Bekir Coşkun Sayfası

[Av.Fırat Bayındır]

Yazarlar
Bekir COŞKUN bcoskun@hurriyet.com.tr

Başbakan Bush#8217;u aradı...


VE Başbakan Ortadoğu#8217;da akan kanı durdurmak için kamuoyunun beklediği telefon görüşmesini yaptı:

"Günaydın Sayın Bush..."

"Sen kimsin bu saatte..."

"Benim ben...Türkiye#8217;den arıyorum, Başbakan..."

"İyi ama saat farkını biliyorsunuzdur... Şunu söylemeliyim ki ben yeni yatağa girdim..."

"......!"

"Günaydın demenizden dolayı teşekkür ederim. Ama "günaydın" için uygun bir saat değil... Daha biraz önce Lora "Çişini yaptın mı?" diye sordu... Buradan da anlıyoruz ki demek ki gece..."

"Nasıl geçirdiniz?..."

"Lübnan#8217;a mı?.."

"Hayır gününüzü nasıl geçirdiniz?.. Orada gece olduğuna göre demek ki gün geçti?.."

"Güzel geçti... Peki sizin geceniz nasıl geçiyor?.."

"Burada gündüz..."

"Aaaaa..."

"Eee tabii... Tersi oluyor bir bakıma... Gündüz gece, gündüz gece..."

"İşte şu anda yataktayım ve şeyimi kaldırmış durumdayım, ayağımı... İki ayağımı kaldırabildiğime göre demek ki yataktayım..."

"Ben de Suriye ya da İran#8217;a sıra geldi sandım bir an olsun... Biliyorsunuz burada endişe var... Ortadoğu#8217;ya savaşın yayılacağı söyleniyor bir nevi... İsrail#8217;in ateş kesmesi için benim size telefon açmam konusunda bir düşünce ortaya çıktı... İşte ben de bağımsız bir devletin başbakanı olarak cüret ile açıyorum..."

"O ne yapıyor?..."

"Kim?.."

"Bay Cüred... Biraz önce Cüred#8217;le telefon açtık dedin ya..."

"Haaa... Onun adı Cüneyd... Cüneyd Zapsu..."

"Evet evet, Cüreyd Zarpsu... Sizin için "delikten aşağı süpüreceğinize bu adamdan yararlanın" demişti... Çok akıllı birisi... İşte bak ne güzel bana telefon açıyorsun, ben seni dinliyorum, birlikte bütün meselelere çözüm buluyoruz... Orda vakit ne?.."

"Gündüz..."

"Burda gece... Demin #8217;pırt#8217; diye bir ses duyduğuma göre demek ki ben yataktayım..."

*

(Bu bir mizah yazısıdır, gerçek değildir. Gerçek olan gazetelerde yer alan "Erdoğan Bush#8217;u aradı" haberleridir.)



22 Temmuz 2006

[Av.Abbas Bilgili]

Bekir Coşkun yazılarına bir de Melih Aşık yazızı ekliyorum

Tayyip - Bush telefon görüşmesi ilginç geldi de...

http://www.milliyet.com/2006/07/23/yazar/asik.html

[Av.Duygu Tekay]

Babalar...


SEVGİ ve merhameti kuşaktan kuşağa anneler taşıdılar.

Çocuklar sokakta düşse, dillerinde endişe, ellerinde bir tutam pamukla koştular anneler.

Ve "Yapma", "Etme", "Günahtır", "Yazık" diye diye, sevginin-merhametin ilk tohumlarını ekmeye çalıştılar çocuklarının yüreğine.

Ya çoğu babalar?..

Komşunun çocuğunun gözünde patlatılmış bir yumrukla mutlandılar.

Kaba kuvveti "erkeklik" sayan minik minik şovlarla, çocuklarını vurdulu kırdılı dünyanın birer ferdi olmaya hazırladılar.

Anneler merhameti, babalar merhametsizliği kuşaktan kuşağa taşıdılar.

*

Dünkü Danıştay Cinayeti Davası#8217;nda, kapının önünde gazetecilere nutuk atan sanığın babasını dinlerken böyle düşündüm.

