Hastaya bakanin haklari ve ölüm tehdidi

[sisyphos]

Öncelikle herkese merhabalar,

Bundan yaklasik 3 yil kadar önce annem, svo ya bagli felc oldu. Bir tarafi butunuyle islevsiz hale geldi. Durumdan duydugum rahatsizlik/üzüntüden dolayi enerjimi ve emegimi o gunden bugune gönüllü olarak bakim ve tedavisine harcadim. Evin icinde de olsa kendi basina kisa mesafe yuruyebilme yetisini fizyoterapistlerin onerilerine uygun olarak 1,5 kadar yaptigim egzersizlerle yeniden kazanabildik. Ancak kol gelismeye acikken ve iyilesme gosterirken buraya yazmama neden olan gerekcelerden dolayi butunuyle yitirilmis oldu..

Bu surec icinde, ilk 6 ay haric (diger kardesler sadece yemek yapma konusnuda destek verdi) tedavi konusunda ailede tek basina birakildim.. Ben ilgilenmezsem oylece kaldi, bu da annemin kendi basina tedavisini yurutemeyecegi icin cok ciddi bir sorumluluk haline geldi.. Surec boyunca herhangi bir iste calisamadim (ilk 1,5 yil 24 saat yetersiz geliyordu), son alti aydir parca basi para aldigim serbest zamanli bir is yapma olanagim oldu.

Hastaneye goturebilmek icin kavgalar vermek zorunda kaldim, evde hakim olan "hekim ne bilirmis" turu davranislarla, felc agrilari icin hekimlerin soylediklerinin tersine "kendini acindirmak icin yapiyor", "yasli zaten ölüp gidecek" gibi davranislarla mucadele etmek zorunda birakildim. Evin yemeklerini yapmak da dahil, annemin tum gunluk bakim ve tedavi islerini bugune dek surdururken, hicbir destek almadim, hastane yakin oldugundan gidis-gelis 7-8 ytl tutmasina karsin taksi ucretleri de dahil. Emekli sandiginin %100 unu odedigi tibbi cihazlar icin bile mucadele etmek zorunda birakildim. Eniste adiyla var olan sahis, hastaligin ilk bir iki ayinda bile "insanlar boyle de yasar, hastaneye gerek yok" gibi karsi cikma hakkini dahi kendinde gordu, aileden olan bireyler, boylesi daha ekonomik oldugu icin destek verdiler.. Annemin hastaliginda telefon bile edememis olan buyuk kardes (kendi agziyla ifade ettigi maili duruyor), suclamalarda bulunda. Eniste olarak bulunan sahis, gectigimiz yaz kendi kardesini de alarak (ablamdan duydugum kadariyla cek-senet mafyasi olarak tabir edilen isle ugrasirmis) "tirnaklarini sokeriz, tehdit degil inan yapariz", "issiz bir yerde cesedini bulurlar" gibi tehditlerde aldim. Param olmadigindan boluk porcuk gorusebildigim sekiz avukat suc duyurusu / mahkeme icin tanik gerektigini soylediklerinde iki tanigim var, biri babam, durum kendisine daha ekonomik geldiginden (en hekim dusmanligi yapan, onlar ne bilirmis deyip hekimlikle ilgisi olmadigi halde kendi goruslerini uygulamaya kalkan kisi) onu destekledi.. Tek tanigim annem ki o da "bu insanlar belalidir, sana zarar verirler" gerekcesiyle tanikliga yanasmiyor..

En buyuk kardese eniste ve onun kardesinin sozlerine gore davranandigi icin "annemin hekimleriyle gorus onlara sor, resmi olmak kosuluyla istedigin hekimle gorus, durumunu ogren, istedigini yaparim" gibi bir mailim oldu ancak aldigim yanit icler acisi; "... cocugu" oldu.. (mailler duruyor, reply yapildigi icinde iliskisi belirgin).

Yasim biraz ilerlemis olsa da onceki aftan yararlanarak, kaydimin silindigi okula kayit hakki kazanmistim ancak, son uc yildir, soz ettigim seylerden dolayi ve tek dersten dolayi tekrar atilma durumundayim. tez konumu proje haline getirerek baska bir universitenin ilgili bolumune onerdim, kabul ve ilgi gordu ancak sozettigim nedenlerden dolayi gecikmeler oldu ve sonucsuz kaldi..

