Ok gibi saplanır içime,sebebsiz ayrılıklar..
Aslında tüm ayrılıklar...
Ben de derman bırakmakmaz ,kalkmaya,yürümeye
Öyle oturdum yerde, oturmak isterim hep
Çok zor çalışırım yalnızlığa; yalnızlığım da bana

En büyük çileyi yalnızlığıma çektiririm,
Duygularım bile dayanamaz huysuzluğuma,
Ne gecem belli olur,ne de gündüzüm
Sızım sızım sızlatırım yüreğimi
Kor gibi yakarım bazen

Bazen gözyaşlarımla söndürürüm bakışlarımı
Bazen de donuklaşan bakışlarımı uykusuz bırakırım
Uykusuz en büyük çileyi yüreğime çektiririm
Parçalarım,söker söker atarım anılarımı

Geçmişimi geleceğimi
Buna yürek mi dayanır, ya ben nasıl dayanırım:
Böyle sebepsiz ayrılıklara....

umuyorum ki ayrıklar olmaz ve gözyaşlarıda akmaz...!!