İşte bir baba...

"Milletin değerlerine saygı duymayanlara, millet hak ettikleri dersi şu şekilde, ya da bu şekilde verecektir" diyordu gazetecilere.

Gördüğünüz gibi bu baba "milletin değerlerine saygı" istiyor.

Oğlu, milletin en yüce mahkemesini tabancayla basmış, bir yüksek yargıcı öldürmüş, öbürlerini yaralamış...

Baba böyle bir evlat yetiştirdiği için milletten özür dileyeceğine, saygı dersi veriyor hepimize.

"Saygıya" devam:

"Bu memlekette din düşmanı var, Kuran düşmanı var, millet düşmanı var..."

Ne diyebiliriz ki...

Baba, Milli Eğitim#8217;de müfettiş...

Müfettiş olunca bildiği çok oluyor:

"Adı Mehmet, Mustafa olan birçok Ermeni ve Rum var memlekette. Bunlar laiklik adı altında bu milletin değerlerine ihanet ediyorlar..."

Ben eminim o kapının önünde konuşurken, içerde hákim karşısındaki oğlu, bu konuşmaları çok dinlemiştir.

Ve babası gibi düşünmüştür.

İyi ki ne kadar adı Mehmet ya da Mustafa olan varsa vurmakla işe başlamadı oğul...

*

Babalar...

Elbette bizlere fazileti, gururu, insan olmanın yüce yükümlülüğünü öğreten... Başımızı okşaya okşaya kafalarımızın içini donatan, yüreklerimizde birer mabet gibi yaşayan babalardan söz etmiyorum.

Siz ayırt edersiniz.

Ama bu babalar işte böyle yaptılar.

Kini, nefreti kazıdılar oğullarının beynine...

Sevgisizliği ve merhametsizliği taşıdılar kuşaktan kuşağa...

[Av.Duygu Tekay]

Siz Pınar#8217;ı izleyin...


NE zamandır içim içimi yiyordu. Sonunda gazetelerin manşetinde haber yer aldı da heyecanla okudum: "Pınar beni de aldattı..."

Demek ki o an yerimden fırlamışım.

Meğer Pınar evliymiş, bu onu kocasından almış, başkası da bundan almış... Can bilmem ne diye birisiyle görüşüyormuş şimdi. Tony söylüyor bunları.

Gazeteler "İlk kez konuştu" diyorlar.

Ben çok merak ederim bu işleri.

Sabahları gazeteleri açar açmaz bakarım; kim kiminle idi, kim kiminle değil idi, kim kimi ne yaptı idi...

Ben fikrimi söyleyeyim mi:

Konuş Pınar konuş...

*

Dün Hürriyet#8217;in internet sayfasına girdim, orada en çok okunan haberlerin sıralaması var. En çok okunan haber buydu:

"Pınar beni de aldattı" haberi.

Kim okur Lübnan#8217;da parçalanan çocukları, karnı yarılmış hamile anneleri. Güneydoğu#8217;dan Anadolu köylerine taşınan tabutları...

Daha dün iki fidan gitti.

Kime ne üniversiteli işsiz sayısının 1 milyonu aşmasından...

Kime ne Turizm Bakanı#8217;nın SİT alanı kıyıları-koyları paralı uluslararası cambazlara peşkeş çekmesinden...

Kime ne orman yangınlarından...

Kime ne özel hastanelerin hem hastaları hem devleti dolandırmasından...

Kime ne giderek kokuşan, kirli bir bataklığa dönüşen, yozlaşan, çürüyen, kirlenen toplumdan?..

Kimi ilgilendirir kitaplar, tiyatrolar, sanat, kültür...

Kime ne ...

Okur, birinci sırada Pınar#8217;ın kiminle yatıp kalktığını merak ediyor ve izliyor...

O kadar...

*

İşte ben de bundan böyle "magazin" yazıyorum ve Pınar#8217;ın şeyine, kalbine kim girdi-çıktı dikkatle inceliyorum.