Bu surecde hemen hergun sozkonusu olan hastaneye gidip gelme durumlari, yogun bakimlarda bir yigin ölümlerle karsilasmak, birkac adim atabilme umuduyla, rehabilitasyon salonunda bagirarak aglayan yasli basli insanlar gormek, hareket yeti olmadigindan dolayi her gece anneme refakat etme zorunlulugu, agrilar oldugunda (ki cogu zaman defalarca kalkmak zorunda kaliriz) "ne olur biri beni kaldirsin" gib yalvaris iceren isteklerle yasamak, hayata ve insanlara inancimi tumden yoketmis durumda..

Biri afla dondugum okuldan tekrar atilma noktasina geldigimi ogrendigim 10-15 gun once olmak uzere iki kez intihar girisiminde bulundum. Ancak prospektusune aldanarak ictigim bir sise ilacin yaklasik 40 saate kadar uyutmasindan baska bir sey olamadi.

Annemin tedavisi ve bakimiyla gonullu olarak ilgilendim bundan dogacak kayiplarim kabulumdur. Ancak hekim dinletebilme cabasi, tehditler vs. gibi seylerden dolayi bir yigin kayip ve hekimlerin umursanmamasi, ilgisiz kisilerin tedaviye karar verme haklarini kendilerinde gormesi ve benim disimdaki aile bireylerinin de bunlari desteklemesi "ölüm tehditleri" ne kadar gitmesi yasamla ölüm arasindaki secimde beni yasamdan daha fazla uzaklastiriyor. Akademisyen, ödüllü sanatci (eminimki kimi islerini forumda bircok insan biliyordur), mühendis, egitimci olan bu insanlari en basit sey icin "hastaliga hekim bakmasi gerektigi" konusunda ikna zorunlulugunan yol actigi, geceleri uykumdan bile uyandiran amansiz bir öfkeden dolayi, sms ve mail yoluyla bir yigin laf ve hakaret sayilabilecek laf ettim, hakaret etmekten baska elinde bir hak birakilmamis bir insan olarak. Olasi bir mahkeme durumunda bu maillerimi kendim ortaya koymak isterim, hepsini sakliyorum, ve bu sms ve maillerden dolayi yasal olarak suclu bulunup ceza alacaksam da kabulum. "hekime sor" deyince "... cocugu" diye annesinin diger ogluna küfreden birine kufretmekten utanmam..

Surec icinde kendi hayatima iliskin verdigim kayiplarin geri donusu ne yazik ki yok, gorustugum sekiz avukattan celisik bilgiler aldim (tehditler haricindeki konularda), birinin soyledigi olasi bir tazminat talebim kesinlikle yok varsa boyle bir hakkim, 1 ytl gibi sembolik bir rakamla olur.


Soz ettigim, aileden olmayan bu iki kisi hakkinda yasal olarak ne yapabilirim? Diger kardesler annelerinin tedavisi icin "ne hali varsa gorsun" türü davranista bulunabilirler mi? Hekim dinlememe haklari var mi? Ölüm ve tırnak sokme tehditlerinde bulunan insanlari nasil hakim karsisina cikarabilirim? Magduriyetimi ve annemi hastaneye goturmeye, tedavisini adam akilli yerine getirmeye cabaladim diye gördugum zulmü nasil resmilestirebilirim? Önümüzdeki günlerde cebime girecek tek para, 500-600 ytl gibi bir rakam yasal islemler icin yeter mi?

Herseyden onemlisi, yuzunu hic gormedigim ve ablamdan (abla demek de istemiyorum artik) duydugum kadariyla cek-senet mafyasi isiyle ugrasan sahsin ve eniste kimligiyle var olan sahsin, hadleri olmadan, benim annemin tedavisinde kendilerini soz sahibi olarak gormesi mudahele karismasi, tehditlerde bulunmasi (ki surenlerde/destekleyenlerde, kardes, ustelik biri hicbir is yapmamis haldeyken) karsisinda "boyun egme onursuzlugu"nu ömür boyu tasimak zorunda miyim?

Soz ettigim islerle ugrasan ve hepsinin ekonomik durumlari yeterli olan bu insanlarin, herseyi benim ustume yikmalari, yemeklerin yapilmasi icin arada sirada da olsa birini tutmamalari vs. gibi nedenlerin üstüne "ölüm tehditleri" karsisinda yapabilecegim tek sey, intiharla bir protesto mu?

