| babaahmet |
Cevabınız için şimdiden çok teşekkür ederim.
Benim sadakatsizlik gerekçesiyle açtığım boşanma davamda (ki bu dava eşimin Şiddetli Geçimsizlik gerekçesiyle açtığı davaya karşı açılmıştır.) bir sene geçmiş, karşılıklı şahitlerin dinlenmesi bitmiş ve artık sanıyorum 1-2 duruşma içinde dava karara varacaktır.
Son duruşmada hissettiğim; Karşı Davam içeriğinde bulunan deliller (ki, arabanın içinde bir "adam"la (sonradan öğrenildiki, evli ve çocuklu) yana resimleri, vapur gezisinde karşılıklı resimler ve aynı adamla 100 lerce gece günüz süren karşılıklı tel.+mesaj trafiği dökümü) hakim'i tatmin etmedi. Hakim eşime "-Kim bu adam?" diye sordu Cevap: "-arkadaşım"! hepsi bu kadar. Ben şoke oldum, maalesef avukatımın da herhalde basireti bağlandı birşey söylemedi/söyleyemedi. Veya bir sonraki duruşmaya bıraktı. Şahitlerimizden de bu olayı gören ve bu yönde birşeyler söyleyebilecek kimse yoktu. Sonuçta hakim bir sonraki duruşmaya aramızda bir anlaşmaya varmış olarak gelmemizi tercih edeceğini belirtti.
Anlaşmaktan kasıt, "velayet annede olsun" la başlayacak, bu belli. Ben bu aşamada anlaşmak istemiyorum. Haklılığımın mahkemece teslimini istiyorum. Çünkü çocuklarıma yarın bunun hesabını veremem. "Sadakat, aile onuru, ahlaklı olmak, dürüst olmak bu kadar önemliyse, niçin bunların olamadığı bir ortamda yetişmemize razı oldun?" muhtemel sorusunun cevabını henüz bulamadım.
Lütfen sorularım:
1- Hakim çocukların (6 ve 7 yaşlarında) velayeti yönünden tercihini anne'den yana kullanmak isteyeceği için, sakatsizlik gerekçesini görmezden gelmeye çalışacaktır, öne çıkarmak istemeyecektir. Böyle bir yorumu siz nasıl değerlendirirsiniz.?
2- Bu aşamada, Sadakatsiz iddamızın karşı tarafındaki "adam"ı ve eşini mahkemeye bir dilekçe vererek, bir şekilde davaya müdahil olmaya çağrılabilirmiyiz. Madem "arkadaş"lar, "adam" eşiyle beraber gelip açık ve dürüst olarak bir ifade versinler. Ben eş(koca) olarak bu adamı tanımıyorum. bakalım "adam"ın eşi, kocasının bu "arkadaş"ını tanıyormu?. Böyle bir talep, bana gayet mantıklı ve dürüstçe geliyor. Ama hukuk içinde bu imkan bulunabilirmi?
Saygılarımla,
eğiliminde değilim.
Ben 6 (kız) ve 7 (erkek) yaşlarında çocuklarımın velayetini alma derdindeyim. Ama hissettiğim bu imkan bu durumda yok.
Karşıdaki "adam" da evli,
işşl
Hikayenin yi kısaca şöyledir.
Beni fazla anlamlandıramadığım şekilde evliliğin son 1-2 yılında ilişkiler bozulmaya başlamıştı. Nihayet sonunda bir karşılıklı kavga ki kendisi gece ben uyurken, vay ne biçim alkol kokuyorsun diye bana saldırmıştır.Tabii buna kimse inanmıyor. İlla "erkekler saldırır" ya. Herneyse, iki gün sonrada çocukları (6 ve 7 yaşlarında) alarak evden ayrılmıştır. karakola şikayei üzerine ben de kendisinden şikayetçi olup Karşılıklı adli tıp raporları aynı süreli, 5er gün iş göremez raporları almışızdır.
Ben bunun bir sapkınlık patlaması olduğunu yaklaşık on gün sonra yazlıkta bir kolinin içinde bulduğum resimler den ve aşk notlarından anlamışımdır. Çocukları almam kaydıyla anlaşmalı boşanma önermişim kendileri bunu kabıul etmeyip Şiddetli Geçimsizlik nedeniyle dava açmışlardır. İddiaları, çoğu yalan, kısmen ise aşırı abartılıdır. iddiaları, hakim olma, sürekli içki içen, kaba bir insan olduğum yönündedir.
|
