Demokrasiyi Müslümanlar, İslam’ı laikler kurtaracak

'İran'dan Gericiyiz!'

"En az üç çocuk!" önerisiyle(!) gündeme oturan AKP zihniyeti ile " Humeyni kafası" benzerliğine dikkat çektiğim son yazıma, İran'ı yakından tanıyan bir okur isyan ediyor:
"Hayır. Haksızlık etmeyiniz. Bizdeki gericilik İran'dan daha derin, köklü ve bağnazdır!" demeye getirdiği mektubunda iki ülke arasındaki çarpıcı farklara değiniyor.
Türk kamuoyunda bilinmeyen konulara dikkat çekmesi bakımından ilginç bulduğum mektubu -yerim elverdiğince- yayımlıyorum:
Asla RTE gibi düşünmüyorlar!
"Yıllardır zevkle okuduğum bir Cumhuriyet yazarı olarak sizi öncelikle selamlamak istedim. Geç kalmış bir merhaba olarak lütfen kabul buyurun. Niigün Hanım, beni harekete geçiren neden bugünkü köşe yazınız (10 Mart) oldu. İran'ın Kızı adlı kitaptan söz etmişsiniz. O kitabı ben de okudum. Son yıllarda o eksende birçok kitap yayımlandı. Üstelik tümü de İran'da ve Farsça olarak.
Farah Pahlavi ' nin annesinden tutun, direkt devrilen Şah, yani Mohamad Reza Pahlavi ' nin ölümünden önce yazdığı son kitaba kadar! Tümü sansürsüz ve olduğu gibi yayımlandı.
Çok şaşırtıcı değil mi?
İran'da doğum kontrol programları uzun geçmişe dayanır. Şah döneminde en üst seviyede uygulandı... Devrimden sonra patlak veren ve nerdeyse 2.7 milyon insan kaybına (yol açan) İran-Irak savaşı.. bir süreliğine doğum kontrol programlarının hafifletilmesine neden oldu....
Ama şimdi siz gidin İran'a!
Köy köy, kasaba kasaba gezin, öyle titiz, öyle derinden giden bir nüfus kontrol programı uygulanıyor ki, akıllara durgunluk verecek niteliktedir!
Yani bugünkü şu gördüğümüz İran yönetimi RTE gibi asla düşünmüyor...

Halkımız, İran halkından 'dinci'

Unutmayın, Humeyni İran'a gelmeden tam 50 sene önce Türkiye coğrafyası hilafetle yönetiliyordu! Bir halife vardı ve çoğu alanda 'şeri' yasalar geçerliydi. Yani İslamiyeti, Müslümanlığı bu topraklara Humeyni öğretmedi.
Dini yönelimlerin kökeni Türkiye'de inanın İran'dan yüz misli kuvvetlidir.
Kim kime neyi salık verecek bu durumda?
Yani biz kendi derdimizi, sorunumuzu, bir türlü çözemediğimiz problemlerimizi niye hep başkalarının sırtına yükleyerek kurtulmayı deniyoruz?
Meseleye niye bir de tersinden bakmıyor, bakmayı denemiyorsunuz?....
Biliniz ve de asla bu gerçeği unutmayınız: İran halkı genelde 'dinci' bir halk değil!..
Ama bizim halk Allahına kadar 'dinci' dir.
Temel farklılığımız budur....

Ezan duyulmuyor, camiler boş...

Tahran'a son yaptığım yolculukta, bir cuma günü, dedim gideyim bir camileri kontrol edeyim, bakayım bizdeki gibi kaldırımlara, metro istasyonlarına da yansıyor mu?
Ne göreyim?
Hadi tahmin edin:
Tahran'da tek bir camide cuma namazından eser yok!
Bomboşşşşşsşsş, yok, kimseler yok, hem o koskoca Tahran'da ara ki cami bulasın.
Gece yarıları çevre camilerden ezan sesi duyulmuyor. Devlet yasaklamış. Hasta olanlar olur diye...
Aklımızın bir kıyısında dursun lütfen...
Önce kendi Taliban benzeri tarikat marikatlarımızı ne yapacağımızı düşünelim...
Bugün İran'da kadınlar her alanda ama her alanda ölesiye mücadele ediyorlar, kolay mı sanıyorsunuz?
Daha ortada fol yok, yumurta yok. Burada (yani bizde!) temel direkler sallantıda!
İranlı kadınlar yerinde olsaydı bizim kadrolarımız ...(bu dişli mücadeleyi verecekler miydi?)
Yani, Nilgün Hanım,
Sizden beklenti hep biraz yüksektir. Konulara hep daha derin baktınız.
Ayıptır, bu topraklarda yaşayan yüzlerce İranlı aydın var. Mutlaka sizi okuyorlar.
Eminim o hınzır Pers gülücükleriyle karşılıyorlar bizim bu kolaycılığımızı. Saygılarımla."
E-posta üzerinden okurumla kurduğum "İran diyaloğunda" dile getirdiği itirazların, gerçekte benim yazıma değil; Türk medyasının sığ ve çarpık "İran aynası(!)" na yönelik olduğunu saptadım.
İran'da tam seçim ertesi, bu konuda söylenecek daha çok söz var. Pazartesiye devam edeceğim.