Fazla uzadigi icin herkesten özür diliyorum...
Sevgilerle...

Not: Bu tur islerin belgesi olamiyor ne yazik ki!

Sunabilecegim seyler;
-Hastanenin FTR bolumunde cekilmis bir filmde gorulen cikiga karsin, yatis icin hastaneden aradiklarinda hayir denmis olmasi hastane kayitlarinda vardir..

-"hekime sor istedigini yaparim" diyen mailem aldigim "... cocugu" yanitina iliskin mail ve bir iki tane suclamaya iliskin mail..

-Kendi hakaretlerime iliskin maillerim..

[Av.Ragıp Atay]

iletinizi okudum. Derdinizi anlatmışsınız. Ama burası dert paylaşım sitesi değil, hukuk sitesi. Bir de sorunu anlatsaydınız, belki yardımcı olurduk Siz bakım parası mı istiyorsunuz? tazminat mı istiyorsunuz? Hastayı ölüme terketmeye zorladıkları için cez davası mı açmak istiyorsunuz? İntihar amaçlı içtiğiniz ilaç, uyutmaktan başka işe yaramadığı için, ilaç firmasını mı dava etmek istiyorsunuz?
sorunu açık ve net yazın

[sisyphos]

Merhabalar,

Soz ettigim, aileden olmayan bu iki kisi hakkinda yasal olarak ne yapabilirim? Diger kardesler annelerinin tedavisi icin "ilgilenmeme/umursamama" türü davranista bulunabilirler mi? Hekim dinlememe haklari var mi? Ölüm ve tırnak sokme tehditlerinde bulunan insanlari nasil hakim karsisina cikarabilirim? Magduriyetimi ve annemi hastaneye goturmeye, tedavisini adam akilli yerine getirmeye cabaladim diye gördugum zulmü nasil resmilestirebilirim?

Ben dertlesme cabasi icinde degilim, ifadelerim o anlama da gelebiliyorsa özür dilerim.

Soz ettigim olaylarin belgesi olamiyor. Söz ettigim kisiler "evet biz bunlari yaptik, hekim dinlemeyiz" gibi imzali belge vermeyecekler..
Durumu özetlemeye calistim, hukuksal anlamda boylesi durumlarda (belgelenemeyecek durumlarda) bir yol önerebiliyor mu?

Sevgiler..

[sisyphos]

Merhabalar,
Yeniden yanit yazma gereksinimi duydum.
Aslinda sizin bana sordugunuz sorulari ben size sormak icin bu forumdayim. Bu durumda benim bir takim yasal haklarim var mi, varsa ne gibi haklar veriyor?

"tazminat mi istiyorsunuz?" sorunuz vardi, bunu yazmistim boylesi bir hak varsa, istemedigimi ya da 1 ytl gibi sembolik olabilecegini yazmistim.

"...vs. gibi nedenlerin üstüne "ölüm tehditleri" karsisinda yapabilecegim tek sey, intiharla bir protesto mu?" seklinde biten bir cumlem vardi, hukuk bana bunu mu soyluyor; "sana yapabilecegim birsey yok, olani kabul et, illa ki birsey yapmak istiyorsan da protesto et" mi diyor..

Daha once yazdigim gibi sizin bana sorduklarinizi ben size soruyorum. Böylesi bir durumda haklarim var mi, bakim parasi, tazminat vs. gibi olasi parasal taleplerin kesinlikle disinda olan haklarim var mi?

Hayatta karsilasilabilecek anlasmazliklarin hepsinin belgesi olamayabiliyor... Bu durumda hukuk ne diyor, "isine gelirse" mi diyor? Belgesi yok diye soz ettigim insanlar 3 yilimi bosa hastane kosusturmasi icinde gecirtmeye haklari var mi?

Ben bunlari ve bunlara benzer seyler soruyorum. Soz ettigim intihar girisiminin de alay konusu olabilecegini hic ummuyordum, anlattigim surec icinde bir yigin acmazlara itilince cozum yolunu iki kez denedigim intihar/intihar-protesto gibi eylemlerde mi aramak zorundayim, hukuksal hicbir hakkim olamayacak mi?

Sevgiler...