Gözüm orada...

Kimi görsem meseleyi açıyorum:

"Bence yapmakla iyi yapmadı..."

"Kim?.."

"Pınar..."

".............?"

Benim gözüm Pınar#8217;da, sizin gözünüz de bende olsun...


16,08,2006 tarihli yazısıdır.

[Av.Dilek Kuzulu Yüksel]

Bekir COŞKUN bcoskun@hurriyet.com.tr



Kurşun barıştan hızlı...

GAZETELER, "Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi üyeleri, Lübnan'a gönderilecek barış gücünde anlaşamadılar" diyor.

Ne yapacaksınız?..

Savaş çabuk geliyor.

Barış gecikiyor.

Füzeler hızlı, yardım kamyonları yavaş.

Roketler hızla yetişiyor insanlara.

Serum şişelerinden haber yok.

Bir gece karanlığında ansızın, tozu dumana katarak gelip kara gözlü çocukları buluyor bombalar.

Şefkat-sevgi gözükmez.

*

Kaç gündür Lübnan'a barış gücü göndermek için kıvırıp duruyor, bir türlü karar veremiyor uygar dünyanın liderleri.

Rakamlara baktık; yeryüzünde kişi başına sadece bir antibiyotik hapı düşüyor, ama üç el bombası...

Ne yapacaksınız?..

Böyle bir dünya düzenini ayakta tutmak, sürdürmek içindir o televizyonlarda gördüğünüz toplantılar, görüşmeler, buluşmalar, koşuşturmalar, bayraklı kara arabalar ve o baykuş suratlı adamlar.

Dikkat ettiniz mi hiç; hep sırıtarak poz verirler objektiflere.

Başkanlar, başbakanlar, bakanlar...

İyi bakın dünya liderlerine:

Sırıtmaktan asla utanmazlar.

*

O adamlar için ne parçalanan kara gözlü çocukların, ne de roketlerle karnı yarılan hamile kadının bir anlamı var.

Kendi iktidarlarını sürdürmek, kendi kirli düzenlerini korumak, kendi mutlu egemenliklerini aksatmamak için, çocukların cesetlerine basa basa, ölü kadınları çiğneye çiğneye yürüyorlar.

Bu toplantılar, bu görüşmeler, bu müzakereler tümüyle kendi kanlı yollarında yürüyebilmeleri içindir.

Ve sırıtıyorlar.

Hiç utanmadılar.

Utanmayacaklar...

*

Bu yüzdendir:

Bombalar hızlı geliyor.

Barıştan haber yok...

[Av.Dilek Kuzulu Yüksel]

Bekir COŞKUN bcoskun@hurriyet.com.tr



Kurşun barıştan hızlı...

GAZETELER, "Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi üyeleri, Lübnan'a gönderilecek barış gücünde anlaşamadılar" diyor.

Ne yapacaksınız?..

Savaş çabuk geliyor.

Barış gecikiyor.

Füzeler hızlı, yardım kamyonları yavaş.

Roketler hızla yetişiyor insanlara.

Serum şişelerinden haber yok.

Bir gece karanlığında ansızın, tozu dumana katarak gelip kara gözlü çocukları buluyor bombalar.

Şefkat-sevgi gözükmez.

*

Kaç gündür Lübnan'a barış gücü göndermek için kıvırıp duruyor, bir türlü karar veremiyor uygar dünyanın liderleri.

Rakamlara baktık; yeryüzünde kişi başına sadece bir antibiyotik hapı düşüyor, ama üç el bombası...

Ne yapacaksınız?..

Böyle bir dünya düzenini ayakta tutmak, sürdürmek içindir o televizyonlarda gördüğünüz toplantılar, görüşmeler, buluşmalar, koşuşturmalar, bayraklı kara arabalar ve o baykuş suratlı adamlar.

Dikkat ettiniz mi hiç; hep sırıtarak poz verirler objektiflere.

Başkanlar, başbakanlar, bakanlar...

İyi bakın dünya liderlerine:

Sırıtmaktan asla utanmazlar.

