| İnfertilite (kısırlık) ve farklı çözümler |
| fulya1212 |
İnfertilite (Kısırlık) önemli bir sorun. Kişinin sosyal ve psikolojik olarak olumsuz etkilenmesine neden oluyor. Çocuk sahibi olamayan çiftlerin oranıda %10-20. Gerçi tıp bilimi bu konuda çok gelişmiş teknolojilerle tadavi şansı sağlıyor. Ancak kişinin yumurta veya sperm üretememesi durumunda çaresiz kalınıyor. Başka bir vericiden yumurta veya sperm sağlanmasından başka seçenek kalmıyor.
Sitede bir başka formda olayın hukuki boyutu tartışılmakla birlikte bu konuyu genel forma taşıyarak olayın toplumsal ve etik boyutunu tartışmaya açmak istedim. Yanıt ve yorumlar için teşekkürler...
Erkek yanıtlayıcılar için soru şu:
Biyolojik açıdan çocuk sahibi olmamanız için bir neden yok. Ancak eşiniz için durum farklı. Her yolu denediniz. Olmadı. Eşinizinde onaylaması koşuluyla tanımadığınız birinin yumurtasının kullanılması yoluyla çocuk sahibi olmayı düşünürmüsünüz?
Kadın yanıtlayıcılar için soru şu:
Biyolojik açıdan çocuk sahibi olmamanız için bir neden yok. Ancak eşiniz için durum farklı. Her yolu denediniz. Olmadı. Eşinizinde onaylaması koşuluyla tanımadığınız birinin sperminin kullanılması yoluyla çocuk sahibi olmayı düşünürmüsünüz?
|
| Av.Duygu Tekay |
Fulya Hanım;
Zor bir soru sorduğunuz. Böyle bir problem yaşanırken verilecek cevaplar tahminimce farklı olacaktır. Hayır ve kararsızım şeklinde cevaplansada.. |
| Av.Dilek Kuzulu Yüksel |
Böyle bir durumda evlat edinmek bana daha doğru geliyor ancak Duygu Hanımın da dile getirdiği gibi zor bir soru, problemi yaşarken farklı düşünülebilir. |
| Av.Tayfun Eyilik |
ikinci bir soru daha sorulmalıydı bence
Sizde eşinizde Biyolojik açıdan çocuk sahibi olabilecek durumda değilsiniz. Her yolu denediniz evlatlık alırmıydınız ?
|
| Av.Fırat Bayındır |
Bu konuda büyük filozof MURPHY şöyle der :
"üzülme kısırlık herediter değildir, çocuklarına geçmez..." |
| commodore1tr |
Ben şahsen düşünüp taşınıp kaşınıp 3,5 paket sigara bir o kadar şişede alkol tüketimi yaptıktan sonra 'hayır' yanıtında karar kıldım. Belki bekarım diye kolay geldi hayır yanıtı ama gerçekten hayır.
Çocuk esirgeme kurumundan yeni doğmuş bir bebeği tüm yükümlülükleriyle üstlenmek zaten var olan bir cana sahip çıkmaktır diye düşünüyorum. Ne başkasının spermi ne de yumurtası. başka spermde anne öz olacaktır başka yumurtada baba öz yani sanki yarım kalacak bir bütünlük. Bunla uğraşmaktansa anne babası tarafından bir şekilde bırakılmış bir bebeği insan gibi yetiştirmek daha evladır. Anneside bende bizle ilgisi olmadığını bilir bizim gibi sahip çıkarız diye düşünüyorum...
|
| fulya1212 |
Şüphesiz ki evlat edinmek bir seçenek. Ancak sanıldığı kadar kolay bir yol da değil. Yani gidip bir bebek istiyorum dediğinizde vermiyorlar hemen. Heleki 0-2 yaş arası bir bebek evlat edinmek yıllar alan bir süreç. Üstelik yıllar sonra ortaya çıkacak bir ebeveny kabusu da var.
Öte yandan madem başkasının çocuğunu kendi çocuğumuz gibi büyütmeyi düşünebiliyoruz neden eşimizin biyolojik anlamda da ebeveyn olduğu bir çocuğa soğuk bakılıyor? Kadın açısından bakıldığında bu bebek kendi rahminde büyüyeceği için kendini daha çok ana hissetmez mi?
Erkek açısından bakıldığında sevdiği ve seçtiği eşinden bir parça olması daha iyi değil mi?
