| commodore1tr |
Dört mum ağır ağır yanmaktadır...
ortam çok yumuşaktı konuşmaları duyuluyordu...
İlki şöyle dedi : BEN BARIŞIM!!!
Her nekadar kimse benim yanık kalmamı sağlamasada İnanıyorum ki söneceğim
Alevi hızla azaldıııı bütünüyle söndü...
İkincisi söylendi :
BEN İNANCIM
Neredeyse herkesçe ben artık gerekli değilim o nedenla daha fazla yanık kalmama hiç gerek yok...
Konuşmayı bitirdiğinde bir rüzgar hafifçe estiii ve onu söndürdü....
Üzgün olan üçüncü mum sırası gelince konuştu...
BEN SEVGİYİM!!
Yanık kalmak için gücüm yok
İnsanlar beni bir kenara bıraktı ve önemimi anlamadı..
Kendilerine en yakın olanları bile sevmeyi unuttular...
Ve hiç zaman geçirmeden söndü
Ansızın...
Odaya bir çocuk girdi ve üç mumun yanmadığını gördü .
'Neden yanmıyorsunuz? sizin sonuna kadar yanmanız gerekir...' dedi
ve ağlamaya başladı
Ardından dördüncü mum söyledi....
Korkma ben yandığım sürece diğer mumları yakabiliriz.. Ben Ben...
BEN UMUDUM!!!!
Çocuk parlayan gözlerle umudu aldı diğerlerinide yaktı
UMUDUN ALEVİ YAŞAMINIZDAN ASLA SÖNMESİN...
saygılarımla
bilmiyorum dediğim konu hakkında 2 saat eh bence dersem günlerce konuşurum |
