiyle oğlumuz 2.5 yaşındayken boşandım.aynen sizin çocuğunuzun annesi gibi benim oğlumun anneside mahkemenin kararını hiçe sayarak benle görüştürmemek için elinden geleni yaptı.kendisi yüksek eğitimli çalışan bir kadın olmasına rağmen buna gerekçe olarakta çocuğun ruhsal ve sosyal olarak daha iyi gelişeceğini ve yetişeceğini öne sürdü.kendisini kesinlikle ikna edemedim.
bende o zamanki sorunlarım nedeniyle doğrusu birazda işime öyle geldiği için çocuğumu ne aradım nede sordum.bir süre önce eski eşimin 7 yıl evvel evlendiğini,ondan çocuğu olduğunu bu aradada çok sağlıklı ve zeki olan oğlumuzun psikolojik ve zihinsel engelli bir gelişim göstererek bir rehabilitasyon merkezine gönderildiğini öğrendim.neler hissettiğimi tahmin edersiniz.çocuğu annesinin ve benim kişisel ihtiraslarımız yüzünden kaybetmiş bulunuyoruz.şu andaki aklım olsa ne yapar eder inanın yalnız hukuki girişimlerde bulunmaz kaba kuvvet dahil her yolu deneyerek çocuğumla iletişimi koparmaz ve onu kurtarırdım.insanların evlenmeleri kadar ayrılmalarıda çok doğal plmasına rağmen,velayeti alan taraf maalesef insafsız duyguları ve kaprisleri yüzünden arada çocuğu harcıyabiliyorlar.anneyede babayada bir şey olmuyor olan çocuklara oluyor.nitekim bende ikinci evliliğimi yapalı 8 yıl oldu.ama bu defa çocuk sahibi olmaya cesaret bile edemedim.sizede tavsiyem sakın çocuğunuzla irtibatı kesmeyin neye malolursa olsun.en sağlıklı çocuk dahi bu durumdan olumsuz etkileniyor ve kendini adeta cezalandırırcasına dünyaya kapatıyor.ne olur çocuğunuzu her zorluğa karşı görün....