Kaldıki burada biyolojik ebeveyn siz olacaksınız. Ve eşiniz bunu onaylıyor. Bilmiyorum gerçekten samimi olarak hayır demek mümkün mü? |
| fulya1212 |
quote:| Ne başkasının spermi ne de yumurtası. başka spermde anne öz olacaktır başka yumurtada baba öz yani sanki yarım kalacak bir bütünlük.
Ekleyen: commodore1tr - 09/05/2006 : 19:02:09
|
Sayın commodore,
Hernekadar gerekçeniz karşı tarafın lehine ve eşitlikçi olarak gözüksede bütünlük konusunu bir daha düşünmenizi öneririm. Doğanın kendinden esirgediğini, sizden esirgemeyen bir eşiniz varsa ve tersi düşünüldüğünde sizde ondan esirgemiyorsanız o evlilikte tam bir bütünlük vardır. Doğal olarak böyle bir evlilikten doğacak çocukta bütün olarak öz ebeveynlere sahiptir. |
| commodore1tr |
Baştan da belirtmiştim belki bekar olduğumdan böyle düşünüyorum diye tabiiki evlenip böyle bir sorun çıkarsa ki allah göstermesin o zaman doğal olarak eşin de bir fikri olacak vede o fikirde değerlendirilecektir birlikte.
Ancak taraflardan birisinin tamamen benim dediği öbür tarafınsa baba veya anne rolünde bir konu mankeni olacağıda aklımdan çıkamıyor. Her şey iyi giderse sorun olmayabilir ancak ya boşanma gibi bir durum olursa ? O çocuğun nasıl kullanılabileceğini düşünmek bile istemiyorum. Muhtemelen mahkemede taraflardan birisini küçük düşürücü olarak gündeme gelecek ve aslında çocuğun ' onun hiçbirşeyi olmadığı ' savunulacaktır. buda kaldırılabilecek bir durum değil gibi geliyor bana.. Yaşam sürecini kısa olmasına rağmen olabilecekler açısından bir bütün olarak değerlendirmek gibi salakça bir alışkanlığımdan dolayı kendimce bir yorum yaptım.
Kaldıki hala çocuk esirgeme kurumundan evlat edinip onu yararlı bir insan olarak yetiştirmeyi daha mantıklı buluyorum benim değil bizim kavramı daha sağlam olur taraflar bilir ki iki tarafında değildir bu çocuk ama ikisinin ortak iradesidir yanlarında olması... Çocuk esirgeme kurumunun çok meşakketli yollarla çocuk vermesi ise ayrı bir sorundur o sorun bürokrasinin düzenlenmesi ile aşılır kanaatindeyim.
Ortaya çıkacak ebeveyn kabusunun yanında ortaya çıkacak asıl baba asıl anne sorunu da var.... Sayın Bayındırın 'sahi benim babam kim ' formu bu konuda fikir veriyor. Ya günün birinde adamın birisi çıkıp bu çocuk benim derse sperm onunsa yani özetle kabus kabussa ve yaşanmalıysa yaşanır öyle yada böyle kabuslardan korksaydık dünyaya gelmememiz lazımdı... onlarda yaşamın bir parçası... |
| Av.Duygu Tekay |
Fulya Hanım; sizi cezalandırmak lazım. Dünden beri durduk yere bu konu aklıma takıldı. Ve içselleştirmeye başladım. Şu fani dünyada kendi halimde yaşayıp giderken uyapaılacak anketmiydi bu. Evlatlık kavramına ise bir şekilde hayatımızda var ama sizin sorunuz haddinden fazla kafa karıştırıcı. Etik olarakta sivri tarafları var. Yine de evlat edinmek daha uygun gibi sanki.. |
| fulya1212 |
Duygu Hanım,
Aslında bu soruyu oluştururken özellikle biyolojik anne yada babanın yanıtlayıcı olacağı şekilde düzenledim. İlk etapta amaç dürüst olunmasını sağlamakmış gibi görünsede amcım o değil. Hayır diye yanıt verenlerin etik olarak neden uygun bulmadığını tam olarak anlamak istiyorum. Nedense ben bu noktadaki etik sorunu algılayamıyorum.. Sorun tanımadığı bir insanın çocuğunun biyolojik anne yada babası olması mı? Laboratuvar koşullarında iğneler vb araçlarla gerçekleştirilen bu işlemin yinede zina gibi algılanması mı? Lütfen etik olarak neden karşı gelindiğini bana biri açıklasın.
|
| Av.Duygu Tekay |
Fulya Hanım; şu sizce naturel bir seçim midir? Seçilecek anne yada babaya ait bilgilerin bir dosya halinde sunulması durumu.