*

O adamlar için ne parçalanan kara gözlü çocukların, ne de roketlerle karnı yarılan hamile kadının bir anlamı var.

Kendi iktidarlarını sürdürmek, kendi kirli düzenlerini korumak, kendi mutlu egemenliklerini aksatmamak için, çocukların cesetlerine basa basa, ölü kadınları çiğneye çiğneye yürüyorlar.

Bu toplantılar, bu görüşmeler, bu müzakereler tümüyle kendi kanlı yollarında yürüyebilmeleri içindir.

Ve sırıtıyorlar.

Hiç utanmadılar.

Utanmayacaklar...

*

Bu yüzdendir:

Bombalar hızlı geliyor.

Barıştan haber yok...

[Av.Dilek Kuzulu Yüksel]

Bekir COŞKUN bcoskun@hurriyet.com.tr 22.09.2006

Havuççu bekliyor...

ANLADIĞIM kadarıyla arkadaşların başı yemişlerle dertte.

Jandarmalar, AKP Grup Başkanvekili ve Ordu milletvekilini fındıkçıların elinden zor kurtardılar.

Güneydoğu'da fıstıkçılar, Ege'de incirciler bekliyor.

Üreticiler, Türkiye'nin her yerinde iktidardan kimi yakalasalar gereğini yapacaklar.

Ve havuççular...

Havuççu elinde kalan uzun havucu göstererek "Gelseler, aha bu havucu..." diyerek beklemede.

*

Baktım; Başbakan'ın başı yine portakal ile dertte.

Antalya Altın Portakal Film Festivali'nde masasına ünlü Hollywood yıldızı Faye Donaway'ı getirmişler "sohbet" etmeye.

Bu dil bilmiyor.

(Gerçi yağcı gazeteler haberi "Başbakan Erdoğan ile ünlü yıldız sohbet ettiler" diye verdiler ya, bu dil bilmeden sohbet etmek Türklere özgüdür.)

Elbette Mersinli narinciye üreticisinin portakalına göre, bu Altın Portakal daha uygun.

"Portakalımız elimizde kaldı, anamızı ağlattınız" diyen çiftçi yerine Altın Portakal eğlencesinde güzel yıldız Faye Donaway ile sohbet etmek her zaman daha iyidir.

Birincisinde insanın "Ananı al da git" deme gereksinimi, ikincisinde yerini "Ananı al da gel"e bırakır sanki.

*

Türkiye'nin dört bir yanında üreticiler, ellerinde ürünleri ile iktidarın yolunu gözetliyorlar.

Ellerinde kavun, karpuz, incir, erik, badem, ceviz, şekerkamışı, armut, ayva...

Hürriyet muhabirlerine "Bu yana gelecek hükümet adamı var mı?" diye soruyor bal kabağı üreticisi.

Fındıkçıların dayağını yiyen ve jandarmalar tarafından zor kurtarılan AKP milletvekili ve Grup Başkanvekili, dünkü gazetelerde "Bunlar zavallı ve basit insanların başvuracağı yöntemlerdir" diyordu.

Olsun...

Yine de bekliyorlar.

"Büyüyen ekonomi"nin, aç, perişan, yoksul insanlarıdır onlar.

Başbakan'ın sağ kolu fındık tüccarı Cüneyd Zapsu büyürken, o tükenmekte olan insanlar yolunu gözlüyorlar iktidarın.

Havuççu bekliyor...

[Av.Dilek Kuzulu Yüksel]

20 Eylül 2006
Bekir COŞKUN bcoskun@hurriyet.com.tr

"Dank" diye bir ses duyduysanız...

10'uncu Türk Kurultayı'nda Başbakan çekici eline alıp (Türklerin Ergenekon'dan çıkışlarını temsilen) örse vurmaya yanaştığında demek ki korkmuşum.

Çünkü ben Başbakan'ın hareket eden şeylerden (at, tren, traktör gibi) uzak durması gerektiğini düşünürüm.

O eline çekici aldığında ses tesisatçısının kafası ordaydı.