Nilgün Cerrahoğlu / Cumhuriyet

Sayın Gür;
Doğrusu Osmanlı hukuk sistemi konusunda dünyaca ünlü Futa Köprülü, Ömer Lütfi Barkan, Halil İnalcık, İlber Ortaylı gibi tarihçilere değil de konuya oldukça ideolojik bakan islamcı Prof. Ahmet Akgündüz'e itibar etmenize şaşırmadım değil. Küçümsemek istemem ama, Sayın Akgündüz'ün bilim piyasasında diğerleri kadar değeri olduğunu zannetmiyorum ve siz bunların arasındaki farkı bilecek durumdasınız. Yoksa bu hoca hemşehriniz falan mı? Nerden bu yakınlık?

Selamlar.

Alıntı:

---

Av.Abbas Bilgili rumuzlu üyeden alıntı

Bir çok yayınevi tarafından çok sayıda baskısı yapılmış olan İlber Ortaylı'nın "İmparatorluğun En Uzun Yüzyılı" isimli kitabında da son yüzyıldaki durum ve cumhuriyete yansımları anlatılır. Bütün hukuk tarihi kitaplarında bundan bahseder.

Siz anlamak istemiyrosanız Taha Bey ne yapsın? Bizim bu türden peşin hüküm ve kesin inançlarımız olmadığı için benimsemediğimiz yazarları da zevkle okur ve onlardan da bazı şeyler öğrenebileceğimi görürüm. Size de tavsiye ederim.

---

Şaşırmanıza şaşırmadım.:o

Adını saydığınız bütün hocalarımız çok kıymetli... İlber Ortaylı'nın bu konudaki görüşleri kitap adından da anlaşılacağı gibi 19. yüzyılla ilgili... Ben de zaten Tanzimat ile ortaya çıkan fikirlerin Cumhuriyet ile en radikal adımı atmış olduğu, ancak geçmiş tecrübelerin Cumhuriyetimizde nevi şahsına münhasır bir yansıma bulduğunu düşünüyorum. Cumhuriyet o sürecin en radikal adımıdır.

Ancak Taha Bey'in anlattığı hikaye daha farklı ve doğru değil... Kanunnameler, fermanlar, beratlar örfi hukukun (seküler hukuk?!!!) ne başlangıcı ne de meyveleri.... Osmanlı'nın son dönemine kadar şer'i hükümlerden vazgeçmediğine bir örnek de Boğazlıyan Kaymakamı Kemal Bey'in idamı için alınan 1919 tarihli fetvadır, daha doğrusu "kaza"dır da eh fetva haline getirilmiştir bir şekilde...

Mesela kapitülasyonlar diyeceğim Abbas Bey, siz sanıyor musunuz ki bunlar sadece ve sadece 18 -19. yüzyıla özgüdür, Avrupa'nın Sevr'e ulaşma çabasından ibarettir. Osmanlı 14. - 15. yüzyılda da ve hatta daha öncesinde de gayrimüslimlere kapitülasyonlar bahşetmiştir. Nedendir acaba? Buna sebep şeriat yasaları olmasın... Aslında bu konuların kökü Medine Sözleşmesi'ne kadar dayanır.

Osmanlı Arşivleri ve özellikle şer'iye sicilleri derinlemesine incelendiğinde (özellikle son dönemde bu konuda araştırma sayısı artmaktadır) yeni gerçekler ortaya çıkıyor. Sizin de incelemenizi tavsiye ederim.

Selamlar,

Kanunlar,"dini inançları ifade etme özgürlüğü tanımıştır,yayma özgürlüğü tanımamıştır". İslam ın kurtulmaya ihtiyacı olmadığı gibi, demokrasinin de müslümüna,hristiyana,museviye, putpereste..... ihtiyacı yoktur. Demokrasi "dinsel kavramların etkin olduğu bir yönetim biçimi değildir". Devleti yönetenler,dinlerini diledikleri gibi yaşayabilirler,fakat, inançlarını açıklama hakkına sahip değillerdir.
Devleti yönetenlerin "dini inançlarına göre veya dini inançlarını kullanarak söylemlerde bulunması, demokrasi ile yönetme iradelerini ortadan kaldırır".