Bir odada olduğumu ve onumde kı dosyalardan anne veya baba niteliklerini seçtiğimi fiziksel uygunluk aradığımı, zeka vb kriterlerde seçim yapmak zorunda olduğumu düşünüyorumda.
Bir de eş ile yaşanılacak fikir ayrılıkları var tabi. O başka bir adayı onaylar yada uygun bulurken benim başka bir adayı beğenmem..
Bu kısmı etik değil işte. Ve yine müşterek seçilmemiş ama bir eşin diğerine baskın gelmnesi sonucu yapılan seçimden olan cocukta ilerideki zamanlarda ortaya çıkması muhtemel fiziksel yada mental bir rahatsızlıkta taraflar önce birbirini suçlayacaklarıdr diye düşünüyorum. Hakikaten zor ve sindirilmesi gereken bir durum. |
| ahaltuner |
Sayın Fulya1212,
Nerden bulursun böyle soruyu bilmem ki?Duygu Hanımın dediği gibi sizi cezalandırmak lazım.Bence bu soruya evet demek hem etik olarak hemde psikososyal açıdan çok büyük bir yanlışlık olur.Birde hukuk açıdanda çok sıkıntılar oluşturur.Öncelikle illa da çoçuk sahibi olmak mı lazım.Elbette olursa çok iyi olur.Ama olmadı diye anne ve babanın genlerini taşıyarak ailenin bir parçası olacak çocuk yerine ikisinden birinin ve üçüncü bir kişinin genini taşıyan çocuğa kendi genini taşımayan eş hangi psikolojiyle yaklaşacak.Aile içi eşitlik durumunada aykırı.Birisi öz evladını sverek evlat sevme duygusunu tatmin ederken diğeri iğreti bir veled gibi görmezmi?En iyisi böyle bir durumda evlatlık edinerek eşlerden her ikisine de eşit uzaklık veya yakınlıkta bir çocuk sahibi olmakve böylece sevgide de eşitlik sağlamak.Hukuki açıdan da mirasçılık durumu çok karşık bir hal almazmı?
Saygılarımla... |
| fulya1212 |
Evlat edinmede de durum farklı değil ama... Belli bir yaş aralığına ve cinsiyete karar veriyorsunuz. Karşınıza farklı seçenekler çıkıyor. Yani birinde çocuğu birinde biyolojik ebeveyni seçiyorsunuz.
Üstelik böyle bir seçimde çok iyi bir ölçütünüz var. Seçenekler arasından eşinize en benzeyen kişi.
Fiziksel ve mental rahatsızlıklar konusuna gelince. Sadece sağlıklı çocukları evlat ediniriz ancak kendi çocuğumuzu her koşulda kabul ederiz. evlat seçimine göre yine etik gibi ...
Sonra bir de şu var. Sağlıklısın ve eşinden kaynaklanan bir sorunla çocuk sahibi olmuyorsun. Bu eşi ne kadar etkiler hiç düşündünüz mü? Her zaman boynu eğik kalacaktır. Evlat edinme durumunda bile. Çünkü siz ona olan sevginizden dolayı öz çocuk sahibi olma, genetik mirasını aktarma gibi bir haktan vazgeçiyorsunuz. Bir anlamda ölümsüzlükten vazgeçiyorsunuz. Bu baskının onu ve ilişkinizi nasıl etkileyeceğini düşündünüz mü? Üstelik bu fedakarlığınız nedeniyle bilinçsiz bir şekilde bile olsa evlilikte bunun bedelini ödetme yoluna gitme olasılığınızda var. |
| Av.Duygu Tekay |
Fulya Hanım ; anketinize ilk cevap verdiğimde de soylediğim bir şey var. Peşinen hayır yada kararsızım diyoruz ama boyle bır durum arefesınde yaşamın o gunkü dengeleri belirleyici olacaktır. Bu durum karşılaşılmadan once davarnışın tahmin edilebileceğini düşünmüyorum. Nihayetınde bu bir sağlık sorunu olsada aynı zamanda bir tür krizdir. Tarafların uzunca düşünüp alması gereken bir karar. Ve oldukça da zor bir karar.
Tabi bir gebeliğin bir kadın için cok önemli olduğu gerçeğide var. Rahım ağzı kanseri riskini büyük oranda azaltması gibi...