Ve kafa hareket halindeydi.

(......)

Başbakan "milliyetçi" kesildiği saatlerde, onun Milli Eğitim Bakanı Çelik, Arapça eğitim veren tarikat ve cemaat kurslarının kapatılmasını isteyen Cumhurbaşkanı Sezer'e kızıyordu.

Cumhurbaşkanı, çağdaş eğitim yerine bu tür ilkel eğitimlerin engellenmesini istemişti. Milli Eğitim Bakanı ise "Cumhurbaşkanı'nın bildiği cumhuriyet karşıtı bir okul varsa bize bildirsin" diyerek, hepimizin bildiği bir gerçeği inkar ediyordu.

*

Çünkü bunların hedefi bağımsız, özgür, onurlu ve kimlikli bir "Türk devleti" değil, bir "İslami devleti"dir.

Ne Başbakan'ın terörist El Kadı'ya kefil olması rastlantıdır, ne imar planları değiştirilerek Türklerin en güzel kenti İstanbul'un Arap emirlerine peşkeş çekilmesi...

Ne tarikatların tüm ülkeyi sarması, ne Arapça eğitim veren vakıfların mantar gibi çoğalması, ne on binlerce cemaat kursunun bodrum katlarını doldurması...

Ne de kılıkta, kıyafette, günlük yaşamda Arap kültürünün toplumumuzu sarıp sarmalaması...

Türklüğü "alt-üst kimlik" tartışmasına açan ilk Başbakan'dır Tayyip Erdoğan.

Söyler misiniz; zerre kadar "milliyetçi" olan, Mustafa Kemal'in laik cumhuriyetini beğenmeyip, orasından burasından değiştirmeye-didiklemeye kalkabilir mi?

*

Pekiii, Türk Kurultayı'na gidip çekiç ile örse vurmak ne oluyor?..

Tiyatro...

"Dank" diye bir ses duyduysanız, bunun halkımızın kafasına "dank etmesiyle" bir ilgisi yoktur.

Sadece; AB'ye girmeye çalışmak, Anıtkabir'e çelenk koymak, liberalleşmek, İsrail'e kızmak, ABD'ye horozlanmak, çağdaşlaşmak, içinde su olan bardağı "şerefe" diye kaldırmak gibi Tayyip Erdoğan'ın bu sefer de "Türkçülük" oyunuydu.

O kadar...

[Av.Dilek Kuzulu Yüksel]

15 Eylül 2006
Bekir COŞKUN bcoskun@hurriyet.com.tr

Tarikat...

ARKADAŞLAR, gazetelerdeki köşelerinde "Bu tarikatların arkasında kim var?" diye sordular.

Önceki gün Başbakan, tarikatların arkasında kimlerin olduğunu net ve tartışılmaz biçimde ortaya koydu.

Dedi ki:

"Çarşamba'daki şeyleri görüyorsunuz (....) İki diploma sahibi bir hoca öldürülüyor, en ufak bir başsağlığı yok (....) Ama öbür taraftan öldüren hakkında linç girişiminde bulunulduğu, bulunulmadığı hakkında her türlü iftira, gayri meşru yayın yapılıyor. Olayın hassasiyeti var. Bunlar hassas konular ve burada hassasiyetimizi hep birlikte korumalıyız..."

Yine de "tarikatların arkasında kimin olduğunu" anlamayan olabilir mi?

*

"Çarşamba'daki şeyler"i biliyorsunuz; ilginç ortaçağ giysileri, sarık-cüppe ve kara çarşaflı çarşıları, bodrum katlarındaki şeriat mahkemeleri ile binlerce tarikattan birisi.

Tarikatın camisinde bir müridi tarafından bıçaklanarak öldürülen, Başbakan'ın "İki diplomalı" olduğunu özenle söylediği ve medyadan "başsağlığı" beklediği bir tarikat lideri...

Bıçaklayan linç edilip parçalanarak öldürülünce "Düştü, kafasını çarptı" diye tutulan ilk raporlar.

