Ömer Doğanlı Şiirleri

[Ömer Doğanlı]

Herşey Bizim İçin

Zaman bu sanki son hızla akıp gidiyor
Mümkün mü tutmak civa gibi kayıyor
Zamanı tutanın zaten ömrü bitiyor
Herşey bizim için buna alışmak gerek!

Şan şöhret mevki makam saltanat
Sen sen ol elinin tersi ile kaldır at
Sana yakışan ise sadece aza kanaat
Herşey bizim için ama sabır gerek!

İster zalimin karşısında mazlum ol
İster güneşin karşısında gül gibi sol
Yeter ki daima doğru dürüst ve adil ol
Herşey bizim için ama azim gerek!

Doğru bildiğin yolda kararlılıkla yürü
Kanma kimseye onlar çoban değil sürü
Kan emmeye alışmış vampirin bir türü
Herşey bizim için ama mücadele gerek!

Ağzınla kuş tutsan onlara yaramazsın
Çünkü sen onlara göre anlaşılmazsın
Lakin bugün değil ama yarın anlaşılırsın
Herşey bizim için ama katlanmak gerek!

Olduğun gibi görünmen tabii ki doğrudur
İnsanlık henüz ölmedi doğru olan da budur
Adam gibi adam olmak gerçekten zordur
Herşey bizim için ama buna yürek gerek!

(İstanbul – 12/05/2009)
Ömer Doğanlı

[Ömer Doğanlı]

Hesabı Yok mu?

Yaradılanı sevmek yaratandan ötürü
O'na hizmet yaratılışımızdan ötürü
İdrak edemeyen mahlukatın bir türü
Gerçeklerin yüzünü gören yok mu?

İnsan en yüce meziyetlerle donatılmış
Yeryüzünde hizmetle görevli kılınmış
Dişi ile erkek aynı kemikten yaratılmış
İnsanlığın feryadını duyan yok mu?

Zalimler zulmüne devam ediyor
Mazlumlar ise ezildikçe eziliyor
Tüm dünya buna seyirci kalıyor
Sefalete artık dur diyen yok mu?

Zengin ile yoksul sanki iki ayrı uç
Bu ise insanlık için başlıbaşına suç
İstersen kanatlanıp kuşlar gibi uç
Yoksulun elinden tutacak yok mu?

Dil ile sevelim sevilelim demek kolaydır
Bir lokma ekmek dahi bulamayan vardır
Yoksula yardım etmek en güzel olaydır
Vicdanının sesini duyacak kimse yok mu?

İnsanlık bu kadar mı böyle mi olmalı?
Komşusu aç iken kendi tok mu yatmalı?
Yoksulu yaşlıyı hemen sokağa mı atmalı?
İnsanlık bu ise bunların hesabı elbet yok mu?

(İstanbul – 02/12/2009)

ÖMER DOĞANLI

[Ömer Doğanlı]

Olmasa da Olur!

Bir elin yağda öbür elin ise hakiki balda
Bir gün denizde yatta başka gün şatoda villada
Hayat mı geçer böyle sıkıntılı dünyada?
Üzülme sen dostum bunlar olmasa da olur!

Hep depdebe hep şaşaa hep saltanat
Hem küstahlık hem aşağılık hem rezalet
Bunların sonunu bir gör ya da hayal et
Üzülme sen dostum bunlar olmasa da olur!

Her işin bir başlangıcı bir bitişi vardır
Her uzun yolun başı bir nihayeti vardır
Bunların sonu ise kocaman bir hüsrandır
Üzülme sen dostum bunlar olmasa da olur!

Kanaat, vakur ve onurlu insanlara yakışır
Onlar ise kendi zavallı gölgeleriyle yarışır
Neredeyse senin varlığına bile onlar karışır
Üzülme sen dostum onlar olmasa da olur!

Olması gereken sadece hak hukuk adalettir
Karşılarında dik duruş karakter ve haysiyettir
Daima dürüst ve adil olabilmek üstün meziyettir
Üzülme dostum bunlar sende varsa onlar KAHROLUR!

(İstanbul – 30/04/2009)

ÖMER DOĞANLI

[Ömer Doğanlı]

Sevda Yolu

Bu yol sevda yoludur bilmeyen girmesin
Sevda uğruna ömrünü verenleri üzmesin
Sevenleri ayıran cennet yüzü görmesin
Sevda yolu uzundur sonu asla bulunmaz

Sevda yolunda yürümek kolay iş değil
Maharet yürektedir gösterişte değil
Sevdayı içine gömmek bilinmezlik değil
Sevda yolu narindir kırılmaya gelmez

Bu yolda yürürken önünde engel çoktur
Engelleri hızla aş sevda yolunda koştur
Sevdiğini bırakma sevgi selini coştur
Sevda yolunda yorulmak sana yakışmaz

(İstanbul – 10/12/2009)

ÖMER DOĞANLI

[Ömer Doğanlı]

Sokak Lambası

Kimbilir sen nelere şahitlik yaptın
Kimbilir sokakta yalnız ne acılar çektin
Elin ayağın bağlı öylece nasıl kaldın
Acılar seni de yaktı mı sokak lambası?

Senin varlığından kimse haberdar olmadı
İnsanlar seni hiçbir şeyden anlamaz sandı
Senin lamban ise daima insanlık için yandı
Bu durum canını sıktı mı sokak lambası?

Gündüz herkes çalışırken sen çalışmıyordun
Gece başlayınca her tarafa ışık saçıyordun
Sabaha kadar sen karanlığı aydınlatıyordun
Karanlıkta hüzünlendin mi sokak lambası?

Senin bildiklerin sırdır onu kimse bilemez
Seni bilmez zannedenler eline su dökemez
Senin değerin çoktur seni kimse sökemez
Seni sökenlere kızdın mı sokak lambası?

(İstanbul – 07/12/2009)

ÖMER DOĞANLI

[Ömer Doğanlı]

Yüzsüz

Yüze gülen arkadan söven yüzsüz
Toprağımdan çıktı senin gibi sütsüz
Yaptıklarını önce akıl süzgecinde süz
Lakin sende akıl ve vicdan ne gezer?

Yıllarca etrafına sahte gülücük saçtın
Kucağını hep senin gibi yüzsüzlere açtın
Doğruluk ve dürüstlükten daima kaçtın
Lakin sende adalet ve adillik ne gezer?

Dost tavsiyelerine asla kulak asmadın
Yanlışa devam etmekten geri durmadın
Hiçbir zaman adam gibi adam olamadın
Lakin sende dostluk ve sadakat ne gezer?

Unutma ipliğinin pazara çıkmasına az kaldı
Senin gibi yüzsüzler balçığın içine daldı
Gününü gün edenlerin önünde yol daraldı
Mazlumun ahı yerde kalmaz seni de ezer!

(İstanbul – 10/12/2009)

ÖMER DOĞANLI