Zor Zor [:D][;)]
Kafamızı karıştırmayın yaaa.[:)] |
| fulya1212 |
Rahim ağzı kanserine, emzirme durumunda meme kanseri, erken menopozun ve buna bağlı olarak kemik erimesi, kalp krizi riskinin azalması gibi diğerlerinide eklemek lazım tabii.
Olayın birde toplumsal kabul açısından irdelenmesi lazım. Çocuksuz çiftler toplumda pek kabul görmez biliyorsunuz. Çünkü evlilik kurumunun toplumsal amacıdır çocuk. Daha bir yıl geçmeden manalı sorular başlar o nedenle. Nedense kısırlık bir ayıptır. Özellikle sorun erkekte ise. ve evlat edinme bu ayıbı kapatmaz. (bana göre ayıp değil. genel yargılardan söz ediyorum)
Eğer sperm veya yumurta nakli seçilirse bu iki kişi arasında bir sır olarak kalabilir. Bu nedenle çocuk akrabalar ve yakın çevre tarafından daha kolay kabul edilir. ( Evlat edinmeyi düşünen bir dostuma mirasın, hemde tamamen kendi kazancı olan mirasının neden bir yabancıya gitmesine izin verdiğini sormuştu öz kardeşi kendi çocukları dururken)Doğum öncesi başlayan ve doğum sonrası devam eden ritüelleri yaşamak ebeveyn-cocuk ilişkisinin sağlıklı kurulmasını biyolojik olmayan ebeveyn içinde kolaylaştırır. |
| fulya1212 |
Sayın Commodore,
Ebeveyn kabusu açısından bakarsak ebeveynlerden biri biyolojik ebeveynse biyolojik anne veya babanın çocuğu sizden alma şansı evlat edinme durumuna göre ne kadar düşük farkındamısınız?
Üstelik kadın açısından bakarsak 9 ay karnınızda büyüttüğünü ve doğurmak gibi bir sıkıntıya katlandığınız bebeği yüzünü bile görmemiş olsanız da arayıp bulursunuz. Ama sizde kalsa 24 saat içinde biyolojik bir atık haline gelmiş olacak bir hücrenin peşinde gerçekten ne kadar gidersiniz? Üstelik ortalama bir doğurganlık sürecinde yaklaşık 600 tanesine daha sahip olduğunuz düşünüldüğünde. Biyolojik baba açısından düşünürseniz hesap bile yapılamaz. üstelik bir verici kimbilir kaç bebeğin ebeveyni olacak bunların hepsini almak istemesi için deli olması lazım. |
| Av.Dilek Kuzulu Yüksel |
Fulya Hanım sorunuzun cevabını kendi adıma vereyim, ben hayır oyu kullandım ve bu oyu kullanırken, etik yönünden ziyade vicdani ve sosyolojik yönünü düşündüm. Evlat edinmek benim nazarımda daha yararlı ve daha mantıklı. Çocuk sahibi olamayan çiftleri ve evlat edinilmeyi bekleyen kimsesiz çocuk sayısını düşünürseniz, evlat edinme prosedürünün kolaylaştırılması ve evlat edinmenin teşvik edilmesiyle her iki sayı da azalacaktır ki bu da hem maddi hem de manevi anlamda ülkemize katkı sağlayacaktır. Çocuk Esirgeme Kurumlarında yetişen (aslında yetişemeyen) çocuklarımızın topluma kazandırılması gerekmektedir. Bu nedenle sırf 9 ay karnında taşımak ve bizzat doğurmak güdüsü bana bencillik gibi geliyor. Anne olmanın karnında taşımakla, doğurmakla ölçülebileceğini düşünmüyorum. Nice anneler var ki çocuklarını 9 ay taşıyıp, doğumundan sonra sokağa atan, dayak ve işkence uygulayan, sahipsiz bırakan, ya da bakamayan ve nice anneler var ki biyolojik anne olmadıkları halde bir annenin evladına verebileceği hiçbirşeyi esirgemeyen... Gerçek bir anne olmak için biyolojik anne olmak şart değil kanaatimce, anne olmadığım için bu duyguyu belki de anlayamıyorum ancak böyle bir durumda sanıyorum evlat edinmeyi tercih ederim. |
| alisinkay |
Bu soruyu cevaplarken hiç zorlanmadım. Cevabım kısa ve son derece basit. Hayır asla olmaz.
|