Ve devletin elinde sadece, linç olayına karışanlardan kalma, camiden toplanmış yedi adet takke...

İçindekiler tüymüş, takkeleri yakalamışlar.

Belki sorgulama da yapılacak ve polis "Linç mi yaptınız, yoksa ayağı kaydı da başı taşa değince mi öldü?" diye soracak, ama ele geçirilen takkelerin içinde müritlerin kafaları yoktu.

*

İşte Başbakan'ın "Bunlar hassas konular, olayın hassasiyeti var ve hassasiyetimizi korumalıyız" dediği bunlar.

Bir cinayet ve bir linç ile ortaya dökülen tarikatlar gerçeği...

Tüm bunları yazan-çizenler ise Başbakan'a göre "iftira ve gayri meşru" yayın yapanlar...

Hálá "Bu tarikatların arkasında kim var?" diye ne soracaksınız?..

Yasalarımıza göre suç sayılan, ama şeri vergi sistemi, kendi eğitim yöntemi, çarşıları, mahkemeleri olacak kadar serbestçe örgütlenen tarikatlara bir Türkiye Cumhuriyeti Başbakan'ı böyle bakıyorsa...

"Bu tarikatların arkasında kim var?" diye sormanın anlamı var mı?..

Bundan daha açık, daha net, daha berrak nasıl kanıtlanır "tarikatların arkasında" kimlerin olduğu?..

Daha nasıl anlatılır?..

[Av.Dilek Kuzulu Yüksel]

3 Ekim 2006
Bekir COŞKUN bcoskun@hurriyet.com.tr

İrtica ile saklambaç...


İRTİCA var mı, yok mu?..

Cumhurbaşkanı, Genelkurmay Başkanı ve komutanlar "var" diyorlar, Başbakan, TBMM Başkanı ve şürekaları "yok" diyorlar.

Ve muhtemelen sizin kafanız karışıyordur.

Var mı, yok mu?..

*

Şüphesiz Cumhurbaşkanı ve komutanlar, Türk istihbarat örgütlerinin en taze ve doğru bilgilerine sahipler.

Başbakan da o bilgilere sahip olmasına sahip. Ama o Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti'nin onayladığı BM kararlarını bile yok sayıp, terörist El Kadı'ya kefil olacak kadar taraftır.

Var mı, yok mu irtica?..

Pekiii...

Cumhurbaşkanı'nın, Genelkurmay Başkanı'nın, komutanların, irtica olmadığı halde, durup dururken "irtica var" diye uydurmaları olası mı?

İrticanın Danıştay'ı basıp, türban kararı aldı diye yargıçları kurşuna dizmesi... Başka dinlerin ibadethanelerinin basılıp papazların bıçaklanması ya da öldürülmesi... Çarşamba gibi ülkenin dört bir yanında tarikatların eyaletler kurmaları...

Bugün çocukların neredeyse yarısının tarikat kurs ve okullarında eğitim görmeleri...

Kentlerin giderek tesettüre bürünmesi...

Devlet kadrolarının artık imamlardan oluşması...

Meclis Başkanı'nın, Başbakan'ın ve iktidardaki siyasi parti önde gelenlerinin açık ve net biçimde Anayasamızdaki laiklik kavramını beğenmeyip değiştirmek istemeleri...

Ama asıl:

Son kamuoyu yoklamalarında, Türk toplumunun büyük bir kısmının, iktidarın dümen suyuna kapılarak Batı değerlerinden uzaklaşıp, Arap ve Doğu değerlerine kayması...

*

Say, say bitmez...

Tüm bunlar size bir şey ifade etmiyorsa, televizyonlardaki görüntülere, gazetelerdeki fotoğraflara bakamaz mısınız:

ABD'den gelen görüntüler, size laik ve çağdaş Türkiye Cumhuriyeti'nin fotoğrafı gibi geliyor mu?..

Yoksa sanki İran ailesi, ABD'deymiş gibi mi?..

Sizce hangisi?..

Yoksa yine de melül melül bakıp soracak mısınız:

"İrtica var mı, yok mu?.."